The number of mages our forces curr

The number of mages our forces currently possessed was 4. It was an excessively small number, but it was still enough to cause an impact on the enemy troops. Let us place our faith on this final card.

“General. The Aerial Mage Force have sortied in formation.”

My adjutant reported. Once I looked upwards, a group of mages soared through the sky while maintaining a height of 150 meters. Sweat formed on my palms…… Merely 4 mages. However, all 1,500 of our soldiers’ lives were resting on their shoulders. No, if you considered the herbs loaded on the wagons, then the lives of 7,000 people in our land were on their shoulders as well!

I plead of you. Bring chaos onto the opposing forces!

You do not have to kill many of them. It would be sufficient to simply plant the fear that ‘Gunpowder and flame are falling from the sky’, into their hearts. A slight disorder. That alone would be enough to create a foundation in order to turn the tides of battle. The mages hastily rushed towards the frontlines. A bit further, a little bit further……!

“G-General. Look over there.”

At that moment, my adjutant addressed me. It was a voice drenched in despair.

“It’s an Aerial Mage Force. The enemy troops have mobilized their Aerial Mage Force as well.”

“What. That can’t be……”

Possible. As I was about to finish my sentence, something came into my vision as well. On the other side, a group of hostile mages riding on brooms was approaching from the sky. They were mages with large conical hats worn on their heads.

“Do not tell me, witches……?”

My entire body fell into shock.

Witches, who were granted eternal youth by devoting their souls to Demon Lords, boasted the highest level of proficiency. Furthermore, they were many in number. Compared to our mages, they overwhelmed us.

“Ten, no, there are eleven. General! The opposing side has a more staggering amount of mage personnel!”

“That’s not possible. Why are there witches there!?”

In the center of the sky, our mages clashed against theirs. In a blink of an eye, our mages were hunted down. As if they were playing with toys, the witches killed off our mages one individual at a time. That was not a battle. That was simply a slaughter……

Our last remaining mage ran away frantically before he was finally shot down. As his limbs were severed, he let out a scream. The chunks of meat, which were broken into small pieces, fell from the sky and towards the ground. Then, the witches celebrated their carnage by spinning around in the sky. My adjutant and I became speechless by the horrendous sight we had just witnessed.

The witches returned to the enemy campsite as if they were living free from worldly cares. It almost felt like they had come out on a stroll and were heading back now.

My adjutant looked at me with a face as pale as a corpse.

“G-General……”

“……”

Think. Do not panic and concentrate, Georg!

Why did they send out their witches now? If they had sortied their witches at the start of battle, then they could have wiped us out with much ease. Why did they pull out their trump card now of all times? Is their goal not to eradicate us? What possible meaning could there be…… Wait, what if there was no meaning? What if having no significance was what represented their intentions……?

I slowly opened my mouth.

“…… Raise the white flag. We are surrendering.”

“Pardon?”

“The enemy forces do not intend to face us seriously. They are slowly playing around with our troops, while waiting for us to wither away. They are treating us like toys.”

My jaws trembled because of this wretched emotion.

“They can demolish us whenever they so desire, however, they are not doing so. It’s because they planned to ridicule us from the very beginning.”

“That can’t be……”

My adjutant’s face became stained in anguish. I did not have the energy to reproach my adjutant for making such an expression. The sense of defeat was stabbing my insides.

“If we were to continue the battle like so, the only thing that’d be left for us is eradication. The only difference is whether we desired to be wiped out sooner, or later. Raise the white flag, adjutant…… We can only hope that they will show a touch of generosity towards us……”

We sent an envoy to the enemy camp to inform them of our surrender.

It wasn’t over with this. There was a chance that the enemy would not allow us to surrender. That they would continue to watch over us as we died while trembling in agony.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำนวนของผู้วิเศษที่กองกำลังของเราครอบครองอยู่ในขณะนี้คือ 4 มันเป็นจำนวนมากเกินไป แต่มันก็ยังคงเพียงพอที่จะก่อให้เกิดผลกระทบกับกองกำลังศัตรู ให้เราวางความเชื่อของเราบนการ์ดนี้สุดท้ายทั่วไป กองทัพอากาศของ Mage มี sortied ในการ"นายทหารคนสนิทของฉันรายงาน กลุ่มของผู้วิเศษเพิ่มสูงขึ้นผ่านท้องฟ้าในขณะที่รักษาความสูง 150 เมตรเมื่อมองขึ้นไป เหงื่อเกิดขึ้นบนฝ่ามือของฉัน... เพียง 4 ผู้วิเศษ อย่างไรก็ตาม 1,500 ทั้งหมดของชีวิตทหารของเราได้พักบนไหล่ของพวกเขา ไม่มี ถ้าคุณถือว่าเป็นสมุนไพรที่โหลดบนรถบรรทุก แล้วชีวิตของ 7,000 คนในแผ่นดินของเราอยู่บนไหล่ของพวกเขาเช่นกันข้าพเจ้าวิงวอนท่าน นำความวุ่นวายไปยังกองกำลังฝ่ายตรงข้ามคุณไม่จำเป็นต้องฆ่าหลายคน ก็น่าจะพอเพียงปลูกกลัวว่า 'ดินระเบิดและเปลวไฟจะตกจากฟากฟ้า' เป็นหัวใจของพวกเขา ความผิดปกติเล็กน้อย ที่คนเดียวจะเพียงพอที่จะสร้างรากฐานเพื่อเปิดน้ำรบ ผู้วิเศษรีบวิ่งไปทาง frontlines ต่อมาอีกนิด นิด ๆ หน่อย ๆ เพิ่มเติม..."G-ทั่วไป ดูมี"ขณะที่การ นายทหารคนสนิทของฉันส่งฉัน มันเป็นเสียงซึ่งอยู่ในความสิ้นหวัง"มันเป็นการ Force Mage ทางอากาศ กองทหารข้าศึกได้ระดมพวกเขากำลัง Mage ทางอากาศเป็นอย่างดี"สิ่งที่ ที่ไม่สามารถ..."เป็นไปได้ ขณะที่ผมกำลังจะเสร็จสิ้นประโยคของฉัน สิ่งที่เข้ามาในวิสัยทัศน์ของผมเช่นกัน ในด้านอื่น ๆ กลุ่มของศัตรูผู้วิเศษขี่ไม้กวาดใกล้จากท้องฟ้า พวกเขาเป็นผู้วิเศษกับหมวกทรงกรวยขนาดใหญ่สวมใส่บนศีรษะ"ทำไม่บอก แม่มด..."ร่างกายของฉันทั้งหมดตกกระแทกแม่มด ที่ได้รับเยาวชนนิรันดร์ โดย devoting วิญญาณของพวกเขากับเจ้านายปีศาจ เอ๊กชำนาญระดับสูงสุด นอกจากนี้ พวกเขามีหลายหมายเลข เมื่อเทียบกับผู้วิเศษของเรา พวกเขาครอบงำเรา"สิบ ไม่ มีเอ็ด ทั่วไป ด้านตรงข้ามมีจำนวนบุคลากร mage ส่ายมาก""ที่เป็นไปไม่ได้ ทำไมถึงมีแม่มดมี?"ในศูนย์ของท้องฟ้า ผู้วิเศษเรางัดข้อกันกับพวกเขา ในพริบตา ผู้วิเศษของเราถูกล่าลง ว่าพวกเขากำลังเล่นกับของเล่น แม่มดฆ่าปิดผู้วิเศษของเราคนหนึ่งครั้ง ที่ไม่ใช่การรบ นั่นเป็นเพียงแค่ฆ่า...Mage ที่เหลือสุดท้ายของเราวิ่งหนีไปเมามันก่อนเขาก็ถ่ายลง เป็นแขนขาของเขาถูกตัดขาด เขาให้ออกกรี๊ด ก้อนเนื้อ ซึ่งได้แตกเป็นชิ้นเล็ก ๆ ตก จากท้องฟ้า และไป สู่พื้นดิน แล้ว แม่มดเฉลิมฉลองของพวกเขาสังหาร โดยหมุนรอบในท้องฟ้า นายทหารคนสนิทของฉันและฉันก็พูด โดยสายตาน่ากลัวที่เราได้เห็นแม่มดกลับไปแคมป์ศัตรูว่าพวกเขาถูกอาศัยอยู่ฟรีจากประสงค์ทางโลก มันเกือบจะรู้สึกเหมือนพวกเขาได้ออกมาเดินเล่น และกำลังมุ่งหน้ากลับมาเดี๋ยวนี้นายทหารคนสนิทของฉันมองฉัน ด้วยใบหน้าซีดเป็นศพเป็น"G-ทั่วไป..."“……”คิดว่า ไม่ตื่นตระหนก และ สมาธิ จอร์จWhy did they send out their witches now? If they had sortied their witches at the start of battle, then they could have wiped us out with much ease. Why did they pull out their trump card now of all times? Is their goal not to eradicate us? What possible meaning could there be…… Wait, what if there was no meaning? What if having no significance was what represented their intentions……?I slowly opened my mouth.“…… Raise the white flag. We are surrendering.”“Pardon?”“The enemy forces do not intend to face us seriously. They are slowly playing around with our troops, while waiting for us to wither away. They are treating us like toys.”My jaws trembled because of this wretched emotion.“They can demolish us whenever they so desire, however, they are not doing so. It’s because they planned to ridicule us from the very beginning.”“That can’t be……”My adjutant’s face became stained in anguish. I did not have the energy to reproach my adjutant for making such an expression. The sense of defeat was stabbing my insides.“If we were to continue the battle like so, the only thing that’d be left for us is eradication. The only difference is whether we desired to be wiped out sooner, or later. Raise the white flag, adjutant…… We can only hope that they will show a touch of generosity towards us……”We sent an envoy to the enemy camp to inform them of our surrender.It wasn’t over with this. There was a chance that the enemy would not allow us to surrender. That they would continue to watch over us as we died while trembling in agony.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมายเลขของผู้วิเศษ กองกำลังของเราในปัจจุบันมี 4 . มันเป็นจำนวนที่มากเกินไปเล็กน้อย แต่มันก็ยังเพียงพอที่จะก่อให้เกิดผลกระทบต่อกองทหารข้าศึก ให้เราวางความเชื่อของเราในการ์ดใบสุดท้าย" ทั่วไป พลังเวทย์ sortied ทางอากาศได้ในการสร้าง " .นายดาบของฉันรายงาน เมื่อฉันมองขึ้นไป , กลุ่มของผู้วิเศษที่เพิ่มสูงขึ้นในท้องฟ้าในขณะที่รักษาความสูง 150 เมตร เหงื่อเกิดขึ้นบนฝ่ามือ . . . . . . . แค่ 4 ผู้วิเศษ อย่างไรก็ตาม ทั้งหมด 1 , 500 ทหาร ' ชีวิตของเรากำลังพักผ่อนบนไหล่ของพวกเขา ไม่ ถ้าคุณพิจารณาสมุนไพรโหลดบนเกวียน แล้วชีวิตของ 7000 คนในที่ดินของเราบนไหล่ของพวกเขาเช่นกันผมอ้อนวอนคุณ นำความวุ่นวายไปยังกองกำลังของฝ่ายตรงข้าม !คุณไม่ต้องฆ่าหลายคน มันจะเพียงพอที่จะเพียงแค่พืชกลัวว่า ' ดินปืนและไฟตกลงมาจากท้องฟ้า ในจิตใจของพวกเขา ความผิดปกติเล็กน้อย ที่เพียงอย่างเดียวจะเพียงพอที่จะสร้างรากฐานเพื่อเปิดกระแสน้ำของสงคราม ผู้วิเศษปุ๊บรีบวิ่งแนวหน้า . เป็นบิตเพิ่มเติม นิดหน่อย . . . . . . . เพิ่มเติม" g-general . ดูตรงนั้น "ในขณะนั้น นายดาบของฉันส่งฉัน มันเป็นเสียงจมอยู่ในความสิ้นหวัง" มันเป็นพลังเวทย์ทางอากาศ กองทัพศัตรูระดมเวทย์แรงทางอากาศของพวกเขาเช่นกัน ." อะไร ที่ไม่สามารถ . . . . . . . "เป็นไปได้ ขณะที่ผมกำลังจะจบประโยคของผม สิ่งที่เข้ามาในสายตาของฉัน อีกด้านหนึ่ง กลุ่มของผู้วิเศษสู้ขี่ไม้กวาดใกล้จากท้องฟ้า พวกผู้วิเศษกับหมวกรูปกรวยขนาดใหญ่สวมใส่บนหัวของพวกเขา" อย่าบอกนะว่า . . . . . . . แม่มด "ร่างกายของฉันทั้งหมดตกอยู่ในความตกใจแม่มดที่ได้รับเยาวชนนิรันดร์โดยอุทิศวิญญาณของปีศาจขุนนางคือระดับสูงสุดของถิ่น นอกจากนี้ มีหลายเบอร์ เทียบกับผู้วิเศษ มันครอบงำเรา" ไม่ มี สิบ สิบเอ็ด ทั่วไป ! ฝั่งตรงข้ามมีจํานวนส่ายของ Mage บุคลากร ! "" เป็นไปไม่ได้ ทำไมมีแม่มดนั่น ? "ในศูนย์กลางของท้องฟ้ามนตราของเราปะทะกับพวกเขา ในชั่วพริบตาเดียว ผู้วิเศษของเราถูกตามล่า . ราวกับว่าพวกเขาเล่นกับของเล่น แม่มดฆ่าจอมเวทย์หนึ่งของเราแต่ละครั้ง นั่นไม่ใช่การต่อสู้ นั่นเป็นเพียงการฆ่า . . . . . . .ของเราเหลือ mage วิ่งหนีลนลาน ก่อนที่เขาก็ยิงลงมา เป็นแขนขาถูกตัดขาด เขาให้ร้องออกมา เป็นก้อนเนื้อ ซึ่งจะถูกหักเป็นชิ้นเล็กๆ ตกลงมาจากฟ้าสู่ดิน แล้วแม่มดกระเดื่องสังหารตน โดยหมุนไปรอบ ๆในท้องฟ้า ผมนาย และฉันก็พูดไม่ออก ด้วยสายตาน่ากลัวที่เราเพิ่งเห็นแม่มดกลับมาค่ายศัตรูเป็นถ้าพวกเขาอาศัยอยู่ ฟรี จาก สน ทางโลก มันเกือบจะรู้สึกเหมือนพวกเขาได้ออกมาเดินเล่น และกำลังจะกลับแล้วนายดาบของฉันมองฉันด้วยใบหน้าที่ซีดเป็นศพ" g-general . . . . . . . "" . . . . . . . "คิด ไม่ตื่นตระหนกและสมาธิ จอร์จ !ทำไมพวกเขาถึงส่งแม่มดพวกเขาตอนนี้ ถ้าพวกเขามี sortied แม่มดตนที่เริ่มต้นของการต่อสู้ พวกเขาก็อาจจะลบเราออกได้อย่างง่ายดายมาก ทำไมพวกเขาดึงออกไพ่ตายของพวกเขาขณะนี้ของเวลาทั้งหมด คือเป้าหมายของพวกเขาไม่ได้ที่จะกำจัดเรา สิ่งที่เป็นไปได้ อาจจะมีความหมาย . . . . . . เดี๋ยวถ้ามันไม่มีความหมาย ถ้าไม่มีความสำคัญอะไรที่แสดงความตั้งใจของพวกเขา . . . . . . . ?ฉันค่อยๆ เปิดปาก" . . . . . . . ยกธงขาว เราจะยอมจำนน "" อะไรนะครับ ? "" กองกำลังศัตรูที่ไม่ต้องการหน้าเราจริงๆ พวกเขาจะค่อยๆเล่นกับทหารของเรา ในขณะที่รอเราเหี่ยวเฉาไป เขาทำกับเราเหมือนของเล่น .ขากรรไกรของฉันสั่นสะท้านเพราะความรู้สึกน่าเวทนานี้" พวกเขาสามารถทำลายเราเมื่อใดก็ ตามที่พวกเขาต้องการ แต่พวกเขาจะไม่ทำเช่นนั้น มันเป็นเพราะพวกเค้าวางแผนที่จะเยาะเย้ยเราตั้งแต่แรก "" ไม่ต้อง . . . . . . . "เป็นผู้ช่วยของฉันเปื้อนใบหน้ากลายเป็นความระทม . ผมไม่มีพลังที่จะตำหนินายดาบของฉันทำแบบนั้น . ความรู้สึกของความพ่ายแพ้แทงข้างใน" ถ้าเรายังรบเหมือนกัน สิ่งเดียวที่คงเหลือให้เราขจัด . ความแตกต่างเท่านั้นคือ ว่า เราต้องการที่จะเช็ดออกเร็วหรือช้า ยกธงขาว นายดาบ . . . . . . . เราได้แต่หวังว่าพวกเขาจะแสดงสัมผัสของความเอื้ออาทรที่มีต่อเรา . . . . . . . "เราส่งทูตไปค่ายของศัตรูเพื่อแจ้งให้ทราบเรายอมจำนนมันไม่ได้มาด้วยนี่ มีโอกาสที่ศัตรูจะไม่อนุญาตให้เรายอมแพ้ ที่พวกเขาจะยังคงดูแลเรา เมื่อเราตายในขณะที่อยู่ในความทรมาน