We demonstrated, using an individua

We demonstrated, using an individual-based evolutionary model that cannibalism can also account for the evolution of density-dependent behavioral ‘phase change’ in locusts. A key (and differentiating) aspect of our modeling is that we considered a framework in which behavioral interactions and plasticity are not pre-determined, but rather they evolve. At low densities locusts’ evolutionary stable strategy is to actively avoid contact with others, resulting in solitarious-type behavior. As local density increases above a critical value, however, the favored strategy is for individuals to move away from those who approach while being attracted from those who move away. Thus, our model suggests that a low density avoidance behavior followed by a transition to gregarious behavior beyond the critical density, resulting in high density bands, are both individual-level adaptations to minimize cannibalism. our cannibalism hypothesis also accounts for the observed hysteresis in locust phase change behavior. Thus phase change minimizes the costs of cannibalism, and also may allow individuals to effectively migrate out of nutrient poor environments, providing a novel and parsimonious explanation for the evolution of phenotypic plasticity in locusts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราแสดงให้เห็น ใช้บุคคลตามวิวัฒนาการแบบที่ดุมยังบัญชีสำหรับการวิวัฒนาการของความหนาแน่นขึ้นอยู่กับพฤติกรรม 'เฟสเปลี่ยน' ในฝูงตั๊กแตน สำคัญ (และแตกต่าง) ของโมเดลของเราคือ ว่า เราพิจารณากรอบที่พฤติกรรมปฏิสัมพันธ์และปั้นจะไม่กำหนด แต่ค่อนข้าง จะพัฒนา ที่ความหนาแน่นต่ำ ของฝูงตั๊กแตนวิวัฒนาการกลยุทธ์มีเสถียรภาพคือเพื่อ หลีกเลี่ยงการติดต่อกับผู้อื่น ในชนิด solitarious ลักษณะการทำงานอย่างแข็งขัน เป็นท้องถิ่นความหนาแน่นเพิ่มขึ้นเหนือค่าสำคัญ กลยุทธ์ชื่นชอบก็ตามสำหรับบุคคลที่จะย้ายออกไปจากผู้ที่เข้าใกล้ในขณะที่กำลังดึงดูดจากผู้ที่ย้าย ดังนั้น รูปแบบของเราแนะนำว่า หลีกเลี่ยงความหนาแน่นต่ำลักษณะการทำงานตามการเปลี่ยนแปลงลักษณะการทำงานที่คอยอยู่เคียงข้างมากกว่าความหนาแน่นที่สำคัญ เกิดขึ้นในวงของความหนาแน่นสูง มีทั้งระดับบุคคลการปรับลดดุม สมมติฐานของเราดุมยังบัญชีสำหรับ hysteresis สังเกตตั๊กแตนระยะเปลี่ยนแปลงลักษณะการทำงาน ดังนั้นเปลี่ยนเฟสช่วยลดต้นทุนของดุม และยัง อาจช่วยให้บุคคลที่จะย้ายจากสารอาหารไม่ดีสภาพแวดล้อมของ นวนิยายและปั้นฟีโนไทป์ในฝูงตั๊กแตน parsimonious อธิบายการวิวัฒนาการได้อย่างมีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราแสดงให้เห็นถึงการใช้บุคคลตามรูปแบบวิวัฒนาการที่กินกันยังสามารถบัญชีสำหรับการวิวัฒนาการของความหนาแน่นขึ้นอยู่กับพฤติกรรม 'เปลี่ยนเฟสในตั๊กแตน คีย์ (และความแตกต่าง) ทุกแง่มุมของการสร้างแบบจำลองของเราคือการที่เราถือว่าเป็นกรอบที่มีปฏิสัมพันธ์พฤติกรรมและการปั้นไม่ได้ก่อนกำหนด แต่ค่อนข้างจะมีวิวัฒนาการ ที่ความหนาแน่นต่ำกลยุทธ์เสถียรภาพตั๊กแตน 'วิวัฒนาการไปอย่างแข็งขันหลีกเลี่ยงการสัมผัสกับคนอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นในการทำงาน solitarious ชนิด ความหนาแน่นเพิ่มขึ้นในท้องถิ่นดังกล่าวข้างต้นเป็นค่าที่สำคัญ แต่กลยุทธ์ที่ได้รับการสนับสนุนสำหรับบุคคลที่จะย้ายออกไปจากผู้ที่เข้ามาใกล้ในขณะที่ถูกดึงดูดจากผู้ที่ย้ายออกไป ดังนั้นรูปแบบของเราแสดงให้เห็นว่าพฤติกรรมการหลีกเลี่ยงความหนาแน่นต่ำตามด้วยการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมสังคมเกินความหนาแน่นวิกฤตส่งผลในวงดนตรีที่มีความหนาแน่นสูงมีทั้งการปรับตัวของแต่ละบุคคลระดับเพื่อลดกินกัน สมมติฐานของเรากินกันยังบัญชีสำหรับ hysteresis สังเกตในพฤติกรรมที่เปลี่ยนเฟสตั๊กแตน ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงขั้นตอนการลดค่าใช้จ่ายของกินกันและยังอาจช่วยให้บุคคลได้อย่างมีประสิทธิภาพในการโยกย้ายออกจากสภาพแวดล้อมที่ไม่ดีสารอาหารให้เป็นนวนิยายและคำอธิบายเค็มสำหรับวิวัฒนาการของการปั้นฟีโนไทป์ในตั๊กแตน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เราแสดงให้เห็นถึง การใช้บุคคลตามวิวัฒนาการรุ่นมนุษย์กินคนยังสามารถบัญชีสำหรับการวิวัฒนาการของความหนาแน่นขึ้นอยู่กับพฤติกรรมการเปลี่ยนเฟสใน " " ตั๊กแตน กุญแจ ( และการ ) ด้านโมเดลลิ่งของเราคือ เราถือว่าเป็นกรอบที่ปฏิสัมพันธ์เชิงพฤติกรรม และพลาสติก ไม่กำหนดไว้ก่อน แต่จะพัฒนาขึ้น ความหนาแน่นต่ำที่ตั๊กแตน " วิวัฒนาการมั่นคงกลยุทธ์อย่างหลีกเลี่ยงการติดต่อกับผู้อื่น ส่งผลให้พฤติกรรมประเภท solitarious . เป็นท้องถิ่นความหนาแน่นเพิ่มขึ้นเกินค่าวิกฤต อย่างไรก็ตาม โปรด กลยุทธ์สำหรับบุคคลที่จะย้ายไปจากผู้ที่เข้าถึงในขณะที่ถูกดึงดูดจากผู้ที่ย้ายไป ดังนั้น รูปแบบของเรา แสดงให้เห็นว่าพฤติกรรมการหลีกเลี่ยงความหนาแน่นต่ำตามด้วยการเปลี่ยนพฤติกรรมชอบนอกเหนือจากความหนาแน่นที่สำคัญที่เกิดในแถบความหนาแน่นสูง มีทั้งระดับบุคคล การปรับตัวเพื่อลดการกินกันเอง สมมติฐานการกินกันเอง ของเรายังบัญชีเพื่อสังเกตพฤติกรรมแบบเปลี่ยนเฟสตั๊กแตน . ดังนั้นการเปลี่ยนเฟสช่วยลดต้นทุนของการกินกันเอง และยังอาจช่วยให้บุคคลให้มีประสิทธิภาพอพยพออกจากสภาพแวดล้อมไม่ดี สารอาหารที่ให้คำอธิบายที่นวนิยาย และความตระหนี่ในวิวัฒนาการของฟีโนไทป์พลาสติกในตั๊กแตน