I marvel how Nature could ever find

I marvel how Nature could ever find space
For so many strange contrasts in one human face:
There's thought and no thought, and there's paleness and bloom
And bustle and sluggishness, pleasure and gloom.

There's weakness, and strength both redundant and vain;
Such strength as, if ever affliction and pain
Could pierce through a temper that's soft to disease,
Would be rational peace--a philosopher's ease.

There's indifference, alike when he fails or succeeds,
And attention full ten times as much as there needs;
Pride where there's no envy, there's so much of joy;
And mildness, and spirit both forward and coy.

There's freedom, and sometimes a diffident stare
Of shame scarcely seeming to know that she's there,
There's virtue, the title it surely may claim,
Yet wants heaven knows what to be worthy the name.

This picture from nature may seem to depart,
Yet the Man would at once run away with your heart;
And I for five centuries right gladly would be
Such an odd such a kind happy creature as he.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันตะลึงวิธีธรรมชาติเคยพบพื้นที่ สำหรับแตกต่างแปลกมากในหน้าหนึ่งมนุษย์: มีความคิดและไม่คิด และ paleness และบลูม ความวุ่นวาย และ sluggishness ความสุข และหยีด้วย มีจุดอ่อน และแรง vain และซ้ำซ้อน ความแรงดังกล่าวเป็น ถ้าเคยบีบคั้นและความเจ็บปวด สามารถเจาะผ่านอารมณ์ที่อ่อนโรค จะสามารถเชือดสันติภาพ - ง่ายของนักปราชญ์ มีท่าน เหมือนเมื่อเขาล้มเหลว หรือ สำเร็จ และความสนใจเต็มสิบครั้งเป็นมากเนื่องจากมีความต้อง ความภาคภูมิใจมี envy ไม่ มีจำนวนมากของความสุข และ mildness และวิญญาณ coy และไปข้างหน้า มีอิสรภาพ และบางครั้งจ้อง diffident ของความอัปยศด้วยแทบจะ รู้ว่า เธอไม่มี มีคุณธรรม ชื่อนั้นก็อาจเรียกร้องได้ ยัง สวรรค์ต้องการรู้ว่าอะไรเป็นชื่อที่คุ้มค่า ภาพนี้จากธรรมชาติอาจดูเหมือน ขาออก แต่ ผู้ชายจะครั้งหนี ด้วยใจ และสำหรับห้าศตวรรษขวาฉันยินดีจะ ดังกล่าวเป็นคี่เช่นเป็นประเภทสุขสิ่งมีชีวิตเป็นเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันประหลาดใจวิธีธรรมชาติเคยได้หาพื้นที่
สำหรับความขัดแย้งที่แปลกประหลาดมากมายในใบหน้าของมนุษย์ที่หนึ่ง:
มีความคิดและความคิดไม่ได้และมีความอ่อนและดอกบาน
และคึกคักและเกียจคร้านความสุขและความเศร้าโศก. มีจุดอ่อนเป็นและความแข็งแรงทั้งซ้ำซ้อนและไร้ประโยชน์ความแข็งแกร่งดังกล่าว เช่นถ้าเคยความทุกข์ยากและความเจ็บปวดสามารถทะลุอารมณ์ที่นุ่มโรคจะสงบเหตุผล - ความสะดวกของนักปรัชญา. มีความไม่แยแสเป็นเหมือนกันตอนที่เขาล้มเหลวหรือประสบความสำเร็จและความสนใจเต็มสิบครั้งมากที่สุดเท่าที่มีความต้องการ; ความภาคภูมิใจที่ มีความอิจฉาไม่มีมีมากของความสุข; . และความอ่อนโยนและจิตวิญญาณทั้งข้างหน้าและขี้อายมีเสรีภาพเป็นและบางครั้งจ้องขี้อายของความอับอายแทบจะไม่ดูเหมือนจะรู้ว่าเธอมีมีคุณธรรมเป็นชื่อมันก็อาจจะเรียกร้องแต่ต้องการ สวรรค์รู้ว่าจะมีค่าชื่อ. ภาพจากธรรมชาตินี้อาจดูเหมือนจะออกแต่คนในครั้งเดียวจะวิ่งออกไปด้วยหัวใจของคุณและฉันสำหรับห้าศตวรรษขวายินดีที่จะเป็นเช่นสิ่งมีชีวิตที่แปลกดังกล่าวเป็นชนิดที่มีความสุขในขณะที่เขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันประหลาดใจว่าธรรมชาติจะหาพื้นที่
สำหรับความแตกต่างที่แปลกมาก ในหนึ่งหน้าของมนุษย์ :
มีความคิดและไม่มีความคิด และมีไวรัสคอมพิวเตอร์และบาน
และ ความวุ่นวาย และเกิดความสุขและความเศร้าโศก .

มีความอ่อนแอและความแข็งแรงทั้งมากเกินไปและไร้ประโยชน์ ;
เช่นความแข็งแรง เช่น ถ้าความทุกข์และความเจ็บปวด
อาจทะลุอารมณ์ที่นุ่มโรค
จะเชือดสันติภาพ -- ง่ายของนักปรัชญา

มันเฉยชา เหมือนกัน เมื่อเขาล้มเหลวหรือสำเร็จ
และความสนใจเต็มสิบเท่ามีความต้องการ ;
ศักดิ์ศรีที่ไม่มีความอิจฉาริษยา มีมากของความสุข และความอ่อน ;
, และจิตวิญญาณทั้งข้างหน้าและเขินอายเลย

มีเสรีภาพ และบางครั้ง
จ้องขี้เกรงใจอายแทบไม่รู้ว่าเธอมี
มีคุณธรรมชื่อเรื่องมันก็อาจเรียกร้อง
ยังต้องการสวรรค์รู้ว่าสิ่งที่เหมาะกับชื่อ

ภาพนี้จากธรรมชาติอาจดูเหมือนจะออก
แต่ผู้ชายจะทันทีวิ่งไปกับหัวใจของคุณ ;
และฉันห้าศตวรรษแล้วยินดีจะ
เช่นคี่เช่นประเภทมีความสุข
สัตว์ที่เขา .