Su Luo was immediately speechless.A

Su Luo was immediately speechless.

Already wounded to this degree, and still this in love with being clean?

Seeing him determined to be this way, obstinate like a little old man, in the end, Su Luo was unable to dissuade him, so she compromised: “Okay, okay, sit here, this young lady will wait upon you.”

At an angle, Su Luo couldn’t see the corner of Nangong Liuyun’s mouth lifting slightly into a smiling expression of having gotten his way.

Nangong Liuyun leisurely reclined on the mattress of the bed, watching Su Luo busily rushing about because of him. She was running back and forth, this gave rise to the full satisfaction and bliss in his eyes.

Su Luo had an entirely different mood from his.

This deserted mountain on an isolated island with nothing, and he as a great young master of the house, still had so many demands. If it were not for considering that he had received a serious wound, she would not felt like dealing with him.

Su Luo gave a heavy sigh, stooped down to fetch a bucket of fresh water to return, and also added a portion of Celestial Spirit Water inside.

If others were to know that Su Luo was this extravagant, very likely, they would have gone insane.

Celestial Spirit Water, at that time, such a small bottle, and Su Manor had considered it to be an extremely precious treasure that was guarded seriously at the residence.

But now, Su Luo had picked up half a bucket of Celestial Spirit Water, poured it into a huge circular tub, and then stirred it carefully to get it evenly distributed.

Subsequently, Su Luo again used her fire attribute’s capability to directly heat up this tub of water to the appropriate temperature. She felt it was more or less ready, then Su Luo recalled that she hadn’t brought soap.

She couldn’t help but look to the sky and sigh.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Su Luo was immediately speechless.Already wounded to this degree, and still this in love with being clean?Seeing him determined to be this way, obstinate like a little old man, in the end, Su Luo was unable to dissuade him, so she compromised: “Okay, okay, sit here, this young lady will wait upon you.”At an angle, Su Luo couldn’t see the corner of Nangong Liuyun’s mouth lifting slightly into a smiling expression of having gotten his way.Nangong Liuyun leisurely reclined on the mattress of the bed, watching Su Luo busily rushing about because of him. She was running back and forth, this gave rise to the full satisfaction and bliss in his eyes.Su Luo had an entirely different mood from his.This deserted mountain on an isolated island with nothing, and he as a great young master of the house, still had so many demands. If it were not for considering that he had received a serious wound, she would not felt like dealing with him.Su Luo gave a heavy sigh, stooped down to fetch a bucket of fresh water to return, and also added a portion of Celestial Spirit Water inside.If others were to know that Su Luo was this extravagant, very likely, they would have gone insane.Celestial Spirit Water, at that time, such a small bottle, and Su Manor had considered it to be an extremely precious treasure that was guarded seriously at the residence.But now, Su Luo had picked up half a bucket of Celestial Spirit Water, poured it into a huge circular tub, and then stirred it carefully to get it evenly distributed.ต่อมา Su Luo อีกครั้งใช้ความสามารถของแอตทริบิวต์ไฟของเธอที่ตรงนี้อ่างน้ำที่อุณหภูมิเหมาะสม เธอรู้สึกพร้อมน้อย แล้ว Su Luo เรียกว่า เธอไม่ได้นำสบู่เธอไม่สามารถช่วย แต่มองไปบนฟ้า และถอนหายใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซู Luo ก็พูดทันที. ได้รับบาดเจ็บแล้วในระดับนี้และยังคงนี้อยู่ในความรักกับการทำความสะอาด? เห็นเขามุ่งมั่นที่จะเป็นแบบนี้, ดื้อรั้นเหมือนคนเก่าเล็ก ๆ น้อย ๆ ในที่สุดซู Luo ไม่สามารถเกลี้ยกล่อมให้เขาเพื่อให้เธอ บุกรุก: ". เอาล่ะเอาล่ะนั่งอยู่ที่นี่, หญิงสาวนี้จะรอคอยคุณ" ที่มุมซู Luo ไม่สามารถมองเห็นมุมปาก Nangong Liuyun ของการยกเล็กน้อยลงไปในการแสดงออกยิ้มของมีอากาศทางของเขา. Nangong Liuyun สบาย เอนบนที่นอนของเตียงที่ดูซู Luo ยุ่งเกี่ยวกับการวิ่งเพราะเขา เธอเป็นคนที่ทำงานและกลับออกนี้ก่อให้เกิดความพึงพอใจเต็มและความสุขในสายตาของเขาให้. ซู Luo มีอารมณ์ที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงจาก. ของเขานี้ภูเขาร้างบนเกาะโดดเดี่ยวกับอะไรและเขาเป็นเจ้านายหนุ่มที่ดีของบ้าน ยังคงมีความต้องการจำนวนมากดังนั้น ถ้ามันไม่ได้สำหรับการพิจารณาว่าเขาได้รับบาดเจ็บร้ายแรงเธอจะไม่รู้สึกเหมือนการจัดการกับเขา. ซู Luo ให้ถอนหายใจหนักก้มลงไปดึงถังน้ำจืดที่จะกลับมาและยังเพิ่มในส่วนของพระวิญญาณท้องฟ้า น้ำภายใน. ถ้าคนอื่นจะรู้ว่าซู Luo เป็นแบบนี้ฟุ่มเฟือยมีแนวโน้มมากที่พวกเขาจะได้ไปบ้า. สวรรค์วิญญาณน้ำในเวลานั้นเช่นขวดเล็กและซู Manor ได้คิดว่ามันจะเป็นสมบัติที่มีค่าอย่างยิ่งที่ ได้รับการรักษาอย่างจริงจังที่อยู่อาศัย. แต่ตอนนี้ซู Luo ได้หยิบขึ้นมาครึ่งถังของสวรรค์วิญญาณน้ำเทลงในอ่างวงกลมขนาดใหญ่แล้วกวนอย่างระมัดระวังจะได้รับมันกระจายอย่างสม่ำเสมอ. ต่อมาซู Luo อีกครั้งใช้ไฟของเธอ ความสามารถในการแอตทริบิวต์การให้ความร้อนโดยตรงขึ้นอ่างน้ำที่อุณหภูมิที่เหมาะสม เธอรู้สึกว่ามันเป็นมากขึ้นหรือน้อยลงพร้อมแล้วซู Luo จำได้ว่าเธอไม่ได้นำสบู่. เธอไม่สามารถช่วย แต่มองไปที่ท้องฟ้าและถอนหายใจ