AbstractThe number of agonistic enc

Abstract

The number of agonistic encounters in a group (frequency per h) and the mean distance to the nearest neighbor in a group (m) were analyzed by a multiple regression on the group size (number of animals in a group) and space allowance (m3 per animal) in each group of calves (6–13 months old, Holstein female and castrated male) and adult cattle (2–12 years old, Holstein heifers and cows or Holstein and Hereford grazing beef cattle). A total of 196 calves and 602 adult animals were used in this analysis.
In calves, a significant correlation was found between agonistic behavior and space allowance (r=−0.48, P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อจำนวนการแข่งขัน agonistic ในกลุ่ม (ความถี่ต่อชั่วโมง) และระยะห่างจากเพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุดในกลุ่ม (m) หมายถึงถูกวิเคราะห์ โดยการถดถอยหลายกลุ่มขนาด (จำนวนของสัตว์ในกลุ่ม) และพื้นที่ค่าเผื่อ (m3 ต่อสัตว์) ในแต่ละกลุ่มของวัว (6 – 13 เดือน ชายหญิง และตอนโฮลชไตน์) และวัวสำหรับผู้ใหญ่ (อายุ 2 – 12 ปี โฮลชไตน์วัวสาว และวัว หรือโฮลชไตน์ และเนื้อวัวเล็มหญ้าเฮียร์ฟอร์ด) ทั้งหมด 196 วัวและสัตว์ผู้ใหญ่ 602 ถูกใช้ในการวิเคราะห์นี้ในลูกโค พบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างพฤติกรรม agonistic และเผื่อพื้นที่ (r = −0.48, P < 0.01), แต่ไม่ใช่ ระหว่าง agonistic ลักษณะและขนาดของกลุ่ม ระยะทางหมายถึงเพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุดในกลุ่มลูกวัวเพิ่มขึ้น ตามขนาดของกลุ่มลดลง และพื้นที่เผื่อเพิ่มขึ้น (R2 = 0.66, P < 0.01) ในผู้ใหญ่วัว จำนวน agonistic เผชิญหน้าเพิ่มขึ้นเชิงเส้นเป็นกลุ่มขนาดที่เพิ่มขึ้น (r = 0.37, P + < 0.05) ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรม agonistic และ 1 (พื้นที่เผื่อ) 2 ได้อย่างมีนัยสำคัญ (r = 0.48, P + < 0.05) ระยะห่างจากเพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุดหมายถึงแนวโน้มที่จะ เพิ่มขึ้น ตามขนาดของกลุ่มลดลง และเพิ่มพื้นที่เผื่อ (R2 = 0.68, P < 0.01) เมื่อหักพื้นที่เพิ่มขึ้นเกินกว่า 360 m2 ต่อสัตว์ ระยะห่างจากเพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุดในกลุ่มผู้ใหญ่เฉลี่ยกรุงภายในช่วง 10 – 12 เมตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ

จำนวนของการเผชิญหน้า agonistic ในกลุ่ม (ความถี่ต่อชั่วโมง) และค่าเฉลี่ยระยะห่างจากเพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุดในกลุ่ม (M) มาวิเคราะห์โดยการถดถอยพหุคูณกับขนาดของกลุ่ม (จำนวนของสัตว์ในกลุ่ม) และค่าเผื่อพื้นที่ ( M3 ต่อสัตว์) ในแต่ละกลุ่มของลูก (เดิม 6-13 เดือน, โฮลเพศหญิงและเพศชายตอน) และผู้ใหญ่วัว (2-12 ปีสาววิกและวัวหรือโฮลเฮียเลี้ยงวัวเนื้อ) รวมเป็น 196 และ 602 น่องสัตว์ผู้ใหญ่ถูกนำมาใช้ในการวิเคราะห์นี้.
ในน่อง, ความสัมพันธ์ที่สำคัญพบระหว่างพฤติกรรม agonistic และค่าเผื่อพื้นที่ (r = -0.48, p <0.01) แต่ไม่ได้อยู่ระหว่าง agonistic พฤติกรรมและกลุ่มขนาด หมายถึงระยะห่างจากเพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุดอยู่ในกลุ่มลูกวัวเพิ่มขึ้นตามขนาดของกลุ่มลดลงและค่าเผื่อพื้นที่เพิ่มขึ้น (R2 = 0.66, p <0.01) ในวัวผู้ใหญ่จำนวนของการเผชิญหน้า agonistic เพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรงเป็นขนาดของกลุ่มเพิ่มขึ้น (+ r = 0.37, p <0.05) ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรม agonistic และ 1 (ค่าเผื่อช่องว่าง) 2 อย่างมีนัยสำคัญ (r = + 0.48, p <0.05) หมายถึงระยะห่างจากเพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุดมีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นตามขนาดของกลุ่มลดลงและค่าเผื่อพื้นที่ที่เพิ่มขึ้น (R2 = 0.68, p <0.01) เมื่อค่าเผื่อพื้นที่ที่เพิ่มขึ้นเกิน 360 ต่อสัตว์ M2, ระยะทางเฉลี่ยกับเพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุดในกลุ่มผู้ใหญ่ก็ยังคงอยู่ในช่วงของวันที่ 10-12 เมตร