Krashen (1982) makes a clear distin

Krashen (1982) makes a clear distinction between language learning and language acquisition. The former has long been linked to the traditional approach of language study generally practiced in second language education in high schools worldwide, Korea being no exception. In the traditional approach, where a language is consciously learned, attention is focused on the language in its written form and the objective is for the student to understand the structure and rules of the language through the application of intellectual and logical deductive reasoning (Krashen 1982).  A key feature of this approach is the emphasis on form (accuracy) as being of greater importance than the communication (fluency). Consequently, one develops a solid understanding of grammar and linguistic form in the absence of equivocal practical usage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Krashen (1982) ทำให้ความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างการเรียนรู้ภาษาและภาษามา เดิมยาวลิงค์กับวิธีดั้งเดิมของศึกษาภาษาโดยทั่วไปประสบการณ์ในการศึกษาภาษาที่สองในโรงเรียนสูงทั่วโลก เกาหลีถูกยกเว้นไม่ ในวิธีแบบดั้งเดิม การที่ภาษามีสติเรียนรู้ ความสนใจเน้นภาษารูปแบบที่เป็นลายลักษณ์อักษร และวัตถุประสงค์คือเพื่อการเรียนรู้เพื่อให้เข้าใจโครงสร้างและกฎเกณฑ์ของภาษาที่ผ่านการประยุกต์ใช้ปัญญา และตรรกะ deductive เหตุผล (Krashen 1982) คุณลักษณะสำคัญของวิธีการนี้จะเน้นแบบฟอร์ม (ความแม่นยำ) เป็นสำคัญยิ่งกว่าการสื่อสาร (แคล่ว) ดังนั้น หนึ่งสามารถพัฒนาความเข้าใจไวยากรณ์และฟอร์มการขาดงานของการใช้ปฏิบัติ equivocal linguistic แข็ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครา (1982) ทำให้ความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างการเรียนรู้ภาษาและการเรียนรู้ภาษา อดีตได้รับการเชื่อมโยงกับวิธีการแบบดั้งเดิมของการศึกษาภาษาโดยทั่วไปได้รับการฝึกฝนในการศึกษาภาษาที่สองในโรงเรียนมัธยมทั่วประเทศเกาหลีเป็นไม่มีข้อยกเว้น ในวิธีการแบบดั้งเดิมที่เป็นภาษาเรียนรู้อย่างมีสติความสนใจมุ่งเน้นไปที่ภาษาในรูปแบบการเขียนและวัตถุประสงค์คือสำหรับนักเรียนที่จะทำความเข้าใจโครงสร้างและกฎระเบียบของภาษาผ่านการประยุกต์ใช้เหตุผลแบบนิรนัยทางปัญญาและตรรกะที่ (ครา 1982 ) คุณลักษณะที่สำคัญของวิธีนี้คือให้ความสำคัญกับรูปแบบ (ความถูกต้อง) ในฐานะที่เป็นความสำคัญมากกว่าการสื่อสาร (คล่องแคล่ว) ดังนั้นหนึ่งในการพัฒนาความเข้าใจที่มั่นคงของไวยากรณ์และรูปแบบของภาษาในกรณีที่ไม่มีการใช้งานในทางปฏิบัติสองแง่สองง่าม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

krashen ( 1982 ) ทำให้ความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างการเรียนภาษาและภาษาเข้า อดีตได้รับการเชื่อมโยงกับวิธีการแบบดั้งเดิมของภาษาศึกษาปฏิบัติโดยทั่วไปในการศึกษาสองภาษาในโรงเรียนสูงทั่วโลก เกาหลีจะไม่มีข้อยกเว้น ในวิธีการแบบดั้งเดิมที่เป็นภาษาที่มีสติรู้ความสนใจจะเน้นภาษาในรูปแบบของการเขียนและมีวัตถุประสงค์เพื่อให้นักศึกษาเข้าใจโครงสร้างและกฎของภาษาโดยการใช้ปัญญาและตรรกะนิรนัย ( krashen 1982 )   คุณลักษณะที่สำคัญของวิธีนี้คือ เน้นรูปแบบ ( ความถูกต้อง ) เป็นสำคัญมากกว่าการสื่อสารความคล่องแคล่ว ) จากนั้นหนึ่งพัฒนาความเข้าใจที่มั่นคงของไวยากรณ์และรูปแบบทางภาษาในการขาดของการใช้ในทางปฏิบัติ มีเลศนัย