- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Book 4, The Dragonblood Warrior – C
Book 4, The Dragonblood Warrior – Chapter 5, The Rose in Winter (part 1)
That evening, Linley and his bros all walked out of an inn together. Per their usual habits, they would head to the Jade Water Paradise together.
“Boss Yale, you three go on ahead without me. I’m going to take a walk.” Linley said to them after leaving the inn.
Yale, Reynolds, and George all stared at Linley in surprise.
“I really don’t like the atmosphere all that much at the Jade Water Paradise. You guys go on ahead. In about two or three hours, I’ll meet up with you.” Linley explained, and then Bebe, standing on top of Linley’s shoulders, let out two squeaks. Mentally, Bebe said, “Boss, you headin’ to Alice’s?”
Since he was always by Linley’s side, of course Bebe knew everything.
Although Bebe didn’t seem to grow larger, his intelligence by now was the match of any human youth.
“You little…” Linley glanced at Bebe, annoyed.
“Alright, third bro, you go out for your walk. But don’t walk for too long.” Yale laughed. Linley bid his three bros farewell, then started to walk in the direction of the Dry Road.
The Dry Road didn’t see too much traffic, and thus it seemed very quiet. On both sides of the road were various restaurants and inns, with most of the customers inside being locals.
As he drew close to Alice’s residence, Linley looked up at the balcony on the second floor.
The balcony was still empty.
Linley laughed at himself. In honesty, he had only a shred of hope that she might be here. Linley immediately turned and headed into a nearby bar, selecting a window seat. Through the window, Linley could see Alice’s balcony.
“One bottle of jade wine and two cups.” Linley casually ordered.
“Yes, sir.”
Although the servant was rather curious as to why Linley wanted two cups, he didn’t ask.
“Bebe, drink slowly.” Linley poured a cup for Bebe and set it to the side. Bebe immediately hopped onto the table and, imitating Linley, began to sip the wine.
Holding his cup of wine and staring at the balcony, Linley sipped slowly.
Just like that, the two of them, a man and a magical beast, drank quietly, polishing off three bottles over the course of two hours. Only then did Linley pay his tab, and the two of them left the bar.
“Boss, are you really disappointed?” On Linley’s shoulder, Bebe messaged him mentally.
Linley reached out to stroke Bebe’s little head. Laughing, he ‘berated’, “You little punk.” And then Linley began walking towards the major roads of Fenlai City towards the direction of the Jade Water Paradise, enjoying the night scenery.
The second day, September 30th, Linley and his three bros left the city and returned to the Ernst Institute. That night, Alice, Kalan, and the others returned to Fenlai City.
The reason for this ‘coincidence’ was that the Ernst Institute and the Wellen had different break days for the students.
The break days for Ernst Institute students was on the 29th and 30th of each month, while for Wellen Institute students, it was on the 1st and 2nd of each month. Thus, Alice only got home on the 30th.
Sadly…
Although Alice stood there on the balcony, watching the crowded streets, occasionally getting excited when someone who looked similar to Linley walked by, in the end, she was always disappointed.
The afternoon of October 2nd, she had no choice but to return to school.
….
October 29th, Linley once again went into town to deliver three more stone sculptures. At night, Linley once again went to that bar on the Dry Road. He once more selected the same window seat, ordered the same jade wine, and began drinking with Bebe.
“Boss, looks like you are gonna be disappointed again.” Bebe looked at Linley, his beady little black eyes rolling as he mentally spoke.
“No big deal. I guess it wasn’t meant to be.” Throwing his head back, Linley polished that cup of wine off. By now, him and Bebe had finished two bottles of jade wine. But on the balcony, Linley still could not see the figure he was waiting for.
By now, the server came over.
“One more bottle of…” Halfway through his sentence, Linley paused, and his eyes lit up, his gaze focusing on that little balcony on the second floor of Alice’s house. A female figure dressed in white had suddenly appeared.
“Bill, please.” Linley immediately stood up.
The server, already preparing to grab another bottle of wine, was momentarily baffled, but he quickly recovered. After paying the bill, Linley walked out, with Bebe leaping from the table to his shoulders.
By now, it was almost eight at night. The Dry Road was getting dark. Because it wasn’t a main road, there were very few people there at night.
“It’s Alice.” Linley was absolutely certain.
“Whoah, Boss, you finally are gonna meet that beauty again. Haha! Are you happy? Are you excited? Are you impatient?” On Linley’s shoulders, Bebe continued speaking delightedly.
Linley didn’t even pay attention to Bebe. Quite agilely, he flipped over Alice’s wall, and with a push of his hands, he transformed into a black blur, landing directly onto the balcony.
Alice had been watching Linley make his way over to her past the wall this entire time.
“Big brother Linley!” Alice immediately recognized him. Her heart rate immediately sped up and, nervous, her face turned red as well. But in her heart, she was filled with joy.
Last time, she hadn’t managed to catch Linley. Upon returning to the Wellen Institute, she had asked around and found out that the Ernst Institute’s vacation days were on the 29th and the 30th. Thus, Alice had skipped class and come home two days early.
“Big brother Linley, what a coincidence.” Alice said with a smile.
Linley was briefly stunned. “Alice, yeah, what a coincidence.”
Alice couldn’t help but laugh, before she recovered and immediately tugged Linley to sit down. “Quick, sit down, don’t let anyone see you.” Linley sat down. The two of them hid in the corner of the balcony, quietly chatting with each other.
Doehring Cowart appeared at this time.
“Linley, Linley.”
“Doehring Cowart, what is it?” Linley was a bit unhappy.
Doehring Cowart laughed loudly. “Kid, don’t talk too much with this girl about irrelevant things. Be a bit friendlier, a bit more forward. You idiot. Judging from the look of her, this Alice girl is interested in you too.”
“No rush, no rush.” Although Linley had no fear of death, at this moment in time, he was a bit unsteady and a bit wobbly, mentally speaking.
“You really are stupid.” Doehring Cowart said impatiently.
Linley began to totally ignore Doehring Cowart’s advice, only talking to Alice about irrelevant, casual topics.
Watching the two of them, in the end, Doehring Cowart could only shake his head and disappear back into the Coiling Dragon ring. While chatting with Alice, Linley didn’t notice the passage of time in the slightest.
“Big brother Linley, you are so amazing! You must have lots of girls chasing after you at the Ernst Institute, right?” Alice intentionally said these words in a casual manner, but upon hearing them, Linley’s heart began to beat faster.
“Not too bad, not too bad.” While chatting with Alice, sometimes Linley spoke without thinking.
“You idiot.” Doehring Cowart’s voice rang out in Linley’s mind.
That evening, Linley and his bros all walked out of an inn together. Per their usual habits, they would head to the Jade Water Paradise together.
“Boss Yale, you three go on ahead without me. I’m going to take a walk.” Linley said to them after leaving the inn.
Yale, Reynolds, and George all stared at Linley in surprise.
“I really don’t like the atmosphere all that much at the Jade Water Paradise. You guys go on ahead. In about two or three hours, I’ll meet up with you.” Linley explained, and then Bebe, standing on top of Linley’s shoulders, let out two squeaks. Mentally, Bebe said, “Boss, you headin’ to Alice’s?”
Since he was always by Linley’s side, of course Bebe knew everything.
Although Bebe didn’t seem to grow larger, his intelligence by now was the match of any human youth.
“You little…” Linley glanced at Bebe, annoyed.
“Alright, third bro, you go out for your walk. But don’t walk for too long.” Yale laughed. Linley bid his three bros farewell, then started to walk in the direction of the Dry Road.
The Dry Road didn’t see too much traffic, and thus it seemed very quiet. On both sides of the road were various restaurants and inns, with most of the customers inside being locals.
As he drew close to Alice’s residence, Linley looked up at the balcony on the second floor.
The balcony was still empty.
Linley laughed at himself. In honesty, he had only a shred of hope that she might be here. Linley immediately turned and headed into a nearby bar, selecting a window seat. Through the window, Linley could see Alice’s balcony.
“One bottle of jade wine and two cups.” Linley casually ordered.
“Yes, sir.”
Although the servant was rather curious as to why Linley wanted two cups, he didn’t ask.
“Bebe, drink slowly.” Linley poured a cup for Bebe and set it to the side. Bebe immediately hopped onto the table and, imitating Linley, began to sip the wine.
Holding his cup of wine and staring at the balcony, Linley sipped slowly.
Just like that, the two of them, a man and a magical beast, drank quietly, polishing off three bottles over the course of two hours. Only then did Linley pay his tab, and the two of them left the bar.
“Boss, are you really disappointed?” On Linley’s shoulder, Bebe messaged him mentally.
Linley reached out to stroke Bebe’s little head. Laughing, he ‘berated’, “You little punk.” And then Linley began walking towards the major roads of Fenlai City towards the direction of the Jade Water Paradise, enjoying the night scenery.
The second day, September 30th, Linley and his three bros left the city and returned to the Ernst Institute. That night, Alice, Kalan, and the others returned to Fenlai City.
The reason for this ‘coincidence’ was that the Ernst Institute and the Wellen had different break days for the students.
The break days for Ernst Institute students was on the 29th and 30th of each month, while for Wellen Institute students, it was on the 1st and 2nd of each month. Thus, Alice only got home on the 30th.
Sadly…
Although Alice stood there on the balcony, watching the crowded streets, occasionally getting excited when someone who looked similar to Linley walked by, in the end, she was always disappointed.
The afternoon of October 2nd, she had no choice but to return to school.
….
October 29th, Linley once again went into town to deliver three more stone sculptures. At night, Linley once again went to that bar on the Dry Road. He once more selected the same window seat, ordered the same jade wine, and began drinking with Bebe.
“Boss, looks like you are gonna be disappointed again.” Bebe looked at Linley, his beady little black eyes rolling as he mentally spoke.
“No big deal. I guess it wasn’t meant to be.” Throwing his head back, Linley polished that cup of wine off. By now, him and Bebe had finished two bottles of jade wine. But on the balcony, Linley still could not see the figure he was waiting for.
By now, the server came over.
“One more bottle of…” Halfway through his sentence, Linley paused, and his eyes lit up, his gaze focusing on that little balcony on the second floor of Alice’s house. A female figure dressed in white had suddenly appeared.
“Bill, please.” Linley immediately stood up.
The server, already preparing to grab another bottle of wine, was momentarily baffled, but he quickly recovered. After paying the bill, Linley walked out, with Bebe leaping from the table to his shoulders.
By now, it was almost eight at night. The Dry Road was getting dark. Because it wasn’t a main road, there were very few people there at night.
“It’s Alice.” Linley was absolutely certain.
“Whoah, Boss, you finally are gonna meet that beauty again. Haha! Are you happy? Are you excited? Are you impatient?” On Linley’s shoulders, Bebe continued speaking delightedly.
Linley didn’t even pay attention to Bebe. Quite agilely, he flipped over Alice’s wall, and with a push of his hands, he transformed into a black blur, landing directly onto the balcony.
Alice had been watching Linley make his way over to her past the wall this entire time.
“Big brother Linley!” Alice immediately recognized him. Her heart rate immediately sped up and, nervous, her face turned red as well. But in her heart, she was filled with joy.
Last time, she hadn’t managed to catch Linley. Upon returning to the Wellen Institute, she had asked around and found out that the Ernst Institute’s vacation days were on the 29th and the 30th. Thus, Alice had skipped class and come home two days early.
“Big brother Linley, what a coincidence.” Alice said with a smile.
Linley was briefly stunned. “Alice, yeah, what a coincidence.”
Alice couldn’t help but laugh, before she recovered and immediately tugged Linley to sit down. “Quick, sit down, don’t let anyone see you.” Linley sat down. The two of them hid in the corner of the balcony, quietly chatting with each other.
Doehring Cowart appeared at this time.
“Linley, Linley.”
“Doehring Cowart, what is it?” Linley was a bit unhappy.
Doehring Cowart laughed loudly. “Kid, don’t talk too much with this girl about irrelevant things. Be a bit friendlier, a bit more forward. You idiot. Judging from the look of her, this Alice girl is interested in you too.”
“No rush, no rush.” Although Linley had no fear of death, at this moment in time, he was a bit unsteady and a bit wobbly, mentally speaking.
“You really are stupid.” Doehring Cowart said impatiently.
Linley began to totally ignore Doehring Cowart’s advice, only talking to Alice about irrelevant, casual topics.
Watching the two of them, in the end, Doehring Cowart could only shake his head and disappear back into the Coiling Dragon ring. While chatting with Alice, Linley didn’t notice the passage of time in the slightest.
“Big brother Linley, you are so amazing! You must have lots of girls chasing after you at the Ernst Institute, right?” Alice intentionally said these words in a casual manner, but upon hearing them, Linley’s heart began to beat faster.
“Not too bad, not too bad.” While chatting with Alice, sometimes Linley spoke without thinking.
“You idiot.” Doehring Cowart’s voice rang out in Linley’s mind.
0/5000
จอง 4, Dragonblood นักรบ – บทที่ 5 เดอะโรสในฤดูหนาว (ตอน 1)คืนนั้น Linley และ bros ของเขาทั้งหมดเดินออกจากอินน์เป็นกัน ต่อพฤติกรรมปกติของพวกเขา พวกเขาจะมุ่งหน้าไปสวรรค์น้ำหยกกัน"นายเยล คุณสามไปข้างหน้า โดยผม ฉันจะนำ" Linley ไปกล่าวว่า หลังจากออกจากอินน์เยล เรย์โนลด์ส และจอร์จทั้งหมดจ้องไปที่ Linley ในความประหลาดใจ"ฉันไม่ชอบบรรยากาศที่พาราไดซ์น้ำหยกที่มาก พวกคุณไปข้างหน้า ในเกี่ยวกับสอง หรือสามชั่วโมง ฉันจะพบปะกับคุณ" Linley อธิบาย และจากนั้น แจ็คกี้ ยืนบนไหล่ของ Linley ให้ออกระยิบระยับสอง จิตใจ แจ็คกี้กล่าวว่า "เจ้านาย คุณ headin' กับอลิ"เนื่องจากเขาถูกเสมอริมของ Linley ของแจ็คกี้ศักดิ์แม้ว่าแจ็คกี้ไม่ได้ดูเหมือนจะ เติบโตใหญ่ ปัญญาของเขาตอนถูกจับของเยาวชนทุกคน"คุณน้อย..." Linley glanced ที่แจ็คกี้ รำคาญ"ครับ bro สาม คุณออกไปการเดินของคุณ แต่อย่าเดินนานเกินไป" เยลหัวเราะ Linley เสนอราคาอำลา bros 3 เขา แล้วเริ่มเดินในทิศทางของถนนแห้งถนนแห้งไม่เห็นจราจรมากเกินไป และดัง เหมือนเงียบ ทั้งสองด้านของถนนมีร้านอาหารต่าง ๆ และอินน์ กับลูกค้าภายในถูกชาวบ้านส่วนใหญ่ตามที่เขาวาดไว้ใกล้กับอลิเรสซิเดนซ์ Linley มองขึ้นที่ระเบียงชั้นสองระเบียงยังคงว่างเปล่าได้Linley หัวเราะที่ตัวเอง ในความซื่อสัตย์ เขาฉีกเท่านั้นความหวังที่เธออาจจะ Linley ทันทีเปิด และหัวลงในแถบใกล้เคียง เลือกที่นั่งข้างหน้าต่าง ผ่านหน้าต่าง Linley สามารถเห็นระเบียงของอลิซ"หนึ่งขวดไวน์หยกและสองถ้วย" สั่ง Linley ลวก ๆ"ใช่ ที่รักกัน"แม้ว่าคนรับใช้ได้ค่อนข้างอยากรู้อยากเห็นเป็นเหตุ Linley ต้องสองถ้วย เขาไม่ได้ถาม"แจ็คกี้ ดื่มช้า" Linley poured ถ้วยสำหรับแจ็คกี้ และตั้งด้าน แจ็คกี้ทันที hopped บนโต๊ะ แล้ว เลียนแบบ Linley เริ่มจิบไวน์Linley sipped ถือถ้วยของไวน์และจ้องมองที่ระเบียง หรือช้าลงเพียงเช่นนั้น เขา สัตว์มหัศจรรย์ และชายทั้งสองดื่มเงียบ ๆ ขัดปิดขวดที่สามในช่วง 2 ชั่วโมงนั้น หลังจากนั้น ได้ Linley จ่ายแท็บของเขา และแถบด้านซ้ายของเขาทั้งสอง"เจ้านาย คุณจะผิดหวังจริง ๆ" บนไหล่ของ Linley แจ็คกี้ messaged เขาจิตใจLinley ถึงออกจังหวะแจ็คกี้หัวเล็กน้อย หัวเราะ เขา 'berated" "คุณน้อยพังก์ " แล้ว Linley เริ่มเดินไปทางถนนสายหลักของเมือง Fenlai ต่อทิศทางของสวรรค์น้ำหยก เพลิดเพลินกับทิวทัศน์ยามค่ำคืนวันที่สอง 30 กันยายน Linley และ bros เขาสามออกจากเมือง และกลับไป สถาบันเอิร์นสท์ คืนนั้น อลิซ Kalan และอื่น ๆ กลับไปเมือง Fenlaiเหตุผลสำหรับการนี้ 'บังเอิญ' ได้ว่า สถาบันเอิร์นสท์และ Wellen ที่มีวันหยุดพักต่าง ๆ สำหรับนักเรียนวันหยุดนักเรียน สถาบันเอิร์นสท์ได้ 29th และ 30 ของเดือน สำหรับนักเรียน สถาบัน Wellen มันเป็น 1 และ 2 ของแต่ละเดือน ดังนั้น อลิเท่าได้บ้านในวันที่ 30เศร้า...แม้ว่าอลิมียืนบนระเบียง ดูถนนแออัด บางครั้งได้รับตื่นเต้นเมื่อคนมองคล้ายกับ Linley เดินตาม ในสุด เธอจะผิดหวังตอนบ่ายของเดือน 2 ตุลาคม เธอก็ไปกลับไปโรงเรียน….29 ตุลาคม Linley ครั้งไปเข้าเมืองส่งประติมากรรมหินสามเพิ่มเติม ในเวลากลางคืน Linley อีกครั้งไปที่แถบถนนแห้ง เขาอีกครั้งเลือกนั่งหน้าต่างเดียว สั่งไวน์หยกเหมือนกัน และเริ่มดื่มกับแจ็คกี้"บอส เหมือนคุณจะไม่ผิดหวังอีก" แจ็คกี้มอง Linley, beady น้อยดำตากลิ้งเป็นเขาจิตใจพูด"เรื่องใหญ่ไม่ ผมคิดว่า มันไม่ได้หมายถึงการ" ขว้างปาหัวกลับ Linley ขัดถ้วยไวน์ที่ปิด โดยขณะนี้ เขาและแจ็คกี้ก็เสร็จสองขวดไวน์หยก แต่บนระเบียง Linley ยังไม่สามารถเห็นตัวเลขที่เขาถูกรอตอน เซิร์ฟเวอร์มามากกว่า"ขวดเพิ่มเติมหนึ่ง..." หยุดชั่วคราว Linley กลางการประโยคของเขา และตาสว่างขึ้น สายตาของเขามุ่งเน้นไปที่ระเบียงชั้นสองของบ้านอลิน้อย ทันใดนั้นได้ปรากฏเป็นรูปผู้หญิงแต่งตัวสีขาว"เสียตั๋ว กรุณาจ่าย" Linley ยืนขึ้นทันทีThe server, already preparing to grab another bottle of wine, was momentarily baffled, but he quickly recovered. After paying the bill, Linley walked out, with Bebe leaping from the table to his shoulders.By now, it was almost eight at night. The Dry Road was getting dark. Because it wasn’t a main road, there were very few people there at night.“It’s Alice.” Linley was absolutely certain.“Whoah, Boss, you finally are gonna meet that beauty again. Haha! Are you happy? Are you excited? Are you impatient?” On Linley’s shoulders, Bebe continued speaking delightedly.Linley didn’t even pay attention to Bebe. Quite agilely, he flipped over Alice’s wall, and with a push of his hands, he transformed into a black blur, landing directly onto the balcony.Alice had been watching Linley make his way over to her past the wall this entire time.“Big brother Linley!” Alice immediately recognized him. Her heart rate immediately sped up and, nervous, her face turned red as well. But in her heart, she was filled with joy.Last time, she hadn’t managed to catch Linley. Upon returning to the Wellen Institute, she had asked around and found out that the Ernst Institute’s vacation days were on the 29th and the 30th. Thus, Alice had skipped class and come home two days early.“Big brother Linley, what a coincidence.” Alice said with a smile.Linley was briefly stunned. “Alice, yeah, what a coincidence.”Alice couldn’t help but laugh, before she recovered and immediately tugged Linley to sit down. “Quick, sit down, don’t let anyone see you.” Linley sat down. The two of them hid in the corner of the balcony, quietly chatting with each other.Doehring Cowart appeared at this time.“Linley, Linley.”“Doehring Cowart, what is it?” Linley was a bit unhappy.Doehring Cowart laughed loudly. “Kid, don’t talk too much with this girl about irrelevant things. Be a bit friendlier, a bit more forward. You idiot. Judging from the look of her, this Alice girl is interested in you too.”“No rush, no rush.” Although Linley had no fear of death, at this moment in time, he was a bit unsteady and a bit wobbly, mentally speaking.“You really are stupid.” Doehring Cowart said impatiently.Linley began to totally ignore Doehring Cowart’s advice, only talking to Alice about irrelevant, casual topics.Watching the two of them, in the end, Doehring Cowart could only shake his head and disappear back into the Coiling Dragon ring. While chatting with Alice, Linley didn’t notice the passage of time in the slightest.“Big brother Linley, you are so amazing! You must have lots of girls chasing after you at the Ernst Institute, right?” Alice intentionally said these words in a casual manner, but upon hearing them, Linley’s heart began to beat faster.“Not too bad, not too bad.” While chatting with Alice, sometimes Linley spoke without thinking.“You idiot.” Doehring Cowart’s voice rang out in Linley’s mind.
การแปล กรุณารอสักครู่..
เล่ม 4 , ดราก้อนบลัดนักรบ–บทที่ 5 กุหลาบในฤดูหนาว ( 1 ส่วน )
ตอนเย็น ลินลีย์ Bros ของเขาทั้งหมดและเดินออกจากโรงแรมด้วยกัน ตามนิสัยปกติของพวกเขา พวกเขาจะมุ่งหน้าไปยังน้ำหยกสวรรค์ด้วยกัน
" บอสเยล , คุณสามไปก่อนเถอะ ผมจะเดินไป " ลินลีย์กล่าวแก่พวกเขาหลังจากออกจากโรงแรม
เยล เรย์โนลด์และจอร์จต่างจ้องมองไปที่ลินลีย์ในแปลกใจ
" ฉันไม่ชอบบรรยากาศมากทั้งหมดที่ที่น้ำหยกสวรรค์ พวกนายไปกันเถอะ ในประมาณสองถึงสามชั่วโมง ผมจะได้พบกับคุณ " ลินลี่ย์อธิบาย แล้วเบเบ้ ยืนบนไหล่ของ Linley ให้สองมัน . ใจ เบเบ้ บอกว่า " เจ้านาย คุณจะให้อลิซ ? "
ตั้งแต่เขาอยู่ข้างๆลินเลย์ ,แน่นอน เบเบ้รู้เรื่องทุกอย่าง
แม้ว่าเบเบ้ไม่ได้ดูเหมือนจะเติบโตขนาดใหญ่ของเขา , ปัญญา โดยขณะนี้คือราคาของมนุษย์ใด ๆเยาวชน . .
" . . . . . . . " ลินลี่ย์ดูเบเบ้ รำคาญ
" เอาล่ะ พี่สาม พี่ออกไปเดิน แต่อย่าเดินได้นาน " เยล หัวเราะ ประมูล Linley ของเขาสาม Bros อำลา แล้วเริ่มเดินไปในทิศทางของถนนแห้ง . . .
แห้งถนนไม่ได้ดูการจราจรมากเกินไป และดังนั้นจึง ดูเหมือนจะเงียบมาก ทั้งสองด้านของถนนเป็นร้านอาหารต่างๆและโฮสเทล , กับที่สุดของลูกค้าภายในเป็นไอเดีย
ตามที่เขาวาดใกล้กับบ้าน Linley อลิสมองขึ้นไปที่ระเบียงชั้นสอง
ระเบียงยังว่าง
Linley หัวเราะเยาะตัวเอง ในความซื่อสัตย์ เขามีเพียงเศษเสี้ยวของหวังว่าเธออาจจะอยู่ที่นี่
ตอนเย็น ลินลีย์ Bros ของเขาทั้งหมดและเดินออกจากโรงแรมด้วยกัน ตามนิสัยปกติของพวกเขา พวกเขาจะมุ่งหน้าไปยังน้ำหยกสวรรค์ด้วยกัน
" บอสเยล , คุณสามไปก่อนเถอะ ผมจะเดินไป " ลินลีย์กล่าวแก่พวกเขาหลังจากออกจากโรงแรม
เยล เรย์โนลด์และจอร์จต่างจ้องมองไปที่ลินลีย์ในแปลกใจ
" ฉันไม่ชอบบรรยากาศมากทั้งหมดที่ที่น้ำหยกสวรรค์ พวกนายไปกันเถอะ ในประมาณสองถึงสามชั่วโมง ผมจะได้พบกับคุณ " ลินลี่ย์อธิบาย แล้วเบเบ้ ยืนบนไหล่ของ Linley ให้สองมัน . ใจ เบเบ้ บอกว่า " เจ้านาย คุณจะให้อลิซ ? "
ตั้งแต่เขาอยู่ข้างๆลินเลย์ ,แน่นอน เบเบ้รู้เรื่องทุกอย่าง
แม้ว่าเบเบ้ไม่ได้ดูเหมือนจะเติบโตขนาดใหญ่ของเขา , ปัญญา โดยขณะนี้คือราคาของมนุษย์ใด ๆเยาวชน . .
" . . . . . . . " ลินลี่ย์ดูเบเบ้ รำคาญ
" เอาล่ะ พี่สาม พี่ออกไปเดิน แต่อย่าเดินได้นาน " เยล หัวเราะ ประมูล Linley ของเขาสาม Bros อำลา แล้วเริ่มเดินไปในทิศทางของถนนแห้ง . . .
แห้งถนนไม่ได้ดูการจราจรมากเกินไป และดังนั้นจึง ดูเหมือนจะเงียบมาก ทั้งสองด้านของถนนเป็นร้านอาหารต่างๆและโฮสเทล , กับที่สุดของลูกค้าภายในเป็นไอเดีย
ตามที่เขาวาดใกล้กับบ้าน Linley อลิสมองขึ้นไปที่ระเบียงชั้นสอง
ระเบียงยังว่าง
Linley หัวเราะเยาะตัวเอง ในความซื่อสัตย์ เขามีเพียงเศษเสี้ยวของหวังว่าเธออาจจะอยู่ที่นี่
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- don't skip lunch
- นี่คือสีอะไร
- อะไรคือประโยชน์จากสภาวะโลกร้อน
- 请准我要进去教室
- ก็ต้องแก้ไขตัวเองให้ดีขึ้น
- เธอจะตัดผมของเธอเพื่อนำไปบริจาค.
- ค่าเดินทาง
- You have braces ?
- ตรวจวัดสายตา
- You do not exist
- God like
- ช่องเซอร์วิส
- เครื่องขูดลาย
- มีดปลอกผลไม้
- จำนวน
- ฉันกลัวจะรบกวนคุณ
- ช่องเซอร์วิส
- แปริ่งก้านสูบ
- Picklist
- sing
- ซีลข้อเหวี่ยง
- Putting it all together
- Characters larger than lifeIn any book,
- Referred to below e-mail (BOI certificat
