Aspirin, also known as acetylsalicy

Aspirin, also known as acetylsalicylic acid (ASA), is a medication, often used to treat pain, fever, and inflammation.[2] Aspirin is also used long-term, at low doses, to help prevent heart attacks, strokes, and blood clot formation in people at high risk of developing blood clots.[3] Low doses of aspirin may be given immediately after a heart attack to prevent clotting and reduce the risk of another heart attack or the death of heart tissue.[4][5] Aspirin may be effective at preventing certain types of cancer, particularly colorectal cancer.[6][7][8]

The main side effects of aspirin are gastric ulcers, stomach bleeding, and ringing in the ears, especially with higher doses. While daily aspirin can help prevent a clot-related stroke, it may increase risk of a bleeding stroke (hemorrhagic stroke).[9] In children and adolescents, aspirin is not recommended for flu-like symptoms or viral illnesses, because of the risk of Reye's syndrome.[10]

Aspirin is part of a group of medications called nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs), but differs from most other NSAIDs in the mechanism of action. The salicylates have similar effects (antipyretic, anti-inflammatory, analgesic) to the other NSAIDs and inhibit the same enzyme cyclooxygenase (COX), but aspirin does so in an irreversible manner and, unlike others, affects the COX-1 variant more than the COX-2 variant of the enzyme.[11] Aspirin also has an antiplatelet effect by stopping the binding together of platelets.

The therapeutic properties of willow tree bark have been known for at least 2,400 years, with Hippocrates prescribing it for headaches.[12] Salicylic acid, the active ingredient of aspirin, was first isolated from the bark of the willow tree in 1763 by Edward Stone of Wadham College, University of Oxford.[13] Felix Hoffmann, a chemist at Bayer, is credited with the synthesis of aspirin in 1897, though whether this was of his own initiative or under the direction of Arthur Eichengrün is controversial.[14][15] Aspirin is one of the most widely used medications in the world with an estimated 40,000 tonnes of it being consumed each year.[16] In countries where "Aspirin" is a registered trademark owned by Bayer, the generic term is acetylsalicylic acid (ASA).[17] It is on the WHO Model List of Essential Medicines, the most important medications needed in a basic health system.[18] As of 2015 the cost for a typical month of medication in the United States is less than US$25.[19]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แอสไพริน เรียกว่าเป็นกรด (ASA), มียา มักใช้ในการรักษาอาการปวด ไข้ และการอักเสบ [2] แอสไพรินยังใช้ระยะยาว ในปริมาณต่ำ เพื่อช่วยป้องกันโรคหัวใจ จังหวะ และการก่อตัวของลิ่มเลือดในผู้ที่เสี่ยงสูงเลือดอุดตัน [3] ปริมาณต่ำของแอสไพรินได้ทันทีหลังจากหัวใจเพื่อป้องกันการแข็งตัว และลดความเสี่ยงโรคหัวใจอื่นหรือการตายของเนื้อเยื่อหัวใจ [4] [5] แอสไพรินอาจจะมีประสิทธิภาพในการป้องกันบางชนิดของโรคมะเร็ง โรคมะเร็งลำไส้ใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง [6] [7] [8]ผลข้างเคียงหลักจากยาแอสไพรินมีแผลในกระเพาะอาหาร กระเพาะอาหารมีเลือดออก และเสียงในหู โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับปริมาณที่สูงขึ้น ในขณะที่ยาแอสไพรินทุกวันสามารถช่วยป้องกันโรคหลอดเลือดสมองที่เกี่ยวข้องกับก้อน มันอาจเพิ่มความเสี่ยงโรคหลอดเลือดสมองมีเลือดออก (เลือดออกจังหวะ) [9] ในเด็กและวัยรุ่น แอสไพรินไม่แนะนำสำหรับอาการคล้ายหวัดหรือโรคไวรัส เนื่องจากความเสี่ยงของกลุ่มอาการ Reye [10]เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มยาที่เรียกว่ายาแก้อักเสบ nonsteroidal (NSAIDs) ยาแอสไพริน แต่แตกต่างจาก NSAIDs อื่น ๆ ส่วนใหญ่ในกลไกของการกระทำ มีผลข้างเคียง (ดอกคำฝอย ต้านการ อักเสบ ยาแก้ปวด) NSAIDs อื่น ๆ salicylates และยับยั้งเอนไซม์การเดียวของ cyclooxygenase (COX), แต่แอสไพรินดังนั้น ในลักษณะที่ย้อนกลับไม่มี และ ซึ่งแตกต่าง จากคนอื่น ๆ มีผลต่อ COX-1 ตัวแปรมากกว่าตัวแปรค็อกซ์-2 ของเอนไซม์นี้ [11] แอสไพรินยังมีผลต่อยาต้านเกล็ดเลือด โดยการหยุดการรวมกันของเกล็ดเลือดรักษาคุณสมบัติของเปลือกไม้วิลโลว์ได้รับทราบอย่างน้อย 2,400 ปี กับ Hippocrates กำหนดสำหรับอาการปวดหัว [12] กรด สารออกฤทธิ์ของยาแอสไพริน เป็นครั้งแรกแยกได้จากเปลือกของต้นวิลโลว์ใน 1763 โดยเอ็ดเวิร์ดหิน Wadham วิทยาลัย มหาวิทยาลัย Oxford [13] เฟลิกซ์ Hoffmann เภสัชกรที่ไบเออร์ เป็นเครดิตกับการสังเคราะห์ของแอสไพรินใน 1897 แม้ว่านี้เป็นความคิดริเริ่มเอง หรือภาย ใต้ทิศทางของอาเธอร์ Eichengrün เป็นที่ถกเถียงกัน [14] [15] แอสไพรินเป็นยาที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในโลกมีประมาณ 40,000 ตันของมันถูกใช้ไปในแต่ละปีอย่างใดอย่างหนึ่ง [16] ในประเทศที่มี "แอสไพริน" เป็นเครื่องหมายการค้าของไบเออร์ คำทั่วไปเป็นกรด (ASA) [17] ได้จากการที่รูปแบบรายการของยาจำเป็น ยาสำคัญที่จำเป็นในระบบสุขภาพขั้นพื้นฐาน [18] อย่าง ต้นทุนสำหรับเดือนทั่วไปของยาในสหรัฐไม่น้อยกว่า 25 US$ [19]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แอสไพรินยังเป็นที่รู้จักแอสไพริน (ASA) เป็นยาที่มักจะใช้ในการรักษาอาการปวดไข้และการอักเสบ. [2] แอสไพรินนอกจากนี้ยังใช้ในระยะยาวในปริมาณที่ต่ำเพื่อช่วยป้องกันโรคหัวใจ, จังหวะและ การก่อตัวของลิ่มเลือดในผู้ที่มีความเสี่ยงสูงในการพัฒนาเลือดอุดตัน. [3] ปริมาณต่ำของยาแอสไพรินอาจจะได้รับทันทีหลังจากหัวใจวายที่จะป้องกันการแข็งตัวและลดความเสี่ยงของโรคหัวใจอื่นหรือการตายของเนื้อเยื่อหัวใจ. [4] [ 5] แอสไพรินอาจจะมีประสิทธิภาพในการป้องกันโรคมะเร็งบางชนิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่. [6] [7] [8] ผลข้างเคียงหลักของยาแอสไพรินเป็นแผลในกระเพาะอาหารมีเลือดออกในกระเพาะอาหารและเสียงในหูโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีปริมาณที่สูงขึ้น ในขณะที่ยาแอสไพรินเป็นประจำทุกวันจะช่วยป้องกันโรคหลอดเลือดสมองอุดตันของหลอดเลือดที่เกี่ยวข้องก็อาจเพิ่มความเสี่ยงของโรคหลอดเลือดสมองมีเลือดออก (Hemorrhagic โรคหลอดเลือดสมอง). [9] ในเด็กและวัยรุ่นแอสไพรินไม่แนะนำสำหรับอาการคล้ายไข้หวัดใหญ่หรือโรคไวรัสเพราะของความเสี่ยง ของโรค Reye ของ. [10] แอสไพรินเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มยาที่เรียกว่ายาต้านการอักเสบ nonsteroidal (NSAIDs) แต่แตกต่างจากยากลุ่ม NSAIDs อื่น ๆ ส่วนใหญ่ในกลไกของการกระทำ salicylates มีผลคล้ายกัน (ลดไข้ต้านการอักเสบแก้ปวด) เพื่อ NSAIDs อื่น ๆ และยับยั้งการทำงานของเอนไซม์เดียวกัน cyclooxygenase (COX) แต่แอสไพรินไม่ให้ในลักษณะที่กลับไม่ได้และแตกต่างจากคนอื่น ๆ ที่มีผลต่อ COX-1 ตัวแปรมากกว่า COX-2 ตัวแปรของเอนไซม์. [11] แอสไพรินยังมีผลต่อยาต้านเกล็ดเลือดโดยการหยุดผูกพันร่วมกันของเกล็ดเลือด. คุณสมบัติการรักษาของเปลือกต้นวิลโลว์ได้รับทราบอย่างน้อย 2,400 ปีกับ Hippocrates สั่งยามันสำหรับอาการปวดหัว. [12 ] กรดซาลิไซลิสารออกฤทธิ์ของยาแอสไพรินเป็นครั้งแรกที่แยกได้จากเปลือกของต้นวิลโลว์ใน 1763 โดยเอ็ดเวิร์ดหินของ Wadham College, University of Oxford. [13] เฟลิกซ์ฮอฟนักเคมีที่ไบเออร์จะให้เครดิตกับการสังเคราะห์ของ ยาแอสไพรินในปี 1897 แต่ไม่ว่าจะเป็นความคิดริเริ่มของเขาเองหรือภายใต้การดูแลของอาเธอร์Eichengrünคือความขัดแย้ง. [14] [15] แอสไพรินเป็นหนึ่งในยาที่ใช้กันอย่างแพร่หลายในโลกที่มีประมาณ 40,000 ตันของมันถูกบริโภคในแต่ละ ปี. [16] ในประเทศที่ "แอสไพริน" เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนเป็นเจ้าของโดย บริษัท ไบเออร์, คำทั่วไปเป็นแอสไพริน (ASA). [17] มันเป็นใครรุ่นรายการยาหลักยาที่สำคัญที่สุดที่จำเป็นใน ระบบสุขภาพขั้นพื้นฐาน. [18] ในขณะที่ปี 2015 ค่าใช้จ่ายสำหรับเดือนตามแบบฉบับของยาในประเทศสหรัฐอเมริกามีค่าน้อยกว่า $ 25 US. [19]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แอสไพริน หรือที่เรียกว่ายาแอสไพริน ( ASA ) เป็นยาที่มักจะใช้ในการรักษาอาการปวดไข้และการอักเสบ [ 2 ] แอสไพรินยังใช้ระยะยาว ที่ปริมาณต่ำ เพื่อช่วยป้องกันหัวใจวาย , จังหวะ , และการเกิดลิ่มเลือดในคนที่มีความเสี่ยงสูงของการพัฒนาเลือดอุดตัน [ 2 ] ต่ำปริมาณแอสไพรินอาจได้รับทันทีหลังจากหัวใจวายเพื่อป้องกันการแข็งตัวของเลือด และลดความเสี่ยงของโรคหัวใจอื่น หรือการตายของเนื้อเยื่อหัวใจ [ 4 ] [ 5 ] แอสไพรินอาจจะมีประสิทธิภาพในการป้องกันมะเร็งบางชนิด โดยเฉพาะมะเร็งลำไส้ใหญ่ [ 6 ] [ 7 ] [ 8 ]หลักผลข้างเคียงของแอสไพรินมีกระเพาะอาหารเป็นแผล เลือดออกในกระเพาะอาหาร และเสียงในหู โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับปริมาณที่สูงขึ้น ในขณะที่แอสไพรินทุกวันจะช่วยป้องกันลิ่มเลือดที่อุดตัน ก็อาจเพิ่มความเสี่ยงของเลือดอุดตัน ( hemorrhagic stroke ) . [ 9 ] ในเด็กและวัยรุ่น แอสไพรินไม่แนะนำสำหรับไข้หวัดเช่นอาการหรือโรคไวรัส เนื่องจากความเสี่ยงของ reye กลุ่มอาการดาวน์ซินโดรม [ 10 ]แอสไพรินเป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มของยาที่เรียกว่ายาต้านการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ ( NSAIDs ) แต่แตกต่างจากอื่น ๆ มากที่สุดในกลไกของการกระทำ ที่ มี ผล คล้าย salicylates ( ลดไข้ แก้อักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ อื่น ๆ , การใช้ ) และยับยั้งเอนไซม์ Cyclooxygenase ( COX ) เดียวกัน แต่แอสไพรินไม่ได้ในลักษณะที่สนับสนุนและแตกต่างจากผู้อื่น มีผลต่อ cox-1 ตัวแปรมากกว่าตัวแปร cox-2 ของเอนไซม์ [ 11 ] แอสไพรินยังมีผลโดยการหยุดเลือดการจับกันของเกล็ดเลือดคุณสมบัติการรักษาของ Willow เปลือกไม้ได้รับทราบอย่างน้อย 2 , 400 ปี มีการ Hippocrates มันปวดหัว [ 12 ] Salicylic Acid , สารออกฤทธิ์ของแอสไพรินเป็นครั้งแรกที่แยกได้จากเปลือกของต้นวิลโลว์ใน 1763 โดยเอ็ดเวิร์ด หินแห่ง Wadham วิทยาลัยมหาวิทยาลัยอ๊อกซฟอร์ด [ 13 ] Hoffmann เฟลิกซ์ , นักเคมีที่ไบเออร์เป็นเครดิตกับการสังเคราะห์ของแอสไพรินใน 1897 ถึงนี้เป็นความคิดริเริ่มของเขาเอง หรือ ภายใต้ทิศทางของ อาเธอร์ eichengr ü n แย้ง [ 14 ] [ 15 ] แอสไพรินที่ใช้กันอย่างกว้างขวางมากที่สุดโรคในโลกมีประมาณ 40 , 000 ตันของการบริโภคในแต่ละปี [ 16 ] ในประเทศที่ " แอสไพริน " เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนของบริษัท คำที่เป็น acetylsalic ylic acid ( ASA ) [ 17 ] มันอยู่ที่รูปแบบรายการยาห โรคที่สำคัญที่สุดที่จำเป็นในระบบสุขภาพพื้นฐาน [ 18 ] เป็น 2558 ค่าใช้จ่ายสำหรับเดือนโดยทั่วไปของยาในสหรัฐอเมริกาน้อยกว่า US $ 25 . [ 19 ]