“Don’t worry, you’re prolly not as

“Don’t worry, you’re prolly not as much as before since you’ve spent a lot already.”
Lee Hyun had experience in rice delivery.
Giving a person a piggyback ride was much easier than carry a bag of rice!
‘In comparison to bringing up loads of brick up the stairs, this is much easier.’
Min Sura, with conflicted emotions, leaned on Lee Hyun’s back carefully.
“If it gets heavy…please let me off.”
“Okay.”
It wasn’t hard for Lee Hyun to carry.
He rested both hands on his thighs to push himself up and was moving slowly at first. This attracted the eyes of the students around them.
Some envied, some praised!
It was already a tough thing to carry a girl when one was already physically spent!
But what they saw after was the real surprise.
Dadadadadak.
Lee Hyun was holding onto Min Sura as he ran.
“Huh?”
“What th…”
They were already having a hard time walking!
If they had known Lee Hyun had to adjust his speed in consideration, they’d be in for a real surprise.
‘If I try to get back as soon as possible, I’ll have nothing to do but act appropriately with those people. I’ll just roughly match the leading ones and that’ll do.’
Lee Hyun ran within the leading group of the second lap.
“Aaa, so hard.”
“I’m dying, dying. If it have ice cream to eat right now would be wonderful.”
“Even if it’s just some cold water…”
As soon as the other students arrived, they dropped to the ground and sounded sickly.
Min Sura’s face also strained.
‘He really gave me a piggyback and ran.’
She was filled with anxiety when she thought that she would be put back down if she was too heavy.
But they really arrived running steadfastly.
She knew he had lots of male friends, but she just realized that the sheet anchor she thought she had wasn’t there.
That projected onto Lee Hyun; and Lee Hyun appeared much more favorable in her eyes.
Having returned after two laps around the island, before long it was already time for dinner.
Lee Hyun immediately started preparing food.
The foods he was making this time were grilled chops covered in rosemary sauce and Mediterranean shellfish soup.
Although he could have just made the grilled pork to eat, he but specifically opted out for the more labor intensive dishes because he thought about the amount of work their jaws would be doing otherwise.
“Hyeong, let me help you.”
Park Sunjo came over with his hands ready.
The other group members, unless they weren’t presented at the moment, were lying on the ground gasping for air intensively to be able to do anything else.
Fortunately for Park Sunjo as he made into the first group during the first lap at the 29th place.
Lee Hyun asked while trimming the ribs.
“Have you done or watched a lot of cooking at home?”
“No. I don’t watch it. I don’t go into the kitchen so I almost never see it.”
“But there must be a dish you can do.”
“Yes, I can make a bowl of ramen well.”
“…Do you know how to peel fruits?”
“Peeling? I’ve never seen it done before. If you leave it to me then I’ll try.”
“Wash the dishes.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ไม่ต้องกังวลคุณ prolly ไม่มากเท่าก่อนที่เมื่อคุณได้ใช้เวลามากแล้ว."
ลีฮยอนมีประสบการณ์ในการส่งมอบข้าว.
ให้คนนั่งวิ่งเป็นเรื่องง่ายกว่าที่พกถุงข้าว!
' ในการเปรียบเทียบกับนำขึ้นโหลดของอิฐขึ้นบันไดนี้เป็นเรื่องง่าย.
มินสุระกับอารมณ์ขัดแย้งโน้มตัวอยู่บนหลังของลีฮยอนอย่างระมัดระวัง.
"หากได้รับหนัก ... โปรดให้ฉันออก."
"โอเค."
มัน wasn 'ทียากสำหรับลีฮยอนที่จะดำเนินการ.
เขามือทั้งสองข้างวางบนต้นขาของเขาที่จะผลักดันตัวเองขึ้นมาและกำลังจะย้ายไปอย่างช้า ๆ ในตอนแรก นี้ดึงดูดสายตาของนักเรียนรอบตัวพวกเขา.
บางคนอิจฉาบางยกย่อง!
มันก็เป็นสิ่งที่ยากที่จะดำเนินการเป็นสาวเมื่อได้แล้วใช้เวลาร่างกาย!
แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นว่าหลังจากที่เป็นแปลกใจจริง.
Dadadadadak.
ลีฮยอนถือบน มินสุระขณะที่เขาวิ่ง.
"หือ?"
"สิ่งที่ th ... "
พวกเขามีอยู่แล้วมีเวลาที่ยากเดิน!
ถ้าพวกเขาได้รู้จักลีฮยอนมีการปรับความเร็วของเขาในการพิจารณาพวกเขาต้องการจะแปลกใจในการที่แท้จริง.
ถ้า ฉันพยายามที่จะได้รับกลับมาโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ผมจะมีอะไรที่จะทำ แต่ทำหน้าที่อย่างเหมาะสมกับคนเหล่านั้น ฉันเพิ่งจะประมาณตรงกับคนชั้นนำและที่จะทำ.
ลีฮยอนวิ่งในกลุ่มชั้นนำของรอบที่สอง.
"Aaa จึงยาก."
"ฉันกำลังจะตายตาย ถ้ามันมีไอศครีมที่จะกินในขณะนี้จะเป็นที่ยอดเยี่ยม.
"" แม้ว่าจะเป็นเพียงบางส่วนน้ำเย็น ...
"ทันทีที่นักเรียนคนอื่นๆ มาถึงพวกเขาลดลงถึงพื้นดินและฟังอ่อนแอ.
ใบหน้ามิสุระยังเครียด.
'เขาจริงๆ ให้ฉันวิ่งและวิ่ง.
เธอเป็นคนที่เต็มไปด้วยความวิตกกังวลเมื่อเธอคิดว่าเธอจะถูกนำกลับมาลงถ้าเธอหนักเกินไป.
แต่พวกเขาจริงๆเข้ามาทำงานอย่างเหนียวแน่น.
เธอรู้ว่าเขามีจำนวนมากของเพื่อนชาย แต่เธอก็ตระหนักว่า สมอแผ่นที่เธอคิดว่าเธอมีไม่ได้มี.
ที่ฉายลงบนลีฮยอน; และลีฮยอนปรากฏมากขึ้นดีในดวงตาของเธอ.
ต้องกลับมาหลังจากรอบสองรอบเกาะอีกไม่นานมันก็ถึงเวลาแล้วสำหรับอาหารค่ำ.
ลีฮยอนทันทีที่เริ่มการเตรียมอาหาร.
อาหารที่เขาทำในครั้งนี้ได้รับการสับย่างครอบคลุมในซอสโรสแมรี่ และน้ำซุปหอยทะเลเมดิเตอร์เรเนียน.
แม้ว่าเขาจะได้ทำเพียงแค่หมูย่างที่จะกินเขา แต่เฉพาะเลือกออกไปสำหรับอาหารที่เข้มข้นแรงงานมากขึ้นเพราะเขาคิดเกี่ยวกับปริมาณของงานที่ขากรรไกรของเขาจะทำอย่างอื่น.
"Hyeong ให้ฉันช่วยให้คุณ .
"ปาร์คSunjo มาด้วยมือของเขาพร้อม.
สมาชิกกลุ่มอื่นจนกว่าพวกเขาจะไม่ได้ถูกนำเสนอในช่วงเวลาที่กำลังนอนอยู่บนพื้น gasping สำหรับอากาศอย่างเข้มงวดเพื่อให้สามารถทำอะไรอย่างอื่น.
โชคดีสำหรับ Park Sunjo ในขณะที่เขาทำ เข้ากลุ่มแรกในช่วงแรกตักในสถานที่ 29.
ลีฮยอนถามในขณะที่การตัดแต่งซี่โครง.
"คุณทำหรือดูจำนวนมากของการทำอาหารที่บ้าน?"
"ฉบับที่ ผมไม่ได้ดูมัน ฉันไม่ไปเข้าไปในครัวเพื่อให้ฉันแทบจะไม่เคยเห็นมัน.
"" แต่จะต้องมีจานคุณสามารถทำ.
"" ใช่ฉันสามารถทำให้ชามราเม็งดี.
"" ... คุณรู้วิธีที่จะปอกเปลือกผลไม้ ?
"" ปอกเปลือก? ฉันไม่เคยเห็นมันทำมาก่อน หากคุณปล่อยให้ฉันแล้วฉันจะพยายาม.
"" ล้างจาน. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ไม่ต้องห่วง คุณ prolly ไม่มากเท่าก่อน เพราะคุณได้ใช้เงินไปเยอะแล้ว "
ลีฮยอนมีประสบการณ์ในข้าวส่ง
ให้คนขี่หลังได้ง่ายกว่าแบกถุงข้าว
ถ้าเปรียบเทียบกับเรื่องโหลดของอิฐขึ้นบันได อันนี้ง่ายมาก '
มินซูร่ากับขัดแย้งอารมณ์ พิง ลีฮยอน
กลับอย่างระมัดระวัง" ถ้ามันหนัก . . . . . . . ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะค่ะ "

" โอเค " นั้นไม่ยาก ลีฮยอนแบก .
เขา rested สองมือบนต้นขาของเขา เพื่อดันตัวเองขึ้นและย้ายช้าในตอนแรก ที่ดึงดูดสายตาของคนรอบข้าง
บางคนอิจฉา บางคนยกย่อง !
มันเป็นเรื่องยากที่จะแบกผู้หญิง เมื่อเป็นแล้วร่างกายใช้เวลา !
แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นหลังจากถูกเซอร์ไพรส์จริงๆ .
dadadadadak .
ลีฮยอนอยู่กับมินซูร่าที่เขาวิ่ง .
" หือ ? "

" แล้ว . . . " แล้วพวกเขามีเวลาที่ยากเดิน !
ถ้าพวกเขาได้รู้จัก ลี ฮุน ต้องปรับความเร็วในการพิจารณา พวกเขาจะแปลกใจในการจริง .
ถ้าฉันพยายามกลับมาเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ฉันก็จะไม่ทำ แต่ทำอย่างเหมาะสมกับคนเหล่านั้น ฉันก็แค่ประมาณราคาบริษัทที่ทำ '
.ลีฮยอนวิ่งในกลุ่มชั้นนำของรอบที่สอง .
" AAA อย่างหนัก "
" ฉันกำลังจะตาย จะตาย ถ้ามันมีไอศครีมให้กิน ตอนนี้จะเป็นที่ยอดเยี่ยม . "
" ถ้ามันเป็นแค่น้ำ . . . . . . . หนาว "
ทันทีที่นักเรียนคนอื่นๆ มาถึง พวกเขาลดลงไปที่พื้นดินและดูขี้โรค .
หน้ามินสุราษฎร์ยังตึงเครียด เขาให้ฉันขี่หลังจริงๆ

' และ รันเธอเต็มไปด้วยความกังวล เมื่อเธอคิดว่าเธอจะใส่กลับลงถ้าเธอหนักเกินไป แต่พวกเขาจริงๆทำงานและมาถึง
.
เธอรู้ว่าเขามีเพื่อนชาย แต่เธอเพิ่งตระหนักได้ว่าแผ่นยึดเค้าคิดว่า เค้าไม่ได้อยู่ที่นั่น .
ที่ฉายลี ฮยอน และ อี ฮยอนปรากฏตัวมากที่ดีขึ้นในสายตาของเธอ
มีกลับมารอบสองรอบเกาะไม่นานมันก็เวลาอาหารเย็นแล้ว ลีฮยอนทันที

เริ่มเตรียมอาหาร อาหารที่เขาทำในครั้งนี้ย่างซอสโรสแมรี่สับปกคลุมในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและหอยซุป แม้ว่าเขาจะเพิ่ง
หมูปิ้งกินเขาเลือกแต่เฉพาะสำหรับแรงงานมากขึ้นเข้มข้นอาหารเพราะเขาคิดปริมาณงานที่ขากรรไกรของพวกเขาจะทำอย่างอื่น .
" พี่ ให้ผมช่วยคุณ "
ปาร์คซุนโจมากับมือพร้อม
สมาชิกกลุ่มอื่น ๆ ถ้าพวกเขาไม่ได้นำเสนอในขณะนี้ , นอนบนพื้น gasping สำหรับอากาศและสามารถทำสิ่งอื่น
โชคดีสำหรับปาร์คซุนโจเขาให้เป็นกลุ่มแรกในรอบแรกที่ 29
ลีฮยอนถามในขณะที่ตัดซี่โครง .
" คุณทำหรือดูมากของการทำอาหารที่บ้าน ? "
" ไม่ ฉันไม่ดู ฉันไม่เข้าไปในครัวแล้ว ฉันแทบไม่เคยเห็น "
" แต่ต้องมีจานที่คุณสามารถทำ . "
" ใช่ฉันสามารถทำราเมนดี "
" . . . . . . . คุณรู้วิธีปอกผลไม้ "
" ลอก ? ผมไม่เคยเห็นมันมาก่อน ถ้าคุณให้ผม แล้วผมจะลอง "
" ล้างจาน "