“I’m hungry.”“Shit I’m hella hungry

“I’m hungry.”
“Shit I’m hella hungry.”
Several of the seniors knew.
With just a quick glance, most people are often not mistaken to think that the islands in Yellow Sea as small.
But, having to run from one end to another is not an easy task.
The circumference of Silmido’s beach is more than six kilometers!
After having to run just one lap, you’ll never want to do it again.
‘I’m sorry. You young’uns’
For these knowing seniors, it was the first come first serve basis.
The effect took its toll as the other students also increased their running speed.
Their mind became impatient as they tread on continuously on the endless beach.
Physical limitations of hunger!
There were several students who were trying to catch up, but a while after, their overall speed quickly fell with shortness of breath.
For the students that neglected exercise, there was no other way to call the event but hellish.
From the once running speed they had, eventually they all came to a walking halt later.
As for Lee Hyun, the one lap was easily accomplished within the first set of 30 people.
Among this first come first server basis group, there were good amounts of returning students, seniors, and even freshmen still seemingly fresh.
Seoyoon was among them. This was easier comparing to the usual morning jog with Cha Eunhee that became a habit.
For those that didn’t make it within this group, they had to do another lap around Silmido.
From the exhaustion to the hunger, it was a proliferation of endlessness!
“Man, shit.”
“Somebody please help me, anybody.”
The students sought a helping hand from within their group, but nobody tried to lend one out.
The distance of six kilometers!
Although it seemed to be short at first sight, it was a very long distance.
It goes without saying for those that had to do it twice.
Now they finally understood why the given time was three hours.
If you cannot run, then you’d be better walk profusely to finish!
But during this second bit, they had little power to even walk, and were on the verge of collapsing.
“I…please help me. I’m really sorry but please, can you take my place.”
Hong Seonye was having a hard time and asked Lee Hyun.
She was at her physical limit and waned to rely on Lee Hyun as he seemed to be still fine.
Lee Hyun, of course, said.
“Well…I don…”
He was trying to find the right moment to reject!
“Sure.”
Lee Hyun changed his mind and ran.
It was due to the fact he had finished the lap quickly and had no particular work to do.
He figured it was better off to do a bit more physical training.
For those who had to do the second wheel, almost all of the students walked.
To be forced to do 12 kilometers was very difficult for those that didn’t exercise normally.
The only people who were running were those who returned from the service where they were forced to do so.
“Keoheuheuk.”
“Yaheuheung.”
Among the students who were still running, strange moans and groans came about here and there.
Each was forcing their heavy footsteps as the tread.
They wanted to give up. But for the sake of their group members, they could not do so at all costs.
They had not have lunch, and they could very well forgo dinner for their entire group.
‘This is why it’s called training of hell.’
‘Very fittingly put on the timetable.’
While contemplating again and again, they were forcing themselves to keep moving.
At this time, Min Sura sank to the floor in exhaustion. She sat there for a long time while panting.
“No, no more…I can’t do it anymore.”
At the sight of this, Lee Hyun who was far in front, came back.
“Piggyback.”
“Huh?”
“Piggyback. It didn’t mention anything about this on the board so I think it’s ok.”
“Yes, but…I’m heavy.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ฉันหิว""Shit ฉัน hella หิว"ต่าง ๆ จากรุ่นพี่รู้มีเพียงตัวล่ะ คนส่วนใหญ่มักจะไม่ดาวตามปกติว่าหมู่เกาะในทะเลเหลืองเป็นขนาดเล็กแต่ ไม่มีการเรียกใช้จากปลายด้านหนึ่งไปยังอีกเป็นอย่างละเอียดเส้นรอบวงของ Silmido หาดเป็นมากกว่า 6 กิโลเมตรหลังจากที่มีการรันเดียวตัก คุณไม่เคยจะต้องทำอีก' ขอ คุณ young'uns'สำหรับผู้สูงอายุเหล่านี้รู้ ได้มาแรกแรกให้บริการพื้นฐานผลเอาโทร ตามนักเรียนอื่น ๆ นอกจากนี้ยังเพิ่มความเร็วการทำงานใจเป็นที่รักเป็นพวกเขาค่อย ๆ ก้าวบนอย่างต่อเนื่องบนชายหาดที่สิ้นสุดข้อจำกัดทางกายภาพของความหิวมีนักเรียนหลายคนพยายามจับ แต่ในขณะที่หลังจาก ความเร็วโดยรวมของพวกเขาล้มลงอย่างรวดเร็ว ด้วยหายใจไม่ออกหายใจสำหรับนักเรียนที่ที่ไม่มีกิจกรรมออกกำลังกาย มีวิธีอื่นที่จะเรียกเหตุการณ์แต่ hellishจากความเร็วที่ทำงานเมื่อพวกเขา ในที่สุดพวกเขาทั้งหมดมาหยุดเดินในภายหลังสำหรับ Lee Hyun ตักหนึ่งได้บรรลุผลภายในชุดแรก 30 คนง่ายระหว่างนี้มาแรกเซิร์ฟเวอร์พื้นฐานกลุ่มแรก มียอดดีคืนนักเรียน ผู้สูงอายุ และเฟรชเมนแม้ดูเหมือนว่าจะติดSeoyoon ระหว่างกันได้ นี้เป็นง่ายเทียบกับแซมตอนเช้าปกติกับชา Eunhee ที่กลายเป็นนิสัยสำหรับผู้ที่ไม่ได้ทำให้ภายในกลุ่มนี้ พวกเขาจะทำตักอีกรอบ Silmidoจากเหน็ดเหนื่อยจากการหิว มันเป็นการแพร่หลายของ endlessness"ชาย ขี้""ใครสักคนช่วยฉัน ใคร"นักเรียนค้นหาความช่วยเหลือจากภายในกลุ่มของพวกเขา แต่ไม่มีใครพยายามยืมหนึ่งออกระยะทาง 6 กิโลเมตรแม้ว่าเหมือนจะสั้นที่เห็นครั้งแรก มันเป็นระยะทางยาวมากมันไปโดยไม่บอกว่าสำหรับผู้ที่ต้องทำสองครั้งตอนนี้พวกเขาก็เข้าใจทำไมเวลาที่กำหนดเป็นเวลา 3 ชั่วโมงถ้าคุณไม่เรียกใช้ แล้วคุณจะเดินดีกาฬไหลไปจบแต่ในระหว่างนี้บิตสอง พวกเขามีอำนาจน้อยแม้เดิน และเจียนยุบ" I. .. โปรดช่วยฉัน ผมเสียใจจริง ๆ ได้โปรด คุณสามารถใช้สถานที่ของฉัน"Hong Seonye มีแบบ และถาม Lee Hyunเธออยู่ในขีดจำกัดทางกายภาพของเธอ และ waned พึ่ง Lee Hyun เป็นเขาดูเหมือนจะยังดีลีฮยอน แน่นอน กล่าว"ดี... ผมดอน..."เขาพยายามค้นหาขณะนี้ถูกปฏิเสธ"แน่ใจ"ลีฮยอนเปลี่ยนจิตใจของเขา และวิ่งก็เนื่องจากเขาเสร็จตักอย่างรวดเร็ว และมีงานการไม่ทำเขาคิดมันดีกว่าต้องฝึกกายภาพเล็กน้อยสำหรับผู้ที่จะทำล้อสอง เกือบทั้งหมดของนักเรียนที่เดินบังคับให้ทำ 12 กิโลเมตรได้ยากสำหรับผู้ที่ไม่ได้ออกกำลังกายตามปกติคนเดียวที่เรียกใช้ได้ที่ส่งคืนจากบริการที่พวกเขาถูกบังคับให้ทำ“Keoheuheuk.”“Yaheuheung.”Among the students who were still running, strange moans and groans came about here and there.Each was forcing their heavy footsteps as the tread.They wanted to give up. But for the sake of their group members, they could not do so at all costs.They had not have lunch, and they could very well forgo dinner for their entire group.‘This is why it’s called training of hell.’‘Very fittingly put on the timetable.’While contemplating again and again, they were forcing themselves to keep moving.At this time, Min Sura sank to the floor in exhaustion. She sat there for a long time while panting.“No, no more…I can’t do it anymore.”At the sight of this, Lee Hyun who was far in front, came back.“Piggyback.”“Huh?”“Piggyback. It didn’t mention anything about this on the board so I think it’s ok.”“Yes, but…I’m heavy.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฉันหิว."
"อึฉันเฮลลาหิว."
หลายของผู้สูงอายุรู้ว่า.
มีเพียงอย่างรวดเร็วคนส่วนใหญ่มักจะไม่ผิดที่จะคิดว่าหมู่เกาะในทะเลเหลืองที่มีขนาดเล็ก.
แต่ต้องทำงาน จากปลายด้านหนึ่งไปยังอีกที่ไม่ได้เป็นงานง่าย.
เส้นรอบวงของชายหาด Silmido คือเกินกว่าหกกิโลเมตร!
หลังจากที่มีการเรียกใช้เพียงหนึ่งตักคุณจะไม่ต้องการที่จะทำมันอีกครั้ง.
'ฉันขอโทษ คุณ young'uns
'สำหรับผู้สูงอายุรู้เหล่านี้จะเป็นพื้นฐานแรกมาก่อนให้บริการ.
ผลเอาอย่างเป็นนักเรียนคนอื่น ๆ ยังเพิ่มความเร็วในการทำงานของพวกเขา.
ใจของพวกเขากลายเป็นใจร้อนที่พวกเขาเหยียบอย่างต่อเนื่องบนชายหาดที่ไม่มีที่สิ้นสุด.
ข้อ จำกัด ทางกายภาพ ของความหิว!
มีนักเรียนหลายคนที่กำลังพยายามที่จะจับขึ้นได้ แต่ในขณะที่หลังจากนั้นความเร็วโดยรวมของพวกเขาได้อย่างรวดเร็วลดลงด้วยหายใจถี่.
สำหรับนักเรียนที่ละเลยการออกกำลังกายก็ไม่มีทางอื่นที่จะเรียกเหตุการณ์ แต่ชั่วร้าย.
จาก ที่ครั้งหนึ่งเคยใช้ความเร็วที่พวกเขาได้ในที่สุดพวกเขาทั้งหมดมาหยุดเดินต่อมา.
ในฐานะที่เป็นลีฮยอนหนึ่งตักก็ประสบความสำเร็จได้อย่างง่ายดายภายในชุดแรกของ 30 คน.
ท่ามกลางนี้มาก่อนกลุ่มพื้นฐานเซิร์ฟเวอร์ตัวแรกมีจำนวนเงินที่ดีของการกลับมา นักเรียนผู้สูงอายุและแม้กระทั่งนักศึกษายังคงดูเหมือนสด.
Seoyoon เป็นหนึ่งในพวกเขา นี้ได้ง่ายขึ้นเมื่อเทียบกับการเขย่าเบา ๆ เช้าวันปกติกับชะอำฮีที่กลายเป็นนิสัย.
สำหรับผู้ที่ไม่ได้ทำให้มันที่อยู่ในกลุ่มนี้พวกเขาต้องทำรอบรอบ Silmido อีก.
จากความเหนื่อยหิวก็คือการแพร่กระจายของ สิ้นสุด!
"ชายอึ."
"ใครโปรดช่วยฉันทุกคน."
นักเรียนขอความช่วยเหลือจากภายในกลุ่มของพวกเขา แต่ไม่มีใครพยายามที่จะให้ยืมหนึ่ง.
ระยะทางหกกิโลเมตร The!
แม้ว่ามันจะดูเหมือนจะสั้นในตอนแรก สายตามันเป็น.
ระยะทางยาวมากมันไปโดยไม่บอกว่าสำหรับผู้ที่จะทำมันเป็นครั้งที่สอง.
ตอนนี้พวกเขาเข้าใจในที่สุดว่าทำไมเวลาที่กำหนดเป็นเวลาสามชั่วโมง.
ถ้าคุณไม่สามารถเรียกใช้แล้วคุณต้องการจะใช้เวลาเดินที่ดีขึ้นอย่างล้นเหลือที่จะเสร็จสิ้น!
แต่ในช่วงที่สองบิตนี้พวกเขามีอำนาจน้อยที่จะได้เดินและอยู่บนปากเหวของการยุบ.
"ผม... โปรดช่วยฉัน ฉันขอโทษจริงๆ แต่โปรดคุณสามารถใช้สถานที่ของฉัน.
"ฮ่องกงSeonye ก็มีช่วงเวลาที่ยากและขอให้ลีฮยอน.
เธอเป็นคนที่ขีด จำกัด ทางกายภาพของเธอและจางหายไปพึ่งพาลีฮยอนในขณะที่เขาดูเหมือนจะยังคงดี.
ลีฮยอน ของหลักสูตรกล่าวว่า.
"อืม ... ฉันไม่ ... "
เขาพยายามที่จะหาช่วงเวลาที่เหมาะสมที่จะปฏิเสธ!
"แน่นอน."
ลีฮยอนเปลี่ยนความคิดของเขาและวิ่ง.
มันเป็นเพราะความเป็นจริงเขาได้เสร็จสิ้นการตักได้อย่างรวดเร็วและมี ไม่มีการทำงานโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่จะทำ.
เขาคิดว่ามันเป็นดีกว่าที่จะทำฝึกอบรมทางกายภาพอื่น ๆ อีกนิด.
สำหรับผู้ที่ต้องทำล้อสองเกือบทั้งหมดของนักเรียนเดิน.
ที่จะบังคับให้ทำ 12 กิโลเมตรเป็นเรื่องยากมากสำหรับผู้ที่ ไม่ได้ออกกำลังกายได้ตามปกติ.
คนเท่านั้นที่กำลังวิ่งผู้ที่กลับมาจากการบริการที่พวกเขาถูกบังคับให้ทำเช่นนั้น.
"Keoheuheuk."
"Yaheuheung."
ในหมู่นักศึกษาที่ยังคงทำงานที่ครวญครางแปลกและครางออกมาเกี่ยวกับที่นี่ และมี.
แต่ละคนบังคับให้รอยเท้าหนักของพวกเขาเป็นดอกยาง.
พวกเขาต้องการที่จะให้ขึ้น แต่เพื่อประโยชน์ของสมาชิกในกลุ่มของพวกเขาพวกเขาไม่สามารถทำเช่นนั้นค่าใช้จ่ายทั้งหมด.
พวกเขาไม่เคยได้รับประทานอาหารกลางวันและพวกเขาเป็นอย่างดีอาจละเลยการรับประทานอาหารค่ำสำหรับกลุ่มทั้งหมดของพวกเขา.
'นี่คือเหตุผลที่มันเรียกว่าการฝึกอบรมจากนรก.'
'มากกระเสียน วางบนตารางเวลา.
ในขณะที่ใคร่ครวญอีกครั้งและอีกครั้งที่พวกเขาถูกบังคับให้ตัวเองเพื่อให้ย้าย.
ในเวลานี้มินสุระจมลงไปกองกับพื้นในความอ่อนล้า เธอนั่งอยู่ที่นั่นเป็นเวลานานในขณะที่หอบ.
"ไม่มีไม่มาก ... ฉันไม่สามารถทำมันได้อีกต่อไป."
ในสายตาของนี้, ลีฮยอนก็ยังห่างไกลที่อยู่ตรงหน้ากลับมา.
"Piggyback."
"หือ?"
"Piggyback มันไม่ได้พูดถึงอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ในคณะกรรมการดังนั้นฉันคิดว่ามันโอเค.
"" ใช่ แต่ ... ฉันหนัก. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ฉันหิวแล้ว "
" อึฉันหรอ หิว . . . "

หลายของรุ่นพี่รู้ มีเพียงได้อย่างรวดเร็ว คนส่วนใหญ่มักจะไม่พลาดที่จะคิดว่าเกาะในทะเลสีเหลืองขนาดเล็ก .
แต่ ต้องวิ่งจากปลายด้านหนึ่งไปยังอีกที่ไม่ได้เป็นงานง่าย .
เส้นรอบวงของ Silmido ของชายหาดกว่า 6 กิโลเมตร
หลังจากวิ่งแค่รอบเดียว คุณจะไม่เคยต้องการที่จะทำอีกครั้ง .
" ขอโทษคุณเป็นเด็ก นาย '
สำหรับเหล่านี้รู้ว่ารุ่นพี่เป็นครั้งแรกมาแรกบริการพื้นฐาน .
ผลเอาโทรเป็นนักเรียนอื่น ๆ นอกจากนี้ยังเพิ่มความเร็วของการวิ่ง จิตของพวกเขากลายเป็นใจร้อนเหมือนเหยียบอย่างต่อเนื่องบนชายหาดที่ไม่มีที่สิ้นสุด
ข้อจำกัดทางกายภาพของความหิว !
มีนักเรียนหลายคนที่พยายามที่จะจับขึ้น แต่ตอนหลังความเร็วโดยรวมของพวกเขาได้อย่างรวดเร็วลดลง มีความกระชับของลมหายใจ .
สำหรับนักเรียนทิ้งการออกกำลังกาย ไม่มีหนทางอื่นที่จะเรียกเหตุการณ์แต่ชั่วร้าย .
จากเมื่อวิ่งความเร็วได้ ในที่สุดพวกเขาก็หยุดเดิน ต่อมา
สำหรับลีฮยอน หนึ่งรอบคือสำเร็จได้อย่างง่ายดายภายในชุด แรก 30 คน ระหว่างนี้มาก่อน
เซิร์ฟเวอร์พื้นฐานกลุ่มมีดีจํานวนกลับมา นักศึกษารุ่นพี่ และน้องใหม่ยังดูเหมือนสด
seoyoon อยู่ในหมู่พวกเขา นี้ง่ายขึ้นเมื่อเทียบกับตอนเช้า วิ่ง ปกติ กับ ชา eunhee ที่กลายเป็นนิสัย .
สำหรับผู้ที่ไม่ได้ทำมันภายในกลุ่มนี้ พวกเขาต้องทำแลปอีกรอบ Silmido .
จากความเหนื่อยกับความหิว มันคือการไม่สิ้นสุด !

" คนไร้สาระ "" ใครก็ได้ช่วยด้วย ใครก็ได้ "
นักเรียนขอช่วยเหลือจากภายในกลุ่มของพวกเขา แต่ไม่มีใครพยายามที่จะให้ยืม 1 .
ระยะทาง 6 กิโลเมตร
ถึงแม้ว่ามันจะดูเหมือนจะสั้นครั้งแรก เป็นระยะทางยาวมาก
มันไปโดยไม่บอกสำหรับผู้ที่ต้องทำมันสองครั้ง .
ตอนนี้พวกเขาก็เข้าใจ ทำไมให้เวลา 3 ชม. .
ถ้าคุณไม่สามารถหนีแล้วคุณก็ควรจะเดินโพยจบ !
แต่ระหว่างบิตที่สองนี้ พวกเขามีอำนาจที่จะแม้แต่น้อยเดินและกำลังจะยุบ .
" ฉัน . . . ได้โปรดช่วยฉันด้วย ฉันขอโทษ แต่ได้โปรด คุณสามารถใช้สถานที่ของฉัน "
, seonye ลำบากและถาม ลี ฮยุน
เธอที่จำกัดทางกายภาพของเธอ และที่ต้องพึ่งพา ลี ฮยุน เขาดูเหมือนจะยังสบายดี
ลีฮยอน แน่นอน ว่า
" เอ่อ . . . ฉันก็ . . . . . . . "
เขาพยายามหาเวลาเหมาะๆที่จะปฏิเสธ !

" มั่นใจ " ลีฮยอนมันเปลี่ยนใจวิ่ง .
มันเนื่องจากเขาเสร็จตักได้อย่างรวดเร็วและไม่มี โดยเฉพาะงานที่ต้องทำ เขาคิดว่ามันเป็น
ดีกว่าที่จะทำบิตการฝึกทางกายภาพมากขึ้น .
สำหรับผู้ที่ต้องทำล้อ 2 , เกือบทั้งหมดของ นักเรียนเดิน .
ถูกบังคับให้ทำ 12 กิโลเมตร เป็นเรื่องยากสำหรับผู้ที่ไม่ได้ออกกำลังกายตามปกติ
เท่านั้นที่ทำงานเป็นผู้ที่กลับมาจากการบริการที่พวกเขาถูกบังคับให้ทำเช่นนั้น . " keoheuheuk
"
"
yaheuheung " ในหมู่นักเรียนที่ยังวิ่ง เสียงครางแปลกๆ และมา . เกี่ยวกับที่นี่และมี .
แต่ละบังคับของฝีเท้าหนัก
เป็นเหยียบพวกเขาต้องการที่จะให้ขึ้น แต่เพื่อประโยชน์ของสมาชิกในกลุ่มของพวกเขา พวกเขาสามารถทำที่ค่าใช้จ่ายทั้งหมด .
พวกเขาไม่ได้รับประทานอาหารกลางวัน และพวกเขาเป็นอย่างดีสามารถละเลยอาหารเย็นสำหรับกลุ่มของพวกเขาทั้งหมด .
นี่คือทำไมมันเรียกว่าการฝึกนรก '
'very เปรี๊ยะใส่ตารางเวลา '
ขณะใคร่ครวญอีกครั้งและอีกครั้ง พวกเขาถูกบังคับให้ตัวเองไปเรื่อยๆ
ในเวลานี้มินซูร่าทิ้งตัวลงกับพื้นด้วยความอ่อนเพลีย เธอนั่งอยู่ตรงนั้นเป็นเวลานานในขณะที่ . .
" ไม่ ไม่ . . . . . . . ผมจะไม่ทำอีกแล้ว "
ที่เห็นนี้ ลีฮยอนที่ห่างไกลในหน้ากลับมา .
" ขี่หลัง "
" หือ ? "
" ขี่หลัง . มันไม่ได้บอกอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ในบอร์ด ดังนั้นฉันคิดว่ามันก็โอเค . "
" ใช่ แต่ . . . . . . . ฉันหนัก "