Critical thinking is often confused

Critical thinking is often confused with ‘criticism’ in the sense of finding fault or censuring someone, which is clearly not conducive to creativity. I’ll call this ‘negative criticism’. Having spent a long time working with people and organisations to improve their creativity, I’ve come to the conclusion that there are two specific cases where critical thinking spills over into negative criticism, and interferes with creativity:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิจารณญาณมักจะสับสนกับ 'วิจารณ์' ในแง่ของการหาข้อบกพร่อง หรือ censuring คน ซึ่งไม่ชัดเจนเอื้อต่อการสร้างสรรค์ เราจะเรียกนี้ 'วิจารณ์เชิงลบ' มีใช้นานที่ทำงานกับบุคคลและองค์กรเพื่อปรับปรุงความคิดสร้างสรรค์ของพวกเขา ฉันได้มาถึงข้อสรุปที่ว่า มีสองเฉพาะกรณีที่วิจารณญาณกระเซ็นใส่มากกว่าเป็นการวิจารณ์เชิงลบ และรบกวนความคิดสร้างสรรค์:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การคิดเชิงวิพากษ์มักจะสับสนกับ 'วิจารณ์' ในแง่ของการค้นหาความผิดหรือตัดสินคนซึ่งเป็นที่ชัดเจนไม่เอื้อต่อความคิดสร้างสรรค์ ฉันจะเรียกสิ่งนี้ว่า 'การวิจารณ์เชิงลบ' ต้องใช้เวลานานในการทำงานร่วมกับผู้คนและองค์กรที่จะปรับปรุงความคิดสร้างสรรค์ของพวกเขาผมได้มาสรุปว่ามีสองกรณีเฉพาะที่รั่วไหลความคิดที่สำคัญไปสู่​​การวิจารณ์เชิงลบและรบกวนด้วยความคิดสร้างสรรค์:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การคิดอย่างมีวิจารณญาณ คือมักจะสับสนกับ ' วิจารณ์ ' ในความหมายของการหาความผิด หรือต่อว่าใครบางคนซึ่งเป็นอย่างชัดเจนไม่เอื้อต่อความคิดสร้างสรรค์ ผมจะบอกเรื่องนี้วิจารณ์ ' ลบ ' ต้องใช้เวลานาน การทำงานกับคนและองค์กร เพื่อพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ของพวกเขาผมได้ข้อสรุปแล้วว่า มี สอง เฉพาะกรณีที่การคิดอย่างมีวิจารณญาณ รั่วไหลในการวิจารณ์ด้านลบ และรบกวนกับความคิดสร้างสรรค์