In Experiment 1, an adult experimen

In Experiment 1, an adult experimenter who had engaged in warm-up activities with the toddler later demonstrated novel actions to another individual (the confederate) who also performed those ac-tions. In Experiment 1a, the age and long-term familiarity of the confederate were crossed to form four between-participants conditions. Later-born toddlers observed the experimenter interact with one of four individuals: a female adult confederate (unfamiliar adult), their mother (familiar adult), an unfa-miliar slightly older child (unfamiliar child), or their older sibling (familiar child). Experiment 1b exam-ined first-born toddlers’ learning from a third-party interaction in one of three conditions in which the confederatewasan unfamiliarchild,their mother,or anunfamiliaradult.Wepredicted, in bothof these studies, that toddlers would be more likely to imitate a familiar person than an unfamiliar person be-cause they are probably more likely to affiliate with a familiar individual and because familiarity might beparticularlyimportantin situationsthat do not involve face-to-facecontingentinteractions (Krcmar, 2010). We also predicted that toddlers would be more likely to imitate a child model than an adult model because they would be more likely to identify with a model closer in age to them. Therefore, we expected the highest rates of imitation in the familiar child (sibling) condition in Experiment 1a. In Experiment 1b, familiarity was expected to promote affiliation in the mother condition and similar-ity was expected to promote identification in the unfamiliar child condition, so we predicted that the lowest levels of imitation would be seen in the unfamiliar adult condition.

Experiments 2 and 3 both manipulated the immediate prior social experience (short-term familiar-ity) toddlers had with an adult model. In these studies, we assessed toddlers’ learning of the same no-vel arbitrary actions as in Experiment 1, but we examined the role of model familiarity in both interactive and observational learning contexts. Experiment 3 was a replication of Experiment 2 that corrected for a confound in the latter. Because familiarity leads to greater affiliation (Slaughter et al., 2008), we hypothesized that prior social experience (short-term familiarity) with the model would in-crease imitation rates in both interactive and observational contexts relative to the conditions with no prior experience with the model.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการทดลอง 1, experimenter เป็นผู้ใหญ่ที่ได้เข้าร่วมในกิจกรรมอุ่นเครื่องเด็กที่หัดเดินในภายหลัง แสดงให้เห็นว่านวนิยายการดำเนินการให้บุคคลอื่น (confederate) ที่ยังทำ ac-tions เหล่านั้น ในการทดลอง 1a อายุและระยะยาวความคุ้นเคยของ confederate ถูกข้ามเงื่อนไขระหว่างผู้เรียน 4 แบบฟอร์ม เด็กวัยหัดเดินที่เกิดภายหลังสังเกต experimenter โต้ตอบกับบุคคลที่สี่: confederate ผู้ใหญ่หญิง (ผู้ใหญ่ที่ไม่คุ้นเคย), แม่ (ผู้ใหญ่ที่คุ้นเคย), เป็นเด็กเล็ก unfa-miliar (เด็กไม่คุ้นเคย), หรือพี่ของพวกเขา (เด็กที่คุ้นเคย) ทดลองเรียนรู้ 1b สอบ ined เกิด first พระองค์จากการโต้ตอบของบุคคลที่สามในสามเงื่อนไขที่ confederatewasan unfamiliarchild ของแม่ หรือ anunfamiliaradult Wepredicted ใน bothof การศึกษานี้ ว่า เด็กวัยหัดเดินจะเลียนแบบคนคุ้นเคยมากกว่าคนไม่คุ้นเคยมักจะสาเหตุพวกเขามักอาจ affiliate กับบุคคลที่คุ้นเคย และเนื่องจากความคุ้นเคยอาจ beparticularlyimportantin situationsthat ไม่เกี่ยวข้องกับใบหน้าการ-facecontingentinteractions (Krcmar, 2010) นอกจากนี้เรายังคาดการณ์ว่า เด็กวัยหัดเดินจะมีแนวโน้มที่จะเลียนแบบรุ่นเด็กกว่าแบบจำลองสำหรับผู้ใหญ่เนื่องจากพวกเขาจะมักระบุ ด้วยแบบใกล้ชิดในยุคนั้น ดังนั้น เราคาดว่าราคาสูงสุดของเทียมในสภาพเด็กคุ้นเคย (พี่น้อง) ในการทดลอง 1a ในการทดลอง 1b คุ้นเคยคาดว่าจะส่งเสริม affiliation ในสภาพแม่ และคล้าย ity คาดว่าการส่งเสริม identification ในสภาพเด็กไม่คุ้นเคย ดังนั้นเราคาดการณ์ไว้ที่ ระดับต่ำสุดของเทียมจะดูได้ในเงื่อนไขสำหรับผู้ใหญ่ไม่คุ้นเคยการทดลองที่ 2 และ 3 ทั้งสองจัดการสังคมประสบการณ์ทันทีก่อน (ระยะสั้นคุ้นเคย-ity) เด็กวัยหัดเดินได้ ด้วยแบบจำลองสำหรับผู้ใหญ่ ในการศึกษานี้ เราประเมินเรียนรู้พระองค์หนึ่งเดียว vel ไม่กำหนดในการทดสอบ 1 แต่เราตรวจสอบบทบาทของแบบจำลองความคุ้นเคยในการโต้ตอบ และสังเกตการณ์เรียนรู้บริบท ทดลอง 3 ถูกจำลองแบบการทดลอง 2 ที่สำหรับ confound ในหลัง เนื่องจากความคุ้นเคยนำไป affiliation มาก (ฆ่า et al., 2008), เราตั้งสมมติฐานว่าที่ก่อนหน้านี้สังคมประสบการณ์ (ระยะสั้นความคุ้นเคย) กับแบบจะในรอยราคาดังกล่าวในบริบทแบบโต้ตอบ และสังเกตการณ์สัมพันธ์กับเงื่อนไขกับประสบการณ์แบบไม่ทราบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการทดลองที่ 1 การทดลองผู้ใหญ่ที่ได้มีส่วนร่วมในกิจกรรมอุ่นเครื่องกับเด็กวัยหัดเดินต่อมาแสดงให้เห็นถึงการกระทำของนวนิยายกับบุคคลอื่น (พันธมิตร) ซึ่งยังดำเนินการทั้งนี้ ac เหล่านั้น ในการทดลองที่ 1a อายุและความคุ้นเคยในระยะยาวของพันธมิตรที่ถูกข้ามไปในรูปแบบที่สี่ระหว่างผู้เข้าร่วมเงื่อนไข ต่อมาเกิดเด็กวัยหัดเดินสังเกตทดลองโต้ตอบกับหนึ่งในสี่ของบุคคลที่: ร่วมใจผู้ใหญ่เพศหญิง (ผู้ใหญ่ไม่คุ้นเคย) แม่ของพวกเขา (ผู้ใหญ่ที่คุ้นเคย) ซึ่งเป็น unfa-พันล้านเด็กเล็กน้อยเก่า (เด็กไม่คุ้นเคย) หรือพี่น้องเก่าของพวกเขา (เด็กคุ้นเคย) . การทดลองที่ 1 ขสอบวาดภาพการเรียนรู้ของเด็กวัยหัดเดินไฟ 'ครั้งแรกเกิดจากการทำงานร่วมกันของบุคคลที่สามในหนึ่งในสามซึ่งเงื่อนไขใน unfamiliarchild confederatewasan แม่ของพวกเขาหรือ anunfamiliaradult.Wepredicted ใน bothof การศึกษาเหล่านี้ที่เด็กวัยหัดเดินจะมีแนวโน้มที่จะเลียนแบบ คนที่คุ้นเคยกว่าคนที่ไม่คุ้นเคยจะเป็นสาเหตุที่พวกเขาอาจจะมีแนวโน้มที่จะสายเอ Liate กับบุคคลที่คุ้นเคยและเพราะความคุ้นเคยอาจ beparticularlyimportantin situationsthat ไม่เกี่ยวข้องกับใบหน้าเพื่อ facecontingentinteractions (Krcmar 2010) นอกจากนี้เรายังคาดการณ์ว่าเด็กจะมีแนวโน้มที่จะเลียนแบบรูปแบบที่เด็กกว่ารูปแบบผู้ใหญ่เพราะพวกเขาจะมีโอกาสมากขึ้นที่จะระบุกับรูปแบบที่ใกล้ชิดในยุคให้กับพวกเขา ดังนั้นเราจึงคาดว่าอัตราที่สูงที่สุดของการเลียนแบบในเด็กที่คุ้นเคย (พี่น้อง) เงื่อนไขในการทดลอง 1a ใน 1b ทดลองคุ้นเคยที่คาดว่าจะส่งเสริม liation สายเอเอฟอยู่ในสภาพที่แม่และคล้ายกัน ity ที่คาดว่าจะส่งเสริมไอออนบวกสายระบุอยู่ในสภาพที่เด็กไม่คุ้นเคยดังนั้นเราจึงคาดการณ์ว่าระดับต่ำสุดของการเลียนแบบจะเห็นในสภาพที่ผู้ใหญ่ไม่คุ้นเคย. การทดลองที่ 2 และ 3 ทั้งจัดการประสบการณ์ทันทีก่อนที่สังคม (ระยะสั้นคุ้นเคย ity) เด็กวัยหัดเดินมีกับรูปแบบผู้ใหญ่ ในการศึกษาเหล่านี้เราประเมินการเรียนรู้ของเด็กวัยหัดเดินของการกระทำโดยพลการหรือไม่เช่นเดียวกับในการทดลองที่ 1 แต่เราตรวจสอบบทบาทของความคุ้นเคยรูปแบบทั้งในบริบทของการเรียนรู้แบบโต้ตอบและการสังเกต การทดลองที่ 3 เป็นจำลองแบบของการทดลองที่ 2 ที่ได้รับการแก้ไขให้ฉิบหายในหลัง เพราะคุ้นเคยนำไปสู่การ liation มากขึ้นสายเอเอฟ (ฆ่า et al., 2008) เราตั้งสมมติฐานว่าประสบการณ์ทางสังคม (ความคุ้นเคยในระยะสั้น) ที่มีรูปแบบจะมีอัตราการเลียนแบบในรอยพับทั้งในบริบทของการโต้ตอบและการสังเกตเมื่อเทียบกับสภาพที่ไม่มีประสบการณ์ก่อน กับรูปแบบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการทดลองที่ 1 เป็นการทดลองที่ผู้ใหญ่ได้มีส่วนร่วมในกิจกรรมอุ่นเครื่อง กับเด็กในภายหลัง ) นวนิยายกระทำให้กับบุคคลอื่น ( พันธมิตร ) ที่ยังแสดงที่ AC ใช้งาน . ในการทดลอง ซึ่ง อายุ และระยะยาว ความคุ้นเคยของสัมพันธมิตรได้ข้ามรูปแบบสี่ระหว่างเงื่อนไขผู้เข้าร่วมต่อมาเกิดเด็กสังเกตการทดลองการโต้ตอบกับหนึ่งในสี่ของบุคคล : หญิงผู้ใหญ่พันธมิตร ( ไม่คุ้นเคยผู้ใหญ่ ) , แม่ ( ผู้ใหญ่ที่คุ้นเคย ) เป็นเด็กที่ unfa พันล้านดอลลาร์ที่มีอายุมากกว่าเล็กน้อย ( เด็กไม่คุ้นเคย ) หรือพี่น้องที่มีอายุมากกว่า ( เด็กคุ้นเคย )การทดลอง 1B สอบวาดภาพ จึงตัดสินใจเดินทางมาเรียนรู้จากปฏิสัมพันธ์ของเด็กวัยหัดเดิน ' หนึ่งในสามเงื่อนไขที่ confederatewasan unfamiliarchild แม่ หรือ anunfamiliaradult ของพวกเขา wepredicted ใน bothof การศึกษาเหล่านี้ที่เด็กจะได้มีโอกาสมากขึ้นที่จะเลียนแบบคนที่คุ้นเคยกว่าคนที่ไม่คุ้นเคยอาจเป็นเพราะพวกเขามีแนวโน้มที่จะ AF จึง liate กับบุคคลที่คุ้นเคยและเพราะความคุ้นเคยอาจ beparticularlyimportantin situationsthat ไม่เกี่ยวข้องกับหน้า facecontingentinteractions ( krcmar , 2010 )เรายังคาดการณ์ว่าเด็กมักจะเลียนแบบเด็กรุ่นกว่ารุ่นที่เป็นผู้ใหญ่เพราะพวกเขามีแนวโน้มที่จะระบุด้วย แบบใกล้ชิด ในยุคนั้น ดังนั้นเราจึงคาดว่าอัตราสูงสุดของการเลียนแบบในเด็กคุ้นเคย ( พี่น้อง ) 1A 1B เงื่อนไขในการทดลอง ในการทดลองความคุ้นเคย คาดว่าโปรโมท AF จึง liation แม่ในเงื่อนไขและ ity เหมือนกันคาดว่าจะส่งเสริมการ identi จึงอยู่ในภาวะเด็กไม่คุ้นเคย ดังนั้นเราคาดการณ์ไว้ที่ระดับต่ำสุดของเลียนแบบจะเห็นภาพผู้ใหญ่ที่ไม่คุ้นเคย

การทดลองที่ 2 และ 3 ทั้งจัดการทันทีก่อนที่ประสบการณ์ทางสังคม ( ระยะสั้นคุ้นเคย ity ) เด็กวัยหัดเดินได้ด้วย แบบผู้ใหญ่ในการศึกษานี้เราประเมินการเรียนรู้ของเด็กวัยหัดเดินกันไม่ดี โดยพลการกระทำ ในการทดลองที่ 1 แต่เราตรวจสอบบทบาทของรูปแบบการเรียนรู้แบบโต้ตอบและความคุ้นเคยในบริบทของไทย การทดลองที่ 3 เป็นการทดลองที่ 2 การแก้ไขสำหรับอัปยศในหลัง เพราะความคุ้นเคยมากกว่า AF จึงนำไปสู่ liation ( ฆ่า et al . , 2008 )เราตั้งสมมุติฐานว่าประสบการณ์ทางสังคมก่อน ( ความคุ้นเคยระยะสั้น ) กับรุ่นในรอยพับราคาเทียมทั้งในแบบโต้ตอบและเชิงบริบทที่สัมพันธ์กับเงื่อนไขกับไม่มีประสบการณ์มาก่อนด้วยรูปแบบ