When I study high school year 5 in

When I study high school year 5 in the range of Summer holidays. It was a very boring because nothing is done. But, usually playing games or just stay home. I have just a few weeks before school opened, I do. had planned to go out with friends, going out at the same time as we first toured the provinces by none of the adults. It was a huge risk,but this decision change my minds
The day before the trip, I and my friends have agreed that we will go to the Nakhonsawan. So we can find the information about the province such as accommodation and tourism etc. And on the day of travel, we choose to travel by train to save money Because we still have not much money . Trip I had anxiety so much afraid of everything, both strangers and unfamiliar places, because my have never done this before. During the train ride, I could see the beautiful nature along the way and see the life of peoples to use the train to travel, It makes me more relaxed
When reach Nakhonsawan province, we remove to the bag keep it at the hotel and go away fro to places like KhiriWong Temple. Paradise Park. Bridge dechatiwong, and others. In the places I have traveled on foot or by bus, but most are focused on walking, Because we can enjoy various beauty fully. I have seen the beauty of the architecture. The beauty of nature Beauty Culture Beauty of Life and beauty from portraying the people's mind, provides assistance throughout the trip. On the last day of the trip. We do not want back , but want to stay, it would be impossible, we do just keep these memories stay with us forever. On the last day of the trip. We do not want back , but want to stay, it would be impossible, we do just keep these memories stay with us forever.
When I got home, I took the change to come by. The trip made me learn a lot of things. The fear into courage. Make liked traveling and do not believe it until you prove. And I hope this experience will make me can develop yourself up again in the future. Finally, I want to say to everyone that when you feel discouraged in life, I ask you travel Whether near or far distance, it may save you a few things.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อผมเรียนมัธยมปีที่ 5 ในช่วงฤดูร้อน มันก็เบื่อมาก เพราะไม่มีอะไรทำ แต่ มักจะเล่นเกม หรือเพียงแค่อยู่บ้าน มีเพียงไม่กี่สัปดาห์ก่อนโรงเรียนเปิด ทำอย่างไร มีการวางแผนกับเพื่อน การออกไปในเวลาเดียวกันเราออกแสดงครั้งแรกในจังหวัด โดยไม่มีผู้ใหญ่ มันเสี่ยงมาก แต่ตัดสินใจนี้เปลี่ยนจิตใจของฉัน วันก่อนการเดินทาง ฉัน และเพื่อน ๆ ตกลงว่า เราจะไปที่นครสวรรค์ ดังนั้น เราสามารถหาข้อมูลเกี่ยวกับจังหวัดเช่นที่พักและท่องเที่ยวเป็นต้น และในวันเดินทาง เราเลือกที่จะเดินทาง โดยรถไฟประหยัดเงินเนื่องจากยังมีเงินไม่มาก มีความวิตกกังวลมากกลัวทุกอย่าง คนแปลกหน้าและไม่คุ้นเคยสถาน เนื่องจากการเดินทางของฉันไม่เคยทำก่อน ระหว่างนั่งรถไฟ สามารถดูธรรมชาติสวยงามตลอดทาง และดูชีวิตของคนใช้รถไฟในการเดินทาง ทำให้ผมผ่อนคลายมากขึ้น เมื่อถึงจังหวัดนครสวรรค์ เราถอดถุงให้ที่โรงแรม และไปเทียวสถานที่เช่นวัดขึ้น พาราไดซ์พาร์ค สะพานเดชาติวงศ์ และคนอื่น ๆ ในสถานฉันได้เดินทางเดินเท้า หรือ โดยรถประจำทาง แต่ส่วนใหญ่จะมุ่งเน้นเดิน เนื่องจากเราสามารถเพลิดเพลินกับความงามต่าง ๆ อย่างเต็มที่ ฉันได้เห็นความงามของสถาปัตยกรรม ความงามของธรรมชาติความงามวัฒนธรรมความงามของชีวิตและความงามจากจิตรใจของผู้คน ให้ความช่วยเหลือตลอดการเดินทาง ในวันสุดท้ายของการเดินทาง เราไม่ต้องการกลับมา แต่ต้องการเข้าพัก คง เราเพียงแค่ให้เข้าความทรงจำเหล่านี้กับเราตลอดไป ในวันสุดท้ายของการเดินทาง เราไม่ต้องการกลับมา แต่ต้องการเข้าพัก คง เราเพียงแค่ให้เข้าความทรงจำเหล่านี้กับเราตลอดไป ตอน บ้านผมเอาการเปลี่ยนแปลงโดย การเดินทางทำให้ฉันเรียนรู้จำนวนมากของสิ่งที่ ความกลัวเป็นความกล้าหาญ ทำให้ชอบเดินทาง และไม่เชื่อจนกว่าคุณพิสูจน์ และหวังว่าประสบการณ์นี้จะทำให้เราสามารถพัฒนาตัวเองขึ้นอีกในอนาคตได้ ในที่สุด อยากจะบอกทุกคนว่า เมื่อคุณรู้สึก discouraged ในชีวิต ฉันขอให้คุณเดินทางไม่ว่าใกล้ หรือระยะไกล มันอาจช่วยให้คุณทำดังนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อผมเรียนโรงเรียนมัธยมปีที่ 5 ในช่วงวันหยุดฤดูร้อน มันเป็นที่น่าเบื่อมากเพราะไม่มีอะไรจะทำ แต่มักจะเล่นเกมหรือเพียงแค่อยู่ที่บ้าน ฉันมีเพียงไม่กี่สัปดาห์ก่อนที่โรงเรียนเปิดที่ฉันทำ ได้วางแผนที่จะออกไปกับเพื่อนออกไปในเวลาเดียวกันเป็นครั้งแรกที่เราได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดโดยไม่มีผู้ใหญ่ มันเป็นความเสี่ยงมาก แต่การตัดสินใจครั้งนี้เปลี่ยนความคิดของฉัน
วันก่อนการเดินทางที่ผมและเพื่อนของฉันมีความเห็นว่าเราจะไปนครสวรรค์ เพื่อให้เราสามารถค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับจังหวัดเช่นที่พักและการท่องเที่ยว ฯลฯ และในวันของการเดินทางที่เราเลือกที่จะเดินทางโดยรถไฟที่จะประหยัดเงินเพราะเรายังมีเงินไม่มาก การเดินทางของผมก็มีความวิตกกังวลมากกลัวทุกอย่างทั้งคนแปลกหน้าและสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยเพราะฉันไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน ในระหว่างการนั่งรถไฟที่ฉันจะได้เห็นธรรมชาติที่สวยงามไปพร้อมกันและเห็นชีวิตของประชาชนที่จะใช้รถไฟในการเดินทางมันทำให้ผมผ่อนคลายมากขึ้น
เมื่อเข้าถึงจังหวัดนครสวรรค์เราเอาถุงเก็บไว้ที่โรงแรมและหายไป ไปๆมาๆยังสถานที่เช่นวัดคีรีวง พาราไดซ์พาร์ค เดชาติวงศ์สะพานและอื่น ๆ ในสถานที่ที่ผมได้เดินทางด้วยการเดินเท้าหรือโดยรถบัส แต่ส่วนใหญ่จะมุ่งเน้นไปที่การเดินเพราะเราสามารถเพลิดเพลินกับความงามที่แตกต่างกันอย่างเต็มที่ ฉันได้เห็นความงามของสถาปัตยกรรม ความงามของธรรมชาติความงามวัฒนธรรมความงามแห่งชีวิตและความงามจากจิตรใจของผู้คนที่ให้ความช่วยเหลือตลอดการเดินทาง ในวันสุดท้ายของการเดินทาง เราไม่อยากกลับ แต่ต้องการที่จะอยู่ก็จะเป็นไปไม่ได้เราไม่เพียงเก็บความทรงจำเหล่านี้อยู่กับเราตลอดไป ในวันสุดท้ายของการเดินทาง เราไม่อยากกลับ แต่ต้องการที่จะอยู่ก็จะเป็นไปไม่ได้เราไม่เพียงเก็บความทรงจำเหล่านี้อยู่กับเราตลอดไป.
เมื่อผมกลับถึงบ้านผมเอาการเปลี่ยนแปลงที่จะมาด้วย การเดินทางครั้งนี้ทำให้ผมได้เรียนรู้สิ่งต่างๆมากมาย ความกลัวเข้าไปในความกล้าหาญ ตรวจชอบการเดินทางและไม่เชื่อว่ามันจนกว่าคุณจะพิสูจน์ และผมหวังว่าประสบการณ์นี้จะทำให้ผมสามารถพัฒนาตัวเองขึ้นอีกครั้งในอนาคต สุดท้ายผมอยากจะบอกกับทุกคนว่าเมื่อคุณรู้สึกท้อแท้ในชีวิตฉันขอให้คุณเดินทางไม่ว่าใกล้หรือไกลก็อาจจะช่วยคุณเล็ก ๆ น้อย ๆ