nMDS ordinations are consistent wit

nMDS ordinations are consistent with and depict PERMANOVA results
(Fig. 2). At site 1, PC and C communities cluster together, whilst DA com-
munities are more variable and spread out away from both controls
(Fig. 2A). However, this pattern is not the same for site 2, where there
is some separation between the three treatments (Fig. 2C). Consistent
with PERMANOVA results, the nMDS ordinations for both sites show
that communities are temporally variable regardless of treatment
(Fig. 2B and D).
Univariate measures of community structure provide some in-
sight into the PERMANOVA results. Total abundance and species
richness varied significantly with treatment and time (repeated
measures ANOVA, p b 0.05; Table A.1) at both sites. However, no
time–treatment interaction effect was detected in these tests,
which suggests that the temporal variation in abundance and rich-
ness was similar between treatments. The number of taxa at site 1
was unaffected by the addition of mangrove detritus throughout
the experiment (Fig. 3A), however total abundance did show some
response to the detrital addition. At site 1, the DA treatment had sig-
nificantly lower total macrofaunal abundances than C and PC treat-
ments (Fig. 3B; Newman–Keuls, p b 0.05). The mean number of
taxa at site 2 was significantly lower in DA and PC plots compared
to C plots, suggesting an effect of the procedural disturbance on spe-
cies richness (Fig. 3A; Newman–Keuls, p b 0.05). Statistical differ-
ences in total abundance at site 2 were different to those observed
at site 1. Abundance was reduced in DA and PC plots compared to C
plots again indicating a potential procedural (disturbance) effect
(Fig. 3B; Newman–Keuls, p b 0.05). The trends in total abundance
correspond to multivariate PERMANOVA results, suggesting that
differences in community structure were being driven by changes
in abundance rather than species composition.
SIMPER analysis revealed that the dominant polychaetes
P. aucklandica and A. trifida were good discriminating species (Diss/
SD N 1.3) and contributed the greatest percentages (N40% cumula-
tive) to the dissimilarities between DA and control treatments at
site 1 (Table 6). At site 2, dominant polychaetes P. aucklandica and
H. filiformis were the discriminating species (Diss/SD N 1.3) that
were responsible for the greatest proportion (N40% cumulative) of
the dissimilarity seen between treatments (Table 6).
The significant differences between treatments at both sites were
driven mainly by the numerically dominant polychaete species
P. aucklandica and it is likely that this species was responsible for the de-
creases in overall abundance (compare Figs. 3B with 4). Decreases in
P. aucklandica were associated with the addition of detritus at site 1,
as well as the disturbance of mixing the sediment at site 2. Hence,
P. aucklandica decreased significantly in DA plots compared with con-
trols at site 1 (Fig. 4). However, at site 2 P. aucklandica decreased signif-
icantly in DA and PC plots (Fig. 4).
4. Discussion
We added mangrove detritus to the sediment on two unvegetated
intertidal flats, where it remained throughout the 24 week experiment.
Several studies have manipulated detrital additions to determine the
role of different detrital sources in creating small-scale variability in
soft-sediment benthic communities (e.g. Bishop and Kelaher, 2008;
Bishop et al., 2010; Kelaher and Levinton, 2003). However, the use of

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สอดคล้องกับ nMDS ordinations และแสดงผลลัพธ์ PERMANOVA(Fig. 2) ที่ 1, PC และ C ชุมชนคลัสเตอร์ร่วมกัน ในขณะที่ดา com -munities เป็นตัวแปรเพิ่มเติม และกระจายออกจากตัวควบคุมทั้งสอง(Fig. 2A) อย่างไรก็ตาม รูปแบบนี้ไม่เหมือนกับในไซต์ 2 ที่มีมีบางแยกระหว่างการรักษา 3 (Fig. 2C) สอดคล้องกันแสดงผล PERMANOVA, ordinations nMDS ทั้งท่องเที่ยวชุมชนแปร temporally ไม่รักษา(Fig. 2B และ D)วัดอย่างไร Univariate โครงสร้างชุมชนให้บางใน-เห็นเป็นผล PERMANOVA รวมความอุดมสมบูรณ์และสายพันธุ์ร่ำรวยแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกับการรักษาเวลา (ซ้ำวัดวิเคราะห์ความแปรปรวน b p 0.05 ตาราง A.1) ที่อเมริกาทั้งนั้น อย่างไรก็ตาม ไม่โต้ตอบเวลา – รักษาผลตรวจพบในการทดสอบเหล่านี้ที่แนะนำที่เปลี่ยนแปลงชั่วคราวในความอุดมสมบูรณ์และอุดมไปด้วยสบาย ๆ คล้ายคลึงกันระหว่างการรักษา จำนวน taxa ที่ 1มีผลกระทบด้านนอกของ detritus ป่าชายเลนตลอดทดลอง (Fig. 3A), ความอุดมสมบูรณ์ทั้งหมดแต่ไม่แสดงบางตอบสนองต่อการเพิ่ม detrital ที่ 1 รักษาดามี sig-nificantly ล่าง macrofaunal รวม abundances กว่า C และพีซีรักษาments (Fig. 3B Newman–Keuls, p b 0.05) หมายถึงจำนวนtaxa ที่ 2 ไม่ต่ำกว่าอย่างมีนัยสำคัญในผืนดาและพีซีที่เปรียบเทียบการที่ผืน C แนะนำผลของการรบกวนขั้นตอนใน spe-ร่ำรวย cies (Fig. 3A Newman–Keuls, p b 0.05) แตกต่างทางสถิติ-ences ระนาวรวมที่ 2 ไม่แตกต่างกับผู้สังเกตที่ 1 อุดมสมบูรณ์ถูกลดผืนดาและพีซีเมื่อเทียบกับ Cผืนที่แสดงผลเป็นขั้นตอน (รบกวน) อาจเกิดขึ้นอีก(Fig. 3B Newman–Keuls, p b 0.05) แนวโน้มในความอุดมสมบูรณ์ทั้งหมดสอดคล้องกับผล PERMANOVA ตัวแปรพหุ แนะนำที่ความแตกต่างในโครงสร้างชุมชนได้ถูกขับเคลื่อน โดยการเปลี่ยนแปลงในบทประพันธ์มากมายแทนที่เป็นพันธุ์วิเคราะห์ SIMPER เปิดเผยที่ polychaetes หลักP. aucklandica และ A. trifida ดีรับการจำแนกชนิด (Diss /SD N 1.3) และส่วนเปอร์เซ็นต์มากที่สุด (N40% cumula-tive) เพื่อ dissimilarities ระหว่างดาและควบคุมรักษาที่ไซต์ 1 (ตาราง 6) ที่ 2 หลัก polychaetes P. aucklandica และH. filiformis ได้รับการจำแนกสายพันธุ์ (Diss/SD N 1.3) ที่ถูกสัดส่วนมากที่สุด (สะสม N40%) ของdissimilarity ที่เห็นระหว่างรักษา (ตาราง 6)ความแตกต่างสำคัญระหว่างทั้งสองเว็บไซต์ได้ส่วนใหญ่จากสายพันธุ์หลักเรียงตามตัวเลขโพลีคีทาP. aucklandica และมีแนวโน้มว่า พันธุ์นี้คือชอบเดอ-creases รวมระนาว (เปรียบเทียบ Figs. 3B กับ 4) ลดลงในP. aucklandica มีความสัมพันธ์กับการเพิ่มของ detritus ที่ 1และความยินดีของผสมตะกอนที่ 2 ดังนั้นP. aucklandica ลดลงอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับคอน - ผืนดาtrols ที่ 1 (Fig. 4) อย่างไรก็ตาม ที่ 2 P. aucklandica ลด signif-icantly ดาและพีซีลงจุด (Fig. 4)4. สนทนาเราเพิ่ม detritus เลนตะกอนบนสอง unvegetatedintertidal แฟลต ซึ่งมันยังคงทดลอง 24 สัปดาห์หลายการศึกษาได้จัดการเพิ่ม detrital กำหนดบทบาทของแหล่งต่าง ๆ detrital สร้างความแปรผันที่ระบุในชุมชนธรรมชาติน้ำตะกอน (เช่นบาทหลวงและ Kelaher, 2008Al. บิชอปแห่งร้อยเอ็ด 2010 Kelaher และ Levinton, 2003) อย่างไรก็ตาม การใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่งตั้ง nMDS มีความสอดคล้องกับผลและแสดงให้เห็นถึง PERMANOVA
(รูปที่. 2) ที่เว็บไซต์ 1, PC และชุมชนกลุ่ม C ร่วมกันในขณะที่สั่ง DA
munities เป็นตัวแปรมากขึ้นและกระจายออกห่างจากการควบคุมทั้งสอง
(รูป. 2A) แต่รูปแบบนี้จะไม่เหมือนกันสำหรับเว็บไซต์ที่ 2
ซึ่งมีการแยกระหว่างสามการรักษา(รูป. 2C) สอดคล้องกับผล PERMANOVA การแต่งตั้ง nMDS สำหรับเว็บไซต์ทั้งสองแสดงให้เห็นว่าชุมชนเป็นตัวแปรชั่วคราวโดยไม่คำนึงถึงการรักษา(รูป. 2B และ D). มาตรการของโครงสร้างแบบ univariate ชุมชนให้บางหสายตาเข้าไปในผลPERMANOVA รวมความอุดมสมบูรณ์และพันธุ์ความร่ำรวยที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกับการรักษาและเวลา(ซ้ำมาตรการANOVA, PB 0.05; ตาราง A.1) ที่เว็บไซต์ทั้งสอง อย่างไรก็ตามยังไม่มีการปฏิสัมพันธ์เวลาการรักษาผลถูกตรวจพบในการทดสอบเหล่านี้ซึ่งแสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงชั่วคราวในความอุดมสมบูรณ์และrich- ภาวะความคล้ายคลึงระหว่างการรักษา จำนวนของแท็กซ่าที่เว็บไซต์ 1 เป็นผลกระทบจากการเพิ่มขึ้นของป่าชายเลนที่เหลืออยู่ตลอดการทดลอง (รูป. 3A) แต่ความอุดมสมบูรณ์รวมไม่แสดงบางส่วนการตอบสนองต่อการเพิ่มdetrital ที่เว็บไซต์ 1, การรักษา DA มีลายเซ็นnificantly macrofaunal ปริมาณรวมลดลงกว่า C และ PC ลูออไรด์ments (รูปที่ 3B. นิวแมน Keuls, PB 0.05) จำนวนเฉลี่ยของแท็กซ่าที่เว็บไซต์ 2 อย่างมีนัยสำคัญลดลงใน DA และแปลง PC เมื่อเทียบกับการแปลงC บอกผลของการรบกวนการดำเนินการเกี่ยวกับการเจาะจงความร่ำรวยCies (รูปที่ 3A. นิวแมน Keuls, PB 0.05) แตกต่างกันทางสถิติความแตกในความอุดมสมบูรณ์รวม 2 ที่เว็บไซต์ที่แตกต่างกันกับที่พบในเว็บไซต์1. ความอุดมสมบูรณ์ลดลงใน DA และแปลง PC เมื่อเทียบกับ C แปลงอีกครั้งแสดงให้เห็นศักยภาพในการดำเนินการ (รบกวน) ผล(รูปที่ 3B. นิวแมน Keuls, PB 0.05) แนวโน้มในความอุดมสมบูรณ์รวมสอดคล้องกับหลายตัวแปรผล PERMANOVA บอกว่าความแตกต่างในโครงสร้างชุมชนถูกขับเคลื่อนจากการเปลี่ยนแปลงในความอุดมสมบูรณ์มากกว่าชนิดพันธุ์. การวิเคราะห์ simper เปิดเผยว่าไส้เดือนที่โดดเด่นพี aucklandica และเอ trifida เป็นสายพันธุ์ที่ดีแบ่งแยก (Diss / SD ไม่มี 1.3) และมีส่วนร้อยละที่ยิ่งใหญ่ที่สุด (N40% cumula- เชิง) เพื่อความแตกต่างระหว่างอัยการและการรักษาควบคุมเว็บไซต์ที่1 (ตารางที่ 6) ที่เว็บไซต์ 2 polychaetes ที่โดดเด่นและ aucklandica พีเอช filiformis เป็นสายพันธุ์แบ่งแยกนี้ (Diss / SD ไม่มี 1.3) ที่มีความรับผิดชอบสำหรับสัดส่วนที่ยิ่งใหญ่ที่สุด(N40% สะสม) ของความแตกต่างที่เห็นระหว่างการรักษา(ตารางที่ 6). ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการรักษาที่สถานที่ทั้งสองถูกขับเคลื่อนโดยส่วนใหญ่ที่โดดเด่นตัวเลขโพลีคีทาชนิดพี aucklandica และมันก็เป็นไปได้ว่าสายพันธุ์นี้เป็นผู้รับผิดชอบในการ de- รอยย่นในความอุดมสมบูรณ์โดยรวม (เทียบมะเดื่อ. 3B 4) ลดลงในพี aucklandica มีความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นของเศษซากที่เว็บไซต์ 1, เช่นเดียวกับความวุ่นวายของการผสมตะกอนที่เว็บไซต์ 2. ดังนั้น, พี aucklandica ลดลงอย่างมากในแปลง DA เมื่อเทียบกับดปุ่มควบคุมต่งที่เว็บไซต์1 (รูปที่. 4) อย่างไรก็ตามในเว็บไซต์ 2 aucklandica พีลดลง signif- icantly ใน DA และแปลงเครื่องคอมพิวเตอร์ (รูปที่. 4). 4 คำอธิบายเราได้เพิ่มป่าชายเลนเหลือจะตะกอนสอง unvegetated แฟลต intertidal ที่มันยังคงอยู่ตลอดการทดลอง 24 สัปดาห์. มีงานวิจัยหลายจัดการเพิ่มเติม detrital ในการกำหนดบทบาทของdetrital ที่แตกต่างกันแหล่งที่มาในการสร้างความแปรปรวนขนาดเล็กในชุมชนหน้าดินอ่อนตะกอน( เช่นบิชอปและ Kelaher 2008; บิชอป et al, 2010;. Kelaher และ Levinton, 2003) แต่การใช้งานของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

nmds การอุปสมบทสอดคล้องและแสดงผล permanova
( รูปที่ 2 ) ที่เว็บไซต์ 1 , PC และ C ชุมชนกลุ่มด้วยกัน ในขณะที่ดาดอทคอม -
munities เป็นตัวแปรมากขึ้น และกระจายไปทั้งจากการควบคุม
( รูปที่ 2A ) อย่างไรก็ตาม รูปแบบนี้จะไม่เหมือนกับเว็บไซต์ที่มี
คือแยกระหว่างการรักษาสาม ( รูปที่ 2 ) สอดคล้องกับผล permanova
,การ nmds บวชพระทั้งเว็บไซต์แสดง
ที่ชุมชนชั่วคราวตัวแปรโดยไม่คำนึงถึงการรักษา
( รูปที่ 2B และ d )
2 มาตรการของชุมชนให้มีโครงสร้างใน -
สายตาเข้าไปใน permanova ผลลัพธ์ ความอุดมสมบูรณ์และความมั่งคั่งหลากหลายชนิดรวม
อย่างมากกับการรักษาและเวลา ( ซ้ำ
มาตรการ ANOVA , P + B ; ตาราง a.1 ) ทั้ง 2 เว็บไซต์ แต่ไม่มี
เพื่อรักษาปฏิสัมพันธ์เวลาที่ตรวจพบในการทดสอบเหล่านี้
ซึ่งแสดงให้เห็นว่าชั่วคราวการเปลี่ยนแปลงในความอุดมสมบูรณ์และรวย -
เนสที่คล้ายคลึงกันระหว่างการรักษา จำนวนและที่เว็บไซต์ 1
ถูกผลกระทบ โดยนอกเหนือจากป่าชายเลน detritus ตลอด
การทดลอง ( รูปที่ 3A ) แต่ความอุดมสมบูรณ์ทั้งหมดแสดงให้เห็นบาง
การเพิ่มแฮบโพลไทป์ . ที่เว็บไซต์ 1 , การรักษามี Sig -
ดาnificantly รวมลดลง macrofaunal abundances กว่า C และ PC รักษา --
ments ( รูปที่ 3B ; นิวแมนคลูส์ P B ( , 2 ) ค่าเฉลี่ยจำนวน
และที่เว็บไซต์ 2 ลดลงในดาและพีซีแปลงเปรียบเทียบ
c แปลงว่า ผลของการรบกวนในขั้นตอน SPE -
cies ความร่ำรวย ( รูปที่ 3A ; นิวแมน–คน P B ตามลำดับ สถิติที่แตกต่างกัน -
ences มากมายทั้งหมดที่เว็บไซต์ที่ 2 ต่างกันที่สังเกต
ที่เว็บไซต์ 1 ความอุดมสมบูรณ์ลดลงในดาและพีซีแปลงเมื่อเทียบกับ C
แปลงอีกครั้งแสดงศักยภาพเชิงกระบวนการ ( กวน ) ผล
( รูปที่ 3B ; นิวแมนคลูส์ P B ( , 2 ) แนวโน้มในผลรวมอุดมสมบูรณ์
สอดคล้องกับผล permanova แบบบอกว่า
ความแตกต่างในโครงสร้างชุมชนถูกขับเคลื่อนด้วยการเปลี่ยนแปลง
ในความอุดมสมบูรณ์มากกว่าชนิด .
ยิ้มแห้งๆ การวิเคราะห์พบว่า เพรียง
เด่นหน้า aucklandica และ A . trifida เก่งจำแนกสปีชีส์ ( เย้ย /
SD N 1.3 ) และสนับสนุนค่ามากที่สุด ( n40 % cumula -
tive ) เพื่อ dissimilarities ระหว่าง ดา และควบคุมการรักษาที่
เว็บไซต์ 1 ( ตารางที่ 6 ) ที่เว็บไซต์ 2 , เด่นเพรียงหน้า aucklandica และ
h