Part Four "Why isn't Kakkarot comin

Part Four



"Why isn't Kakkarot coming down?" Bardock thought out loud.



"Maybe he's just getting ready for our next date..." Yamucha said.



Tora run down stairs, "Kakkarot's gone!" he shouted.



"What?!" Bardock yelled, "Where is he!?"



"I don't know! I checked his room and he wasn't there!"



Kakkarot walked around, feeling free. He didn't need anyone else with him anymore... But he needed someone to talk to, someone who could help him. He only had a couple of friends, Krillin and Trunks. He went to Trunks' house, because they seemed closer. They both had more in common, they were both different to most Saiya-jin's...



He knocked on the door and Trunks answered it, "Hey, man. What's up?" Trunks asked.



"Uh... Is it OK if I come in? I wanna talk.. I kinda need help." Kakkarot said nervously.



"Sure thing. I'm your best friend. I'll do whatever I can to help. Come in." Trunks said letting him in.



Today, it was time for Broly to be killed. They sent the strongest Saiya-jin's to destroy Broly.



"No! Please! Kill me instead! Don't kill my son! I'll do anything!" Paragus pleaded the King.



"I'm sorry, Paragus. But he must die. He is too dangerous to be alive." King Vegeta said, then ordered his men to attack Broly.



Broly was chained up so he couldn't hurt the Saiya-jin guards, but that didn't stop him. He sat there for hours, saving his strength for this moment.



He yelled and broke all the chains on him. The men flinched, surprised Broly actually broke them. "Attack! Now! Before he transforms again!" King Vegeta commanded.



"No! Please! Don't!" Paragus jumped in front of the men, blocking them.



"Move outta the way, Paragus." One of the Saiya-jin men said, "Or we'll kill you."



"I'm begging all of you! Don't hurt my son! Just please give him another chance! I can change him!" Paragus panicked.



"No!" A Saiya-jin guard blasted a hole in Paragus' chest. Blood went everywhere, Paragus fell to the ground and died.



Broly was shocked. Then he went nuts. He started screaming and he transformed into the Legendary Super Saiya-jin. His eyes went pitch white and his hair turned green, he was giant.



"Oh no!" King Vegeta shouted, "Men! Hurry! Attack!"



The guards blasted energy attacks at him, but it was useless. It was too late. Broly was unstoppable now. And now that his father has just died in front of him, he wasn't going to stop killing anytime soon.



Broly stood there, the blasts doing nothing to his body. The guards started running away, but Broly formed a green energy attack in his hand and threw it at them, blowing up half of the palace, and killing lots of Saiya-jin's.



King Vegeta fled quickly, he knew he didn't stand a chance against him, no one did. They all had to wait until he calmed down before taking him on.



Broly was going crazy, blowing things up and screaming like a madman. He couldn't control himself, he was killing so many Saiya-jin's at the palace.



"Are you serious? Wow, man.... That must suck. Yamucha?" Trunks said.



Kakkarot nodded, "And I was wondering if you would maybe help me out. I don't know what to do..."



"Hmm." Trunks thought for a moment, then smiled, "I know where you can stay for the meantime. You can't stay here I'm afraid because my dad's wouldn't be happy with that... But I know a place where you can hide if you want."

"Really?" Kakkarot asked.

Trunks nodded, "Yeah, I'll show you?"

"OK." Kakkarot said getting up.

They both flew into a forest, where there were lots of trees, rivers and more. "I used to stay here when I was a kid. Whenever I needed to be alone." Trunks said. Then he pointed at a small house.

"A house? You built this?" Kakkarot asked, opened the door.

"Well no. I just found it here, weird, huh? I don't know who owns it... I never have known... But I used to come here. Its a nice house." Trunks said walking in with Kakkarot.

Kakkarot walked around, "I can stay here for as long as I want?" He asked.

"Uh, maybe that isn't the best idea. I just recommend you stay here for a little then come back home again. I'm sorry but there isn't anything I can do about the Yamucha thing. But maybe you running away will make them realize you don't want Yamucha, OK?" Trunks said.

"OK." Kakkarot said, still exploring the house.

"Well, I really gotta get home now.... I don't think I'll be back here, sorry I can't keep you company, but my parents wouldn't be happy if I just left the house like this. See ya later." Trunks said walking out.

"Bye." Kakkarot watched him leave, "And thanks so much."

"No problem." Trunks said, then he was gone.

Kakkarot sat on a chair, getting lonely already. Maybe he should explore more of this jungle? Because he was getting bored of just staying in this tiny house..

Broly was starting to calm down, and he left the palace. He flew away from all Saiya-jin's, needing time alone. His hair went back to its black color and so did his eyes. His body went back to its normal size, he hid away from Saiya-jin's so they wouldn't try capture and attack him again

Kakkarot climbed up a tree and sat on it, staring at nothing in particular.

The weather was nice today, not too cold and not too hot. There wasn't a cloud in the sky. He looked up and saw the two suns glaring down at him. He looked back down when he heard a noise.

Nothing was there....

He closed his eyes and sighed. There was a slight breeze, the wind made his blonde bangs move about. He leaned his back against the tree and stayed relaxed, loving the silence.

He imagined what it would be like if he had a mate. Somebody taller than him... Kakkarot wanted to be the submissive one in the relationship, because he wasn't so great at being dominate. He would have anyone, really...Just as long as that person loved him back...

Kakarot wasn't that interested in having a mate anyway, what would it do for him? If his mate were to die, then he would either die too or live forever in misery. Kakarot didn't want that.

Another noise was heard. Kakarot opened one of his green eyes. He looked down at the river below him and saw a very tall Saiya-jin sitting at the edge of it. His hair was long, spikey and black. This Saiya-jin had darker skin than him, it was kind of tanned. Kakkarot couldn't see his face because he was behind him in the tree.

Kakkarot was curious about this Saiya-jin. He opened another eye. He wanted to get a closer look at him. Very carefully and silently, he crawled further onto the branch. The other Saiya-jin didn't hear or see him. The Saiya-jin just stared into the water, looking at his reflection, then he dipped his hands in the water and washed his face with it.

Kakkarot watched him, tilting his head in fascination. He liked this Saiya-jin already, and he hasn't even spoken to him yet. He wanted to know his name. He decided to jump off the tree and land behind the taller Saiya-jin.

TBC

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4 ส่วน "ทำไมไม่ Kakkarot มาลง" Bardock คิดดัง ๆ "บางทีเขาจะเดินทางในวันถัดไปของเรา..." Yamucha กล่าวว่า Tora วิ่งลงบันได "Kakkarot ของไป" เขาตะโกน "อะไร!" Bardock yelled "เขา?" "อย่า ฉันได้ตรวจสอบห้องพักของเขา และเขาไม่มี" Kakkarot เดินรอบ รู้สึกฟรี เขาไม่ได้ต้องการคนอื่นกับเขาอีกต่อไป... แต่เขาต้องการคนคุย คนที่สามารถช่วยเขา เขาเพียงแต่มีคู่ของเพื่อน Krillin และกางเกง เขาไปที่บ้านของกางเกง เนื่องจากพวกเขาดูเหมือนใกล้ชิด พวกเขาทั้งสองมีมากกว่ากัน พวกเขาทั้งสองแตกต่างส่วนใหญ่ Saiya-จินของ... เขากังวานประตู และกางเกงตอบมัน "Hey คน คืออะไรค่า กางเกงขอ "บริการ... ตกลงถ้าผมมาหรือเปล่า อยากพูดคุย... ฉัน kinda ต้องช่วย" Kakkarot กล่าวว่า คน "ตาย ฉันเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด ฉันจะทำสิ่งที่ฉันสามารถช่วย มา" กางเกงกล่าวว่า ปล่อยให้เขาใน วันนี้ มันเป็นเวลาสำหรับ Broly ถูกฆ่าตาย พวกเขาส่งจิ Saiya ที่แข็งแกร่งของการ ทำลาย Broly "ไม่ โปรด ฆ่าผมแต่ ไม่ฆ่าลูก ฉันจะทำอะไร" Paragus pleaded กษัตริย์ "ผมเสียใจ Paragus แต่เขาต้องตาย เขาเป็นอันตรายเกินไปที่จะมีชีวิตอยู่" Vegeta คิงกล่าวว่า แล้วสั่งคนโจมตี Broly Broly ถูก chained ค่าเขาไม่เจ็บยาม Saiya-จิน แต่ที่ไม่ได้หยุดเขา เขานั่งชั่วโมง บันทึกความแข็งแรงในขณะนี้ เขา yelled และโซ่ทั้งหมดยากจนบนเขา คน flinched, Broly ประหลาดใจจริงยากจนพวกเขา "โจมตี ตอนนี้ ก่อนเขาแปลงอีก" Vegeta กษัตริย์สั่ง "ไม่ โปรด อย่า" Paragus ไปหน้าผู้ชาย บล็อกเหล่านั้น "ย้าย outta วิธี Paragus" หนึ่งชาย Saiya-จินกล่าวว่า "หรือเราจะฆ่าคุณ" "ผมเป็นขอทานทั้งหมดของคุณ ไม่ทำร้ายลูกชายของฉัน เพียงขอให้เขาโอกาสอีกครั้ง ฉันสามารถเปลี่ยนเขา" Paragus พอ "ไม่" รักษา Saiya จิเสียหายหลุมในหน้าอกของ Paragus เลือดไปทุก Paragus ตกพื้น และเสียชีวิต Broly ไม่ตกใจกลัว แล้ว ครับถั่ว เขาเริ่มกรีดร้อง และเขาเปลี่ยนเป็นตำนาน Super Saiya-จิน ตาของเขาไปเป็นสีขาว และผมของเขาเปิดสีเขียว เขาเป็นยักษ์ "โอ้ ไม่! " พระ Vegeta ตะโกน "ผู้ชาย รีบ โจมตี" ยามเสียหายการโจมตีพลังงานที่เขา แต่ก็ไร้ประโยชน์ ก็สายเกินไป Broly ผ่านพ้นตอนนี้ และหลังจากที่บิดาเสียชีวิตเพียงด้านหน้าของเขา เขาไม่ได้จะหยุดฆ่าตลอดเวลาเร็ว ๆ นี้ Broly ยืน blasts ทำอะไรกับร่างกายของเขา ยามเริ่มวิ่งออกไป แต่ Broly โจมตีพลังงานสีเขียวที่เกิดขึ้นในมือของเขา และโยนในพวกเขา เป่าขึ้นครึ่งหนึ่งของวัง และฆ่า Saiya จิ้นมากมาย พระ Vegeta หนีอย่างรวดเร็ว เขารู้เขาไม่ยืนโอกาสกับเขา ไม่ได้ พวกเขาทั้งหมดมีให้รอจนกว่าเขาสงบลงก่อนที่จะนำเขาใน Broly กำลังบ้า เป่าสิ่งขึ้น และกรีดร้องเหมือนคนบ้า เขาไม่สามารถควบคุมตนเอง เขาถูกฆ่ามาก Saiya-จินส์พาเลส "คุณใจร้ายแรงหรือไม่ ว้าว คน... ที่ต้องดูด Yamucha " กางเกงกล่าว พยักหน้า Kakkarot "และผมสงสัยว่า ถ้า คุณจะอาจจะช่วยให้ฉันออก ไม่รู้ว่าจะทำ... " "อืมม" กางเกงคิดครู่ ยิ้ม "ฉันรู้ ว่าที่คุณสามารถอยู่ในบัดนั้น แล้ว คุณไม่สามารถอยู่ที่นี่ฉันกลัวเนื่องจากพ่อของฉันจะไม่มีความสุขที่... แต่ฉันรู้ว่าที่คุณสามารถซ่อนถ้าคุณต้องการ""จริง ๆ หรือ" Kakkarot ถามกางเกง nodded "ใช่ ฉันจะแสดงหรือไม่""OK" Kakkarot กล่าวว่า ลุกขึ้นพวกเขาทั้งสองบินเข้าไปในป่า มีต้นไม้ แม่น้ำ และอื่น ๆ มากมาย "เคยไปพักที่นี่เมื่อเด็ก เมื่อใดก็ตามฉันต้องอยู่คนเดียว" กางเกงกล่าว แล้ว เขาชี้ที่บ้านขนาดเล็ก"บ้าน คุณแห่งนี้" Kakkarot ถาม เปิดประตู"เลขดีเพียงพบได้ที่นี่ แปลก ฮะ ไม่ทราบใครเป็นเจ้าของ... ฉันไม่เคยได้รู้จัก... แต่เคยมาที่นี่ ของบ้าน " กางเกงว่า เดิน ด้วย KakkarotKakkarot เดินรอบ "ฉันสามารถอยู่ที่นี่ตราบใดที่ฉันต้องการ" เขาถาม"Uh บางทีที่ไม่ใช่ความคิดที่ดีที่สุด ผมเพียงแค่แนะนำสำหรับการเข้าพักที่นี่น้อยแล้วกลับบ้านมาอีก ผมเสียใจ แต่ไม่มีอะไรที่เกี่ยวกับสิ่ง Yamucha แต่บางทีคุณวิ่งออกไปจะทำให้พวกเขารู้ว่า คุณไม่ต้อง Yamucha, OK " กางเกงกล่าว "OK" Kakkarot กล่าวว่า ยังคง สำรวจบ้าน"ดี ฉันต้องจริง ๆ ที่บ้านตอนนี้... ผมไม่คิดว่า จะกลับมาที่นี่ ขออภัยที่ไม่สามารถทำให้คุณบริษัท แต่พ่อไม่มีความสุขถ้าเพิ่งออกบ้านนี้ เจอในภายหลัง" กางเกงว่า เดินออก"ลาก่อน" Kakkarot เฝ้าดูเขาปล่อย "และขอบคุณมาก""ไม่มีปัญหา" กางเกงกล่าว แล้วเขาหายไปKakkarot นั่งบนเก้าอี้ การโดดเดี่ยวแล้ว บางทีเขาควรสำรวจเพิ่มเติมป่านี้ เนื่องจากเขาได้รับเบื่อเพียงเข้าพักในบ้านเล็ก ๆ ...เริ่มต้น Broly สงบ และเขาออกจากวัง เขาบินจากทั้งหมด Saiya จิ้นของ ต้องการเวลาอยู่คนเดียว ผมของเขาก็กลับไปเป็นสีดำ และก็ตา ร่างกายของเขาก็กลับสู่ขนาดปกติ เขาซ่อนจาก Saiya จินเพื่อพวกเขาจะไม่ลองจับ และโจมตีเขาอีกครั้งKakkarot ปีนขึ้นต้นไม้ และนั่งบน จ้องอะไรโดยเฉพาะอากาศไม่ดีวันนี้ ไม่หนาวเกินไป และไม่ร้อนเกินไป มีไม่มีเมฆในท้องฟ้า เขามองขึ้น และทั้งสองดวงลงแจ๋ที่เขาเห็น เขามองย้อนกลับลงเมื่อเขาได้ยินเสียงดังไม่มี...เขาปิดตา และถอนหายใจ มีลมเล็กน้อย เป็นลมทำบลอนด์ของเขา bangs ย้ายเกี่ยวกับ เขาเองเขากับต้นไม้ และพักผ่อน รักความเงียบเขาจินตนาการว่าได้เช่นถ้าเขามีเพื่อน คนสูงกว่าเขา... Kakkarot อยากให้ยอมแพ้ในความสัมพันธ์ เนื่องจากเขาไม่ดีที่การครอง เขาจะมีใคร จริง ๆ ... ตราบเท่าที่คนที่รัก เขากลับ...Kakarot ไม่สนใจว่ามีเพื่อนหรือ จะทำอะไรให้เขาหรือไม่ ถ้าเพื่อนของเขาได้ตาย แล้วเขาจะตายไป หรืออาศัยอยู่ตลอดไปในความทุกข์ยาก Kakarot ไม่ต้องที่ได้ยินเสียงอื่น Kakarot เปิดตาสีเขียวอย่างใดอย่างหนึ่ง เขามองลงไปที่แม่น้ำด้านล่างเขา และเห็นชะลูด Saiya-จินนั่งที่ขอบของมัน ผมของเขานั้นยาว spikey และสีดำ จิ Saiya นี้มีผิวคล้ำกว่าเขา มันเป็นชนิดของ tanned Kakkarot ไม่ดูใบหน้าของเขา เพราะเขาอยู่เบื้องหลังในแผนภูมิKakkarot อยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับจิ Saiya นี้ได้ เขาเปิดตาอีก เขาต้องการเขาได้รับ มากอย่างระมัดระวัง และ อย่า เขาตระเวนต่อไปยังสาขา อื่น ๆ Saiya-จินไม่ได้ยิน หรือเห็นเขา จิ Saiya เพียงจ้องไปในน้ำ มองภาพสะท้อนของเขา เขาสอดมือของเขาในน้ำ และล้างหน้าด้วยKakkarot เห็นเขา เอียงศีรษะด้วยความหลงใหล เขาชอบจิ้น Saiya นี้แล้ว และไม่ได้พูดกับเขาได้ เขาอยากรู้ชื่อของเขา เขาตัดสินใจที่จะกระโดดออกจากต้น และที่ดินด้านหลังสูง Saiya จินTBC

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนที่สี่"ทำไมจะไม่ Kakkarot ลงมา?" Bardock คิดออกมาดัง ๆ . "บางทีเขาอาจจะเป็นเพียงแค่ได้รับพร้อมสำหรับวันต่อไปของเรา ... " Yamucha กล่าว. Tora วิ่งลงบันได "Kakkarot หายไป!" เขาตะโกน. "สิ่งที่ ?!" Bardock ตะโกน "อยู่ที่ไหนเขา !?" "ผมไม่ทราบว่าผมตรวจสอบห้องของเขาและเขาก็ไม่ได้มี!" Kakkarot เดินไปรอบ ๆ รู้สึกฟรี เขาไม่จำเป็นต้องคนอื่นกับเขาอีกต่อไป ... แต่เขาต้องการใครสักคนที่จะพูดคุยกับใครสักคนที่จะช่วยเขา เขามีเพียงคู่ของเพื่อน, Krillin และกางเกง เขาเดินไปที่บ้านของลำต้น 'เพราะดูเหมือนว่าพวกเขาใกล้ชิด พวกเขาทั้งสองมีมากขึ้นในการร่วมกันทั้งสองคนที่แตกต่างกันให้มากที่สุด Saiya จินของ ... เขาเคาะประตูและกางเกงตอบมัน "Hey, คน. มีอะไรขึ้นมา?" กางเกงถาม. "เอ่อ ... มัน OK ถ้าผมมาผมอยากจะพูดคุยครับ .. ฉันต้องการความช่วยเหลือ." Kakkarot กล่าวว่าประหม่า. "สิ่งที่แน่ใจ. ฉันเพื่อนที่ดีที่สุดของคุณ. ฉันจะทำสิ่งที่ฉันสามารถทำได้เพื่อช่วย. มา." กางเกงกล่าวว่าปล่อยให้เขาใน. วันนี้มันเป็นเวลาสำหรับ Broly จะถูกฆ่าตาย พวกเขาส่งที่แข็งแกร่ง Saiya จินที่จะทำลาย Broly. "ไม่! กรุณาฆ่าฉันแทน! อย่าฆ่าลูกชายของฉันฉันจะทำอะไร!" Paragus อ้อนวอนพระมหากษัตริย์. "ฉันขอโทษ Paragus. แต่เขาจะต้องตาย. เขาเป็นอันตรายเกินไปที่จะมีชีวิตอยู่." คิงกล่าวว่าผักแล้วสั่งให้คนของเขาที่จะโจมตี Broly. Broly ถูกล่ามโซ่ขึ้นเพื่อให้เขาไม่สามารถทำร้ายยาม Saiya จิน แต่ที่ไม่ได้หยุดเขา เขานั่งอยู่ที่นั่นเป็นเวลาหลายชั่วโมงประหยัดแข็งแรงของเขาในขณะนี้. เขาตะโกนและยากจนโซ่ทั้งหมดที่อยู่ในเขา คนสะดุ้ง, Broly ประหลาดใจจริงพวกเขายากจน "โจมตีตอนนี้! ก่อนที่เขาจะเปลี่ยนอีกครั้ง!" คิงผักสั่ง. "ไม่! โปรด! ไม่!" Paragus เพิ่มขึ้นในด้านหน้าของคน, การปิดกั้นพวกเขา. "ย้าย outta ทาง Paragus." หนึ่งในผู้ชายที่ Saiya จินกล่าวว่า "หรือเราจะฆ่าคุณ." "ผมขอให้ทุกท่านอย่าทำร้ายลูกชายของฉันเพียงแค่โปรดให้โอกาสเขาอีก! ฉันจะเปลี่ยนเขา!" Paragus ตื่นตระหนก. "ไม่!" ยาม Saiya จินระเบิดหลุมในหน้าอก Paragus ' เลือดไปทุกที่ Paragus ล้มลงกับพื้นและเสียชีวิต. Broly ตกใจ จากนั้นเขาก็ถั่ว เขาเริ่มกรีดร้องและเขากลายเป็นตำนานซูเปอร์ Saiya จิน ดวงตาของเขาไปสนามสีขาวและสีผมของเขากลายเป็นสีเขียวเขาเป็นยักษ์. "โอ้ไม่!" คิงผักตะโกน "ผู้ชาย! รีบ! Attack!" ยามระเบิดพลังโจมตีเขา แต่มันก็ไร้ประโยชน์ มันก็สายเกินไป Broly ผ่านพ้นในขณะนี้ และตอนนี้ที่พ่อของเขาเสียชีวิตในด้านหน้าของเขาเขาก็จะไม่หยุดการฆ่าในเร็ว ๆ นี้. Broly ยืนอยู่ที่นั่นลั่นทำอะไรกับร่างกายของเขา ยามเริ่มวิ่งหนี แต่ Broly เกิดการโจมตีพลังงานสีเขียวในมือของเขาและโยนมันที่พวกเขาเป่าขึ้นครึ่งหนึ่งของพระราชวังและฆ่าจำนวนมาก Saiya จินของ. คิงผักหนีไปอย่างรวดเร็วเขารู้ว่าเขาไม่ได้ยืน โอกาสกับเขาไม่มีใครทำ พวกเขาทั้งหมดต้องรอจนกว่าเขาจะสงบลงก่อนที่จะเขาบน. Broly กำลังจะบ้าเป่าสิ่งขึ้นและกรีดร้องเหมือนคนบ้า เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองเขาก็ถูกฆ่าจำนวนมากดังนั้น Saiya จินที่วัง. "คุณร้ายแรง? ว้าว .... คนที่จะต้องดูด. Yamucha?" กางเกงกล่าว. Kakkarot พยักหน้า "และผมสงสัยว่าถ้าคุณอาจจะช่วยให้ฉันออก. ผมไม่ทราบว่าจะทำอย่างไร ... " "อืม." กางเกงคิดสักครู่แล้วยิ้ม "ฉันรู้ว่าที่คุณสามารถอยู่ขณะเดียวกัน. คุณไม่สามารถอยู่ที่นี่ฉันกลัวเพราะพ่อของฉันจะไม่ได้มีความสุขกับที่ ... แต่ฉันรู้ว่าสถานที่ที่คุณ สามารถซ่อนถ้าคุณต้องการ. " "จริงเหรอ?" Kakkarot ถาม. กางเกงพยักหน้า "ใช่ฉันจะแสดงให้คุณ?" "OK." Kakkarot กล่าวว่าได้รับการขึ้น. พวกเขาทั้งสองบินเข้าไปในป่าที่มีจำนวนมากของต้นไม้แม่น้ำและอื่น ๆ "ผมเคยอยู่ที่นี่เมื่อผมยังเป็นเด็ก. เมื่อใดก็ตามที่ฉันต้องการที่จะอยู่คนเดียว." กางเกงกล่าวว่า จากนั้นเขาก็ชี้ไปที่บ้านหลังเล็ก ๆ . "บ้านคุณสร้างขึ้นนี้หรือไม่?" Kakkarot ถามว่าเปิดประตู. "ดี no. ฉันเพิ่งพบได้ที่นี่, แปลก, ฮะ? ผมไม่ทราบว่าใครเป็นเจ้าของมัน ... ฉันไม่เคยได้รู้จักกัน ... แต่ผมเคยมาที่นี่. ของบ้านที่ดี . " กางเกงกล่าวว่าการเดินในที่มี Kakkarot. Kakkarot เดินไปรอบ ๆ "ผมสามารถอยู่ที่นี่ให้นานที่สุดเท่าที่ฉันต้องการ" เขาถาม. "เอ่อบางทีที่ไม่ได้คิดที่ดีที่สุด. ฉันขอแนะนำให้คุณอยู่ที่นี่อีกเล็ก ๆ น้อย ๆ แล้วกลับมาที่บ้านอีกครั้ง. ฉันขอโทษ แต่ไม่มีอะไรที่ฉันสามารถทำได้เกี่ยวกับสิ่งที่ Yamucha. แต่บางที คุณวิ่งหนีจะทำให้พวกเขาตระหนักถึงคุณไม่ต้องการ Yamucha, OK? " กางเกงกล่าวว่า. "OK." Kakkarot กล่าวว่ายังคงสำรวจบ้าน. "ดีฉันจริงๆต้องได้รับที่บ้านในขณะนี้ .... ฉันไม่คิดว่าฉันจะกลับมาที่นี่ขอโทษฉันไม่สามารถให้ บริษัท คุณ แต่พ่อแม่ของฉันจะไม่ได้มีความสุข ถ้าฉันเพียงแค่ออกจากบ้านเช่นนี้. ดูยาในภายหลัง. " กางเกงเดินออกมากล่าวว่า. "ลาก่อน". Kakkarot ดูเขาออกไป "และขอบคุณมาก." "ไม่มีปัญหา." กางเกงกล่าวว่าแล้วเขาก็หายไป. Kakkarot นั่งอยู่บนเก้าอี้ที่ได้รับเหงาแล้ว บางทีเขาควรจะสำรวจเพิ่มเติมของป่านี้หรือไม่? เพราะเขาได้รับเบื่อของเพียงแค่อยู่ในบ้านเล็ก ๆ นี้ .. Broly ก็เริ่มที่จะสงบลงและเขาออกจากพระราชวัง เขาบินออกไปจากทุก Saiya จินของที่ต้องการเวลาอยู่คนเดียว ผมของเขาก็กลับไปที่สีดำและเพื่อให้ได้ดวงตาของเขา ร่างของเขาก็กลับไปที่ขนาดปกติของเขาซ่อนตัวอยู่ห่างจาก Saiya จินเพื่อให้พวกเขาจะไม่พยายามจับภาพและโจมตีเขาอีกครั้งKakkarot ปีนขึ้นต้นไม้และนั่งอยู่บนนั้นจ้องมองที่ใดโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. สภาพอากาศที่ดีในวันนี้ไม่ได้ เย็นเกินไปและไม่ร้อนจนเกินไป ไม่มีเมฆในท้องฟ้า เขาเงยหน้าขึ้นและเห็นทั้งสองจ้องมองดวงอาทิตย์ลงที่เขา เขามองกลับลงมาเมื่อเขาได้ยินเสียง. ไม่มีอะไรอยู่ที่นั่น .... เขาปิดตาของเขาและถอนหายใจ มีลมเล็กน้อยเป็นลมทำให้เรียบสีบลอนด์ของเขาย้ายเกี่ยวกับ เขาโน้มตัวกลับมาของเขากับต้นไม้และอยู่ผ่อนคลายความรักความเงียบ. เขาคิดว่ามันจะเป็นเช่นถ้าเขามีคู่ ใครบางคนสูงกว่าเขา ... Kakkarot อยากจะยอมแพ้หนึ่งในความสัมพันธ์เพราะเขาไม่ได้เป็นเพื่อที่ดีที่ถูกครอบงำ เขาจะมีใครจริงๆ ... เพียงตราบเท่าที่คนที่รักเขากลับ ... Kakarot ไม่ได้ว่าสนใจในการมีคู่อยู่แล้วว่ามันจะทำเพื่อเขา? ถ้าคู่ของเขากำลังจะตายแล้วเขาอาจจะตายเกินไปหรือมีชีวิตอยู่ตลอดไปในความทุกข์ยาก Kakarot ไม่ต้องการที่. อีกเสียงที่ได้ยิน Kakarot เปิดหนึ่งตาสีเขียวของเขา เขามองลงไปที่แม่น้ำเบื้องล่างเขาและเห็นสูงมาก Saiya จินนั่งอยู่ที่ขอบของมัน ผมของเขาเป็นเวลานาน, เคล็ดและสีดำ Saiya นี้จินมีผิวคล้ำกว่าเขามันก็ชนิดของดำขำ Kakkarot ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเขาเพราะเขาเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังเขาในต้นไม้. Kakkarot อยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ Saiya จิน เขาเปิดตาอีก เขาต้องการที่จะได้รับการมองใกล้ที่เขา อย่างระมัดระวังและอย่างเงียบ ๆ เขารวบรวมข้อมูลต่อไปยังสาขา อื่น ๆ Saiya จินไม่ได้ยินหรือเห็นเขา Saiya จินเพียงแค่จ้องมองลงไปในน้ำที่กำลังมองหาที่สะท้อนของเขาแล้วเขาจุ่มมือของเขาในน้ำและล้างใบหน้าของเขากับมัน. Kakkarot ดูเขาเอียงศีรษะของเขาในเสน่ห์ เขาชอบนี้ Saiya จินแล้วและเขาก็ไม่ได้พูดกับเขาแม้ยัง เขาต้องการที่จะรู้ว่าชื่อของเขา เขาตัดสินใจที่จะกระโดดลงมาจากต้นไม้และที่ดินที่อยู่เบื้องหลังสูง Saiya จิน. TBC

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนสี่





" ทำไมไม่ kakkarot ลงมา ? bardock คิดดัง ๆ .



" เขาอาจจะได้รับพร้อมสำหรับวันที่ของเราต่อไป . . . . . . . " yamucha กล่าว .



2 วิ่งลงบันได " kakkarot ไปแล้ว ! " เขาตะโกน



" อะไร ? ! ! ! " bardock ตะโกนว่าเขาอยู่ไหน ? "



" ไม่รู้ ! ฉันดูห้องของเขา และเขาไม่ได้อยู่ที่นั่น !



kakkarot เดินไปรอบ ๆ , รู้สึกฟรี เขาไม่ได้ต้องการคนอื่นกับเขาอีกแล้ว . . . . . . .แต่เขาต้องการคนคุยด้วย คนที่จะช่วยเขาได้ เขามีเพียงคู่ของเพื่อน คุริลินและกางเกง . เขาไปที่บ้านของกางเกง เพราะพวกเขาดูใกล้ชิด พวกเขาทั้งสองมีมากขึ้นในการร่วมกัน พวกเขาทั้งสองแตกต่างกันมาก เซย่า จิน . . . . . . . . .



เขาเคาะประตูและกางเกงตอบ " เฮ้ เพื่อน เกิดอะไรขึ้น ? " กางเกงถาม



" เอ่อ . . . . . . . มันโอเค ถ้าฉันจะเข้าไป ฉันอยากจะคุย . . . . . . .ฉันต้องการความช่วยเหลือ " kakkarot กล่าวอย่างหงุดหงิด



" แน่นอน ผมเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของคุณ ผมจะทำทุกอย่างที่ผมสามารถทำได้เพื่อช่วย เข้ามา " ทรังค์บอกว่าให้เขาเข้าไป



วันนี้ มันถึงเวลาสำหรับ โบรลี่ที่ต้องถูกฆ่า พวกเขาส่งแข็งแกร่งไซย่าจินทำลายโบรลี่



" ไม่ ! ได้โปรด ! ฆ่าฉันแทน อย่าฆ่าลูกชายของฉัน ผมจะทำอะไร ! " paragus อ้อนวอนพระราชา .



" ขอโทษนะ paragus . แต่เขาจะตายเขาอันตรายเกินไปที่จะมีชีวิตอยู่ . " กษัตริย์เวจิต้าพูด แล้วสั่งให้ทหารของเขาโจมตีโบรลี่



โบรลี่ถูกล่ามโซ่ไว้ เพื่อไม่ให้เขาทำร้ายยามใสย จิน แต่ที่ไม่ได้หยุดเขา เขานั่งอยู่ตรงนั้นเป็นชั่วโมง ประหยัดแรง สำหรับช่วงเวลานี้ .



เขาตะโกนและหักโซ่ตรวนทั้งหมดบนเขา คนตกใจ , ประหลาดใจ โบรลี่จริงๆยากจน . โจมตี ! ตอนนี้ ! ก่อนที่เขาจะเปลี่ยนอีกครั้ง" ราชาเบจิต้าบัญชา .



" ไม่ ! ได้โปรด ! อย่า ! paragus ตัดหน้าคนปิดกั้นพวกเขา .



" ขยับถอยไป paragus . " หนึ่งของเซย่า จิน ผู้ชายบอกว่า " หรือจะฆ่าคุณ "



" ผมขอร้องทุกคน อย่าทำร้ายลูกฉัน ! ได้โปรดให้โอกาสเขาอีก ! ฉันสามารถเปลี่ยนเขา ! paragus ตกใจ



" ไม่ ! " เป็นหญ้าจินยามเผาหลุมในหน้าอก paragus ' เลือดไปทุกที่paragus ล้มลงกับพื้นและตาย



โบรลี่ก็ตกใจ แล้วเขาก็เสียสติ เขาเริ่มกรีดร้องและเขากลายเป็นตำนานซูเปอร์ไซย่า จิน สายตาของเขาไปสนามสีขาวและเส้นผมของเขาเปลี่ยนเป็นสีเขียว เขายักษ์



" โอ้ไม่ ! ราชาเบจิต้าก็ตะโกน " ผู้ชาย ! เร็วเข้า ! " โจมตี !



ยามระเบิดพลังงานโจมตีใส่เขา แต่ก็ไม่มีประโยชน์ มันสายไปแล้ว โบรลี่ก็ผ่านพ้นไปแล้วและตอนนี้พ่อเขาเพิ่งตายต่อหน้าเขา เขาก็จะหยุดการฆ่าได้ทุกเมื่อ



โบรลี่ยืน blasts ทำอะไรกับร่างกายของเขา ยามเริ่มวิ่งหนี แต่โบรลี่รูปแบบที่โจมตีพลังงานสีเขียวในมือของเขาและโยนมันที่พวกเขาระเบิดครึ่งหนึ่งของวัง และฆ่ามากมาย เซย่า จิน . .



ราชาเบจิต้าหนีไปอย่างรวดเร็วเขารู้ว่าเขาไม่ยืนโอกาสกับเขา ไม่มีใครทำ พวกเขาต้องรอจนกว่าเขาสงบลงก่อนจะพาเขา . .



โบรลี่กำลังจะบ้าเป่าสิ่งขึ้นและตะโกนเหมือนคนบ้า เขาควบคุมตัวเองไม่ได้ เขาฆ่าเป็นไซย่าจินมากมายที่พระราชวัง . . .



" คุณจริงจัง ? ว้าว เพื่อน . . . . . . . นั่นมันแย่มากเลยนะ yamucha ? " ทรังค์พูด



kakkarot พยักหน้า" และผมก็สงสัยว่าคุณอาจจะช่วยผมได้ ไม่รู้จะทำอะไร . . . . . . . "



" อืม " กางเกงคิดสักครู่แล้วยิ้ม " ผมรู้ที่คุณสามารถอยู่ในตอนนี้ คุณอยู่ที่นี่ไม่ได้ ผมคงไม่กลัว เพราะพ่อมีความสุขกับมัน . . . . . . . แต่ฉันรู้ว่าสถานที่ที่คุณสามารถหลบถ้าคุณต้องการ . "

" จริงๆนะ ? " kakkarot ถาม

กางเกงพยักหน้า " ใช่ ฉันจะแสดงให้คุณดู ?

" ครับ" kakkarot กล่าวขึ้นมา .

ทั้งสองบินเข้าไปในป่าซึ่งมีจํานวนของต้นไม้ แม่น้ำ และเพิ่มเติม . ผมเคยอยู่ตอนเป็นเด็ก เมื่อใดก็ตามที่ฉันต้องการอยู่คนเดียว " ทรังค์กล่าว แล้วเขาก็ชี้ไปที่บ้านหลังเล็กๆ

" บ้าน คุณสร้างนี้ ? " kakkarot ขอให้เปิดประตู .

" ผมเพิ่งเจอมันที่นี่ แปลกมั้ย ? ฉันไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของมัน . . . . . . . ผมไม่เคยได้รู้จัก . . . . . . .แต่ฉันไม่เคยมาที่นี่ ของบ้านที่ดี " ทรังค์บอกว่าเดินกับ kakkarot

kakkarot เดินไปรอบ ๆ " ผมสามารถอยู่ที่นี่ได้นานเท่าที่ผมต้องการ ? เขาถาม

" เอ่อ นั่นอาจจะไม่ใช่ความคิดที่ดี ผมขอแนะนำให้คุณพักที่นี่สักเล็กน้อย แล้วกลับมาบ้านอีกครั้ง ฉันขอโทษ แต่นั่นไม่ใช่อะไรที่ฉันสามารถทำได้เกี่ยวกับ yamucha อย่างเดียวแต่บางทีคุณอาจหนีจะทำให้พวกเขาตระหนักว่า คุณไม่อยาก yamucha โอเค ? ทรังค์พูด

" OK . " kakkarot บอกว่ายังสำรวจบ้าน

" เอ่อ ผมต้องกลับบ้านแล้ว . . . . . . . ผมไม่คิดว่าผมจะได้กลับมา ขอโทษ ฉันไม่สามารถให้คุณ บริษัท แต่พ่อแม่ของฉันคงไม่ชอบใจแน่ถ้าฉันออกจากบ้านไปแบบนี้ แล้วเจอกัน " ทรังค์บอกว่าเดินออกไป . . . . .

" บาย " kakkarot ดูเขาออก" ขอบคุณมากค่ะ "

" ไม่มีปัญหา " ทรังค์พูด จากนั้นเขาก็หายไปแล้ว . . .

kakkarot นั่งอยู่บนเก้าอี้ เริ่มเหงาแล้ว บางทีเขาควรศึกษาเพิ่มเติมในป่าแบบนี้ เพราะเขาเบื่อจะอยู่บ้านนี้เล็ก ๆ . . . . . . .

โบรลี่ก็เริ่มใจเย็นลง และเขาออกจากวังไป เขาจะบินออกไปจากเซย่า จินก็ต้องการเวลาอยู่คนเดียวผมกลับไปที่สีดำของพี่ตา ร่างกายของเขาก็กลับมาเป็นขนาดปกติ เขาซ่อนตัวอยู่ห่างจากเซย่า จินจึงไม่พยายามจับและโจมตีเขาอีกครั้ง

kakkarot ปีนขึ้นไปบนต้นไม้ และนั่งอยู่บนมันมองไม่มีอะไร

วันนี้สภาพอากาศดี ไม่หนาวและไม่ร้อนจนเกินไป มีไม่เมฆในท้องฟ้าเขาเงยหน้าขึ้นและเห็นสองดวงที่จ้องมองลงมาที่เขา เขากลับไปมองลงเมื่อเขาได้ยินเสียง

ไม่มีอะไรเลย . . . . . . .

เขาหลับตาลงแล้วถอนใจ มีลมเล็กน้อย ลมทำให้หน้าม้าสีบลอนด์ของเขาย้ายเกี่ยวกับ เขาเอนหลังพิงกับต้นไม้ และอยู่สบาย รักความเงียบ

เขาจินตนาการไปว่ามันจะเป็นยังไง ถ้าเขามีคู่ คนตัวสูงกว่าเขา . . . . . . .kakkarot อยากเป็นผู้ตามในความสัมพันธ์ เพราะเขาไม่ได้มากที่ถูกครอบงํา เขาจะมีใครจริงๆ . . . . . . . ตราบใดที่คนๆนั้นรักเขากลับมา . . . . . . .

คาคารอตไม่ได้สนใจในการมีคู่ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่จะทำเพื่อเขา ถ้าเพื่อนเขาจะตาย เขาก็จะตาย หรือ อยู่ในความทุกข์ คาคารอตไม่ต้องการ

เสียงอีกคนที่กำลังได้ยิน คาคารอตเปิดหนึ่งของดวงตาสีเขียวของเขา เขามองลงไปที่แม่น้ำด้านล่าง เขาเห็นมีสูงมาก เซย่า จินนั่งอยู่ที่ขอบของมัน ผมของเขายาว spikey และสีดำ นี้ เซย่าจินผิวเข้มกว่าเขา มันก็เป็นสีแทน kakkarot มองไม่เห็นหน้าของเขาเพราะเขาอยู่ข้างหลังเขาในต้นไม้

kakkarot สงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ เซย่า จิน เขาเปิดตาอีกเขาต้องการที่จะเรียกดูใกล้ ๆเขา อย่างระมัดระวังและเงียบที่สุด เขาคลานเพิ่มเติมไปยังสาขา อื่น ๆ เซย่า จินไม่ได้ยินหรือเห็นเขา พวกเซย่า จินจ้องลงไปในน้ำ มองดูเงาสะท้อนของเขาแล้ว เขาจุ่มมือในน้ำแล้วล้างหน้าด้วย

kakkarot ดูเขา เอียงศีรษะของเขาในการหลงใหล เขาชอบเซย่าจินแล้วและเขายังไม่ได้คุยกับเขาเลย เขาต้องการรู้ชื่อของเขา เขาจึงตัดสินใจกระโดดลงจากต้นไม้ และ ที่ดิน หลัง สูง เซย่า จิน

TBC .