et al. 1995). On the other hand, fl

et al. 1995). On the other hand, flavor could pass
through the maternal breast barrier and transfer to the
offspring, thus continuing to strengthen offspring
flavor preference (Mennella & Beauchamp 1991;
Mennella et al. 2001). However, previous studies have
primarily focused on the effect of a single flavor source
on the performance or feeding behavior of animals,
while detailed responses to flavor complexes remain
unknown. In particular, anise flavor was well accepted
by pigs, while milk cheese and fruit flavor were more
frequently used in pig diets (Jacela et al. 2010;
Oostindjer et al. 2010). Therefore, the objective of the
present study was to test whether supplementation of
fruit-milk flavor or fruit-milk-anise flavor could
improve both sow and piglet feed intake.
Butyric acid, as the main energy source for colonic
epithelial cells, is quickly absorbed and utilized
(Roediger 1980). A study conducted previously had
proven that supplementation of sodium butyrate
improved porcine intestinal development by increasing
crypt depth, villi length and mucosa thickness
(Kotunia et al. 2004). Furthermore, as an important
acidifier, sodium butyrate could reduce gastric emptying,
improve feed digestibility, stimulate intestinal
mucosal maturation and differentiation, and so on
(Mazzoni et al. 2008; Le Gall et al. 2009). Based on
these physiological functions, many studies of sodium
butyrate on piglets showed a higher feed intake and
performance (Le Gall et al. 2009; Piva et al. 2009). The
effects of flavor or sodium butyrate on weaning and
growing piglets have been described extensively;
however, the effects of flavor or sodium butyrate on
sows, and comparison between flavor and acidifier are
poorly documented. We were therefore concerned
with the comparative effects of sodium butyrate and
flavors on feed intake of lactating sows and performance
of piglets.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

et al, 1995) ในทางตรงกันข้ามรสสามารถผ่านผ่านอุปสรรคเต้านมมารดาและถ่ายโอนไปยังลูกหลานจึงอย่างต่อเนื่องเพื่อเสริมสร้างลูกหลานของการตั้งค่ารสชาติ(Mennella และเตช 1991;. Mennella et al, 2001) อย่างไรก็ตามการศึกษาก่อนหน้านี้ได้เน้นหลักในผลกระทบของแหล่งที่มาของรสชาติเดียวกับประสิทธิภาพหรือพฤติกรรมการกินอาหารของสัตว์ในขณะที่การตอบสนองรายละเอียดเพื่อคอมเพล็กซ์รสชาติยังคงไม่รู้จัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งรสชาติโป๊ยกั๊กเป็นที่ยอมรับกันโดยสุกรในขณะที่ชีสนมและรสผลไม้อื่น ๆ อีกมากมายที่ถูกใช้บ่อยในอาหารสุกร (Jacela et al, 2010;.. Oostindjer et al, 2010) ดังนั้นวัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้คือการทดสอบว่าการเสริมรสชาติผลไม้นมหรือรสผลไม้นมโป๊ยกั๊กจะปรับปรุงทั้งแม่สุกรและลูกสุกรกินอาหาร. Butyric กรดเป็นแหล่งพลังงานหลักสำหรับลำไส้ใหญ่เซลล์เยื่อบุผิวและถูกดูดซึมได้อย่างรวดเร็วและนำมาใช้(Roediger 1980) จากการศึกษาก่อนหน้านี้ได้พิสูจน์แล้วว่าการเสริม butyrate โซเดียมการปรับปรุงพัฒนาในลำไส้สุกรโดยการเพิ่มความลึกใต้ดินความยาวและความหนาvilli เยื่อเมือก(Kotunia et al. 2004) นอกจากนี้ในฐานะที่เป็นสิ่งสำคัญกรด, butyrate โซเดียมสามารถลดล้างกระเพาะอาหาร, ปรับปรุงการย่อยอาหารในลำไส้ช่วยกระตุ้นการเจริญเติบโตของเยื่อเมือกและความแตกต่างและอื่น ๆ (Mazzoni et al, 2008;. Le Gall et al, 2009). ขึ้นอยู่กับฟังก์ชั่นทางสรีรวิทยาเหล่านี้การศึกษาจำนวนมากของโซเดียมbutyrate ในลูกสุกรแสดงให้เห็นว่าการบริโภคอาหารที่สูงขึ้นและผลการปฏิบัติงาน(Le Gall et al, 2009;.. พิวา et al, 2009) ผลกระทบของรสชาติหรือ butyrate โซเดียมในหย่านมและการเจริญเติบโตของลูกสุกรได้รับการอธิบายอย่างกว้างขวาง; แต่ผลกระทบของรสชาติหรือ butyrate โซเดียมในแม่สุกรและเปรียบเทียบระหว่างรสชาติและกรดจะถูกบันทึกไว้ได้ไม่ดี เราจึงมีความกังวลกับผลเปรียบเทียบ butyrate โซเดียมและรสชาติในปริมาณอาหารที่กินของแม่สุกรให้นมบุตรและประสิทธิภาพการทำงานของลูกสุกร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

et al . 1995 ) บนมืออื่น ๆ , รสสามารถผ่าน
ผ่านแม่เต้านมอุปสรรคและการถ่ายโอนไปยัง
ลูกหลานจึงต้องเสริมรสลูกหลาน
ความชอบ ( mennella & Beauchamp 1991 ;
mennella et al . 2001 ) อย่างไรก็ตาม ก่อนหน้านี้มีการศึกษา
หลักเน้นผลของรสเดียว
แหล่งสมรรถนะหรือพฤติกรรมการกินอาหารของสัตว์
ในขณะที่การตอบสนองรายละเอียดซับซ้อนรสยังคง
ที่ไม่รู้จัก โดยเฉพาะรสโป๊ยกั๊กได้รับการยอมรับอย่างดี
หมู ในขณะที่ ชีสนมรสผลไม้มากขึ้น
ใช้บ่อยในอาหารสุกร ( jacela et al . 2010 ;
oostindjer et al . 2010 ) ดังนั้นวัตถุประสงค์ของการศึกษาคือ เพื่อทดสอบว่า

ผลไม้เสริมรสนม หรือนมรสผลไม้อาจ
ใกล้ปรับปรุงทั้งหว่าน และการบริโภคอาหารลูกสุกร
butyric acid เป็นแหล่งพลังงานหลักสำหรับเครื่องหมาย
เซลล์เยื่อได้อย่างรวดเร็วดูดซึมและนำไปใช้
( roediger 1980 ) จากการศึกษาก่อนหน้านี้ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า การเสริมโซเดียมบิว

ดีขึ้นจากลำไส้พัฒนาโดยเพิ่มความลึกใต้ดิน
ความยาวและความหนาเยื่อบุ ( วิไล
kotunia et al . 2004 ) นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญ
acidifier โซเดียมบิวช่วยล้างกระเพาะอาหาร การย่อย
ปรับปรุงอาหารกระตุ้นลำไส้
( การเจริญพันธุ์และการเปลี่ยนแปลงและอื่น ๆ
( mazzoni et al . 2008 ; เลอกอลล์ et al . 2009 ) โดย
หน้าที่ทางสรีรวิทยาเหล่านี้ การศึกษาของโซเดียม
บิวมากในลูกสุกร พบว่ามีปริมาณอาหารที่กินและประสิทธิภาพสูงกว่า
( เลอกอลล์ et al . 2009 ; piva et al . 2009 )
ผลของรส หรือโซเดียมบิวในลูกสุกรหย่านมและ
เติบโตได้รับการอธิบายอย่างกว้างขวาง ;
แต่ผลของรส หรือโซเดียมบิวบน
แม่สุกร และการเปรียบเทียบรสชาติและ acidifier เป็น
เอกสารงาน เราจึงเกี่ยวข้องกับการศึกษาเปรียบเทียบผลของบิว

รสชาติในโซเดียมและการกินอาหารของแม่สุกรและลูกสุกรระยะการแสดง
ของ .