INTRODUCTIONPollination for fruit a

INTRODUCTIONPollination for fruit and seed set is very important for most crop plants. It has been estimated that about 30% of human food is derived from bee-pollinated crops (Kearns and Inouye, 1997). Stingless bee is akind of bees considered as an important pollinator of the native flora in tropical and subtropical parts of the world. Stingless bees have been used as insect pollinators of many crops (Heard, 1999). In easternpart of Thailand, stingless bees have been kept and used as insect pollinators especially for rambutan for decades (Sawatthum, 2004). In Chantaburi province, several stingless beekeepers sell or rent out stingless bee hives. To be able to use stingless bees for commercial pollination purpose, proper management of colonies in hives is very important. As this type of bees can form perennial colonies from which they forage for food all year-round. Nectar and pollen are food of adult bees as they feed their larvae with pollen. For the bees, an understanding of their main pollen sources allow us to establish plantations providing them with pollen and consequently leading to the stability of the colonies (Kerr et al., 1986). There are a few plants blooming during rainy season in Thailand. Moreover, it is hard for stingless bee workers to fly out when it rains. These cause lack of storage food situation for all members in the colonies, especially pollen for the larvae. These conditions weaken the colonies and have an affect on the survival of the colonies due to the scarcity of pollens. To reduce these problems, the stingless beekeepers need to know the pollen sources in rambutan plantation (Meliponiary) and in vegetable farms in order to plant them to support pollen for the bees. Pollens from viable sources are vital inputs that stingless beekeepers should sustainably manage so that the stingless bee colonies can be protected and promoted for economic and ecologicalpurposes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทนำ
การผสมเกสรผลไม้และติดเมล็ดเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับพืชมากที่สุด มันได้รับการคาดว่าประมาณ
30% ของอาหารของมนุษย์ได้มาจากพืชผึ้งผสมเกสร (Kearns และอินูเอะ, 1997) ผึ้งชันโรงเป็น
ชนิดของผึ้งถือว่าเป็น pollinator ที่สำคัญของพืชพื้นเมืองในส่วนเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของ
โลก ผึ้งชันโรงมีการใช้เป็นแมลงผสมเกสรของพืชจำนวนมาก (ได้ยิน, 1999) ในภาคตะวันออก
ของประเทศไทยผึ้งชันโรงได้รับการเก็บรักษาและใช้เป็นแมลงผสมเกสรโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเงาะ
มานานหลายทศวรรษ (Sawatthum, 2004) ในจังหวัดจันทบุรีผึ้งชันโรงหลายขายหรือให้เช่าออก
ลมพิษผึ้งชันโรง เพื่อให้สามารถใช้ผึ้งชันโรงเพื่อวัตถุประสงค์ในการผสมเกสรในเชิงพาณิชย์ที่เหมาะสม
การจัดการของอาณานิคมในลมพิษเป็นสิ่งสำคัญมาก เป็นชนิดของผึ้งนี้สามารถสร้างอาณานิคมยืนต้น
จากที่พวกเขาหาอาหารตลอดทั้งปี น้ำหวานและเกสรเป็นอาหารของผึ้งผู้ใหญ่ที่พวกเขากิน
ตัวอ่อนของพวกเขาด้วยเกสร สำหรับผึ้งความเข้าใจของแหล่งเกสรหลักของพวกเขาช่วยให้เราสามารถ
สร้างสวนให้พวกเขามีเกสรและจึงนำไปสู่ความมั่นคงของ
อาณานิคม (เคอร์ et al., 1986) มีพืชไม่กี่บานในช่วงฤดูฝนในประเทศไทย
นอกจากนี้มันเป็นเรื่องยากสำหรับคนงานชันโรงที่จะบินออกเมื่อฝนตก เหล่านี้ทำให้เกิดการขาดอาหารการจัดเก็บข้อมูล
สถานการณ์สำหรับสมาชิกทุกคนในอาณานิคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเกสรตัวอ่อน เงื่อนไขเหล่านี้ลดลง
อาณานิคมและมีผลกระทบต่อความอยู่รอดของอาณานิคมเนื่องจากการขาดแคลนของละอองเรณู เพื่อลด
ปัญหาเหล่านี้ผึ้งชันโรงต้องรู้แหล่งที่มาของละอองเกสรดอกไม้ในสวนเงาะ
(Meliponiary) และฟาร์มผักเพื่อที่จะปลูกให้พวกเขาสนับสนุนเกสรผึ้ง ละอองเรณูจาก
แหล่งที่มาทำงานได้เป็นปัจจัยสำคัญที่เลี้ยงผึ้งชันโรงอย่างยั่งยืนควรจัดการเพื่อให้ชันโรง
ผึ้งอาณานิคมได้รับความคุ้มครองและส่งเสริมเศรษฐกิจและ ecologicalpurposes

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนะ นำ
การผสมเกสรสำหรับผลไม้และเมล็ดพันธุ์ชุดเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับพืชพืชส่วนใหญ่ โดยประมาณไว้ว่าประมาณ
30% ของอาหารของมนุษย์ได้มาจากพืชที่ผสมเกสร (Kearns และ Inouye, ๑๙๙๗). ผึ้งน้อยเป็น
ชนิดของผึ้งถือว่าเป็นการผสมเกสรที่สำคัญของพืชพื้นเมืองในส่วนเขตร้อนและกึ่งร้อนของ
โลก มีการใช้ผึ้ง stingless เป็นแมลงผสมเกสรของพืชหลาย (ได้ยิน, ๑๙๙๙). ในภาคตะวันออก
ส่วนหนึ่งของประเทศไทยมีการเก็บผึ้งไว้และใช้เป็นแมลงที่ผสมเกสรโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเงาะ
มานานหลายทศวรรษ (Sawatthum, ๒๐๐๔). ในจังหวัดจันทบุรี, หลายเลี้ยงผึ้งขายหรือเช่าออก
การลดลมพิษของผึ้ง เพื่อให้สามารถที่จะใช้การ stingless ผึ้งเพื่อวัตถุประสงค์ในการผสมเกสรเชิงพาณิชย์ที่เหมาะสม
การบริหารจัดการของอาณานิคมในลมพิษเป็นสิ่งสำคัญมาก เป็นประเภทของผึ้งสามารถก่อให้อาณานิคมยืนต้น
ที่พวกเขามีอายุสำหรับอาหารตลอดทั้งปี หวานและเกสรดอกไม้เป็นอาหารของผึ้งผู้ใหญ่ขณะที่พวกเขาฟีด
ตัวอ่อนของพวกเขาด้วยเกสร สำหรับผึ้งความเข้าใจของแหล่งที่มาของละอองเกสรหลักของพวกเขาช่วยให้เราสามารถ
สร้างสวนที่ให้พวกเขามีเกสรดอกไม้และดังนั้นจึงนำไปสู่ความมั่นคงของ
อาณานิคม (Kerr et al., ๑๙๘๖) มีพืชที่บานสะพรั่งในช่วงฤดูฝนในประเทศไทย
ยิ่งไปกว่านั้น, มันเป็นเรื่องยากสำหรับคนงานผึ้งที่จะบินออกเมื่อฝนตก. เหล่านี้ก่อให้เกิดการขาดของการจัดเก็บอาหาร
สถานการณ์สำหรับสมาชิกทุกคนในอาณานิคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกสรดอกไม้สำหรับตัวอ่อน เงื่อนไขเหล่านี้บั่นทอนความ
อาณานิคมและมีผลต่อการอยู่รอดของอาณานิคมเนื่องจากความขาดแคลนของเลนส์ เพื่อลด
ปัญหาเหล่านี้, ที่เลี้ยงผึ้งน้อยต้องรู้แหล่งเกสรในฟาร์มเงาะ
(Meliponiary) และในฟาร์มผักเพื่อที่จะปลูกพืชเพื่อสนับสนุนเกสรดอกไม้สำหรับผึ้ง เลนส์จาก
แหล่งข้อมูลที่มีศักยภาพเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้ผึ้งน้อยลงควรจัดการเพื่อให้ได้รับการดูแลอย่างยั่งยืน
อาณานิคมผึ้งสามารถได้รับการคุ้มครองและส่งเสริมเพื่อวัตถุประสงค์ทางเศรษฐกิจและการส่งเสริมการทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
การผสมเกสรของผลไม้และเมล็ดเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับพืชมากที่สุด ประมาณการณ์
อาหารของมนุษย์ที่ได้มาจากการผสมเกสรพืชโดยผึ้ง ผึ้งไร้หนาม
ผึ้งที่ถือว่าเป็นส่วนผสมที่สำคัญของพืชพื้นเมืองเขตร้อนและกึ่งเขตร้อน
โลก ผึ้งไร้หนามใช้เป็นแมลงผสมเกสรของพืชหลายชนิด บูรพา
ในส่วนของประเทศไทยผึ้งไร้หนามได้ถูกเก็บรักษาไว้และใช้เป็นแมลงผสมเกสรโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ผสมเกสรเงาะ
ทศวรรษที่ผ่านมาหรือดังนั้น ขายหรือให้เช่าผึ้งราคาถูกในจังหวัดชลบุรี
รังผึ้งไร้หนาม สามารถใช้ผึ้งไร้หนามเพื่อการค้า
การจัดการอาณานิคมเป็นสิ่งสำคัญมาก เพราะผึ้งสามารถฟอร์มอาณานิคมยืนต้น
พวกเขาล่าตลอดทั้งปี น้ำหวานและเกสรเป็นอาหารของผึ้งผู้ใหญ่
ตัวอ่อนของพวกเขามีเกสรดอกไม้ สำหรับผึ้งที่จะเข้าใจแหล่งที่มาหลักของเกสรของพวกเขาจะช่วยให้เรา
การจัดตั้งสวนป่าเพื่อให้พวกเขาด้วยเกสรซึ่งนำไปสู่การ
ปีของการล่าอาณานิคม ประเทศไทยมีพืชบางชนิดออกดอกในช่วงฤดูฝน
นอกจากนี้มันเป็นเรื่องยากสำหรับคนงานผึ้งไม่มีหนามที่จะบินออกไปเมื่อฝนตก ทั้งหมดนี้นำไปสู่การขาดการจัดเก็บอาหาร
สถานการณ์ของสมาชิกทุกคนในกลุ่มโดยเฉพาะเกสรตัวอ่อน เงื่อนไขเหล่านี้จะลดลง
เนื่องจากการขาดเกสรมีผลต่อการอยู่รอดของประชากร ทำให้ลดลง
ปัญหาเหล่านี้ผู้เลี้ยงผึ้งไร้หนามต้องการทราบแหล่งที่มาของเกสรจากสวนเงาะ
ครอบครัวผึ้งและเกสรที่ปลูกในสวนเพื่อสนับสนุนผึ้ง เกสรดอกไม้
แหล่งที่มาของความเป็นไปได้คือปัจจัยที่สำคัญที่ผู้เลี้ยงผึ้งไร้หนามควรจัดการอย่างต่อเนื่องเพื่อให้ผู้เลี้ยงผึ้งไม่มีหนาม
เพื่อวัตถุประสงค์ทางเศรษฐกิจและนิเวศวิทยาอาณานิคมสามารถป้องกันและส่งเสริม