The principle of timely feedback is

The principle of timely feedback is consistent, incidentally, with one of the principles of operant conditioning discussed in Chapter 2: reinforcement works best when it follows a to-be-learned operant behavior closely (Skinner, 1957). In this case think of a teacher’s feedback as a form of reinforcement. The analogy is easiest to understand when the feedback takes the form of praise for something a student did or performed; in operant conditioning terms, the reinforcing praise then functions like a “reward”. But the analogy to operant conditioning still holds when feedback is negative—when a teacher criticizes or reprimands a student. In those cases the criticism or reprimand sometimes functions like what Skinner call an “aversive stimulus” (or mild punishment), shutting down the behavior criticized. At other times, though, a teacher’s criticism functions in a more paradoxical and unexpected way: it acts less like an aversive stimulus than like a negative reinforcement. In these cases the criticism does not shut down a behavior (as true punishment might do), but leads to a less negative state for the student. This happens, for example, if a student misbehaves in order to gain attention from the teacher or classmates and to avoid being ignored. If the teacher in this case criticizes the student for the misbehavior, the student may experience the criticism as a reduction in isolation and as in increase in his importance in the class—in other words, as reinforcement for misbehavior. So the inappropriate behavior continues, and as teachers we might be tempted to say that “he is just misbehaving to get attention”. Exhibit 7.2 diagrams this sequence of events.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักการของผลป้อนกลับอย่างทันท่วงทีจะสม่ำเสมอ โต้เถียง กับหนึ่งหลัก operant นี่กล่าวถึงในบทที่ 2: เสริมได้ผลดีที่สุดเมื่อเป็นไปตามได้เรียนรู้ไป be operant ลักษณะการทำงานอย่างใกล้ชิด (สกินเนอร์ 1957) ในนี้คิดกรณีความคิดเห็นของครูเป็นตัวเสริมแรง การเปรียบเทียบจะต้องเข้าใจเมื่อผลป้อนกลับจะแบบสรรเสริญในสิ่งที่นักเรียนไม่ได้ หรือ ดำเนินการ ในเงื่อนไขการปรับ operant เสริมการสรรเสริญแล้วฟังก์ชันเช่น "รางวัล" แต่เปรียบเทียบเพื่อปรับ operant ยังคงเก็บเมื่อคำติชมเป็นลบคือเมื่อครูถูกนับ หรือ reprimands นักเรียน ในที่กรณีที่วิจารณ์ หรือ reprimand บางฟังก์ชันเช่นใดสกินเนอร์เรียกการ "กระตุ้น aversive" (หรือการลงโทษไม่รุนแรง), ปิดลักษณะการทำงานวิพากษ์วิจารณ์ ครั้ง แม้ว่า การวิจารณ์ของครูหน้าที่แบบ paradoxical และไม่คาดคิดขึ้น: ทำหน้าที่น้อยเช่นการกระตุ้น aversive มากกว่าเช่นการเสริมแรงลบ ในกรณี ที่วิจารณ์ไม่ปิดลักษณะการทำงาน (เป็นโทษจริงอาจทำ), แต่นำไปสู่รัฐน้อยค่าลบสำหรับนักเรียน นี้เกิดขึ้น เช่น ถ้านักเรียน misbehaves เพื่อที่ จะได้รับความสนใจจากครูหรือเพื่อนร่วมชั้น และ เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกปฏิเสธ ถ้าครูถูกนับนักเรียนในกรณีนี้สำหรับการ misbehavior นักเรียนอาจวิจารณ์เป็นการลดแยก และ ในการเพิ่มความสำคัญของเขาในชั้นเรียน — ในคำอื่น ๆ เป็นเหล็กเสริมสำหรับ misbehavior ต่อพฤติกรรมไม่เหมาะสม และเป็นครู ที่เราอาจจะอยากพูดว่า "เขาเป็นเพียง misbehaving จะได้รับความสนใจ" 7.2 แสดงไดอะแกรมลำดับของเหตุการณ์ตามนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักการของการตอบรับในเวลาที่เหมาะสมมีความสอดคล้องบังเอิญกับหนึ่งในหลักการของเครื่องผ่าตัดที่กล่าวไว้ในบทที่ 2: การเสริมแรงทำงานได้ดีที่สุดเมื่อมันดังต่อไปนี้เพื่อจะได้เรียนรู้พฤติกรรมการผ่าตัดอย่างใกล้ชิด (สกินเนอร์, 1957) ในกรณีนี้คิดว่าข้อเสนอแนะของครูเป็นรูปแบบของการเสริมแรง การเปรียบเทียบเป็นเรื่องง่ายที่จะเข้าใจเมื่อข้อเสนอแนะใช้รูปแบบของการสรรเสริญสำหรับสิ่งที่นักเรียนทำหรือดำเนินการ; ในแง่ผ่าตัดปรับอากาศที่ฟังก์ชั่นเสริมสรรเสริญแล้วเหมือน "รางวัล" แต่การเปรียบเทียบที่จะผ่าตัดปรับอากาศยังคงถือหุ้นเมื่อข้อเสนอแนะที่เป็นลบเมื่อครูบารมีหรือ reprimands นักเรียน ในกรณีที่การวิจารณ์หรือตำหนิการทำงานบางครั้งเหมือนสิ่งที่สกินเนอร์เรียก "กระตุ้น aversive" (หรือการลงโทษที่ไม่รุนแรง) ปิดพฤติกรรมการวิพากษ์วิจารณ์ ในเวลาอื่น ๆ แต่ฟังก์ชั่นการวิจารณ์ของครูในทางที่ขัดแย้งมากขึ้นและไม่คาดคิด: มันทำหน้าที่น้อยเช่นกระตุ้น aversive กว่าเช่นการเสริมแรงเชิงลบ ในกรณีเหล่านี้วิจารณ์ไม่ได้ปิดตัวลงพฤติกรรม (เป็นการลงโทษที่แท้จริงอาจจะทำ) แต่นำไปสู่​​การเป็นรัฐที่ติดลบน้อยลงสำหรับนักเรียน นี้เกิดขึ้นตัวอย่างเช่นถ้านักเรียน misbehaves เพื่อที่จะได้รับความสนใจจากครูหรือเพื่อนร่วมชั้นและเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกละเลย ถ้าครูในกรณีนี้บารมีนักเรียนสำหรับพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของนักเรียนอาจพบการลดการวิจารณ์ในการแยกและในขณะที่การเพิ่มขึ้นของความสำคัญของเขาในชั้นเรียนในคำอื่น ๆ เช่นการเสริมแรงสำหรับพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม ดังนั้นพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมอย่างต่อเนื่องและเป็นครูเราอาจจะอยากจะบอกว่า "เขาเป็นเพียงการทำงานไม่ได้รับความสนใจ" 7.2 แผนภาพแสดงลำดับของเหตุการณ์นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักการของข้อเสนอแนะทันเวลาสอดคล้องกันโดยบังเอิญกับหนึ่งของหลักการผ่าตัดปรับอากาศที่กล่าวถึงในบทที่ 2 : เสริมทำงานได้ดีที่สุดเมื่อมันเป็นจะเรียนรู้พฤติกรรมการดำเนินการอย่างใกล้ชิด ( สกินเนอร์ , 1957 ) ในกรณีนี้คิดว่าครูคือความคิดเห็นที่เป็นรูปแบบของการสนับสนุนการเปรียบเทียบเป็นวิธีที่ง่ายที่สุดที่จะเข้าใจเมื่อความคิดเห็นที่ใช้รูปแบบของการสรรเสริญสำหรับสิ่งที่นักเรียนทำหรือปฏิบัติ ในด้าน การเรียนรู้กลุ่มพฤติกรรมนิยมการสรรเสริญแล้วเหมือน " รางวัล " แต่คล้ายคลึงกับการเรียนรู้กลุ่มพฤติกรรมนิยม ยังคงถือเมื่อความคิดเห็นเป็นลบเมื่ออาจารย์วิจารณ์หรือการลงโทษนักเรียนในกรณีผู้ที่วิจารณ์หรือตำหนิ บางครั้งเหมือนอะไรสกินเนอร์เรียก " กระตุ้น aversive " ( หรือบทลงโทษไม่รุนแรง ) , ปิดการวิจารณ์ ในเวลาอื่น ๆ , แม้ , การวิจารณ์การทำงานของครูในทางที่ขัดแย้งและไม่คาดคิดมันทำท่าไม่เหมือนเป็นตัวกระตุ้น aversive กว่าเช่นการเสริมแรงทางลบในกรณีนี้การวิจารณ์ไม่ได้ปิดพฤติกรรม ( เช่นการลงโทษจริงอาจจะทำ ) แต่นำไปสู่สถานะติดลบน้อยลง สำหรับนักเรียน นี้เกิดขึ้น ตัวอย่างเช่น ถ้านักเรียนรังแกเพื่อที่จะได้รับความสนใจจากอาจารย์หรือเพื่อนร่วมชั้นเรียนและเพื่อหลีกเลี่ยงการโดนเพิกเฉย ถ้าครูในกรณีนี้โดยนักเรียนสำหรับการประพฤติผิด ,นักเรียนอาจพบเป็นประโยชน์ในการแยกและการวิจารณ์ที่เพิ่มขึ้นในความสำคัญของเขาในชั้นเรียน ในคำอื่น ๆที่เป็นการเสริมแรงในการประพฤติตนไม่สมควร ดังนั้นพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมอย่างต่อเนื่อง และเป็นครู เราอาจจะต้องบอกว่า " เขาแค่ทำตัวเรียกร้องความสนใจ " 7.2 แผนผังนี้แสดงลำดับเหตุการณ์ .