Equity?The 'equity' argument goes l

Equity?

The 'equity' argument goes like this: If children wear uniforms, they do not notice differences between children from rich and from poor families. This 'equity' argument is often put forward by State Schools. The reason for this may be that it is a purely socialist argument and it may be rejected for this reason alone. In a democratic country, school should not indoctrinate children with a specific political ideology, especially not a government-funded school. Interestingly, private schools typically are even more fanatical about uniforms, but they are less inclined to use the 'equity' argument.

Anyway, even as a socialist argument, it does not make much sense. School uniforms may make all students look alike. But why do the teachers not wear the same uniforms? Clearly, school does not like any confusion as to who is the teacher and who is the student. The master-slave relationship that is so obviously present at school is deliberately magnified by uniforms that emphasize this difference. The teacher is allowed to dress casually, while the student has to wear silly clothes intended to make the student look stupid.

Furthermore, there are often different uniforms for those in higher grades than for those in lower grades, just like in the military a superior officer wears a less silly hat. This creates class differences. Some will argue that this merely reflects existing differences. But the point is that if this were accurate, it constituted an argument against uniformity. Moreover, school itself creates class differences. Class is a trademark, if not an invention of school. Children are grouped together in classes according to age and often according to gender and to perceived academic performance. Because parents want their children to mix with children of their 'own class', they carefully select the neighborhood where they are going to live. Houses close to private schools are often substantially more expensive than similar houses close to state schools. On the street, children are identified by their uniform. 'Oh, you come from that poor school, you dummy!' is an example of what children say to each other when they look at each other's uniform. And even in the classroom, uniforms only accentuate differences in length, hair color and other physical characteristics. Children consequently judge each other by their physical appearances. One can argue whether it were better if children judged each other by their clothes instead.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนอาร์กิวเมนต์ 'หุ้น' ไปดังนี้: ถ้าเด็กสวมเครื่องแบบ พวกเขาไม่สังเกตเห็นความแตกต่างระหว่างเด็กรวย และ จากครอบครัวที่ยากจน อาร์กิวเมนต์นี้ 'หุ้น' มักอยู่ข้างหน้า โดยโรงเรียนรัฐ เหตุผลนี้อาจว่า อาร์กิวเมนต์สังคมนิยมเพียงอย่างเดียว และอาจถูกปฏิเสธด้วยเหตุผลนี้เพียงอย่างเดียว ในประเทศประชาธิปไตย โรงเรียนไม่ควรครอบงำเด็กกับอุดมการณ์ทางการเมืองเฉพาะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่มีทุนสนับสนุนโรงเรียน เป็นเรื่องน่าสนใจ โรงเรียนเอกชนทั่วไปจะยิ่งบ้าเครื่องแบบ แต่พวกเขาจะไม่เข้าใจการใช้อาร์กิวเมนต์ 'หุ้น'อย่างไรก็ตาม แม้เป็นอาร์กิวเมนต์สังคมนิยม ก็ไม่ทำให้รู้สึกมากขึ้น เครื่องแบบโรงเรียนอาจให้นักเรียนทุกคนเหมือน แต่ทำไมทำครูไม่สวมใส่เครื่องแบบเดียวกัน ชัดเจน โรงเรียนไม่ชอบความสับสนใด ๆ ที่เป็นครูและนักเรียนเป็นผู้ โดยเจตนามีขยายความสัมพันธ์หลักทาสที่มีดังนั้นแน่นอนอยู่ที่โรงเรียน โดยเครื่องที่เน้นความแตกต่างนี้ ครูที่ได้รับอนุญาตให้แต่งตัวลวก ๆ ขณะที่นักศึกษาสวมใส่ผ้าที่มีวัตถุประสงค์เพื่อให้นักเรียนดูโง่โง่นอกจากนี้ ได้มักจะแต่งกายแตกต่างกันในระดับสูงกว่าในระดับที่ต่ำกว่า เหมือนทหาร เจ้าหน้าที่ห้องสวมหมวกน้อยโง่ นี้สร้างความแตกต่างของระดับชั้น บางคนจะโต้แย้งว่า นี้เพียงสะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างที่มีอยู่ แต่จุด ว่า ถ้าถูกต้อง มันทะลักอาร์กิวเมนต์กับใจ นอกจากนี้ โรงเรียนตัวเองสร้างความแตกต่างของระดับชั้น คลาสเป็นเครื่องหมายการค้า ถ้าไม่มีสิ่งประดิษฐ์ของโรงเรียน เด็กจะถูกจัดกลุ่มเข้าด้วยกันในชั้นเรียน ตามอายุ และมักจะ ตามเพศ และผลการศึกษารับรู้ เพราะพ่อแม่ต้องการลูกผสมกับเด็กของพวกเขา 'เองเรียน' พวกเขาระมัดระวังเลือกย่านที่พวกเขาจะไปอยู่ บ้านใกล้โรงเรียนเอกชนมักมากแพงกว่าบ้านคล้ายใกล้กับโรงเรียนของรัฐ บนถนน เด็กจะถูกระบุ โดยเครื่องแบบของพวกเขา 'โอ้ คุณมาจากที่โรงเรียนไม่ดี คุณกระพริบ ' เป็นตัวอย่างของการที่เด็กพูดกันเมื่อพวกเขาดูกันเป็นรูป และแม้แต่ในห้องเรียน เครื่องแบบเฉพาะเน้นรูปลักษณ์ความแตกต่างในความยาว สีผม และลักษณะทางกายภาพอื่น ๆ เด็กจึงตัดสินกัน โดยลักษณะทางกายภาพของพวกเขา หนึ่งสามารถโต้แย้งว่า มันถูกดีถ้าเด็กตัดสินกัน ด้วยเสื้อผ้าของพวกเขาแทนได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

? ส่วนผู้ถือหุ้นว่า'ทุน' โต้แย้งไปเช่นนี้ถ้าเด็กสวมเครื่องแบบที่พวกเขาไม่ได้สังเกตเห็นความแตกต่างระหว่างเด็กจากที่อุดมไปด้วยและจากครอบครัวที่ยากจน นี้อาร์กิวเมนต์ 'ทุน' มักจะถูกนำมาโดยโรงเรียนรัฐ เหตุผลนี้อาจจะเป็นว่ามันเป็นอาร์กิวเมนต์สังคมนิยมอย่างหมดจดและมันอาจจะถูกปฏิเสธด้วยเหตุผลนี้เพียงอย่างเดียว ในประเทศประชาธิปไตยที่โรงเรียนไม่ควรปลูกฝังเด็กที่มีอุดมการณ์ทางการเมืองที่เฉพาะเจาะจงโดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ได้เป็นโรงเรียนรัฐบาลได้รับการสนับสนุน ที่น่าสนใจในโรงเรียนเอกชนมักจะมีมากคลั่งเพิ่มเติมเกี่ยวกับเครื่องแบบ แต่พวกเขาจะไม่โน้มเอียงที่จะใช้อาร์กิวเมนต์ 'ทุน'. อย่างไรก็ตามแม้ในขณะที่การโต้แย้งสังคมนิยมมันไม่ได้ทำให้ความรู้สึกมาก เครื่องแบบของโรงเรียนอาจจะทำให้นักเรียนทุกคนมองเหมือนกัน แต่ทำไมครูไม่ได้สวมเครื่องแบบเหมือนกันหรือไม่ เห็นได้ชัดว่าโรงเรียนไม่ชอบความสับสนใด ๆ ที่เป็นที่เป็นครูและผู้ที่เป็นนักเรียน ความสัมพันธ์ master ทาสที่เป็นเช่นนั้นอย่างเห็นได้ชัดในปัจจุบันที่โรงเรียนเป็นภาพขยายโดยจงใจเครื่องแบบที่เน้นความแตกต่างนี้ ครูที่ได้รับอนุญาตในการแต่งตัวแบบสบาย ๆ ในขณะที่นักศึกษาที่มีการสวมใส่เสื้อผ้าที่โง่วัตถุประสงค์เพื่อให้นักเรียนดูโง่. นอกจากนี้มักจะมีเครื่องแบบที่แตกต่างกันสำหรับผู้ที่อยู่ในเกรดที่สูงกว่าผู้ที่อยู่ในเกรดที่ต่ำกว่าเช่นเดียวกับในทางทหารที่เหนือกว่า เจ้าหน้าที่สวมหมวกโง่น้อย นี้จะสร้างความแตกต่างระดับ บางคนจะยืนยันว่านี้สะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างเพียงที่มีอยู่ แต่ประเด็นก็คือว่าถ้าครั้งนี้มีความถูกต้องมันประกอบด้วยโต้แย้งกับความสม่ำเสมอ นอกจากนี้โรงเรียนที่ตัวเองสร้างความแตกต่างระดับ ชั้นเป็นเครื่องหมายการค้าหากไม่ได้สิ่งประดิษฐ์ของโรงเรียน เด็กจะรวมกลุ่มกันในชั้นเรียนตามอายุและมักจะตามเพศและผลการดำเนินงานการรับรู้ทางวิชาการ เพราะพ่อแม่ต้องการให้ลูกของพวกเขาที่จะผสมกับเด็กของพวกเขา 'ระดับของตัวเอง' พวกเขาอย่างระมัดระวังเลือกละแวกที่พวกเขาจะมีชีวิตอยู่ บ้านใกล้กับโรงเรียนเอกชนมักจะมีนัยสำคัญมีราคาแพงกว่าบ้านที่คล้ายกันใกล้กับโรงเรียนของรัฐ บนถนนที่เด็กมีการระบุโดยเครื่องแบบ 'โอ้คุณมาจากที่โรงเรียนไม่ดีคุณหุ่น! เป็นตัวอย่างของสิ่งที่เด็กพูดกับแต่ละอื่น ๆ เมื่อพวกเขามีลักษณะที่เหมือนกันของแต่ละคน และแม้กระทั่งในห้องเรียนเครื่องแบบเพียงเน้นความแตกต่างในความยาวสีผมและลักษณะทางกายภาพอื่น ๆ เด็กจึงตัดสินกันโดยปรากฏกายของพวกเขา หนึ่งสามารถยืนยันไม่ว่าจะเป็นเด็กดีกว่าถ้าตัดสินกันด้วยเสื้อผ้าของพวกเขาแทน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หุ้น ?

' หุ้น ' อาร์กิวเมนต์ไปอย่างนี้ ถ้าเด็กสวมเครื่องแบบ พวกเขาไม่สังเกตเห็นความแตกต่างระหว่างเด็กรวย และยากจน ' หุ้น ' อาร์กิวเมนต์มักหยิบยกโดยรัฐโรงเรียน เหตุผลนี้อาจจะว่ามันเป็นอาร์กิวเมนต์แบบสังคมนิยม และมันอาจจะถูกปฏิเสธด้วยเหตุผลนี้เพียงอย่างเดียว ในประเทศประชาธิปไตยโรงเรียนไม่ควรฝึกสอนเด็กเฉพาะทางการเมือง อุดมการณ์ โดยเฉพาะรัฐบาลที่สนับสนุนโรงเรียน ทั้งนี้ โรงเรียนเอกชนโดยปกติจะยิ่งคลั่งไคล้เครื่องแบบ แต่พวกเขาจะน้อยแนวโน้มที่จะใช้ ' ทุน ' อาร์กิวเมนต์

ต่อไป แม้เป็นอาร์กิวเมนต์เป็นสังคมนิยม มันไม่ได้ทำให้ความรู้สึกมาก เครื่องแบบโรงเรียนอาจให้นักเรียนทุกคนเหมือนกันแต่ทำไมครูไม่สวมเครื่องแบบเดียวกัน เห็นได้ชัดว่าโรงเรียนไม่เหมือนความสับสนใด ๆ ว่าใครเป็นครู ใครเป็นนักเรียน ความสัมพันธ์ที่ 1 นั้นจะเห็นชัดแล้วว่า ปัจจุบันโรงเรียนมีเจตนาชัดเจน โดยการแต่งกายที่เน้นความแตกต่างนี้ ครูจะอนุญาตให้แต่งตัวลวก ,ในขณะที่นักเรียนต้องสวมเสื้อผ้าเซ่อ วัตถุประสงค์เพื่อให้นักเรียนดูโง่

นอกจากนี้ยังมีมักจะแตกต่างกันเครื่องแบบสำหรับผู้ที่อยู่ในเกรดที่สูงกว่าผู้ที่อยู่ในเกรดล่าง เหมือนทหาร ผู้บังคับบัญชาสวมหมวกโง่น้อยลง นี้จะสร้างความแตกต่างของชนชั้น บางคนจะเถียงว่า แค่สะท้อนให้เห็นถึงความแตกต่างที่มีอยู่แต่ประเด็นก็คือ ถ้าได้ถูกต้อง มันจึงมีปากเสียงกับความสม่ำเสมอ . นอกจากนี้โรงเรียนเองสร้างความแตกต่างระดับ ชั้นเป็นเครื่องหมายการค้า ถ้าไม่ได้เป็นสิ่งประดิษฐ์ของโรงเรียน เด็กจะถูกจัดกลุ่มเข้าด้วยกันในชั้นเรียนตามอายุและมักจะตามเพศและระดับการปฏิบัติงานวิชาการ .เพราะพ่อแม่อยากให้ลูกไปผสมกับลูกของชั้น ' ' เองก็ระมัดระวังการเลือกชุมชนที่พวกเขาจะอยู่ บ้านใกล้โรงเรียนเอกชนมักแพงอย่างมากกว่าที่คล้ายกันบ้านใกล้โรงเรียนของรัฐ บนถนน , เด็กมีการระบุโดยชุดของพวกเขา . โอ้ คุณกลับมาจากโรงเรียน ที่ยากจน คนโง่ !คือตัวอย่างของสิ่งที่เด็กพูดกับแต่ละอื่น ๆเมื่อพวกเขามองที่แต่ละอื่น ๆ ของชุด และแม้แต่ในชั้นเรียน เครื่องแบบเฉพาะเน้นความแตกต่างในความยาว , สีผมและลักษณะทางกายภาพอื่น ๆ เด็กจึงตัดสินกันโดยลักษณะทางกายภาพของพวกเขา หนึ่งสามารถยืนยันว่ามันน่าจะดีกว่า ถ้าเด็กตัดสินกันด้วยเสื้อผ้าของพวกเขาแทน