Aren't you going to say 635 e anyth

Aren't you going to say 635 e anything? "Like what? "You might tell me what r happened though I can pretty much guess. Or even thank me for helping to e40 get you out of that jam." "Thank you," I say curtly. He laughs softly. We walk along in silence"You know," he says, after what seems a long while, "you're getting a bit old for this sort of thing. I wish you'd cut it out. "Maybe that's what I planned to do," I say. I certainly hope so Why? "I don't know," he says. "I guess it's because I like you and would hate to see you screw things up for yourself. Or other people, for that matter I don't think you feel too good about ragging that woman in here." "I didn't drag her. She followed us." "Whatever," he shrugs. "I'm not interested in quibbling. I just think I bri you should consider putting your flu energy to some use. Other than res stealing makeup." 665"Like what? You figure it out," he says qui m"You're smart. He stops talking, as if trying to catch and hold a thought that keeps slipping at 670 forward and away from him like a st minnow. I look at him picturing how p he might look on a hot summer beach: h white and serious, with a book on his towel, watching the water, the bathers 675 shouting and raging in the water. I think of Susan's harsh pronouncement on his life and still can't don't endorse it. The bell rings. I make out one, two, voices behind us. Then 680 others coming from the opposite 6so others coming from opposite shoulder the doesn't fi direction. The din builds. "Look, I have a class," Mr. Donnelly says now, in a louder voice. "But I'll certain just say in passing that I think it takes familiar 685 more guts to develop yourself than heart, to The end of his sentence drowns nearby in the growing wave of voices. At three o'clock, I leave the school distan building without books or my coat. Unser unbe 690 The sun is gone, and it is February again. The wind throttles me. I close on, the top button on my shirt draw my harn and begin to walk, blazer closer, thinking with faint guilt, "I won't wait warm 695 for Susan today, I'll call her later." I walk fast, though without destination: of to Lexington, then downtown, not oth toward home. Ten, twenty blocks, and I am less cold; thirty, and the 700 housewives carrying groceries have become working women and men with think briefcases. Under the eerie, bright than fluorescent light Counter restaurant, I stop and order coffee. The first black draft scalds my throat. I cup 7os my hands around the thick ceramic ckly. mug and wait, then look up and into the mirror facing me: I am there with atch long, strong brown hair, wild now around my shoulders a round face. 710 still babyish but possessing a flushed now prettiness eyes dark and direct ach honest(yes!) and alive-looking, with a his certain liquidy sparkle. Outside, I buy the Times. I rarely 715 read the newspaper. But I feel good casually pressing the coins into the vendor's palm. Who knows? There may be something of interest in it, I think, en folding the paper into the offending 720 te shoulder bag, satisfied to find that it doesn't fit completely, that it sticks out. I walk on, and as I walk, I feel a ll certain exhilaration grow inside me, a es familiar quickening of the pulse, the 725 heart, the senses. The lavender of a s s familiar quickening of the pulse, A5 the heart, the senses. The lavender of a s nearby store awning is distractingly rich. The singsong wail of a passing siren sounds at once acute and oddly distant, as if coming from farther away. 730 Unsettled, I resist the old sensation, unbeckoned this time. But as it stays on, it reveals itself as different a harmless euphoria, gentler and less frantic than the one I have known: The 735 wanting is gone. The man and woman walking ahead of me wind their arms around each other's waist and dip, as one, through a of me wind them other's waist and dip, as one, through a restaurant door. On the avenue, a crowded blue bus sighs to a stop. A lovely, cold evening: I think I'll walk home.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณไม่ไปว่า 635 e อะไร "เหมือนอะไร" คุณอาจบอกฉันเกิดขึ้นว่าผมสามารถสวยมากเดา หรือแม้แต่ขอบคุณฉันสำหรับช่วย e40 รับคุณจากที่แยม" "ขอบคุณ ฉันพูด curtly เขาหัวเราะทีเบา ๆ เราเดินตามในความเงียบ "คุณรู้จัก เขากล่าวว่า จากสิ่งที่ดูเหมือนยาวขณะ "คุณจะได้รับบิตเก่าสำหรับการจัดเรียงของสิ่งนี้ อยากจะตัดมันออก ผมบอกว่า "อาจจะเป็นสิ่งที่ฉันวางแผนจะทำ แน่นอนหวังว่าทำไม เขากล่าวว่า "ไม่ "ผมคิดว่า มันเป็น เพราะผมชอบคุณ และจะเจอสกรูสิ่งสำหรับตัวเอง หรือ คนอื่น ๆ สำหรับเรื่องที่ผมไม่คิดว่า คุณรู้สึกดีเกินไปเกี่ยวกับ ragging ผู้หญิงคนนี่" "ผมไม่ได้ลากเธอ เธอตามเรา" "สิ่ง ที่เขาเข้า "ฉันไม่สนใจ quibbling ผมแค่คิดให้ฉัน bri คุณควรวางพลังงานของไข้หวัดใหญ่ไปใช้บาง นอกเหนือจาก "ความละเอียดขโมยแต่งหน้า 665" ชอบอะไร คุณคิดออก เขากล่าวว่า เอ็มคิวนอน "คุณสมาร์ท เขาหยุดพูดคุย ถ้าลองจับ ค้างไว้คิดว่าจะลื่นไถลที่ 670 ไปข้างหน้า และห่าง จากเขาเหมือนปลาซิวเซนต์ เขา picturing p เขาอาจลักษณะบนชายหาดฤดูร้อน: h ขาว และร้าย แรง มีหนังสือบนผ้าของเขา น้ำ การตะโกน 675 คนอาบและ raging ในน้ำดู ฉันคิดว่า คำกล่าวที่รุนแรงของซูซานในชีวิตของเขา และยังคง ไม่สามารถไม่รับรอง แหวนระฆัง ทำการออกเสียงที่หนึ่ง สอง เบื้องหลังเรา แล้ว 680 อื่น ๆ มาจาก 6so ตรงข้ามอื่น ๆ มาจากไหล่ตรงข้ามการหาทิศทางไม่ ดินสร้างขึ้น "ดู มีเรียน นาย Donnelly พูด เสียงดัง "แต่ฉันจะแน่นอนว่าในการผ่านที่ผมคิดว่า มันจะคุ้นเคยกล้า 685 เพิ่มเติมเพื่อพัฒนาตัวเองมากกว่าหัวใจ การสิ้นสุดของประโยคเขาดังกว่าบทสนทนาใกล้เคียงในคลื่นของเสียงที่เพิ่มขึ้น ที่สามนาฬิกา ฉันออกจากอาคารโรงเรียน distan โดยไม่มีหนังสือหรือเสื้อของฉัน Unser unbe 690 อาทิตย์หาย และมันเป็นกุมภาพันธ์อีกครั้ง ลม throttles ฉัน ผมปิดเครื่อง ปุ่มด้านบนเสื้อของฉันวาดหานของฉัน และเริ่มเดิน เสื้อสามารถใกล้ชิด ความคิดความรู้สึกผิดที่จาง "ผมจะไม่รอ 695 อุ่นซูซานวันนี้ เราจะเรียกเธอในภายหลัง" เดินเร็ว แม้ว่าไม่ มีจุดหมายปลายทาง: ของการเลซิงตัน เมืองแล้ว อื่น ๆ ไม่ไปบ้าน สิบ ยี่สิบบล็อก และฉันเย็นน้อย สามสิบ และแม่บ้าน 700 ที่เป็นรายการตามบัญชีสินค้า สำหรับผู้ชายและผู้หญิงทำงานคิด briefcases ภายใต้น่าขนลุก สว่างกว่าร้านอาหารเคาน์เตอร์แสงฟลูออเรสเซนต์ ฉันหยุด แล้วสั่งกาแฟ ร่างดำแรก scalds คอ ฉันถ้วย 7os มือรอบ ckly เซรามิคหนา แก้วมัค และรอ แล้วดูค่า และ เป็นกระจกหันฉัน: ผมมีกับ atch นาน แข็งแกร่งผมสีน้ำตาล ป่าตอนนี้รอบไหล่ของฉันใบหน้ากลม 710 babyish ยังคงครอบครองที่ท่วมตอนนี้ prettiness ตา honest(yes!) ach เข้ม และตรงและชีวิตดู กับความประกายบาง liquidy ภายนอก จะซื้อเวลา ผม 715 ไม่ค่อยอ่านหนังสือพิมพ์ แต่รู้สึกดีแบบสบาย ๆ กดเหรียญใส่ปาล์มของผู้ขาย ใครรู้ อาจมีสิ่งที่น่าสนใจในมัน คิด การพับกระดาษหลัง 720 te ไหล่ถุง พอใจหาว่า มันไม่ดีอย่างสมบูรณ์ มันแท่งออกสั้น เดินบน และขณะเดิน รู้สึกจะบางความเติบโตภายในฉัน es ที่คุ้นเคยของชีพจร ความรู้สึก หัวใจ 725 คน ลาเวนเดอร์ของ s s คุ้นเคยคนชีพจร A5 หัวใจ ความรู้สึก ลาเวนเดอร์ของ s ใกล้เคียงร้านกันสาดอุดมไปด้วย distractingly ครวญคราง singsong ของไซเรนส่งเสียงพร้อมกันเฉียบพลัน และน่าห่าง ไกล เป็นถ้ามาจากห่าง 730 Unsettled ฉันต่อต้านความรู้สึกเก่า unbeckoned เวลานี้ แต่ในขณะที่มันอยู่บน เผยความรู้สึกสบายแตกต่างกันเป็นอันตรายต่อตัวเอง เบา และเหนื่อยน้อยกว่าที่ผมรู้จัก: 735 ต้องหายไป ชายและหญิงที่เดินข้างหน้าผมลมแขนรอบเอวของผู้อื่นและจุ่ม เป็นหนึ่ง ผ่านการฉันลมเหล่านั้นของเอวและจุ่ม เป็นหนึ่ง ผ่านประตูร้านอาหาร บน ฉี่สีน้ำเงิน sighs เพื่อหยุด เย็นดี เย็น: ผมคิดว่า ผมจะเดินหน้าแรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณไม่จะบอกว่า 635 E อะไร? "เหมือนอะไร?" คุณอาจจะบอกฉันว่า R ที่เกิดขึ้นแม้ว่าผมจะสามารถคาดเดาสวยมาก หรือแม้กระทั่งขอบคุณฉันที่ช่วย E40 ได้รับคุณออกจากการจราจรติดขัดที่. "" ขอบคุณ "ฉันพูดห้วน. เขาหัวเราะเบา ๆ . เราเดินไปตามในความเงียบ" คุณรู้ "เขากล่าวหลังจากสิ่งที่ดูเหมือนยาวในขณะที่" คุณจะได้รับบิตเก่าสำหรับการจัดเรียงของสิ่งนี้ ฉันหวังว่าคุณจะตัดออก "อาจจะเป็นสิ่งที่ฉันวางแผนที่จะทำ" ฉันพูด แน่นอนฉันหวังว่าดังนั้นทำไม? "ผมไม่ทราบ" เขากล่าว "ผมคิดว่ามันเป็นเพราะผมชอบคุณและจะเกลียดที่จะเห็นคุณสกรูสิ่งขึ้นสำหรับตัวคุณเอง. หรือคนอื่น ๆ สำหรับเรื่องที่ผมไม่คิดว่าคุณรู้สึกดีเกินไปเกี่ยวกับ ragging ผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ในที่นี่." "ผมไม่ได้ลากเธอ. เธอเดินตามเรา." "สิ่งที่" เขายักไหล่ "ผมไม่ได้สนใจในการพูดคลุมเครือ. ฉันก็คิดว่าฉัน BRI คุณควรพิจารณาวางพลังงานไข้หวัดของคุณจะใช้บางส่วน. อื่น ๆ กว่า Res ขโมยแต่งหน้า." 665 "ชอบอะไรคุณคิดออก" เขากล่าว Qui M "คุณสมาร์ท. เขาหยุดพูดเช่นถ้าพยายามที่จะจับและถือเป็นความคิดที่ช่วยให้ลื่นไถลที่ 670 ไปข้างหน้าและอยู่ห่างจากเขาเหมือนสร้อย ST. ฉัน มองไปที่เขานึกภาพวิธี P เขาอาจจะดูบนชายหาดฤดูร้อน: h. สีขาวและจริงจังด้วยการอ่านหนังสือบนผ้าขนหนูของเขาดูน้ำที่อาบแดด 675 ตะโกนและบ้าคลั่งในน้ำผมคิดว่าคำวินิจฉัยที่รุนแรงของซูซานในชีวิตของเขา และยังไม่สามารถไม่รับรองมัน. แหวนระฆัง. ฉันให้ออกหนึ่งสองเสียงอยู่ข้างหลังเรา. แล้ว 680 คนอื่น ๆ มาจากคนอื่น ๆ 6so ตรงข้ามมาจากฝั่งตรงข้ามไหล่ไม่ fi ทิศทาง. ดินแดงสร้าง "ดูฉันได้เรียน" นาย Donnelly กล่าวว่าตอนนี้ในเสียงดัง. " แต่ผมจะบางเพียงแค่พูดในการผ่านที่ฉันคิดว่ามันจะใช้เวลา 685 คุ้นเคยมากขึ้นกล้าที่จะพัฒนาตัวเองมากกว่าการเต้นของหัวใจที่ส่วนท้ายของเขา ประโยคฟันฟางอยู่ในคลื่นลูกที่เพิ่มขึ้นของเสียง ที่ 03:00 ผมออกจากโรงเรียนอาคาร distan โดยไม่มีหนังสือหรือเสื้อโค้ทของฉัน อันเซอร์ unbe 690 ดวงอาทิตย์จะหายไปและมันกุมภาพันธ์อีกครั้ง ลม throttles ฉัน ฉันปิดบนปุ่มบนเสื้อของฉันวาดของฉันในหานและเริ่มที่จะเดิน Blazer ใกล้ชิดและความคิดกับความรู้สึกผิดลม "ผมจะไม่รออบอุ่น 695 ซูซานในวันนี้ผมจะโทรห​​าเธอในภายหลัง." ฉันเดินอย่างรวดเร็วแม้ว่าจะไม่มีปลายทาง: ของเล็กซิงตันแล้วตัวเมืองไม่ OTH ไปยังบ้าน สิบยี่สิบบล็อกและผมเย็นน้อยลง สามสิบและ 700 แม่บ้านแบกร้านขายของชำได้กลายเป็นผู้หญิงและผู้ชายคิดว่าการทำงานร่วมกับ briefcases ภายใต้น่าขนลุกที่สดใสกว่าร้านอาหารเคาน์เตอร์ไฟเรืองแสงผมหยุดและกาแฟเพื่อ ร่างผิวดำคนแรกน้ำร้อนลวกลำคอของฉัน ฉันถ้วย 7os มือของฉันรอบ ckly เซรามิกหนา แก้วและรอแล้วมองขึ้นและเข้าไปในกระจกหันหน้าไปทางฉัน: ฉันมีกับ atch ยาวผมสีน้ำตาลที่แข็งแกร่งในขณะนี้ป่ารอบไหล่ของฉันใบหน้ากลม 710 ยังคงเหมือนเด็ก แต่เจ้าของล้างตาตอนนี้น่ารักสีเข้มและ ACH โดยตรงเที่ยงตรง (YES!) และมีชีวิตที่ดูมีประกาย liquidy ของเขาบางอย่าง นอกจะซื้อไทม์ ผมไม่ค่อย 715 อ่านหนังสือพิมพ์ แต่ผมรู้สึกดีลวกกดเหรียญลงบนฝ่ามือของผู้จำหน่ายที่ ใครจะรู้? อาจจะมีสิ่งที่น่าสนใจในนั้นผมคิดว่า EN พับกระดาษเข้าที่กระทำผิด 720 กระเป๋าสะพาย Te พอใจที่จะพบว่ามันไม่พอดีอย่างสมบูรณ์ว่ามันยื่นออกมา ฉันเดินบนและเป็นฉันเดินฉันรู้สึกตื่นเต้นบาง LL เติบโตในตัวฉันเป็น es ปลุกเร้าที่คุ้นเคยของชีพจร 725 หัวใจความรู้สึก ลาเวนเดอร์ลาปลุกเร้าที่คุ้นเคยของชีพจร A5 หัวใจความรู้สึก ลาเวนเดอร์ของกันสาดเก็บไว้เป็นสถานที่ใกล้เคียงที่อุดมไปด้วย distractingly ครวญครางน่าเบื่อหน่ายของไซเรนเสียงผ่านในครั้งเดียวแบบเฉียบพลันและห่างไกลผิดปกติเช่นถ้ามาจากห่างไกลออกไป 730 ไม่สงบผมต่อต้านความรู้สึกเก่า unbeckoned เวลานี้ แต่มันอยู่บนก็พบว่าตัวเองเป็นที่แตกต่างกันความรู้สึกสบายไม่เป็นอันตรายอ่อนโยนและคลั่งน้อยกว่าหนึ่งที่ผมได้รู้จัก: 735 อยากจะหายไป ชายและหญิงที่เดินไปข้างหน้าของฉันลมแขนของพวกเขารอบเอวของแต่ละคนและกรมทรัพย์สินทางปัญญาเป็นหนึ่งผ่านของฉันลมเอวและกรมทรัพย์สินทางปัญญาอื่น ๆ พวกเขาเป็นหนึ่งผ่านประตูร้านอาหาร บนถนนที่รถบัสสีฟ้าแออัดถอนหายใจหยุด น่ารักเย็นเย็น: ฉันคิดว่าฉันจะเดินกลับบ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณจะไม่พูด เพราะ อี อะไร ? " ชอบอะไร " คุณจะบอกฉันว่า R ขึ้นแม้ว่าผมสวยมากสามารถเดา หรือแม้แต่ขอบคุณที่ฉันช่วย E40 ออกไปจากที่แยม " " ขอบคุณ " ฉันพูดอย่างหยาบๆ เขาหัวเราะเบาๆ เราเดินไปด้วยกันในความเงียบ " คุณก็รู้ " เขากล่าวว่า หลังจากสิ่งที่ดูเหมือนนาน " คุณได้รับบิตเก่า สำหรับเรื่องแบบนี้ ผมอยากให้คุณตัดมันออกไป . " บางทีนั่นอาจเป็นสิ่งที่ฉันวางแผนที่จะทำ " ผมพูด แน่นอนฉันหวังว่าดังนั้นทำไม ? ฉันไม่รู้ , " เขากล่าว . " ฉันคิดว่ามันเป็นเพราะฉันชอบเธอ และจะเกลียดที่จะเห็นคุณทำมันพังเอง หรืออื่น ๆคน สำหรับเรื่องที่ผมไม่คิดว่าคุณจะรู้สึกดีเกี่ยวกับขัดหูขัดตาผู้หญิงที่นี่ . " " ฉันไม่ได้ลากเธอ เธอตามเรา " " สิ่งที่ " เขา shrugs ” ฉันไม่สนใจที่คลุมเครืออยู่ ฉันแค่คิดว่าฉันบรีคุณควรพิจารณาใส่พลังงานไข้หวัดของคุณไปใช้บ้าง นอกจาก RES ขโมยเครื่องสำอาง " มี " อะไร คุณคิดออก " เขากล่าว qui m " เธอฉลาดมาก เขาหยุดพูด เหมือนพยายามจะจับและถือว่าช่วยให้ลื่นไถลที่ 670 ไปข้างหน้าและห่างจากเขาเหมือน St สร้อย . ฉันมองไปที่เขา กำลังนึกภาพว่า P เขาอาจดูบนชายหาดฤดูร้อน : H สีขาวและจริงจังกับหนังสือในผ้าเช็ดตัวของเขา , ดูน้ำ , ผู้อาบแกตะโกนบ้าคลั่งในน้ำ ฉันคิดว่าซูซานประกาศแข็งกร้าวในชีวิตของเขาและยังไม่ได้รับรองมัน ระฆังดัง ผมให้ ออก หนึ่ง สอง เสียงข้างหลังเรา แล้วถ้าคนอื่นที่มาจากคนอื่น 6so ตรงข้ามที่มาจากฝั่งตรงข้าม ไหล่ไม่ Fi ทิศทาง ดินสร้าง” ฟังนะ ฉันมีเรียน " คุณดอนเนลลี่ กล่าวว่าในขณะนี้ ในเสียงที่ดัง . แต่ฉันแน่ใจว่าในอดีตที่ฉันคิดว่ามันจะคุ้นเคยและกล้าที่จะพัฒนาตัวเองมากขึ้นกว่าหัวใจจะจบประโยคของเขาจมใกล้เคียงในการเติบโตของคลื่นเสียง เวลาบ่าย 3 โมง ผมออกจากโรงเรียน distan อาคารโดยไม่มีหนังสือหรือเสื้อโค้ท อันเซอร์ unbe 690 พระอาทิตย์หายไปแล้ว และมันคือ กุมภาพันธ์ อีกครั้ง ลม throttles ฉัน ฉันปิดบน กระดุมบนเสื้อของฉันวาดหานของฉันและเริ่มเดิน เสื้อใกล้ๆ คิดว่าเป็นลมรู้สึกผิด " ผมจะไม่รออุ่น 695 ซูซานวันนี้ ฉันจะโทรหาเธอทีหลัง " ฉันเดินได้อย่างรวดเร็ว แม้ว่าจะไม่มีจุดหมาย : ของเล็กซิงตัน แล้วเมืองไม่เลวร้ายต่อบ้าน สิบยี่สิบบล็อกและฉันหนาวน้อยกว่า สามสิบ และ 700 แม่บ้านขนของมาได้กลายเป็นหญิงและชายวัยทำงาน ด้วยคิดว่า กระเป๋า ภายใต้น่าขนลุก สดใสกว่าร้านอาหาร เคาน์เตอร์แสงที่เรืองแสง ผมหยุด และสั่งกาแฟ ร่างสีดำก่อน scalds คอของฉัน ฉันถ้วย 7os มือรอบหนาเซรามิก ckly . แก้วรอ แล้วเงยหน้าขึ้นมองเข้าไปในกระจกซึ่งฉัน : ฉันมี atch ผมสีน้ำตาลยาวแข็งแรง ป่าตอนนี้รอบไหล่ของฉัน ใบหน้ากลม ยังนิสัยเหมือนเด็กๆแต่ครอบครองหน้าแดงตอนนี้ความน่ารักดวงตาและโดยตรงแต่เที่ยงตรง ( ใช่ ! ) และมีชีวิตอยู่ดูกับเขาแน่นอน liquidy แวววาว ข้างนอก ฉันซื้อครั้ง ที่ผมไม่ค่อยอ่านหนังสือพิมพ์ แต่ผมก็รู้สึกดีนะที่กดเหรียญลงในปาล์มของผู้ผลิต ใครจะรู้ ? อาจจะมีบางอย่างที่น่าสนใจในมัน , ฉันคิดว่า , และพับกระดาษเป็นโพ 720 กระเป๋าสะพายข้าง , พอใจที่จะพบว่ามันไม่พอดีเลย มันยื่นออกมา ฉันเดิน แล้วก็เดิน ผมรู้สึกจะหนึ่งความดีใจเติบโตภายในฉัน และคุ้นเคย การปลุกเร้าของชีพจร , 725 หัวใจ , ความรู้สึก ลาเวนเดอร์ของ s s คุ้นเคยการเร่งความเร็วของการเต้นของชีพจร , A5 หัวใจ ความรู้สึก ลาเวนเดอร์เป็นกันสาดของร้านค้าใกล้เคียงเป็นอย่างน่ารำคาญมากมาย ที่ร้องเพลงโอดครวญเป็นเสียงไซเรนที่เคยผ่านการผิดปกติที่ห่างไกล เช่น ถ้ามาจากไกลออกไป คุณยังไม่เรียบร้อย ผมต่อต้านความรู้สึกเก่า unbeckoned ในครั้งนี้ แต่มันอยู่ที่ มันเผยให้เห็นตัวเองเป็นเหมือนเคลิ้มไม่เป็นอันตรายอ่อนโยนและคลั่งน้อยกว่าคนที่ผมรู้จัก : 735 ต้องการไปแล้ว ชายและหญิงเดินนำหน้าผม ลม โอบเอวกัน และลงเป็นหนึ่งผ่านฉันลมพวกเขาเอวอื่น และลงเป็นหนึ่ง ผ่านร้านประตู บนถนนที่แออัด สีฟ้า รถ . . . . . เพื่อหยุดยั้ง น่ารัก , เย็นเย็น : ฉันคิดว่าฉันจะเดินกลับบ้าน