I came to study from home. In 2010

I came to study from home. In 2010 Miss, it cannot yet. When one day, we got from home, come from a friend that we know. Whether we came to study and work in the countryside.As a society with a variety of complex of the people. Different from the rural society is a relative come peacefully. Meet greet a bound like my home!
I From the house to the society who are not familiar with a lot of cultural diversity, language (language, but local accent is different) National Union. That brought me to meet with them.
I ride my eyes follow directions without an end it makes me think of the people that I come from. When the car is running along the road near the destination it makes me excited for this trip.
In order to learn to people come from far away. When it comes to that makes us different like us alone do not people staring at me, eyes At the time, I want to go home. Want to cry but what we choose to come to endure.
From that day until this day, I met a lot of people fearful and not scary to be social adults.
There is a difference in culture. All I all I we met is a new friend. Studying the same as me, even though we are different in the beliefs we are friends well even if we argue, cry, laugh together.
I think we all are derived from the house to study either no different to me is the only one in the city, and these will be our experience in learning society big address together and rush in the work not.A sincere commitment to the others don't like the house with both closeness.Intimate sincere to each other even though we where I don't fight to stay at our house!
even though we far those we love, but we were able to send my regards to him. Until we can make our dreams to success.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมมาเรียนจากบ้าน ใน 2010 มิส มันไม่ได้ เมื่อวันหนึ่ง เราได้จากที่บ้าน มาจากเพื่อนที่เรารู้จัก ว่าเรามาเรียน และทำงานในชนบท เป็นสังคมมีหลากหลายซับซ้อนของคน แตกต่างจากสังคมชนบทเป็นญาติมาสงบ พบทักทายผูกเป็นเหมือนบ้านของฉัน ฉันจากบ้านสังคมที่ไม่คุ้นเคยกับจำนวนมากของความหลากหลายทางวัฒนธรรม ภาษา (ภาษา แต่สำเนียงท้องถิ่นจะแตกต่าง) สหภาพแห่งชาติ ที่นำมาให้กับพวกเขา ฉันนั่งตาตามทิศทางที่ไม่สิ้นสุดทำให้ฉันคิดว่า คนที่มาจาก เมื่อรถอยู่ริมถนนใกล้ปลายทางที่ทำให้ผมตื่นเต้นเที่ยวนี้ เพื่อเรียนรู้คนมาจากไกล เมื่อมาถึง ที่ทำให้เราแตกต่างกันเช่นเราคนเดียว คนจ้องฉัน ตาเวลา อยากกลับบ้าน อยากร้องไห้ แต่สิ่งที่เราเลือกมาตรากตรำ จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ฉันพบหลายคนกลัว และไม่น่ากลัวให้ สังคมผู้ใหญ่มีความแตกต่างในวัฒนธรรม ทั้งหมดฉันหมดฉันเรามีเพื่อนใหม่ เรียนเหมือนกับฉัน แม้เราจะแตกต่างกันในความเชื่อที่เรามีเพื่อนดีแม้เราโต้เถียง ร้องไห้ หัวเราะกันผมคิดว่า เรามาจากบ้านเพื่อศึกษาอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ต่างกับฉันเป็นเพียงหนึ่งในเมือง และเหล่านี้จะไม่รีบเร่งในการทำงานและประสบการณ์ของเราในสังคมขนาดใหญ่ที่อยู่ร่วมกัน ความมุ่งมั่นจริงใจให้ผู้อื่นไม่ชอบบ้านที่ มีความใกล้เคียงทั้ง ส่วนตัวจริงใจกันแม้ว่าเราซึ่งฉันไม่สู้ที่บ้านเรา ถึงแม้ว่าเราห่างไกลคนที่เรารัก แต่เราก็สามารถส่งความนับถือของฉันกับเขา จนกระทั่งเราสามารถทำให้ความฝันของเราไปสู่ความสำเร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมมาเรียนจากที่บ้าน ในปี 2010 นางสาวก็ยังไม่สามารถ เมื่อวันหนึ่งที่เราได้จากที่บ้านมาจากเพื่อนคนหนึ่งที่เรารู้ว่า ไม่ว่าเราจะมาเรียนและทำงานใน countryside.As สังคมที่มีความหลากหลายของความซับซ้อนของประชาชน แตกต่างจากสังคมชนบทเป็นญาติมาอย่างสงบสุข พบทักทายผูกพันเหมือนอยู่บ้านของฉันฉันจากบ้านเพื่อสังคมที่ไม่คุ้นเคยที่มีจำนวนมากของความหลากหลายทางวัฒนธรรมภาษา (ภาษา แต่สำเนียงท้องถิ่นที่แตกต่างกัน) สหภาพแห่งชาติ
ที่นำฉันไปพบกับพวกเขา.
ฉันนั่งตาของฉันปฏิบัติตามคำสั่งโดยไม่มีที่สิ้นสุดมันทำให้ฉันคิดว่าคนที่ผมมาจาก เมื่อรถวิ่งไปตามถนนที่อยู่ใกล้ปลายทางมันทำให้ฉันตื่นเต้นสำหรับการเดินทางครั้งนี้.
เพื่อที่จะเรียนรู้ที่จะมีคนมาจากที่ไกล เมื่อมาถึงที่ทำให้เราแตกต่างกันเช่นเราอยู่คนเดียวไม่ได้คนที่จ้องมองมาที่ผมตาในเวลาที่ฉันต้องการที่จะกลับบ้าน อยากจะร้องไห้ แต่สิ่งที่เราเลือกที่จะมาทน.
จากวันนั้นจนถึงวันนี้ผมได้พบกับผู้คนจำนวนมากที่น่ากลัวและไม่ได้น่ากลัวที่จะเป็นผู้ใหญ่ในสังคม.
มีความแตกต่างในวัฒนธรรมคือ ทั้งหมดที่ฉันฉันเราได้พบกับทุกคนเป็นเพื่อนใหม่ การศึกษาเช่นเดียวกับฉันแม้ว่าเราจะมีความแตกต่างในความเชื่อที่เราเป็นเพื่อนกันแม้ว่าเราเถียงร้องไห้หัวเราะด้วยกัน.
ผมคิดว่าเราทุกคนจะได้มาจากบ้านเพื่อการศึกษาทั้งไม่แตกต่างกันกับผมเป็นเพียงคนเดียวใน เมืองและสิ่งเหล่านี้จะเป็นประสบการณ์ของเราในสังคมการเรียนรู้ขนาดใหญ่ที่อยู่ร่วมกันและรีบเร่งในการทำงานความมุ่งมั่น not.A จริงใจกับคนอื่น ๆ ไม่ชอบบ้านที่มี closeness.Intimate ทั้งความจริงใจต่อกันแม้ว่าเราที่ฉันทำไม่ได้ การต่อสู้ที่จะอยู่ที่บ้านของเรา!
แม้ว่าเราจะห่างไกลคนที่เรารัก แต่เราก็สามารถที่จะส่งความของฉันกับเขา จนกว่าเราจะสามารถทำให้ความฝันของเราไปสู่ความสำเร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาเรียนหนังสือจากที่บ้าน ในปี 2010 คุณก็ยังทำไม่ได้ เมื่อวันหนึ่งที่เราต้องจากบ้านมา จากเพื่อนที่เรารู้จัก ไม่ว่าเราจะมาศึกษาและทำงานในชนบท เป็นสังคมที่มีความหลากหลายซับซ้อนของคน แตกต่างจากสังคมชนบทเป็นญาติมาอย่างสงบ เจอกันทักทาย ผูกพันเหมือนที่บ้าน
ผมออกจากบ้านสู่สังคมที่ไม่คุ้นเคยกับมากของความหลากหลายทางวัฒนธรรม ภาษา ( ภาษา แต่สำเนียงท้องถิ่นที่แตกต่างกัน ) สหภาพแห่งชาติ ที่พาฉันมาเจอกับพวกเขา .
ผมขี่ตาทำตามที่ไม่มีจุดจบ มันทำให้ฉันนึกถึงผู้คนที่ฉันจากมา เมื่อรถวิ่งไปตามถนน ใกล้ปลายทางมันทำให้ผมตื่นเต้นกับทริปนี้
.เพื่อเรียนรู้ผู้คนที่มาจากที่ไกลๆ เมื่อมันมาเพื่อที่ทำให้เราแตกต่าง เหมือนเราอยู่คนเดียวไม่ได้ คนจ้องฉันตาตอนนั้น ฉันอยากกลับบ้าน อยากร้อง แต่เราเลือกที่จะมาอดทน
จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ผมได้พบกับผู้คนมากมายที่น่ากลัวและไม่น่ากลัว เป็นผู้ใหญ่ในสังคม
มีความแตกต่างในวัฒนธรรม ทั้งหมดที่ผมเจอ คือ เพื่อน ใหม่เรียนเหมือนฉัน ถึงแม้เราจะแตกต่างกันในความเชื่อที่เราเป็นเพื่อนกัน ถึงแม้เราจะทะเลาะกัน ร้องไห้ หัวเราะด้วยกัน
ผมคิดว่าเราทุกคนจะได้มาจากบ้านไปเรียนเหมือนกัน ไม่ต่างกับผม เป็นคนเดียวในเมือง เหล่านี้จะเป็นประสบการณ์ของเราในสังคมการเรียนรู้ที่อยู่ใหญ่ ด้วยกัน และรีบเร่งในการทำงานไม่ได้ความมุ่งมั่นจริงใจกับคนอื่นไม่เหมือนบ้านที่มีทั้งความใกล้ชิด สนิทสนม จริงใจต่อกัน แม้ว่าเราจะไม่ต่อสู้อยู่ที่บ้านของเรา
แม้ว่าเราห่างไกลคนที่เรารัก แต่เราก็สามารถที่จะส่งความคิดถึงไปให้เขา จนกว่าเราจะทำความฝันของเราให้สำเร็จ