Yet if Mosaic has a real superpower

Yet if Mosaic has a real superpower, it’s in artist Khary Randolph, whose angular characters have an animated, energetic vibe that will definitely carry Mosaic far. Randolph is at his best when his characters are in motion, and Thorne’s script bookends nicely in that regard, particularly the way that Randolph shows Morris maneuvering during a big game. While Mosaic as a dark-energy-infused Inhuman isn’t the most exciting of designs, the concept does let Randolph play around with a variety of other character designs, as he has to make each of Morris’s hosts have their own unique vibe. His costume choices are particularly interesting, and small character moments - like Morris stealing a kiss from one of his host’s friends - is a gorgeous-looking image, even if the narrative specifics might be a little on the shady side. Colorist Emilio Lopez, meanwhile, is the perfect complement to Randolph’s linework, with such a beautiful sense of energy and depth to the mix - his uses of blues and purples as an accent reminds me a bit of Laura Martin, but his sense of balance on a page is all his own, making Mosaic punch far above its weight class just from the art alone.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่ ถ้าโมเสคที่มีมหาอำนาจจริง มันเป็นในแรนโดล์ฟศิลปิน Khary ตัวอักษรที่มีเชิงมุมได้บรรยากาศพลัง ภาพเคลื่อนไหวที่แน่นอนจะทำโมเสคไกล รานดอล์ฟเป็นดีที่สุดเมื่อตัวละครของเขาในการเคลื่อนไหว และ bookends สคริปต์ของ Thorne อย่างในเรื่องนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิธีว่า แรนโดล์ฟแสดงมอร์ริสหลบหลีกในเกมใหญ่ ในขณะที่กระเบื้องโมเสค เป็น Inhuman ความเข้มพลังงานผสมไม่ได้น่าตื่นเต้นที่สุดของการออกแบบ แนวคิดให้แรนโดล์ฟที่เล่นกับความหลากหลายของการออกแบบตัวละครอื่น ๆ ตามแต่ละโฮสต์ของมอร์ริสมีบรรยากาศไม่ซ้ำกัน ตัวเลือกเครื่องแต่งกายของเขามีความน่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่ง และอักขระเล็กช่วงเวลา -เช่นขโมยจูบจากหนึ่งโฮสต์ของเขาเพื่อนมอร์ริส - เป็นภาพงดงามมอง แม้ว่าข้อกำหนดบรรยายอาจจะน้อยบนฝั่งร่มรื่น Colorist Emilio นิเฟอร์โลเปซ ในขณะเดียวกัน เป็นสมบูรณ์แบบเสริมการของแรนโดล์ฟ linework เช่นสวยงามสัมผัสพลังงานและความลึกของการผสม - เขาใช้ของสีฟ้าและสีม่วงเป็นการเน้นนึกถึงบิตของ Laura มาร์ติน แต่ความรู้สึกของสมดุลบนหน้าเขาเป็นโมเสกของเขาเอง การหมัดไกลระดับเพียงจากศิลปะเพียงอย่างเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ถ้าโมเสคมีมหาอำนาจที่แท้จริงก็อยู่ในศิลปิน Khary Randolph ซึ่งตัวละครเชิงมุมมีภาพบรรยากาศคึกคักที่แน่นอนจะดำเนินการ Mosaic ไกล Randolph ที่ดีที่สุดของเขาเมื่อตัวละครของเขาอยู่ในการเคลื่อนไหวและ Thorne ของ Bookends สคริปต์อย่างในเรื่องที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งวิธีการที่แสดงให้เห็น Randolph มอร์ริสหลบหลีกในเกมใหญ่ ในขณะที่โมเสคเป็นสีเข้มพลังงาน infused มนุษย์ไม่ได้เป็นที่น่าตื่นเต้นที่สุดของการออกแบบแนวคิดไม่ให้ Randolph เล่นรอบความหลากหลายของการออกแบบตัวละครอื่น ๆ ที่มีในขณะที่เขามีให้แต่ละเจ้าภาพมอร์ริสมีกลิ่นอายเอกลักษณ์ของตัวเอง ทางเลือกเครื่องแต่งกายของเขาเป็นที่น่าสนใจอย่างยิ่งและช่วงเวลาที่ตัวละครเล็ก ๆ ที่ชอบ - มอร์ริสขโมยจูบจากเพื่อนคนหนึ่งของโฮสต์ของเขา - เป็นภาพที่งดงามมองแม้ว่าเฉพาะการเล่าเรื่องอาจจะมีน้อยในด้านร่มรื่น Colorist เอมิลิโอโลเปซขณะที่เป็นความลงตัวที่สมบูรณ์ linework ของ Randolph ด้วยเช่นความรู้สึกที่สวยงามของพลังงานและความลึกในการผสม - ใช้ของเขาบลูส์และสีม่วงเป็นสำเนียงทำให้ผมนึกถึงบิตของลอร่ามาร์ติน แต่ความรู้สึกของเขาสมดุล หน้าเป็นของตัวเองทำให้โมเสคชกเหนือกว่าระดับน้ำหนักของมันเพียง แต่จากศิลปะเพียงอย่างเดียว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ถ้าโมเสคที่มีพลังที่แท้จริง มันอยู่ในศิลปิน khary แรนดอล์ฟ มีเชิงมุมตัวละครมีการเคลื่อนไหวคึกคักบรรยากาศที่ต้องแบกกระเบื้องโมเสคที่ห่างไกล แรนดอล์ฟเป็นสิ่งที่ดีที่สุดของเขาเมื่อตัวละครของเขาในการเคลื่อนไหวและธอร์นสคริปต์ของบทกลอนดีๆ ในเรื่องนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่แรนดอล์ฟแสดงมอร์ริส maneuvering ในเกมใหญ่ ในขณะที่กระเบื้องโมเสคเป็นพลังงานมืด infused ไร้มนุษยธรรม ไม่ใช่ที่น่าตื่นเต้นที่สุดของการออกแบบ แนวคิดจะให้ แรนดอล์ฟ เล่นรอบกับความหลากหลายของการออกแบบตัวละครตัวอื่น ๆ ตามที่เขามีให้แต่ละมอร์ริสเป็นเจ้าภาพมีบรรยากาศที่เป็นเอกลักษณ์ของตนเอง ตัวเลือกเครื่องแต่งกายของเขาเป็นที่น่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งและขนาดเล็กตัวอักษรช่วงเวลา - มอร์ริส ขโมยจูบจากโฮสต์หนึ่งของ เพื่อน - สวยงาม มองภาพ แม้ว่าการเล่าเรื่องเกร็ดอาจจะเล็กน้อยในด้านร่ม colorist เอมิลิโอ โลเปซ , ในขณะเดียวกัน , เป็นลงตัวที่สมบูรณ์แบบเพื่อ Randolph ของ linework ด้วยเช่นความรู้สึกที่สวยงามของพลังงานและความลึกในการผสมของเขา - การใช้สีฟ้า และสีม่วงเป็นสำเนียงทำให้ผมนึกถึงบิตของลอร่า มาร์ติน แต่ความรู้สึกของเขาสมดุลบนหน้าเว็บทั้งหมดของเขาเอง การทำโมเสกเหนือของหมัด น้ำหนักจากศิลปะเพียงอย่างเดียว