HistorThe first digital computers u

Histor
The first digital computers used machine-language programming to set up and access array structures for data tables, vector and matrix computations, and for many other purposes. Von Neumann wrote the first array-sorting program (merge sort) in 1945, during the building of the first stored-program computer. Array indexing was originally done by self-modifying code, and later using index registers and indirect addressing. Some mainframes designed in the 1960s, such as the Burroughs B5000 and its successors, used memory segmentation to perform index-bounds checking in hardware.
Assembly languages generally have no special support for arrays, other than what the machine itself provides. The earliest high-level programming languages, including FORTRAN (1957), COBOL(1960), and ALGOL 60 (1960), had support for multi-dimensional arrays, and so has C (1972). In C++ (1983), class templates exist for multi-dimensional arrays whose dimension is fixed at runtime as well as for runtime-flexible arrays.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

histor
ดิจิตอลคอมพิวเตอร์ครั้งแรกที่ใช้ในการเขียนโปรแกรมภาษาเครื่องการติดตั้งและโครงสร้างอาร์เรย์การเข้าถึงสำหรับตารางข้อมูลเวกเตอร์และการคำนวณเมทริกซ์และเพื่อวัตถุประสงค์อื่น ๆ อีกมากมาย von Neumann เขียนโปรแกรมแรกแถวเรียงลำดับ (รวมการจัดเรียง) ในปี 1945 ในระหว่างการก่อสร้างของเครื่องคอมพิวเตอร์ที่เก็บโปรแกรมแรก การจัดทำดัชนีอาร์เรย์ทำเดิมโดยใช้รหัสตัวเองแก้ไขและในภายหลังโดยใช้ดัชนีลงทะเบียนและทางอ้อมอยู่ เมนเฟรมคอมพิวเตอร์บางส่วนได้รับการออกแบบในปี 1960 เช่น B5000 โรห์และสืบทอดใช้การแบ่งส่วนหน่วยความจำในการดำเนินดัชนีขอบเขตการตรวจสอบฮาร์ดแวร์. ภาษา
การชุมนุมโดยทั่วไปไม่มีการสนับสนุนพิเศษสำหรับอาร์เรย์นอกเหนือจากสิ่งที่เครื่องตัวเองให้ ที่เก่าแก่ที่สุดในระดับสูงการเขียนโปรแกรมภาษารวมทั้ง Fortran (1957)cobol (1960) และ algol 60 (1960) มีการสนับสนุนสำหรับอาร์เรย์หลายมิติและเพื่อให้มีค (1972) ในค (1983), แม่แบบการเรียนที่มีอยู่สำหรับอาร์เรย์หลายมิติที่มีมิติที่ได้รับการแก้ไขที่รันไทม์เช่นเดียวกับอาร์เรย์ runtime มีความยืดหยุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Histor
ดิจิตอลคอมพิวเตอร์แรกใช้เพื่อตั้งค่าการเขียนโปรแกรมภาษาเครื่อง และเรย์เข้าโครงสร้างตารางข้อมูล เวกเตอร์ และเมตริกซ์ประมวลผล และ สำหรับวัตถุประสงค์อื่นในการ ฟอน Neumann เขียนแรกแถวเรียงลำดับโปรแกรม (เวียนเรียง) ในปีค.ศ. 1945 ระหว่างอาคารคอมพิวเตอร์เก็บโปรแกรมแรก ดัชนีแถวลำดับเดิมทำ โดยการปรับเปลี่ยนรหัส ด้วยตนเอง และในภายหลังโดยใช้ทะเบียนดัชนีและการแก้ปัญหาทางอ้อม Mainframes บางแห่งในปี 1960, Burroughs B5000 และผู้สืบทอดของ ใช้หน่วยความจำแบ่งดัชนีขอบเขตการตรวจสอบในฮาร์ดแวร์
ภาษาแอสเซมบลีโดยทั่วไปมีสนับสนุนพิเศษสำหรับอาร์เรย์ ไม่ใช่เครื่องตัวเองให้ ภาษาโปรแกรมระดับสูงเร็วที่สุด รวมถึงภาษาฟอร์แทรน (1957), COBOL(1960) และ ALGOL 60 (1960), สนับสนุนสำหรับอาร์เรย์หลายมิติ และให้ มี C (1972) ใน C (1983), มีคลาสแบบอาร์เรย์หลายมิติมิติเป็นแบบคงที่ขณะใช้งานจริงเช่นสำหรับอาร์เรย์รันไทม์ยืดหยุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คอมพิวเตอร์แบบดิจิตอล histor
ซึ่งจะช่วยเป็นครั้งแรกที่ใช้การตั้งโปรแกรมเครื่อง - ภาษา ในการตั้งค่าและการเชื่อมต่อโครงสร้างความหลากหลายสำหรับการคำนวณ Matrix Storage และ Initialization Vector แบบตารางและข้อมูลสำหรับการใช้งานอื่นๆอีกเป็นจำนวนมาก ฟอน Neumann เขียนโปรแกรมความหลากหลาย - การเรียงลำดับครั้งแรก(รวม)ในปีค.ศ. 1945 ในระหว่างการสร้างของคอมพิวเตอร์เป็นครั้งแรกจัดเก็บโปรแกรมที่ การทำดัชนีความหลากหลายเป็นการกระทำด้วยรหัสแบบบริการตัวเองแต่แรกเริ่มนั้นการแก้ไขและใน ภายหลัง ได้โดยใช้ดัชนีรีจิสเตอร์และทางอ้อมการอ้างถึงหน่วยความจำ เมนเฟรมบางส่วนได้รับการออกแบบในช่วงทศวรรษที่ 1960 s เช่น burroughs B 5000 และสำหรับผู้สืบทอดใช้การแบ่งส่วนหน่วยความจำในการจัดการดัชนี - เขตการตรวจสอบในฮาร์ดแวร์. ภาษา
ชุดโดยทั่วไปไม่มีการสนับสนุนพิเศษสำหรับอาเรย์อื่นๆกว่าที่เครื่องเองจัดให้บริการ ภาษา การเขียนโปรแกรมระดับสูงโดยเร็วที่สุดซึ่งรวมถึงฟอร์แทรน( 1957 )cobol ( 1960 )และแอลกอฮอล์ 60 ( 1960 )ได้รับการสนับสนุนสำหรับอาเรย์หลายมิติและดังนั้นจึงมี C ( 1972 ) ใน C ( 1983 )เทมเพลตสำหรับ Class มีอยู่ในอาเรย์หลายมิติซึ่งมีขนาดคือแบบคงที่ที่แอพพลิเคชันเป็นอาเรย์แอพพลิเคชันมีความยืดหยุ่น