Therefore in Buddhism, a person can

Therefore in Buddhism, a person can seek the help of external agencies (like devas) in the pursuit of temporal happiness, but in the later stages of development when attachment to the worldly conditions ceases, there begins the path towards renunciation and enlightenment at which point one must stand alone. When one seeks to gain liberation, to break away from the endless cycle of birth and death, to gain realisation and enlightenment, one can only do this by one’s own effort and own concentrated will power. “No one saves us but ourselves”.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น ในพระพุทธศาสนา คนสามารถขอความช่วยเหลือของหน่วยงานภายนอก (เช่นอมร) ในการแสวงหาความสุขทางโลก แต่ ในระยะหลังของการพัฒนาเมื่อสิ้นสุดสภาพแนบเงื่อนไขทางโลก มีเริ่มต้นเส้นทางสู่การรู้จักและตรัสรู้จุดหนึ่งต้องยืนคนเดียวได้ เมื่อหนึ่งพยายามที่จะได้รับการปลดปล่อย บ้างรอบสิ้นสุดของการเกิดและความตาย เพื่อให้สามารถรับรู้และตรัสรู้ หนึ่งเท่าไรตามเองเข้มข้นให้พลังงานและความพยายามของตัวเอง "ไม่มีใครช่วยเราประหยัดแต่ตัวเอง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นในพระพุทธศาสนาคนสามารถขอความช่วยเหลือจากหน่วยงานภายนอก (เช่นอมร) ในการแสวงหาความสุขชั่วคราว แต่ในขั้นตอนต่อมาของการพัฒนาเมื่อสิ่งที่แนบมาให้เข้ากับสภาวะโลกสิ้นสุดลงมีเริ่มต้นเส้นทางที่มีต่อการสละและตรัสรู้ที่จุด หนึ่งจะต้องยืนอยู่คนเดียว เมื่อหนึ่งพยายามที่จะได้รับการปลดปล่อยให้เป็นอิสระที่จะหนีออกไปจากวงจรการสิ้นสุดของการเกิดและการตายที่จะได้รับการตระหนักรู้และตรัสรู้เพียงคนเดียวที่สามารถทำได้โดยความพยายามของตัวเองและเป็นเจ้าของกำลังจะมีความเข้มข้น "ไม่มีใครช่วยเรา แต่ตัวเราเอง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นในพระพุทธศาสนา บุคคลสามารถแสวงหาความช่วยเหลือจากหน่วยงานภายนอก ( เหมือนแบบ ) ในการแสวงหาความสุขทางโลก แต่ในขั้นตอนต่อมาของการพัฒนาเมื่อแนบกับเงื่อนไขทางโลกไม่ได้ ก็เริ่มต้นเส้นทางสู่การปฏิเสธและตรัสรู้ ณ จุดหนึ่งที่ต้องยืนอยู่คนเดียว เมื่อหนึ่งพยายามที่จะได้รับการปลดปล่อย เพื่อหลุดพ้นจากวงจรไม่มีที่สิ้นสุดของการเกิดและการตาย การได้รับความเข้าใจและธรรมหนึ่งเท่านั้นที่สามารถทำเช่นนี้ได้โดยลำแข้งตัวเองและเข้มข้นจะอำนาจ " ไม่มีใครช่วยเราได้นอกจากตัวเราเอง "