That's not nice. But, well, I can't

That's not nice. But, well, I can't express in words how I loved all this."

"Don't try to, then," Syaoran answered, more seriously. "There are some things better unsaid."

It was too dark to see him carefully. Sakura smiled. Yet, the night had been perfect.

"So, what did you wish for when you blew out the candles?" Syaoran asked.

"I can't tell you that. It's a secret."

"C'mon. I'll tell you what I wished in my last birthday, then," Syaoran prodded.

"What did you wish for?" Sakura asked, curiously.

"I can't tell you that, either."

"Please?"

"Fine. Go home and look into the mirror," Syaoran said.

"Eh?" Sakura tilted her head, her golden brown falling down her back.

"Okay, so what did you wish?" Syaoran questioned again.

"It's still a secret," Sakura stated.

"CHEAP!" Syaoran retorted.

"Sorry," Sakura said, sheepishly. But she couldn't tell him the truth of her heart, yet.

******

At home, Sakura changed into her pajamas. She had a giddy, fuzzy, warm feeling inside her. Hmm... I wonder what Syaoran had wished for. It doesn't seem like Syaoran's type of thing to make wishes while blowing out candles.

Following Syaoran's advise, Sakura carefully looked in the mirror. What was his wish? She was greeted with her own reflection, her sea green eyes bright, cheeks rosy, hair silky and windblown. Several times she blinked.

"Hoe? I don't get it. Syaoran wanted a mirror for his birthday? Why would anyone want a mirror?"


******

On a side note, at Syaoran's birthday...


"Eh? What'd'you give me a mirror for?" Syaoran asked, confused during his birthday. He held up a large oval mirror.

"Hoe? You said you wished for a mirror at your last birthday," Sakura replied, cluelessly.

"When did I ever say that?" Syaoran retorted, sweat-dropping.

"You did!" Sakura stated stubbornly. "At my birthday, you said, 'go home and look into the mirror to find out what I wish for.' "

Syaoran fell head over heels. "Please tell me she's joking!"


"Oh ho ho... Is Sakura-chan hopeless, or what?" Tomoyo said, laughing.

"Hoe-e! What are you laughing about," Sakura asked, hurt since her birthday present was being laughed at.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ไม่ดี แต่ ดี ฉันไม่สามารถแสดงคำว่าฉันรักทั้งหมดนี้" "อย่าพยายาม แล้ว Syaoran ตอบ อย่างจริงจังมากขึ้น "มีบางสิ่งดี unsaid" มันเข้มเกินไปดูเขาอย่างระมัดระวัง ซากุระยิ้ม ยัง คืนได้สมบูรณ์แบบ "ดังนั้น อะไรไม่ต้องการเมื่อคุณได้พัดออกเทียน" Syaoran ที่ถาม "ฉันไม่บอกคุณที่ มันเป็นความลับ" "C'mon ฉันจะบอกคุณสิ่งที่ฉันปรารถนาในวันสุดท้ายของฉัน แล้ว Syaoran prodded "อะไรไม่ได้ต้องการหรือไม่" ซากุระถาม curiously "ฉันไม่สามารถบอกคุณ ที่เป็น" "โปรด" "ดี กลับบ้าน และมองเข้าไปในกระจก Syaoran กล่าว "เอ๊ะ" ซากุระยืดหัวของเธอ เธอโกลเด้นสีน้ำตาลล้มลงหลังของเธอ "เอาล่ะ เพื่ออะไรไม่ต้อง" Syaoran ไต่สวนอีก "ก็ยังคงเป็นความลับ ซากุระระบุ "ถูก" Syaoran โต้ว่า "ขออภัย ซากุระ เจื่อนกล่าว แต่เธอไม่สามารถบอกความจริงของหัวใจเธอ ยัง ****** โฮม ซากุระเปลี่ยนเป็นชุดนอนของเธอ นางมีอุ่น giddy เอิบ ความรู้สึกภายในของเธอ อืมม... สงสัยมี Syaoran ปรารถนาในสิ่ง มันไม่เหมือนของ Syaoran ชนิดของสิ่งที่จะทำให้ความปรารถนาในขณะที่เป่าออกเทียน ต่อไปนี้ของ Syaoran แนะนำ ซากุระอย่างรอบคอบมองในกระจก เขาต้องมีอะไร เธอได้รับการต้อนรับพร้อมสะท้อนของเธอเอง เธอตาสว่างสีเขียว sea โรซี่แก้ม ผมซิลคี้โอคส์ และ windblown หลายครั้งเธอคันนั้นกะพริบ "จอบ ฉันไม่ได้รับมัน Syaoran ต้องเป็นกระจกสำหรับวันเกิดของเขาหรือไม่ ทำไมทุกคนจะต้องเป็นกระจกหรือไม่" ****** On a side note, at Syaoran's birthday... "Eh? What'd'you give me a mirror for?" Syaoran asked, confused during his birthday. He held up a large oval mirror. "Hoe? You said you wished for a mirror at your last birthday," Sakura replied, cluelessly. "When did I ever say that?" Syaoran retorted, sweat-dropping. "You did!" Sakura stated stubbornly. "At my birthday, you said, 'go home and look into the mirror to find out what I wish for.' " Syaoran fell head over heels. "Please tell me she's joking!" "Oh ho ho... Is Sakura-chan hopeless, or what?" Tomoyo said, laughing. "Hoe-e! What are you laughing about," Sakura asked, hurt since her birthday present was being laughed at.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ไม่ดี แต่ดีฉันไม่สามารถแสดงในคำว่าฉันรักทั้งหมดนี้. "" อย่าพยายามแล้ว "เชารันตอบอย่างจริงจังมากขึ้น." มีบางสิ่งบางอย่างถอนดีกว่า. "มันมืดเกินไปที่จะเห็นเขาอย่างระมัดระวัง. ซากุระยิ้ม. แต่คืนที่ได้รับที่สมบูรณ์แบบ. "ดังนั้นสิ่งที่ไม่ต้องการให้คุณเมื่อคุณพัดออกเทียนได้หรือไม่" เชารันถาม. "ผมไม่สามารถบอกคุณได้ว่า มันเป็นความลับ. "" C'mon ฉันจะบอกคุณสิ่งที่ฉันปรารถนาในวันเกิดที่ผ่านมาของฉันแล้ว "เชารันแหย่." สิ่งที่คุณไม่ต้องการให้? "ซากุระถามว่าอยากรู้อยากเห็น." ผมไม่สามารถบอกคุณได้ว่าทั้ง. "" กรุณา? "" วิจิตร . ไปที่บ้านและมองเข้าไปในกระจก"เชารันกล่าวว่า." เอ๊ะ? "ซากุระเอียงศีรษะของเธอเธอสีทองสีน้ำตาลล้มลงหลังของเธอ." เอาล่ะเพื่อให้สิ่งที่คุณต้องการ? "เชารันถามอีกครั้ง." ก็ยังคงเป็นความลับ " ซากุระที่ระบุไว้. "ราคาถูก" เชารันโต้. "ขอโทษ" ซากุระกล่าวว่าเจื่อน. แต่เธอไม่สามารถบอกความจริงของหัวใจของเธอยัง. ****** ที่บ้านซากุระเปลี่ยนเป็นชุดนอนของเธอ. เธอ มีหวิวเลือนความรู้สึกอบอุ่นภายในของเธอ. อืม ... ผมสงสัยว่าเชารันได้อยากให้. มันไม่ได้ดูเหมือนเชารันประเภทของสิ่งที่จะต้องทำให้ความปรารถนาในขณะที่เป่าออกเทียน. ต่อไปนี้คำแนะนำของเชารันซากุระมองอย่างระมัดระวังใน กระจก. สิ่งที่เป็นความปรารถนาของเขา? เธอได้รับการต้อนรับด้วยการสะท้อนของเธอเองดวงตาสีเขียวน้ำทะเลสดใสของเธอแก้มสีดอกกุหลาบ, ผมนิ่มและลมพัด. หลายครั้งที่เธอกระพริบตา. "Hoe? ฉันไม่ได้รับมัน เชารันอยากกระจกสำหรับวันเกิดของเขาหรือไม่? ทำไมทุกคนต้องการกระจก? "****** สังเกตด้านบนที่วันเกิดของเชารัน ... " เอ๊ะ? What'd'you ให้ฉันกระจกสำหรับ? "เชารันถามสับสนในช่วงวันเกิดของเขา. เขาจัดขึ้นกระจกไข่ขนาดใหญ่." Hoe? คุณบอกว่าคุณอยากให้กระจกในวันเกิดที่ผ่านมาของคุณ "ซากุระตอบ cluelessly." เมื่อไหร่ที่ผมเคยบอกว่า? "เชารันโต้เหงื่อลดลง." คุณได้! "ซากุระระบุหัวชนฝา." ในวันเกิดของฉันคุณบอกว่า 'ไปที่บ้านและมองเข้าไปในกระจกเพื่อหาสิ่งที่ฉันต้องการ. "เชารันลดลงหัวมากกว่าส้นเท้า." กรุณาบอกฉันเธอล้อเล่น! "" โอ้โฮโฮ ... เป็นซากุระจังสิ้นหวังหรืออะไร? "โทโมโยะกล่าวว่าหัวเราะ." จอบอี! สิ่งที่คุณกำลังหัวเราะเกี่ยวกับ "ซากุระถามว่าเจ็บตั้งแต่วันเกิดของเธอในปัจจุบันถูกหัวเราะเยาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นั่นไม่ดีเลย แต่ ผมไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ว่าฉันรักทั้งหมดนี้ "

" อย่าพยายามแล้ว " syaoran ตอบอย่างจริงจัง " มีบางอย่างที่ไม่ได้พูดออกมาดีกว่า "

มันมืดเกินไปที่จะเห็นเขาอย่างระมัดระวัง ซากุระยิ้ม แต่เมื่อคืนได้สมบูรณ์แบบ

" ดังนั้นสิ่งที่คุณต้องการเมื่อคุณเป่าเทียน ? syaoran ถาม

" ผมบอกคุณไม่ได้ มันเป็นความลับ . . . . "

" มาฉันจะบอกคุณสิ่งที่ฉันต้องการในวันเกิดผม สุดท้ายแล้ว " syaoran แหย่ .

" สิ่งที่คุณต้องการ ? " ซากุระถามอย่างสงสัย

" ฉันบอกนายไม่ได้เหมือนกัน "

" กรุณา " ?

" ก็ได้ กลับบ้านไปส่องกระจก " syaoran กล่าว

" เอ๋ ? " ซากุระเอียงศีรษะของเธอ สีน้ําตาลทองล้มลงด้านหลังของเธอ

" โอเค แล้วอะไรที่คุณต้องการ ? syaoran สอบปากคำอีกครั้ง

" มันยังคงเป็นความลับ" ซากุระกล่าว

" ราคาถูก " ! syaoran โต้กลับ .

" ขอโทษ " ซากุระพูด เจื่อน . แต่เธอไม่สามารถบอกความจริงกับเขาหัวใจเธอเลย

* * * * * *

ที่บ้านของซากุระเปลี่ยนเป็นชุดนอน เธอมีเวียนหัว fuzzy , รู้สึกถึงความอบอุ่นของเธอ อืม . . . . . . . . . . . . ฉันสงสัยว่า syaoran ได้ปรารถนา มันดูไม่เหมือน syaoran เป็นชนิดของสิ่งเพื่อให้ความปรารถนาในขณะที่เทียนเป่าออก

ต่อไปนี้เป็นคำแนะนำ syaoran ซากุระอย่างระมัดระวัง มองตัวเองในกระจก สิ่งที่เป็นความปรารถนาของเขา เธอได้รับการต้อนรับด้วยการสะท้อนของเธอเองเธอ ทะเล ดวงตาสีเขียวสดใส แก้มผมนุ่มและทอง . หลายครั้งที่เธอกระพริบตา

" จอบ ? ฉันไม่ได้รับมัน syaoran ต้องการกระจกสำหรับวันเกิดของเขา ทำไมทุกคนต้องการกระจก ?


* * * * * *

ในหมายเหตุด้าน ที่ syaoran วันเกิด . . . . . . .

" เอ๋ ?'d'you อะไรให้ฉันกระจกสำหรับ ? syaoran ถามสับสนในวันเกิดของเขา เขาหยิบกระจกรูปไข่ขนาดใหญ่

" จอบ ? คุณบอกว่าคุณต้องการกระจกที่วันเกิดครั้งล่าสุดของคุณ " ซากุระตอบ ความโง่ออกมา .

" ฉันบอกตั้งแต่เมื่อไร ? " syaoran โต้กลับ เหงื่อตก

" คุณ ! " " ซากุระกล่าวตะแบง ในวันเกิดผม เธอพูดว่า " กลับบ้านไปส่องกระจกเพื่อดูสิ่งที่ฉันปรารถนา"

syaoran ล้มหัวทิ่ม " โปรดบอกฉันว่าเธอล้อเล่นน่ะ ! "


" โอ้ โฮ โฮ . . . . . . . มีซากุระจังสิ้นหวังหรืออะไร " โทโมโยะพูดกลั้วหัวเราะ

" hoe-e ! หัวเราะอะไร " ซากุระถาม เจ็บตั้งแต่วันเกิด ของเธอถูกหัวเราะเยาะ