Of course, we cannot rule out the p

Of course, we cannot rule out the point, that it’s just an innate skill of an exotic civilization. Roland thought, for now, the important point is to remember, that “The Devil” is not an invincible enemy, they can be killed.

“In addition to the Devil, we also saw a city floating in the sky,” Leaves added, “No matter how far we moved into its direction, it always stayed just in front of us. Lightning has mentioned something similar to it in her stories, I think she called it a mirage.”

“Can you also draw a picture of the city?” Roland asked in Soraya’s direction.

She nodded, summoned her pen once more, and begun to paint a city floating in the sky just as Leaves had said

Roland viewed the picture carefully, but he was unable to get much information from the vague scenery. Even if the city displayed in the picture really is only a mirage, it still means that somewhere within the wildlands there has to be the real one. There seemed to be red clouds above the city, maybe this is the gas that is needed by the Devils. This explanation is much more reasonable than thinking about aliens, after all, the vast wide lands behind the Impassable Mountain Range is a complete mystery zone, where for a long time no one had set their feet into, so detecting a new race isn’t too surprising.

“I heard from Nightingale and Wendy that Cara decided to look for the Holy Mountain after she read about it in an ancient book,” Roland asked. “Scroll, have you also read the book?”

Scroll hesitated for a moment but then she answered. “Cara didn’t allow anyone to read the book, but… I have still seen a little, but the text was quite messy yet… also incredible.”

“Can you make a copy of it and show me?”

“The text written in the book isn’t true, Your Royal Highness, that the Holy Mountain doesn’t exist confirmed this,” she sighed, but still raised her right hand, “I hope you won’t get confused by the book’s content.”

Suddenly a book out of golden light appeared midair, the book flipped open and its sides turned with an incredible speed, when the book came to its end, it fell directly into Scroll’s hands. “Your Highness, I hope you are the only person who will read it. I don’t want to see any of my sisters become like Cara.”

Roland took the book out Scroll’s hands and comforted her, “I got it.”

When the other witches left the office, Nightingale quietly appeared sitting on the couch. She had lifted up her robe, as usual, and placed both her feet on the table and chewed happily on a dried fish.

“You don’t want to see it?” Roland with a smile on his face, asked.

With a scoffing voice, she answered. “I’m not interested in anything that lunatic loved to look at.”

Roland shook his head, sat himself back behind the table and carefully opened the book. The pages felt just as if the book has become a reality.

Just like Scroll had said, most of the content was messed up. It seemed as if the text wasn’t written in the common language, at least the grammar wasn’t the same. Within the book a blood moon was mentioned, as well as a huge stone gate, but nowhere did he find any trace of the Holy City. In fact, apart from some words he was occasional able to understand, the meaning of many other words wasn’t clear for him. Most of the Book’s content he just couldn’t read – in the end his summary was: Even if I knew every word, I’m not sure if I would be able to understand it completely. I’m not sure if it is because of the short peek Scroll was only able to take, or if the book was just recorded this way.

Rolland skipped through the long passages, jumping straight to the end. Even so, the book was quite thick, it had very little content and most of its sides were blank. But when he turned to the last page, he suddenly saw a readable text. The previous neat writing became illegible, as it had been written down in a hurry, but the content was understandable and cleared many questions.

The first sentence still written in neat handwriting was “We have failed. Mortals cannot overcome the Devil.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แน่นอน เราไม่สามารถออกกฎจุด ว่า มันเป็นเพียงทักษะการโดยธรรมชาติของอารยธรรมที่แปลกใหม่ คิดว่า Roland ตอนนี้ จุดสำคัญคือต้อง จำ ว่า "The Devil" ไม่ใช่ศัตรูอยู่ยงคงกระพัน พวกเขาจะถูกฆ่าตาย"นอกจากมาร เรายังเห็นเมืองลอยฟ้า ใบเพิ่ม "ไม่ว่าไกลแค่ไหนเราย้ายไปในทิศทางของมัน มันมักจะอยู่ด้านหน้าของเรา ฟ้าผ่าได้กล่าวถึงบางสิ่งบางอย่างที่คล้ายกับในเรื่องราวของเธอ ฉันคิดว่า เธอเรียกว่าภาพลวงตา""คุณยังสามารถวาดภาพของเมือง" Roland ถามในทิศทางของยาเธอเลยต้อง ปากกาของเธอเพิ่มเติมหนึ่งครั้ง และเริ่มสีเมืองลอยฟ้าเหมือนใบไม้ได้กล่าวอัญเชิญRoland ดูภาพอย่างระมัดระวัง แต่ไม่ได้รับข้อมูลมากจากฉากคลุมเครือ แม้เมืองที่ปรากฏในภาพเป็นเพียงภาพลวงตาจริง ๆ มันยังคงหมายความ ว่า ที่ใดที่หนึ่งภายใน wildlands จะต้องมี จริงหนึ่ง มีประจักษ์ เป็นเมฆสีแดงเหนือเมือง อาจจะเป็นก๊าซที่จำเป็น โดยปีศาจ คำอธิบายนี้คือสมกว่าคิดเกี่ยวกับมนุษย์ต่างดาว,,ที่ดินกว้างใหญ่อยู่เบื้องหลัง Impassable เทือกเขาเป็นเขตลึกลับที่สมบูรณ์ ซึ่งเป็นเวลานานที่ไม่ได้ตั้งในเท้าของพวกเขา เพื่อ ตรวจจับการแข่งขันใหม่ไม่น่าแปลกใจเกินไป"ผมได้ยินมาจากไนติงเกลและเวนดี้ที่ Cara ที่ตัดสินใจไปหาภูเขาศักดิ์สิทธิ์หลังจากที่เธอได้อ่านเกี่ยวกับเรื่องในสมุดโบราณ Roland ถาม "เลื่อน คุณยังอ่านหนังสือ"เลื่อนลังเลครู่หนึ่ง แต่แล้ว เธอตอบ " Cara ไม่อนุญาตให้ใครได้อ่านหนังสือ แต่... ผมยังคงเห็นเล็กน้อย แต่ข้อความก็ค่อนข้างยุ่งยัง...ยังเชื่อ ""คุณสามารถทำสำเนาของมัน และแสดงให้ฉัน""ข้อความที่เขียนในหนังสือไม่เป็นความจริง รอยัลถวายพระ ที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่มียืนยันนี้, " เธอถอนหายใจ แต่ยังคง ยกมือขวาของเธอ "ฉันหวังว่า คุณจะไม่ได้สับสน โดยเนื้อหาของหนังสือ"ก็หนังสือจากทองแสงปรากฏเจิดจรัส หนังสือพลิกเปิด และด้านการใช้งาน ด้วยความเร็วเหลือเชื่อ เมื่อหนังสือมาถึงสิ้นสุด มันตกไปอยู่ในมือของเลื่อนโดยตรง "ฝ่าบาท หวังว่าคุณเป็นผู้เดียวที่จะอ่าน ฉันไม่ต้องการพี่เป็นเหมือน Cara"Roland เอาหนังสือออกของเลื่อนมือ และสบายของเธอ "ฉัน รับมัน"เมื่อแม่มดอื่น ๆ ซ้ายสำนักงาน Nightingale เงียบ ๆ ปรากฏนั่งเล่นบนโซฟา เธอมีเสื้อคลุมของเธอ ตามปกติ และวางเท้าทั้งสองของเธอบนโต๊ะขึ้น และเคี้ยวอย่างมีความสุขบนตัวปลา"คุณไม่ต้องการเห็น" Roland ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา คำถามเธอตอบ ด้วยเสียง scoffing "ฉันไม่สนใจในสิ่งที่คนบ้าที่รักดู"Roland ส่ายหัว เสาร์เองหลังอยู่หลังโต๊ะ และเปิดหนังสืออย่างระมัดระวัง หน้ารู้สึกราวกับว่าหนังสือเล่มนี้กลาย เป็นจริงเหมือนเลื่อนได้กล่าวว่า ส่วนใหญ่ของเนื้อหาถูกสับสน ดูเหมือนว่า ข้อความที่ไม่ได้เขียนในภาษาทั่วไป น้อยไวยากรณ์ไม่ได้เหมือนกัน ภายในหนังสือมีการกล่าวถึงดวงเลือด รวมประตูหินขนาดใหญ่ แต่ไม่มีที่ไหน ได้เขาพบร่องรอยของเมืองศักดิ์สิทธิ์ ในความเป็นจริง นอกเหนือจากคำบางคำ เขาเป็นครั้งคราวสามารถทำความเข้าใจ ความหมายของคำหลาย ๆ คำอื่น ๆ ไม่ชัดเจนสำหรับเขา ส่วนใหญ่ ของเนื้อหาของหนังสือก็ไม่อ่าน– ในสุดบทสรุปของเขาถูก: แม้ว่าผมรู้ทุกคำ ฉันไม่แน่ใจว่าจะสามารถทำความเข้าใจอย่างสมบูรณ์ ไม่แน่ ถ้าเนื่องจากมองสั้นที่เลื่อนได้เพียงใช้ หรือหนังสือเพียงบันทึกด้วยวิธีนี้Rolland ข้ามผ่านทางเดินยาว กระโดดสุด ดังนั้นแม้ หนังสือค่อนข้างหนา มีเนื้อหาน้อยมาก และส่วนใหญ่ของด้านของว่าง แต่เมื่อเขาหันหน้าสุดท้าย เขาก็เห็นข้อความที่อ่านได้ การเขียนเรียบร้อยก่อนหน้านี้กลายเป็นอ่านไม่ออก มันได้ถูกเขียนลงรีบ แต่เนื้อหาก็เข้าใจ และเคลียร์คำถามมากมายประโยคแรกที่เขียนด้วยลายมือเรียบร้อยยังคง เป็น "เราล้ม เหลว ปุถุชนไม่สามารถเอาชนะมาร"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แน่นอนเราไม่สามารถออกกฎจุดที่ว่ามันเป็นเพียงแค่ทักษะโดยธรรมชาติของอารยธรรมที่แปลกใหม่ Roland คิดว่าตอนนี้จุดสำคัญคือการจำว่า "ปีศาจ" ไม่ได้เป็นศัตรูอยู่ยงคงกระพันพวกเขาจะถูกฆ่าตาย

"นอกเหนือจากการปีศาจที่เรายังเห็นเมืองที่ลอยอยู่ในท้องฟ้า" เผยเพิ่ม "ไม่ว่าไกลแค่ไหนเราย้ายเข้าไปอยู่ในทิศทางของมันก็อยู่เพียงแค่ในหน้าของเรา สายฟ้าได้กล่าวถึงสิ่งที่คล้ายกับในเรื่องราวของเธอฉันคิดว่าเธอเรียกมันว่าเป็นภาพลวงตา. "

" คุณสามารถวาดภาพของเมือง? "โรลันด์ถามในทิศทางของ Soraya

เธอพยักหน้าเรียกปากกาของเธออีกครั้งและเริ่มที่จะทาสีเมืองลอยอยู่ในท้องฟ้าเช่นเดียวกับใบได้กล่าวว่า

Roland ดูภาพอย่างระมัดระวัง แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะได้รับข้อมูลมากจากทัศนียภาพอันคลุมเครือ แม้ว่าเมืองที่แสดงในภาพมันเป็นเพียงภาพลวงตาก็ยังคงหมายความว่าอยู่ที่ไหนสักแห่งภายใน Wildlands มีจะเป็นคนมีจริง ดูเหมือนจะมีเมฆสีแดงเหนือเมือง, อาจจะเป็นก๊าซที่เป็นสิ่งจำเป็นโดยเดวิลส์ คำอธิบายนี้เป็นมากขึ้นเหมาะสมกว่าคิดเกี่ยวกับมนุษย์ต่างดาวหลังจากที่ทุกดินแดนกว้างขนาดใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังไม่สามารถใช้ได้เทือกเขาเป็นเขตลึกลับที่เป็นเวลานานไม่มีใครได้ตั้งเท้าของพวกเขาเข้ามาเพื่อตรวจสอบการแข่งขันใหม่ไม่ได้ ที่น่าแปลกใจมากเกินไป

"ผมได้ยินจากไนติงเกลและเวนดี้คาร่าที่ตัดสินใจที่จะมองหาภูเขาศักดิ์สิทธิ์หลังจากที่เธออ่านเกี่ยวกับเรื่องนี้ในหนังสือโบราณ" โรลันด์ถาม "เลื่อนได้นอกจากนี้คุณยังอ่านหนังสือได้หรือไม่"

เลื่อนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่แล้วเธอตอบ "คาร่าไม่อนุญาตให้ทุกคนที่จะอ่านหนังสือ แต่ ... ฉันได้เห็นยังน้อย แต่ข้อความก็ยุ่งมากยัง ... ยังไม่น่าเชื่อ."

"คุณสามารถทำสำเนาของมันและแสดงให้ฉัน?"

"ข้อความที่เขียน ในหนังสือเล่มนี้ไม่เป็นความจริงเจ้าฟ้าคุณที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้อยู่รับการยืนยันนี้ "เธอถอนหายใจ แต่ยังคงยกมือขวาของเธอ" ฉันหวังว่าคุณจะไม่ได้รับสับสนโดยเนื้อหาของหนังสือเล่มนี้. "

ทันใดนั้น หนังสือเล่มนี้ออกมาจากแสงสีทองปรากฏกลางหาวหนังสือพลิกเปิดและด้านข้างหันด้วยความเร็วอย่างไม่น่าเชื่อเมื่อหนังสือมาถึงจุดสิ้นสุดของมันลดลงโดยตรงในมือเลื่อน "ใต้ฝ่าพระบาทฉันหวังว่าคุณเป็นเพียงคนเดียวที่จะอ่านมัน ฉันไม่ต้องการที่จะเห็นใด ๆ ของน้องสาวของฉันกลายเป็นเหมือนคาร่า. "

โรลันด์รับม้วนหนังสือจากมือเลื่อนและปลอบโยนเธอ" ผมได้รับมัน. "

เมื่อแม่มดอื่น ๆ ที่เหลือสำนักงานไนติงเกลอย่างเงียบ ๆ ปรากฏนั่งอยู่บนโซฟา เธอได้ยกขึ้นเสื้อคลุมของเธอตามปกติและที่วางเท้าทั้งสองข้างของเธอบนโต๊ะและเคี้ยวอย่างมีความสุขบนปลาแห้ง

"คุณไม่ต้องการที่จะเห็นมันได้หรือไม่" โรลันด์ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาถาม

ด้วยเสียงเย้ยหยันเธอตอบ "ผมไม่ได้สนใจในสิ่งที่คนบ้ารักที่จะดู."

โรลันด์ส่ายหัวตัวเองกลับมานั่งอยู่ข้างหลังโต๊ะและระมัดระวังการเปิดหนังสือ หน้ารู้สึกเช่นเดียวกับถ้าหนังสือเล่มนี้ได้กลายเป็นความจริง

เช่นเดียวกับการเลื่อนได้กล่าวว่าเนื้อหาส่วนใหญ่ถูก messed ขึ้น มันดูราวกับว่าข้อความที่ไม่ได้เขียนในภาษาทั่วไปอย่างน้อยไวยากรณ์ก็ไม่เหมือนกัน ภายในหนังสือเล่มนี้ดวงจันทร์ที่ถูกกล่าวถึงในเลือดเช่นเดียวกับประตูหินขนาดใหญ่ แต่ไม่มีที่ไหนเขาไม่พบร่องรอยของเมืองศักดิ์สิทธิ์ใด ๆ ในความเป็นจริงนอกเหนือจากคำพูดบางคำที่เขาเป็นครั้งคราวสามารถที่จะเข้าใจความหมายของคำอื่น ๆ อีกมากมายไม่ชัดเจนสำหรับเขา เนื้อหาส่วนใหญ่ของหนังสือของเขาเพียงแค่ไม่สามารถอ่าน - ในที่สุดบทสรุปของเขาคือ: แม้ว่าผมรู้ว่าทุกคำพูดผมไม่แน่ใจว่าผมจะสามารถที่จะเข้าใจมันอย่างสมบูรณ์ ผมไม่แน่ใจว่าถ้ามันเป็นเพราะการมองสั้นเลื่อนเป็นเพียงสามารถที่จะใช้หรือถ้าหนังสือเล่มนี้เป็นเพียงการบันทึกด้วยวิธีนี้

Rolland ข้ามผ่านทางเดินยาวกระโดดตรงไปยังจุดสิ้นสุด ดังนั้นแม้หนังสือเล่มนี้หนามากก็มีปริมาณน้อยมากและส่วนใหญ่ของด้านข้างเป็นที่ว่างเปล่า แต่เมื่อเขาหันไปหน้าสุดท้ายเขาก็เห็นข้อความที่อ่านได้ เขียนเรียบร้อยก่อนหน้านี้กลายเป็นอ่านไม่ออกในขณะที่มันได้รับการเขียนลงในรีบ แต่เนื้อหาก็เข้าใจและเคลียร์คำถามมากมาย

ประโยคแรกยังคงเขียนด้วยลายมือเรียบร้อยก็คือ "เราได้ล้มเหลว ปุถุชนไม่สามารถเอาชนะปีศาจ. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แน่นอนเราไม่สามารถออกกฎ จุดนั้นมันเป็นแค่ทักษะพื้นฐานของอารยธรรมที่แปลกใหม่ โรแลนด์ คิดว่าตอนนี้ สิ่งสำคัญคือต้องจำไว้ว่า " ปีศาจ " ไม่ใช่ศัตรู อยู่ยงคงกระพัน พวกเขาสามารถฆ่า" นอกจากปีศาจ นอกจากนี้เรายังได้เห็นเมืองที่ลอยอยู่ในท้องฟ้า " ใบเพิ่ม " ไม่ว่าไกลแค่ไหนเราย้ายในทิศทางของมัน มันก็อยู่ตรงหน้าเรา ฟ้าผ่าได้กล่าวถึงสิ่งที่คล้ายกับมันในเรื่องราวของเธอ ฉันคิดว่าเธอจะเรียกมันว่า ภาพลวงตา ." คุณยังสามารถวาดภาพเมือง " โรแลนด์ถามโสรยาเป็นทิศทางเธอพยักหน้าเรียกปากกาของเธออีกครั้ง และเริ่มวาดเมืองลอยในท้องฟ้า เช่นเดียวกับใบได้กล่าวว่าโรแลนด์มองภาพอย่างระมัดระวัง แต่เขาไม่สามารถได้รับข้อมูลมากจากทัศนียภาพที่คลุมเครือ แม้ว่าเมืองที่แสดงในรูปภาพจริงๆเป็นเพียงภาพลวงตา มันยังคงหมายความว่าที่อยู่ wildlands ต้องมีจริง มันดูเหมือนมีเมฆสีแดงเหนือเมืองนี้อาจเป็นก๊าซที่จำเป็นโดยปีศาจ คำอธิบายนี้จะเหมาะสมมากกว่าที่คิดเกี่ยวกับมนุษย์ต่างดาว , หลังจากทั้งหมด , ที่กว้างใหญ่กว้างที่ดินอยู่หลังเทือกเขาไม่ได้เป็นเขตลึกลับที่สมบูรณ์ที่เป็นเวลานาน ไม่มีใครได้ตั้งเท้าของพวกเขาไป ดังนั้นการไม่แข่งใหม่ด้วยป่าว" ผมได้ยินจากนกไนติงเกลและ Wendy ที่คาร่าตัดสินใจที่จะมองหาภูเขาศักดิ์สิทธิ์ หลังจากที่เธออ่านมันในหนังสือโบราณ " โรแลนด์ถาม " เลื่อน คุณสามารถอ่าน "เลื่อนลังเลอยู่สักพัก แต่แล้วเธอก็ตอบ " คาร่า ไม่อนุญาตให้ใครอ่าน แต่ . . . . . . . ฉันก็เห็นนิดหน่อย แต่ข้อความที่ค่อนข้างยุ่ง . . . ยัง ยัง เหลือเชื่อ ." คุณสามารถให้สำเนาไว้ให้ฉัน "" ข้อความที่เขียนในหนังสือไม่ได้จริง องค์ชาย ที่ไม่มีภูเขาศักดิ์สิทธิ์มีอยู่การยืนยันนี้ " เธอถอนหายใจ แต่ก็ยังยกมือขวาของเธอ " ฉันหวังว่าคุณจะไม่สับสน โดยเนื้อหาของหนังสือ " .ก็จากหนังสือแสงสว่างสีทองปรากฏกลางอากาศ หนังสือพลิกเปิดและด้านเปิดมีความเร็วเหลือเชื่อ เมื่อหนังสือมาถึงจุดสิ้นสุด มันลดลงโดยตรงในมือเลื่อน . " องค์ชาย ฉันหวังว่าเธอจะเป็นคนที่จะอ่านมัน ฉันไม่ต้องการเห็นใด ๆของน้องสาวเป็นเหมือนคาร่า "โรแลนด์หยิบหนังสือออกจากมือเลื่อนและปลอบเธอว่า " ฉันทำได้ "เมื่อแม่มดคนอื่นออกมาให้ดีอย่างเงียบๆมานั่งบนโซฟา เธอยกเสื้อคลุมของเธอตามปกติ และที่วางเท้าทั้งสองของเธอบนโต๊ะ และเคี้ยวอย่างมีความสุขกับปลาแห้ง" คุณไม่ต้องการที่จะเห็นมัน " โรแลนด์ ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาถามด้วยเสียงเย้ยหยัน เธอตอบ " ฉันไม่สนใจอะไรที่คนชอบมอง .โรแลนด์ส่ายหน้า นั่งหลังโต๊ะตัวเองอย่างระมัดระวังและเปิดหนังสือ หน้ารู้สึกเหมือนกับหนังสือกลายเป็นความจริงเหมือนเลื่อนบอกว่าเนื้อหาส่วนใหญ่สับสน เหมือนข้อความที่ไม่ได้เขียนไว้ในภาษาทั่วไป อย่างน้อยไวยากรณ์ไม่ได้เหมือนกัน ภายในหนังสือพระจันทร์เลือดที่ถูกกล่าวถึงเป็นประตูหินขนาดใหญ่ แต่ไม่มีที่ไหนเขาพบร่องรอยของเมืองศักดิ์สิทธิ์ ในความเป็นจริงนอกเหนือจากคําบางคําเขาเป็นครั้งคราวสามารถเข้าใจความหมายของคำอื่นๆไม่ค่อยชัดสำหรับเค้า ส่วนใหญ่เนื้อหาของหนังสือก็ไม่ได้อ่าน – ในตอนท้าย สรุปเขาคือ : ถ้าข้ารู้ทุกคำ ผมไม่มั่นใจว่าผมจะสามารถเข้าใจได้อย่างสมบูรณ์ ผมไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะเลื่อนมองสั้นๆ แค่จะเอา หรือถ้าหนังสือแค่การบันทึกด้วยวิธีนี้โรลองด์ ข้ามผ่านทางเดินยาว กระโดดไปที่สิ้นสุด ดังนั้นแม้ , หนังสือค่อนข้างหนา มันมีเนื้อหาน้อยมากและส่วนใหญ่ของด้านข้างถูกเปล่า . แต่เมื่อเขาเปิดไปหน้าสุดท้ายเขาก็เห็นข้อความที่สามารถอ่านได้ เขียนให้เรียบร้อยก่อนก็อ่านไม่ออก มันถูกเขียนลงในรีบ แต่เนื้อหาก็เข้าใจและเคลียร์คำถามมากมายประโยคแรกยังเขียนด้วยลายมือเป็นระเบียบเรียบร้อย " เราล้มเหลว มนุษย์ไม่สามารถเอาชนะปีศาจ”