Biodiversity is the variety of ecos

Biodiversity is the variety of ecosystems, species, populations within
species, and genetic diversity within species. The biological diversity of
the planet is being rapidly depleted as a direct and indirect consequence
of human actions. An unknown but large number of species are already
extinct, while many others have reduced population sizes that put
them at risk (WCMC 1992). Many species now require benign human
intervention to improve their management and ensure their survival.
The scale of the problem is enormous, as described below. The current
extinction problem has been called the ‘sixth extinction’, as its magnitude
compares with that of the other five mass extinctions revealed in
the geological record (Leakey & Lewin 1995). Extinction is a natural part
of the evolutionary process. For example, the mass extinction at the end
of Cretaceous 65 million years ago eliminated much of the previous
flora and fauna, including the dinosaurs. However, this extinction
made way for proliferation of the mammals and flowering angiosperm
plants. The sixth extinction is different. Species are being lost at a rate
that far outruns the origin of new species.
Conservation genetics, like all components of conservation biology,
is motivated by the need to reduce current rates of extinction and to preserve
biodiversity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความหลากหลายทางชีวภาพคือความหลากหลายของระบบนิเวศชนิดประชากรที่อยู่ในสปีชีส์และความหลากหลายทางพันธุกรรมภายในชนิด ความหลากหลายทางชีวภาพของโลกจะถูกหมดลงอย่างรวดเร็วเป็นผลโดยตรงและโดยอ้อมจากการกระทำของมนุษย์ หมายเลขที่ไม่รู้จัก แต่มีขนาดใหญ่ของสายพันธุ์ที่มีอยู่แล้วสูญพันธุ์อื่นๆ อีกมากมายในขณะที่มีการลดขนาดของประชากรที่ทำให้พวกเขาที่มีความเสี่ยง(WCMC 1992) หลายชนิดที่ต้องการขณะนี้มนุษย์ใจดีแทรกแซงเพื่อปรับปรุงการจัดการของพวกเขาและให้แน่ใจว่าพวกเขาอยู่รอด. ขนาดของปัญหาเป็นอย่างมากตามที่อธิบายไว้ด้านล่าง ปัจจุบันปัญหาการสูญเสียได้รับการเรียกว่า 'การสูญเสียหก' ในขณะที่ขนาดของมันเปรียบเทียบกับที่ของการสูญพันธุ์อีกห้ามวลเปิดเผยในบันทึกทางธรณีวิทยา (Leakey & Lewin 1995) การสูญเสียเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติของกระบวนการวิวัฒนาการ ยกตัวอย่างเช่นการสูญเสียมวลในตอนท้ายของยุค 65 ล้านปีที่ผ่านมาตัดออกมากก่อนหน้านี้พืชและสัตว์รวมทั้งไดโนเสาร์ แต่การสูญเสียนี้ทำทางสำหรับการงอกของเลี้ยงลูกด้วยนมและดอกพืชชั้นสูงพืช สูญเสียที่หกที่แตกต่างกัน สายพันธุ์ที่มีการสูญเสียในอัตราที่ไกล outruns ต้นกำเนิดของสายพันธุ์ใหม่. พันธุศาสตร์การอนุรักษ์เช่นส่วนประกอบทั้งหมดของชีววิทยาการอนุรักษ์เป็นแรงจูงใจจากความต้องการที่จะลดอัตราการสูญพันธุ์ในปัจจุบันและเพื่อรักษาความหลากหลายทางชีวภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คือความหลากหลายของระบบนิเวศ ความหลากหลายทางชีวภาพ ชนิด ประชากรภายใน
ชนิดและความหลากหลายทางพันธุกรรมภายในสปีชีส์ ความหลากหลายทางชีวภาพของโลกถูกอย่างรวดเร็ว

ซึ่งเป็นผลโดยตรงจากการกระทำของมนุษย์ และทางอ้อม เบอร์ที่ไม่รู้จัก แต่ขนาดใหญ่ของสายพันธุ์อยู่แล้ว
สูญพันธุ์ , ในขณะที่คนอื่น ๆมีการลดขนาดของประชากรที่ใส่
พวกเขาเสี่ยง ( ศูนย์ติดตามผลการอนุรักษ์ 1992 )ตอนนี้ต้องใช้กี่ชนิด benign มนุษย์
การแทรกแซงเพื่อปรับปรุงการจัดการของพวกเขาและให้แน่ใจว่าการอยู่รอดของพวกเขา .
ขนาดของปัญหาใหญ่หลวงตามที่อธิบายไว้ด้านล่าง ปัญหาการสูญพันธุ์ในปัจจุบัน
ถูกเรียกว่า ' การสูญเสีย ' ที่หก เป็นขนาด
เปรียบเทียบกับของอื่น ๆห้า Extinctions มวลเปิดเผย
บันทึกทางธรณีวิทยา ( ลีกคี&เลวิน 1995 ) การสูญเสียเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ
ของกระบวนการวิวัฒนาการ ตัวอย่างเช่น การสูญพันธุ์ครั้งใหญ่เมื่อสิ้นสุดยุคครีเทเชียส
ของ 65 ล้านปีก่อนตกรอบมากของพืชและสัตว์ รวมทั้งก่อนหน้านี้
, ไดโนเสาร์ อย่างไรก็ตาม การทำวิธีนี้
การแพร่กระจายของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม และออกดอกวก
พืช การสูญพันธุ์ 6 แตกต่างกัน ชนิดจะหายไปในอัตราที่ outruns ที่มาไกล

ชนิดใหม่พันธุศาสตร์เพื่อการอนุรักษ์ เช่น ส่วนประกอบของชีววิทยาการอนุรักษ์
เป็นแรงจูงใจ โดยต้องลดอัตราปัจจุบันของการรักษา
และความหลากหลายทางชีวภาพ