Local stakeholders and ecotourismOv

Local stakeholders and ecotourism
Over the past two decades, many developing countries have experienced large population increases with declining or stagnant economic conditions. These countries have frequently been pressured into exploiting their natural resource base in anunsustainable fashion in order to meet immediate economic needs and to pay interest on foreign debt. This combination leads more people to compete for fewer natural resources. Outside protected areas, the natural resources that many people have depended upon for sustenance and many businesses have relied upon for profit making have disappeared.
For most countries, protected areas have become the last significant pieces of land that still retain important reserves of plant and animal diversity, water, clean air and other ecological service. Meanwhile, protected areas have become increasingly attractive to farmers, miner, loggers and others trying to make a living. The economic development pressures on these areas have intensified on local, national and global scales. Thus, ecotourism has become very important for potentially reconciling conservation and economic considerations. Because of this competition for resources, conservationists realized that local people and economic circumstances must be incorporate into conservation strategies (redford and Mansour, 1996) in most cases, local people need financial incentives to use and manage natural resources sustainably. Existing economic and political conditions often limit their options and increase their reliance on natural areas. Conservation work often means creating alternatives to current economic practices so that multiple-use zone around protected areas can be maintained and threats to protected areas minimized

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีส่วนได้เสียในท้องถิ่นและการท่องเที่ยวเชิงนิเวศกว่าสองทศวรรษ ประเทศกำลังพัฒนามีประสบการณ์เพิ่มประชากรขนาดใหญ่ ด้วยสภาพทางเศรษฐกิจที่ลดลง หรือศิลปิน ประเทศเหล่านี้มักมีการกดดันใน exploiting ฐานทรัพยากรธรรมชาติของพวกเขาใน anunsustainable เพื่อตอบสนองความต้องการทางเศรษฐกิจทันที และ จะจ่ายดอกเบี้ยในหนี้ต่างประเทศ ชุดนี้ลูกค้าเป้าหมายคนแย่งทรัพยากรธรรมชาติน้อยลง นอกพื้นที่ป้องกัน ธรรมชาติที่หลายคนได้พร้อมสำหรับบวงสรวง และธุรกิจได้อาศัยตามสำหรับกำไร หายไป ประเทศส่วนใหญ่ พื้นที่ป้องกันได้กลายเป็น สุดท้ายสำคัญชิ้นส่วนของแผ่นดินที่ยังคง รักษาทุนสำรองที่สำคัญของความหลากหลายของพืชและสัตว์ น้ำ อากาศที่สะอาด และการบริการอื่น ๆ ระบบนิเวศ ในขณะเดียวกัน พื้นที่ป้องกันได้เป็นเกษตรกร ขุดแร่ เครื่องบันทึก และอื่น ๆ พยายามดำเนินชีวิตน่าสนใจมากขึ้น ความเครียดพัฒนาเศรษฐกิจในพื้นที่เหล่านี้มี intensified ในระดับท้องถิ่น และนานาชาติ ดัง ท่องเที่ยวเชิงนิเวศได้เป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับการกระทบยอดอาจพิจารณาเศรษฐกิจและอนุรักษ์ เนื่องจากการแข่งขันนี้สำหรับทรัพยากร สรรหาสถานรู้ว่า คนในท้องถิ่นและสถานการณ์ทางเศรษฐกิจต้อง incorporate เข้ายุทธศาสตร์อนุรักษ์ (เรดฟอร์ดและ Mansour, 1996) ในกรณีส่วนใหญ่ คนในท้องถิ่นต้องการแรงจูงใจทางการเงินให้ใช้ และจัดการทรัพยากรธรรมชาติการฟื้นฟู สภาวะทางเศรษฐกิจ และการเมืองที่เป็นอยู่มักจะจำกัดตัวเลือก และเพิ่มพื้นที่ธรรมชาติพึ่งตน อนุรักษ์งานมักจะหมายถึง การสร้างทางเลือกในการปฏิบัติปัจจุบันเศรษฐกิจเพื่อให้สามารถรักษาโซนหลายใช้รอบพื้นที่มีการป้องกัน และการป้องกันภัยคุกคามด้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้มีส่วนได้เสียและการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในท้องถิ่นในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมาหลายประเทศกำลังพัฒนาที่มีประสบการณ์การเพิ่มขึ้นของประชากรที่มีขนาดใหญ่ลดลงหรือภาวะเศรษฐกิจที่ซบเซา
ประเทศเหล่านี้ได้รับบ่อยกดดันในการใช้ประโยชน์จากฐานทรัพยากรธรรมชาติของพวกเขาในแฟชั่น anunsustainable เพื่อที่จะตอบสนองความต้องการทางเศรษฐกิจในทันทีและจะจ่ายดอกเบี้ยในหนี้ต่างประเทศ ชุดนี้จะนำไปสู่ผู้คนมากขึ้นในการแข่งขันสำหรับทรัพยากรทางธรรมชาติน้อยลง ป้องกันพื้นที่นอกทรัพยากรธรรมชาติที่หลาย ๆ คนได้ขึ้นอยู่กับเพื่อการยังชีพและธุรกิจจำนวนมากได้พึ่งพาอาศัยสำหรับทำกำไรได้หายไป.
สำหรับประเทศส่วนใหญ่พื้นที่คุ้มครองได้กลายเป็นชิ้นส่วนที่สำคัญล่าสุดของดินแดนที่ยังคงรักษาสำรองที่สำคัญของพืชและสัตว์ ความหลากหลาย, น้ำ, อากาศที่สะอาดและบริการอื่น ๆ ในระบบนิเวศ ในขณะเดียวกันพื้นที่คุ้มครองได้กลายเป็นที่น่าสนใจมากขึ้นให้กับเกษตรกรคนงานเหมืองตัดไม้และอื่น ๆ พยายามที่จะทำให้ชีวิต แรงกดดันการพัฒนาเศรษฐกิจในพื้นที่เหล่านี้มีความรุนแรงบนตาชั่งท้องถิ่นระดับชาติและระดับโลก ดังนั้นการท่องเที่ยวเชิงนิเวศได้กลายเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับการกลับมาคืนดีอาจอนุรักษ์และการพิจารณาทางเศรษฐกิจ เพราะการแข่งขันครั้งนี้สำหรับทรัพยากรอนุรักษ์ตระหนักว่าคนในท้องถิ่นและสภาพแวดล้อมทางเศรษฐกิจที่จะต้องนำมารวมกันเป็นกลยุทธ์การอนุรักษ์ (Redford และ Mansour, 1996) ในกรณีส่วนใหญ่คนในท้องถิ่นต้องแรงจูงใจทางการเงินในการใช้และการจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืน ที่มีอยู่ภาวะเศรษฐกิจและการเมืองมักจะ จำกัด ตัวเลือกของพวกเขาและเพิ่มความเชื่อมั่นของพวกเขาในพื้นที่ธรรมชาติ งานอนุรักษ์มักจะหมายถึงการสร้างทางเลือกในการปฏิบัติที่เศรษฐกิจในปัจจุบันเพื่อให้หลายโซนการใช้งานการป้องกันพื้นที่รอบสามารถรักษาและภัยคุกคามที่จะป้องกันพื้นที่ลดลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในท้องถิ่น และการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ
ที่ผ่านมาสองทศวรรษที่ผ่านมาหลายประเทศที่มีประชากรขนาดใหญ่ที่มีเพิ่มขึ้นลดลงหรือภาวะเศรษฐกิจซบเซา ประเทศเหล่านี้มีบ่อยถูกกดดันในการใช้ประโยชน์จากฐานทรัพยากร ธรรมชาติในแฟชั่น anunsustainable ของพวกเขาเพื่อตอบสนองความต้องการทางเศรษฐกิจทันทีและจ่ายดอกเบี้ยหนี้ต่างประเทศชุดนี้นำผู้คนมากขึ้นในการแข่งขันสำหรับทรัพยากรน้อยลง . นอกพื้นที่อนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติ ที่หลายคนได้ขึ้นอยู่กับเพื่อการยังชีพและหลายธุรกิจต้องอาศัยสําหรับการทํากําไร หายตัวไป
สำหรับประเทศส่วนใหญ่ป้องกันพื้นที่ได้กลายเป็นสำคัญชิ้นสุดท้ายของที่ดินที่ยังคงรักษาสำรองที่สำคัญของพืชและสัตว์หลากหลายน้ำ , อากาศที่สะอาดและบริการในระบบนิเวศอื่น ๆ สำหรับการป้องกันพื้นที่ได้กลายเป็นที่น่าสนใจมากขึ้นให้กับเกษตรกรคนขุดแร่ตัดไม้และคนอื่น ๆพยายามที่จะทำให้การใช้ชีวิต การพัฒนาเศรษฐกิจ แรงกดดันในพื้นที่เหล่านี้มีอย่างเข้มข้นในระดับท้องถิ่น ระดับชาติ และระดับโลก ระดับ ดังนั้น การท่องเที่ยวได้กลายเป็นสิ่งที่สำคัญมากสำหรับการอนุรักษ์และอาจยอมรับเศรษฐกิจพิจารณาเพราะในการแข่งขันสำหรับทรัพยากรที่ทำให้ตระหนักว่า ประชาชนในพื้นที่ และสถานการณ์ทางเศรษฐกิจจะต้องรวมเข้ากับกลยุทธ์การอนุรักษ์ ( เรดฟอร์ด และแมนซัวร์ , 1996 ) ในกรณีส่วนใหญ่ ประชาชนต้องการแรงจูงใจทางการเงินเพื่อใช้และจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืน .ที่มีอยู่และภาวะเศรษฐกิจการเมืองมักจะจำกัดตัวเลือกของพวกเขาและเพิ่มการพึ่งพาของพวกเขาในพื้นที่ธรรมชาติ งานอนุรักษ์มักจะหมายถึงการสร้างทางเลือกในการปฏิบัติทางเศรษฐกิจในปัจจุบันที่ใช้หลายโซนรอบพื้นที่สามารถรักษาหรือลด
พื้นที่คุ้มครอง