In Tibetan Buddhist belief, rebirth

In Tibetan Buddhist belief, rebirth is central to the entire structure of existence. Death is the bridge between lives. It's the end of one life, but at the same time it's also the necessary prelude to rebirth in a new life, which will also eventually end in death - and so on, across a vast expanse of time, the cycle ending only when enlightenment is attained. Nor is it inevitable that a person will be reborn in human form: there are six realms of existence, and one's next life may be as a god or titan, an animal, a hungry ghost, or an inhabitant of the terrible hell realms. For a Tibetan Buddhist, death changes - or at least can change - everything, and it is because of this huge potential that death is by far the most significant life-cycle event. The importance of rebirth is a major influence on how Tibetan Buddhists approach dying and death and how they conduct the funerary rituals for a deceased loved one. There are many regional variations in the performance of these rites: this article will focus on certain common themes running through them.

The moment of death itself is an opportunity to attain enlightenment. It is believed that as the dying person finally relinquishes this life, he will for a moment see a clear white light. If the person is able to recognize this light - that it reveals the true nature of reality - he will immediately become enlightened and escape from the round of samsaric rebirths. The hope that this will occur for the dying loved one influences the activities of the living from the moment it's understood that death is inevitable. Every effort is made to ensure that the dying person is peaceful and undisturbed. The person is surrounded with reminders of any religious teachings he may have received and is gently urged to settle his earthly affairs so he won't be distracted from focusing on the Buddha's teachings as they move into the bardo (intermediate, or transition) state between death and their next life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในความเชื่อของชาวพุทธทิเบต เกิดใหม่เป็นศูนย์กลางโครงสร้างทั้งหมดของการดำรงอยู่ ความตายเป็นสะพานระหว่างชีวิต เป็นจุดสิ้นสุดของชีวิตหนึ่ง แต่ในเวลาเดียวกัน ยังเป็นเรื่องจำเป็นเกิดใหม่ในชีวิตใหม่ ซึ่งจะสิ้นสุดก็ยังตาย- ใน ข้ามหลากเวลา รอบการสิ้นสุดเมื่อบรรลุธรรมมากมาย ไม่ได้หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่คนจะรีบอร์นในฟอร์มมนุษย์: มีอาณาจักรที่หกของการดำรงอยู่ และชีวิตต่อไปอาจจะเป็นพระเจ้า หรือไททัน สัตว์ ผีหิว หรือพลเมืองของอาณาจักรนรกน่ากลัว สำหรับพุทธทิเบต ชีวิตเปลี่ยน - หรือน้อย สามารถเปลี่ยน - ทุกอย่าง และมันเป็น เพราะศักยภาพนี้มากว่า ความตายอยู่ห่างไกลเหตุการณ์วงจรชีวิตสำคัญที่สุด ความสำคัญของการเกิดใหม่จะมีอิทธิพลสำคัญในรักหนึ่งวิธีวิธีพุทธทิเบตที่ตาย และตาย และว่าพวกเขาทำพิธีกรรมเกี่ยวกับความตายสำหรับผู้ตายเป็น มีหลายรูปแบบภูมิภาคในการทำงานของพิธีกรรมเหล่านี้: บทความนี้จะเน้นเป็นชุดรูปแบบบางทั่วไปผ่านไปเวลาที่ตายตัวเองโอกาสที่จะบรรลุธรรมได้ เชื่อกันว่าที่เป็นคนตายในที่สุด relinquishes ชีวิตนี้ เขาจะครู่เห็นแสงสีขาวชัดเจน ถ้าบุคคลจะสามารถรับรู้แสงนี้ - ที่มันพบเห็นธรรมชาติที่แท้ของความเป็นจริง - เขาจะกลายเป็นพุทธเจ้าทันที และหนีรอบ samsaric rebirths หวังว่า นี้จะเกิดขึ้นสำหรับตายรักหนึ่งที่มีอิทธิพลต่อกิจกรรมของชีวิตจากช่วงเวลานั้นเป็นที่เข้าใจว่าความตายหลีกเลี่ยงไม่ได้ นี่ทำให้คนตายเป็นอย่างมาก และเงียบสงบ บุคคลที่ล้อมรอบ ด้วยข้อความเตือนเกี่ยวกับคำสอนทางศาสนาใด ๆ เขาอาจได้รับ และจะเรียกร้องให้เบา ๆ เพื่อชำระกิจการเอิร์ทลี่ของเขาเพื่อเขาจะไม่ต้องคอยกังวลจากเน้นคำสอนของพระพุทธเจ้า ตามที่พวกเขาย้ายไป bardo (กลาง หรือเปลี่ยน) รัฐระหว่างความตายและชีวิตของพวกเขาต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในความเชื่อของชาวพุทธทิเบตเกิดใหม่เป็นศูนย์กลางของโครงสร้างทั้งหมดของการดำรงอยู่ ความตายเป็นสะพานเชื่อมระหว่างชีวิต มันเป็นจุดสิ้นสุดของชีวิต แต่ในเวลาเดียวกันก็ยังนำความจำเป็นที่จะเกิดใหม่ในชีวิตใหม่ซึ่งจะยังท้ายที่สุดก็ในความตาย - และอื่น ๆ ทั่วพื้นที่กว้างใหญ่ไพศาลของเวลารอบสิ้นสุดก็ต่อเมื่อการตรัสรู้คือ บรรลุ ไม่เป็นมันหลีกเลี่ยงไม่ได้ว่าคนที่จะได้รับการเกิดใหม่ในรูปแบบของมนุษย์: มีหกอาณาจักรของการดำรงอยู่และการใช้ชีวิตต่อไปอย่างใดอย่างหนึ่งอาจจะเป็นพระเจ้าหรือยักษ์สัตว์, ผีหิวหรืออาศัยของอาณาจักรนรกสาหัส สำหรับชาวพุทธทิเบตเปลี่ยนแปลงตาย - หรืออย่างน้อยสามารถเปลี่ยน - ทุกอย่างและมันเป็นเพราะการที่มีศักยภาพมากที่ตายคือไกลโดยเหตุการณ์วงจรชีวิตที่สำคัญที่สุด ความสำคัญของการเกิดใหม่เป็นอิทธิพลสำคัญกับวิธีการที่ชาวพุทธทิเบตเข้าใกล้ตายและความตายและวิธีการที่พวกเขาดำเนินการพิธีกรรมศพสำหรับผู้เสียชีวิตคนที่คุณรัก มีการเปลี่ยนแปลงหลายภูมิภาคในการปฏิบัติพิธีกรรมเหล่านี้:. บทความนี้จะมุ่งเน้นไปที่รูปแบบทั่วไปบางอย่างให้พวกเขาวิ่งผ่านช่วงเวลาของการตายของตัวเองเป็นโอกาสที่จะบรรลุการตรัสรู้ที่ เป็นที่เชื่อว่าเป็นคนที่กำลังจะตายในที่สุด relinquishes ชีวิตนี้เขาจะสักครู่เห็นแสงขาวกระจ่างใส ถ้าคนที่จะสามารถรับรู้แสง - ที่มันแสดงให้เห็นธรรมชาติที่แท้จริงของความเป็นจริง - ทันทีที่เขาจะกลายเป็นพุทธะและหลบหนีจากรอบ samsaric เหม่อลอย หวังว่าเรื่องนี้จะเกิดขึ้นสำหรับการตายของคนที่คุณรักมีอิทธิพลต่อกิจกรรมของชีวิตจากช่วงเวลาที่มันเข้าใจว่าการตายหนีไม่พ้น ความพยายามที่ทุกคนจะทำเพื่อให้แน่ใจว่าผู้ตายมีความสงบสุขและไม่ถูกรบกวน คนที่ถูกล้อมรอบด้วยการแจ้งเตือนของคำสอนทางศาสนาใด ๆ ที่เขาอาจจะได้รับและเป็นที่เรียกร้องให้เบา ๆ ที่จะชำระกิจการโลกของเขาดังนั้นเขาจะไม่ฟุ้งซ่านจากการมุ่งเน้นในคำสอนของพระพุทธเจ้าที่พวกเขาย้ายเข้าไปอยู่ใน bardo นี้ (กลางหรือการเปลี่ยนแปลง) ระหว่างรัฐ การเสียชีวิตและการใช้ชีวิตของพวกเขาต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเชื่อทางพุทธศาสนาในทิเบต Rebirth คือศูนย์กลางของโครงสร้างทั้งหมดของการดำรงอยู่ ความตายเป็นสะพานเชื่อมระหว่างชีวิต มันเป็นจุดสิ้นสุดของชีวิตหนึ่ง แต่ในขณะเดียวกันมันก็เป็นโหมโรงเพื่อการเกิดใหม่ในชีวิตใหม่ ซึ่งจะในที่สุดสิ้นสุดในความตาย และ ข้ามพื้นที่กว้างใหญ่ไพศาลของเวลา วงจรที่สิ้นสุดเมื่อตรัสรู้ คือบรรลุหรือมันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงที่บุคคลจะเกิดใหม่ในร่างมนุษย์มี 6 อาณาจักรแห่งการดำรงอยู่ และหนึ่งต่อไปในชีวิตอาจจะเป็น พระเจ้า หรือ ไททัน สัตว์ ผีหิว หรือชาวนรกที่น่ากลัวอาณาจักร สำหรับพุทธทิเบต , การเปลี่ยนแปลง - ตาย หรืออย่างน้อยก็สามารถเปลี่ยนได้ทุกอย่าง และเพราะสิ่งนี้ขนาดใหญ่ที่มีศักยภาพที่ตายคือโดยไกลเหตุการณ์วงจรชีวิตที่สําคัญที่สุดความสำคัญของการเกิดใหม่เป็นอิทธิพลหลักในพุทธศาสนาในทิเบตวิธีการตายและความตายและวิธีการที่พวกเขาดำเนินการพิธีกรรมงานศพ สำหรับผู้ตายรักหนึ่ง มีการเปลี่ยนแปลงในระดับภูมิภาคหลายในการทำงานของพิธีกรรมเหล่านี้ บทความนี้จะมุ่งเน้นไปที่ชุดรูปแบบทั่วไปบางอย่างวิ่งผ่านพวกเขา .

ช่วงเวลาของความตายคือโอกาสที่จะบรรลุการตรัสรู้เชื่อกันว่า เป็นคนที่กำลังจะตายก็ต้องถูกยึดชีวิตนี้เขาจะสักครู่ดูขาว สว่างใส ถ้าคนที่ได้รู้จักแสง - นี้มันแสดงให้เห็นธรรมชาติที่แท้จริงของความเป็นจริงเขาทันทีจะตรัสรู้และหลบหนีจากรอบของ samsaric ไป .หวังว่านี้จะเกิดขึ้นสำหรับตายรักหนึ่งอิทธิพลต่างๆของชีวิตตั้งแต่มันเข้าใจว่า ความตายเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ทุกความพยายามจะทำเพื่อให้แน่ใจว่า คนที่กำลังจะตายสงบและมองเห็นทิวทัศน์บุคคลแวดล้อมกับการแจ้งเตือนของคำสอนทางศาสนา เขาอาจได้รับ และค่อย ๆกระตุ้นให้จัดการกิจการทางโลกของเขา ดังนั้นเขาจะไม่วอกแวก เน้นพระธรรมตามที่พวกเขาย้ายในบาร์โด ( กลาง , หรือการเปลี่ยนแปลง ) รัฐระหว่างความตายและชีวิตของพวกเขาต่อไป