CHAPTER VIII EMPLOYMENT OF WORKERS

CHAPTER VIII
EMPLOYMENT OF WORKERS OF FOREIGN CITIZENSHIP
Article 42
(1) Every employer that employs workers of foreign citizenship is under an obligation to obtain written
permission from Minister.
(2) An employer who is an individual person [not a corporate] is prohibited from employing workers of
foreign citizenship.
(3) The obligation to obtain permission from Minister as referred to under subsection (1) does not apply to
representative offices of foreign countries in Indonesia that employ foreign citizens as their diplomatic
and consular employees.
(4) Workers of foreign citizenship can be employed in Indonesia in employment relations for certain
positions and for a certain period of time only.
(5) Provisions concerning certain positions and certain periods of time as referred to under subsection (4)
shall be determined and specified with a Ministerial Decision.
(6) Workers of foreign citizenships as referred to under subsection (4) whose working period has expired
and cannot be extended may be replaced by other workers of foreign citizenships.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

VIII บท
จ้างงานของแรงงานของต่างประเทศสัญชาติ

(1) บทความ 42 ทุกนายจ้างที่ใช้แรงงานสัญชาติต่างประเทศอยู่ภายใต้การรับเขียน
ได้รับอนุญาตจากนายจ้างที่เป็นบุคคล [ไม่บริษัท] ห้ามใช้แรงงานของ Minister.
(2)
สัญชาติต่างประเทศ
(3 ข้อผูกมัด)ได้รับอนุญาตจากรัฐมนตรี ตามใต้ subsection (1) ไม่สามารถใช้กับ
สำนักงานตัวแทนของประเทศอินโดนีเซียที่จ้างชาวต่างประเทศเป็นทูตของพวกเขา
และกงสุล employees.
(4) แรงงานสัญชาติต่างประเทศสามารถทำงานในอินโดนีเซียในความสัมพันธ์การจ้างงานบาง
ตำแหน่งและระยะเวลาเท่ากัน
(5) บทบัญญัติเกี่ยวกับบางตำแหน่งและบางช่วงเวลา ตามใต้ subsection (4)
จะถูกกำหนด และระบุกับผู้ปฏิบัติงาน Decision.
(6) รัฐมนตรีต่างประเทศของ citizenships ต่างประเทศอ้างถึงภายใต้ subsection (4) มีระยะเวลาทำงานหมดอายุ
และไม่สามารถขยายอาจถูกแทนที่ ด้วยผู้ปฏิบัติงานอื่นของ citizenships ต่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บท VIII
จ้างแรงงานของความเป็นพลเมืองต่างประเทศ
มาตรา 42
(1) ทุกนายจ้างที่จ้างแรงงานของความเป็นพลเมืองต่างประเทศอยู่ภายใต้ข้อผูกพันที่จะได้รับเป็นลายลักษณ์อักษร
ได้รับอนุญาตจากรัฐมนตรีว่าการกระทรวง
(2) นายจ้างที่เป็นบุคคลธรรมดา [ไม่องค์กร] เป็นสิ่งต้องห้ามจาก จ้างคนงานของ
พลเมืองต่างประเทศ
(3) ภาระผูกพันที่จะได้รับอนุญาตจากรัฐมนตรีว่าการกระทรวงที่กล่าวถึงตาม (1) ไม่ได้นำไปใช้กับ
สำนักงานตัวแทนของต่างประเทศในอินโดนีเซียที่จ้างชาวต่างประเทศเป็นทูตของพวกเขา
พนักงานและกงสุล
(4) แรงงาน ของความเป็นพลเมืองต่างชาติสามารถใช้ในประเทศอินโดนีเซียในความสัมพันธ์การจ้างงานสำหรับบาง
ตำแหน่งและในช่วงเวลาหนึ่งของเวลาเท่านั้น
(5) ประมาณการเกี่ยวกับบางตำแหน่งและระยะเวลาใดเวลาหนึ่งที่กล่าวถึงตาม (4)
จะถูกกำหนดและระบุด้วย การตัดสินใจของรัฐมนตรี
(6) แรงงานสัญชาติของต่างประเทศที่กล่าวถึงตาม (4) ที่มีระยะเวลาการทำงานหมดอายุ
และไม่สามารถขยายได้อาจถูกแทนที่ด้วยคนอื่น ๆ ของสัญชาติต่างประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 8 การจ้างงานของแรงงานต่างชาติสัญชาติ


มาตรา 42 ( 1 ) ทุกนายจ้างที่ใช้แรงงานของพลเมืองต่างชาติอยู่ภายใต้ข้อตกลงที่จะต้องได้รับอนุญาตจากรัฐมนตรีเขียน
.
( 2 ) นายจ้างที่ตัวบุคคลไม่ใช่องค์กร [ ] เป็นสิ่งต้องห้ามจากการใช้แรงงานของ

เป็นพลเมืองต่างประเทศ( 3 ) ต้องได้รับอนุญาตจากรัฐมนตรี ตามที่อ้างถึงในวรรค ( 1 ) ใช้ไม่ได้กับ
สำนักงานผู้แทนต่างประเทศในประเทศอินโดนีเซีย ที่จ้างคนต่างชาติเป็นทูตและกงสุลของพนักงาน
.
( 4 ) คนสัญชาติต่างประเทศสามารถใช้ในอินโดนีเซียในความสัมพันธ์การจ้างงานสำหรับตำแหน่งที่แน่นอน
และ บางช่วงของเวลาเท่านั้น
( 5 ) บทบัญญัติในบางตำแหน่งและบางช่วงเวลาที่อ้างถึงในวรรค ( 4 )
จะพิจารณาและระบุกับการตัดสินใจของรัฐมนตรี .
( 6 ) พนักงาน citizenships ต่างประเทศตามที่อ้างถึงในวรรค ( 4 ) ที่มีระยะเวลาในการทำงานได้หมดอายุ
และไม่สามารถขยายอาจถูกแทนที่โดยคนงานอื่น ๆ citizenships ต่างประเทศ