Problems Educators are pressured to

Problems
Educators are pressured to disregard the benefits of aggressive socio-dramatic play resulting in prohibition of various forms of the play, particularly play fighting4,9 and engagement with war toys. However, the elimination of play fighting and war toys by parents and educators may have a significant impact on young children’s development. Research suggests that the optimal education and development of young children, particularly boys, is not being met when playful aggressive tendencies are forbidden.4,6,7,10 Further, educational programs that restrict play types may foster play deficits, which inadvertently will leave children unprepared for future experiences.11 While educators are often uncomfortable with play fighting and with war toys, it can be argued that the omission of these forms of play in early childhood programs limits opportunities for development of social, emotional, physical, cognitive and communicative abilities in young children.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหา นักการศึกษาจะกดดันไม่สนใจประโยชน์ของการเล่นละครสังคมก้าวร้าวใน prohibition ของแบบฟอร์มต่าง ๆ ของการเล่น เล่น fighting4, 9 และมีของเล่นสงครามโดยเฉพาะอย่างยิ่ง อย่างไรก็ตาม การกำจัดของเล่นต่อสู้และการสงครามของเล่นโดยผู้ปกครองและนักการศึกษาอาจมีผลกระทบสำคัญในการพัฒนาของเด็ก วิจัยชี้ให้เห็นว่า การศึกษาที่เหมาะสมและพัฒนาเด็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กผู้ชาย จะไม่มีได้เมื่อแนวโน้มก้าวร้าวขี้เล่น forbidden.4,6,7,10 เพิ่มเติม โปรแกรมทางการศึกษาที่จำกัดชนิดเล่นอาจส่งเสริมขาดดุลเล่น ซึ่งไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เด็กเกิดใน experiences.11 ในอนาคตในขณะที่นักการศึกษามักอึดอัด กับการเล่นต่อสู้ และเล่นสงคราม สามารถโต้เถียงที่ กระทำการอันนี้ฟอร์มการเล่นในโปรแกรมปฐมวัยจำกัดโอกาสในการพัฒนาสังคม อารมณ์ ร่างกาย รับรู้ และสื่อสารความสามารถในเด็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาการศึกษามีความกดดันที่จะมองข้ามผลประโยชน์ของการเล่นทางสังคมอย่างมากก้าวร้าวที่เกิดขึ้นในข้อห้ามของรูปแบบต่าง ๆ ของการเล่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งการเล่น fighting4,9 และการสู้รบกับของเล่นสงคราม
อย่างไรก็ตามการกำจัดของการต่อสู้การเล่นและของเล่นสงครามโดยผู้ปกครองและนักการศึกษาอาจจะมีผลกระทบที่สำคัญต่อการพัฒนาของเด็ก วิจัยชี้ให้เห็นว่าการศึกษาที่ดีที่สุดและการพัฒนาของเด็กเล็กโดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กไม่ได้ถูกพบเมื่อแนวโน้มก้าวร้าวขี้เล่นเป็น forbidden.4,6,7,10 นอกจากนี้โปรแกรมการศึกษาที่ จำกัด ชนิดเล่นอาจส่งเสริมให้เกิดการขาดดุลการเล่นที่ไม่ได้ตั้งใจจะออกจาก เด็กเตรียมตัวไว้สำหรับอนาคตในขณะที่ experiences.11 การศึกษามักจะอึดอัดกับการเล่นและการต่อสู้กับของเล่นสงครามก็สามารถจะแย้งว่าการละเลยของแบบฟอร์มเหล่านี้ของการเล่นในโปรแกรมปฐมวัย จำกัด โอกาสในการพัฒนาของสังคมอารมณ์ทางกายภาพทางปัญญาและการสื่อสาร ความสามารถในเด็กเล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหา
นักการศึกษาจะกดดันไม่สนใจผลประโยชน์ของสังคมที่เป็นผลในการเล่นก้าวร้าวอย่างมากของรูปแบบต่างๆของการเล่น โดยเฉพาะการเล่น fighting4,9 และหมั้นกับสงครามของเล่น อย่างไรก็ตาม การต่อสู้และสงครามเล่นของเล่น โดยผู้ปกครองและนักการศึกษาอาจมีผลกระทบต่อพัฒนาการของเด็กงานวิจัยแสดงให้เห็นว่าเหมาะสมในการศึกษาและพัฒนาการของเด็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กไม่ได้ถูกพบเมื่อขี้เล่นนิสัยก้าวร้าวเป็นสิ่งต้องห้าม 4,6,7,10 เพิ่มเติม โปรแกรมการศึกษาที่จำกัดประเภทการเล่นอาจ ฟอสเตอร์เล่น ซึ่งตั้งใจจะทิ้งเด็กไม่ได้เตรียมตัวไว้สำหรับประสบการณ์ในอนาคต11 ในขณะที่นักการศึกษามักจะอึดอัดกับการเล่น และการต่อสู้กับสงครามของเล่น , มันสามารถจะแย้งว่า การละเลยของแบบฟอร์มเหล่านี้ของโปรแกรมเล่นในวัยเด็ก จำกัด โอกาสการพัฒนาของสังคม อารมณ์ ร่างกาย สติปัญญา และความสามารถในการสื่อสารกับเด็ก