prepared from ethylene glycol (EG)

prepared from ethylene glycol (EG) and N-methylpyr-
rolidone (NMP) solutions, showed that the melting
temperature, TGm
of PVA/EG gel was higher than that
of PVA/NMP gel. The X-ray result clearly showed
that PVA/EG gel had higher crystallinity. It should be
noticed that the affnity to PVA, i.e. the solubility of
NMP, is larger than that in EG [12]. This fact also indicates that the gel from a poor solvent exhibits higher
TGm
and crystallinity. It is doubtless that the polymer±
solvent interaction must deeply a€ect the aggregation
behavior of polymer chains during the gelation of
polymer solutions. However, there are still questions
about the relation between the polymer±solvent inteaction and the gelation behavior.
On the other hand, our previous results [9] also
found that the average size of junction points/microcrystals in PVC gels is the combination of 2±3 chains
in width and ca. 6±8 syndiotactic sequences in length
to form a gel with a fibril-like network structure, irrespective of solvents used. However, the di€erence in
the physical properties is found in PVC gels prepared
from various solvents. In contrast to the ordinary
result that the gel from good solvent has a lower TGm
due to higher solubility, the PVC gel from good solvent exhibited a higher TGm
compared with that from
poor solvent when the crystallinity has no di€erence.
This result is considered attributed to the molar
volume of solvent, i.e. the gel from good solvent having a larger molar volume might show high TGm
, from
the discussion based on the Flory±Huggins relation
[13,14]. On the other hand, Najeh et al. [15] have
already discussed the eff€ect of the interaction parameter, w1 and the molar volume of solvents on the
TGm
and compression modulus of PVC gels from the
solvents with di€erent functional groups such as
monoesters and diesters. Their results showed that the
gel prepared from the solvent with larger molar
volume has a higher TGm
at the same w1.
The polymer±solvent interaction is generally a€ected
by many factors such as the molecular weight [16] of
polymer, the chemical structure [17,18], the molar
volume [7,9,15] of solvent and the temperature [16,17].
In this work, the molecular interaction between PVC
and typical organic solvents with di€erent functional
groups such as tetrahydrofuran, morpholine and diox-
ane, which have a similar solubility parameter (d ) and
molar volume, was ®rst estimated. The results in PVC
gels reported by Yang et al. [3] and Guerrero et al.
[10] provide us with some considerations on the relation between the d values of solvents and the proper-
ties of gels. They supposed that PVC solutions with
moderate di€erence of solubility parameter (Dd ) could
form the harder gels. It is well known that the molecular interaction between the polar polymer and the
polar solvent cannot be estimated directly by only the
solubility parameter. The interactions between PVC

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากเอทิลีนไกลคอล (EG) และ N-methylpyr -rolidone (NMP) โซลูชั่น แสดงให้เห็นว่าการละลายอุณหภูมิ TGmได้สูงกว่าของ PVA/EG เจลPVA/NMP เจ ผลเอ็กซเรย์ปรากฏชัดเจนว่า เจ PVA/EG มีผลึกสูง มันควรจะเป็นพบว่า การ ffnity การ PVA เช่นการละลายของNMP มีขนาดใหญ่กว่าที่ใน EG [12] ความจริงข้อนี้บ่งชี้ว่า เจลจากตัวทำละลายต่ำแสดงสูงกว่าTGmและผลึก มันเป็นอย่างไม่ต้องสงสัยว่า polymer± การตัวทำละลายการโต้ตอบต้องลึก ect เป็นการรวมลักษณะการทำงานของโซ่พอลิเมอร์ระหว่าง gelation ของโซลูชั่นโพลีเมอร์ อย่างไรก็ตาม ยังคงมีคำถามเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรม gelation และ polymer±solvent inteactionบนมืออื่น ๆ ผลของเราก่อนหน้านี้ [9] นอกจากนี้พบว่า ขนาดเฉลี่ยของจุดเชื่อม ต่อ/microcrystals ในเจพีวีซีเป็นการรวมกันของโซ่ 2±3ในความกว้างและ ca 6±8 syndiotactic ลำดับความยาวในรูปแบบเจลกับโครงสร้างเครือข่ายเหมือน fibril โดยไม่คำนึงถึงตัวทำละลายที่ใช้ อย่างไรก็ตาม erence di ในคุณสมบัติทางกายภาพที่พบในเจพีวีซีที่เตรียมไว้จากสารละลายต่าง ๆ ตรงกันข้ามกับธรรมดาผลการค้นหาเจจากตัวทำละลายที่ดีว่า TGm ต่ำกว่าเนื่องจากละลายสูง เจพีวีซีจากตัวทำละลายที่ดีจัดแสดง TGm สูงกว่าเมื่อเทียบกับที่มาจากจนตัวทำละลายเมื่อผลึกที่มีไม่มี di erenceผลลัพธ์นี้ถือว่าเกิดจากการกรามปริมาตรของตัวทำละลาย เจจากตัวทำละลายที่ดีมีปริมาณโมเลกุลมากเช่นอาจแสดง TGm สูงจากการอภิปรายตามความสัมพันธ์ Flory±Huggins[13,14] . บนมืออื่น ๆ มี Najeh et al. [15]ได้กล่าวถึงงมงาย ect ของพารามิเตอร์การโต้ตอบ w1 และปริมาตรโมเลกุลของตัวทำละลายในการTGmและโมดูลัสของการบีบอัดของ PVC เจลจากการตัวทำละลายกับ di กลุ่มงานระหว่างการผลิตเช่นmonoesters และ diesters ผลพบว่าการเจลที่เตรียมจากตัวทำละลายมีกรามขนาดใหญ่ไดรฟ์ข้อมูลมี TGm สูงกว่าที่ w1 เดียวกันการโต้ตอบ polymer±solvent เป็นหนังจากหลายปัจจัยเช่นน้ำหนักโมเลกุล [16] ของโพลีเมอร์ เคมีโครงสร้าง [17,18], กรามเสียง [7,9,15] ของตัวทำละลายและอุณหภูมิ [16,17]ในงานนี้ การโต้ตอบที่โมเลกุลระหว่างพีวีซีและตัวทำละลายอินทรีย์ทั่วไปกับการทำงานระหว่างการผลิต diกลุ่มเช่น tetrahydrofuran, morpholine และ diox-ane ซึ่งมีพารามิเตอร์ละลายคล้าย (d) และมีปริมาตรโมเลกุล ® rst โดยประมาณ ผลลัพธ์ในพีวีซีเจรายงาน โดย Yang et al. [3] และอัลเอ็ดดีเกอร์เรโร[10] ให้เรา มีบางข้อควรพิจารณาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างค่า d ของตัวทำละลายที่เหมาะสม-ความสัมพันธ์ของเจ พวกเขาควรที่โซลูชัน PVCสามารถปานกลาง di erence ละลายพารามิเตอร์ (Dd)แบบเจลยาก มันเป็นที่รู้จักกันดีที่ปฏิสัมพันธ์ระหว่างพอลิเมอร์เชิงขั้วโมเลกุลและตัวทำละลายขั้วโลกไม่สามารถจะประเมินโดยตรงโดยเฉพาะการพารามิเตอร์ละลาย ปฏิสัมพันธ์ระหว่างพีวีซี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่เตรียมจาก Ethylene Glycol (EG) และ N-methylpyr-
rolidone (NMP) โซลูชั่นแสดงให้เห็นว่าการหลอม
อุณหภูมิ TGM
ของ PVA / EG เจลสูงกว่า
ของ PVA / NMP เจล ผลการเอ็กซ์เรย์ได้อย่างชัดเจนแสดงให้เห็น
ว่า PVA / EG เจลมีผลึกที่สูงขึ้น มันควรจะ
สังเกตเห็นว่าที่ ?? ffnity เพื่อ PVA คือการละลายของ
NMP, มีขนาดใหญ่กว่าใน EG [12] ความจริงเรื่องนี้ยังแสดงให้เห็นว่าเจลจากตัวทำละลายที่ยากจนการจัดแสดงนิทรรศการที่สูงขึ้น
TGM
และผลึก มันเป็นไม่ต้องสงสัยเลยว่าพอลิเมอ±
ปฏิสัมพันธ์ตัวทำละลายต้องลึก ?? ect การรวม
พฤติกรรมของโซ่ลิเมอร์ในช่วงเจของ
โซลูชั่นลิเมอร์ อย่างไรก็ตามยังคงมีคำถาม
เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างพอลิเมอ± inteaction ตัวทำละลายและพฤติกรรมเจได้.
ในทางกลับกันผลก่อนหน้านี้ [9] นอกจากนี้ยัง
พบว่าขนาดเฉลี่ยของจุดเชื่อมต่อ / microcrystals ในเจลพีวีซีคือการรวมกันของ 2 ± 3 โซ่
ความกว้างและแคลิฟอร์เนีย 6 ± 8 ลำดับ syndiotactic ยาว
ในรูปแบบเจลที่มีโครงสร้างเครือข่ายหนังศีรษะเหมือนโดยไม่คำนึงถึงตัวทำละลายที่ใช้ อย่างไรก็ตาม erence ดิ ?? ใน
คุณสมบัติทางกายภาพที่พบในเจลพีวีซีเตรียม
จากตัวทำละลายต่างๆ ในทางตรงกันข้ามกับสามัญ
ผลที่เจลจากตัวทำละลายที่ดีมีต่ำ TGM
เนื่องจากการละลายสูงกว่าเจลพีวีซีจากตัวทำละลายที่ดีแสดง TGM ที่สูงขึ้น
เมื่อเทียบกับที่จาก
ตัวทำละลายที่ดีเมื่อผลึกไม่มี di ?? erence.
นี่คือผล พิจารณาประกอบกับฟันกราม
ปริมาณของตัวทำละลายเช่นเจลจากตัวทำละลายที่ดีมีปริมาณกรามขนาดใหญ่อาจแสดง TGM สูง
จาก
การอภิปรายตาม Flory ±ฮักกินส์ความสัมพันธ์
[13,14] บนมืออื่น ๆ , et al, Najeh [15] ได้
กล่าวแล้วเอฟเอฟ ?? ect ของพารามิเตอร์ปฏิสัมพันธ์ W1 และปริมาณกรามของตัวทำละลายใน
TGM
และการบีบอัดโมดูลัสเจลพีวีซีจาก
ตัวทำละลายกับดิ ?? ต่างกันการทำงานเป็นกลุ่มเช่น
monoesters และ diesters ผลของพวกเขาแสดงให้เห็นว่า
เจลที่เตรียมจากตัวทำละลายที่มีฟันกรามขนาดใหญ่
ปริมาณมี TGM สูง
ที่ W1 เดียวกัน.
พอลิเมอ±ปฏิสัมพันธ์ตัวทำละลายโดยทั่วไปเป็น ?? ected
จากหลายปัจจัยเช่นน้ำหนักโมเลกุล [16] ของ
พอลิเมอเคมี โครงสร้าง [17,18] ฟันกราม
ปริมาณ [7,9,15] ตัวทำละลายและอุณหภูมิ [16,17].
ในงานนี้มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างโมเลกุลพีวีซี
และตัวทำละลายอินทรีย์ทั่วไปกับดิ ?? การทำงานต่างกัน
กลุ่มเช่น tetrahydrofuran, morpholine และ diox-
ตูดซึ่งมีความสามารถในการละลายพารามิเตอร์ที่คล้ายกัน (ง) และ
ปริมาณกราม, เป็นที่คาดกัน®rst ผลในพีวีซี
เจลรายงานโดยยาง et al, [3] และเกร์เรโร et al.
[10] ให้เรามีการพิจารณาบางประการเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่าง D ค่าของตัวทำละลายและตัวแสดงคุณสมบัติ
ความสัมพันธ์ของเจล พวกเขาคิดว่าการแก้ปัญหาพีวีซีที่มี
ระดับปานกลางดิ ?? erence ของพารามิเตอร์การละลาย (วว) อาจจะ
ในรูปแบบเจลหนัก เป็นที่ทราบกันดีว่าการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างโมเลกุลพอลิเมอขั้วโลกและ
ขั้วโลกละลายไม่สามารถประมาณได้โดยตรงโดยเฉพาะ
พารามิเตอร์สามารถในการละลาย ปฏิสัมพันธ์ระหว่างพีวีซี