Satou's here. During the times when

Satou's here. During the times when food allergy was a minor problem, looking for things that can be eaten seemed to be hard. Even longer ago, there was also time where people that were very picky with their food were stopped being treated like humans.
I wonder if food allergy exist in the other world...


◇


"Sweet melons~?"
"Lots are growing nodesu!"
"Pochi, Tama. They're fruits the elves have raised, so you can't take them without permissions okay."

Those are on the trees around Mia's houses that create the spiral staircase we're currently climbing. Pochi and Tama are in high spirits when they see the sweet melons and crimson oranges grown along the way.

"Nn."

Mia plucks one of the fruit, cuts it into two with a knife, and gives them to Pochi and Tama.

"When you're hungry, you can pluck and eat them as you like you know? You don't need to be reserved--"

I see, rather than being raised by someone, it might be more like ginkgo trees on the roadside.

Or so I've thought, not only on the trees along the roadside, but fruits and flowers are growing even inside the houses. I think the sunlight don't reach to the inside, how are they growing them.

We're guided to a big living room with very tall ceiling.
We leave Mia behind who's being jostled, and head toward the room with a table that looks like a tree stump guided by Mia's parents.
When Mia's father says, "Chairs", ivies rise from the ground to become chairs. This is quite fantasy-like.

When Mia's father snaps his fingers, some pixies bring several goblets and line them up on the table.
Mia's father snaps his fingers once again, and this time pitcher plant-like plants descend from above which then pour transparent liquid with sweet smell into the goblets.

Is it fine to drink this?
But, Pochi and Tama drink them without hesitation and raise voices of praises. Is that so, it's tasty huh.

We were captivated with the fantasy scenes that was unfolding in front of our eyes that we neglected to monitor one dangerous person.

We notice that after we've heard small voices of protests.

"'Let go of me.'"
"'Hey you, let go.'"
"'Halp, Laya, halp.'"

When I turn around, there are three pixies who have been caught by Nana begging for Mia's father help with faces that are about to cry. Nana is holding two of them on both her hands, while the last one is outrageously crammed on her breasts. Change with me.

Mia's father keeps staring at the pixie who's struggling on Nana's cleavage, not helping them. Since my eyes meet with Mia's father's somehow, we nod.

Ow.
Arisa beats my head from behind. The pixies seem to have been rescued by Lulu.

"Good grief, you oppai planet people."
"That's a misunderstanding."
"Nn, misunderstanding."

I avert my face from the condemning looks of Arisa and Lulu, and instead, drift my view to Mia who's being jostled. Elves are all slender after all huh. It seems there's no chubby elf. Either partially, or wholly.


◇


"'Geez, ya' gone and done it now.'"
"'That was bothersome.'"
"'Here, cozy.'"

For some reason, the pixies who have ran away from Nana are nesting on my head and shoulders. The one who's said peeved remark is pulling my hair while saying that. Since it's painful in itself, I put them on the table with my hands.

Pochi splits some baked sweets and feed it to the complaining pixies.

"'Ou! This is some good stuff.'"
"'It's true.'"
"'More, give me.'"

The crumbs from the baked sweets are spilling, but I guess I can just use life magic later.
The pixies from the town have gathered due to the praising voices of the pixies here.

"'Hey, give me?'"
"'Won't you, give me too?'"
"Au, au, wait nanodesu, there's, there's no more nodesu."

The pixies are talking in elf language so their words shouldn't connect, but somehow the conversations are established.
It's fun to look at panicking Pochi, but let's send her a lifeboat.

I take out a basket full of baked sweets through Item Box onto the table.

The pixies attack the baked sweets in high spirits.

...Uwah.
They're too vigorous that there are those who bury themselves on the basket showing only their legs, and there are also some who are falling from the table on the opposite side while carrying the sweets.

The elves who are coming with Mia seem to be interested with the baked sweets too, I've already lined up two basket of sweets on the table.

"Yum." "Umu." "Good." "Delicious."

They generally talk in short speech like Mia, but there are also some who talk long, although not as bad as Mia's mother.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Satou ของที่นี่ ในช่วงเวลาที่เมื่อมีอาการแพ้มีปัญหาเล็กน้อย การหาสิ่งที่สามารถรับประทานดูเหมือนจะยาก แม้อีกต่อไปแล้ว ก็ยังเวลาคนที่จู้จี้จุกจิกมากกับอาหารของพวกเขาถูกหยุดการได้รับการรักษาเช่นมนุษย์ผมสงสัยว่า ถ้า มีอาการแพ้ที่มีอยู่ในโลกอื่น...◇"แตงหวาน ~ ? ""จำนวนมากเติบ nodesu""Pochi ทามะ ได้ผลไม้มาเอลฟ์ เพื่อให้คุณไม่สามารถใช้ได้ โดยไม่มีสิทธิ์โอเค"ผู้ที่อยู่บนต้นไม้รอบ ๆ บ้านของ Mia ที่สร้างในขณะนี้เรากำลังปีนบันไดวน Pochi และทามะอยู่ในสุราสูงเมื่อเห็นแตงหวานและส้มเข้มปลูกตามวิธีการ"Nn"Mia plucks ผลไม้อย่างใดอย่างหนึ่ง ตัดเป็นสองด้วยมีด และให้ Pochi และมะ"คุณหิว คุณสามารถถอน และกินเป็นคุณคุณรู้ว่า คุณไม่จำเป็นต้องสงวน-"อืมม แทนที่จะถูกยกโดยคน มันอาจจะเหมือนแปะต้นไม้ติดถนนหรือดังนั้น ฉัน คิด บนต้นไม้ตามริมถนน ไม่เพียง แต่ผลไม้และดอกไม้เติบโตแม้แต่ภายในบ้าน ผมคิดว่า ไม่ได้ถึงแสงแดดด้านใน วิธีพวกเขาพวกเขาเติบโตขึ้นเรากำลังแนะนำห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่มีเพดานสูงมากเราทิ้ง Mia ที่เป็น jostled และหัวไปทางห้องที่มีตารางที่มีลักษณะเหมือนตอไม้ที่แนะนำ โดยผู้ปกครองของ Miaเมื่อพ่อของ Mia กล่าวว่า "เก้าอี้" ivies เพิ่มขึ้นจากพื้นดินจะกลายเป็น เก้าอี้ นี้เป็นเหมือนฝันมากเมื่อพ่อของ Mia ถ่ายนิ้วมือของเขา พิกซี่บางนำ goblets หลาย และวางไว้บนโต๊ะพ่อของ Mia ถ่ายนิ้วมือของเขาอีกครั้ง และครั้งนี้มาจากด้านบนซึ่งพิทเหมือนพืช แล้วเทของเหลวใส มีกลิ่นหอมลงใน goblets คือมีปัญหาในการดื่มนี้แต่ Pochi มะดื่มโดยไม่ลังเล และเพิ่มเสียงของสรรเสริญ คือ ว่า จึงอร่อยฮะเราก็หลงรักกับฉากแฟนตาซีที่ถูกแฉหน้าตาที่เราละเลยที่จะตรวจสอบคนอันตรายเราสังเกตว่า หลังจากที่เราได้ยินเสียงเล็ก ๆ ของการประท้วง"'ปล่อยฉัน'""'เฮ้ คุณ ให้ไป'""'Halp, Laya, halp '"เมื่อผมหันไปรอบ ๆ มีพิกซี่ที่สามที่ได้รับการจับ โดยนานาขอทานสำหรับความช่วยเหลือพ่อของ Mia กับใบหน้าที่กำลังจะร้องไห้ นานาจะเก็บสองของพวกเขาบนมือทั้งสองของเธอ ในขณะที่กลางคืนมีการหนาตาสุดท้ายบนหน้าอกของเธอ เปลี่ยนกับฉันพ่อของเมียเก็บจ้อง pixie ที่ดิ้นรนบนนานาความแตกแยก ไม่ได้ช่วยให้พวกเขา เราพยักหน้าตั้งแต่ตาพบกับ Mia พ่ออย่างใดโอ๊ยArisa เต้นหัวของฉันจากด้านหลัง พิกซี่ดูเหมือนจะได้รับการช่วยเหลือ โดยลูลู่"ดีความเศร้าโศก คุณ oppai โลกคนนี้""นั่นเป็นความเข้าใจผิด""Nn เข้าใจผิด"ผมหลีกเลี่ยงหน้ามอง condemning ของ Arisa และลูลู่ และแทน ดริฟท์ของฉันดูการ Mia ที่เป็นการ jostled เอลฟ์เป็นเรียวทั้งหมดฮะ ดูเหมือนว่ามีเอลฟ์ไม่อ้วน บางส่วน หรือทั้งหมด◇"' แหม ยา ' หายไป และทำมันตอนนี้.'""'ที่เป็น bothersome '""'นี่ โคซี่ '"เหตุผลบางอย่าง พิกซี่ที่ได้วิ่งหนีไปจากนานามีรังบนหัวและไหล่ของฉัน ผู้ตรัสเหตุ peeved คือดึงผมขณะที่บอกว่า เพราะมันเป็นความเจ็บปวดในตัวเอง ลงในตาราง ด้วยมือของฉันPochi แยกบางอบขนม และอาหารไปพิกซี่ร้องเรียน"'Ou นี้เป็นสิ่งดีบางอย่าง ' ""'เป็นจริง'""'เพิ่มเติม ให้ฉัน '"เกล็ดจากขนมอบมีหก แต่ฉันเดาฉันเพียงสามารถใช้เวทมนตร์ชีวิตภายหลังพิกซี่จากเมืองได้รวบรวมเนื่องจากเสียงยกย่องของพิกซี่ที่นี่"'เฮ้ ให้ฉัน '""' ไม่คุณ ให้ฉันเกินไปหรือไม่ ' "" Au, au รอ nanodesu มี ของ มี nodesu เพิ่มเติมไม่"พิกซี่กำลังพูดในภาษาเอลฟ์ดังนั้นคำไม่ควรเชื่อมต่อ แต่อย่างใด การสนทนาจะสร้างมันเป็นตื่นตระหนก Pochi แต่เรามาส่งเธอชูชีพฉันจะออกจากตะกร้าที่เต็มไปด้วยขนมอบผ่านรายการกล่องบนโต๊ะพิกซี่โจมตีขนมอบใน... Uwahแข็งแรงเกินไปว่า มีผู้ที่ฝังศพตัวเองในตะกร้าที่แสดงเฉพาะขาของพวกเขา และยังมีบางคนร่วงหล่นจากตารางบนด้านตรงข้ามในขณะที่แบกขนมได้เอลฟ์ที่จะมากับเมียดูเหมือนจะสนใจกับขนมอบเกินไป ฉันได้แล้วเรียงสองตะกร้าขนมบนโต๊ะ"ยำ" "Umu" "ดี" "อร่อย"พวกเขามักพูดคุยสั้น ๆ พูดเช่น Mia แต่ยังมีบางคนคุยนาน แม้ว่าไม่ได้เลวร้ายอย่างแม่ของ Mia

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Satou นี่ ในช่วงเวลาที่แพ้อาหารเป็นปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่กำลังมองหาสิ่งที่สามารถนำมารับประทานได้ดูเหมือนจะเป็นเรื่องยาก ได้อีกต่อไปที่ผ่านมาก็ยังมีเวลาที่ผู้คนที่มีความพิถีพิถันมากกับอาหารของพวกเขาถูกหยุดการทำงานได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกับมนุษย์
ฉันสงสัยว่าแพ้อาหารมีอยู่ในโลกอื่น ๆ ...


◇


"แตงโมหวาน ~?"
"จำนวนมากมีการเจริญเติบโต nodesu!"
"Pochi มะ. พวกเขากำลังผลไม้เอลฟ์ได้ยกดังนั้นคุณจึงไม่สามารถใช้สิทธิ์ได้โดยไม่ต้องโอเค."

เหล่านี้จะอยู่บนต้นไม้รอบบ้านเมียน้อยที่สร้างบันไดวนที่เรากำลังปีนเขาในขณะนี้ Pochi และมะอยู่ในสุราสูงเมื่อพวกเขาเห็นแตงโมหวานและส้มสีแดงเข้มเติบโตไปพร้อมกัน

"Nn."

Mia กระตุกหนึ่งในผลไม้ที่ตัดออกเป็นสองด้วยมีดและช่วยให้พวกเขาที่จะ Pochi และมะ

"เมื่อคุณหิวคุณสามารถถอนและกินพวกเขาเท่าที่คุณต้องการคุณรู้ว่าคุณไม่จำเป็นที่จะต้อง reserved--"

ฉันเห็นแทนที่จะถูกเลี้ยงดูมาโดยใครบางคนก็อาจจะมีมากขึ้นเช่นแปะก๊วยต้นไม้บนถนน .

หรือดังนั้นฉันคิดไม่เพียง แต่บนต้นไม้ตามริมถนน แต่ผลไม้และดอกไม้ที่มีการเจริญเติบโตแม้กระทั่งภายในบ้าน ผมคิดว่าแสงแดดไม่ถึงเข้าไปด้านในวิธีการที่พวกเขาพวกเขาเติบโต

เรากำลังนำไปห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่ที่มีเพดานสูงมาก
เราจะปล่อยให้เมียที่อยู่เบื้องหลังที่ถูกกระแทกและมุ่งหน้าไปยังห้องที่มีตารางที่มีลักษณะเหมือนตอต้นไม้ได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครองของเมีย
เมื่อพ่อของ Mia กล่าวว่า "เก้าอี้" ivies ลุกขึ้นมาจากพื้นดินที่จะกลายเป็นเก้าอี้ นี้ค่อนข้างจินตนาการเหมือน

เมื่อพ่อของ Mia ล็อคนิ้วมือของเขา, พิกซี่บางนำหลายแก้วน้ำและสายพวกเขาบนโต๊ะ
พ่อของ Mia ล็อคนิ้วมือของเขาอีกครั้งและเหยือกเวลานี้พืชพืชเช่นลงมาจากด้านบนที่แล้วเทของเหลวใสมีกลิ่นหอมลงไปในแก้วน้ำ

มันเป็นเรื่องปกติที่จะดื่มนี้หรือไม่?
แต่ Pochi และมะดื่มพวกเขาโดยไม่ลังเลและเพิ่มเสียงของสรรเสริญ เป็นเช่นนั้นก็ฮะอร่อย

เรากำลังหลงรักด้วยฉากแฟนตาซีที่ถูกแฉในสายตาของเราที่เราละเลยที่จะตรวจสอบคนคนหนึ่งที่เป็นอันตราย

เราสังเกตเห็นว่าหลังจากที่เราเคยได้ยินเสียงเล็ก ๆ ของการประท้วง

"ปล่อยให้ไปของฉัน. '"
"' สวัสดีคุณปล่อยให้ไป. '"
"' Halp, Laya, halp. '"

เมื่อฉันหันไปรอบ ๆ มีสามพิกซี่ที่ได้รับการจับโดยนานาขอทานสำหรับ Mia ความช่วยเหลือของพ่อด้วย ใบหน้าที่กำลังจะร้องไห้ นานามีการถือครองสองของพวกเขาทั้งสองมือของเธอในขณะที่คนสุดท้ายเป็นหนาตาอุกอาจบนหน้าอกของเธอ เปลี่ยนกับฉัน

พ่อของ Mia พร้อมจ้องมองที่นางฟ้าผู้ที่ดิ้นรนที่แตกแยกนานาไม่ได้ช่วยให้พวกเขา เนื่องจากตาของฉันได้พบกับพ่ออย่างใด Mia เราพยักหน้า

โอ๊ย.
Arisa เต้นหัวของฉันจากด้านหลัง พิกซี่ดูเหมือนจะได้รับการช่วยเหลือจากลูลู่

"ความเศร้าโศกที่ดีคุณ oppai คนดาวเคราะห์."
"นั่นคือความเข้าใจผิด."
"Nn ความเข้าใจผิด."

ฉันหลีกเลี่ยงหน้าของเราจากรูปลักษณ์ของ Arisa ประณามและลูลู่และแทนที่จะลอยมุมมองของฉันที่จะ Mia ที่ถูกกระแทก เอลฟ์เพรียวทั้งหมดหลังจากฮะทั้งหมด ดูเหมือนว่าไม่มีเอลฟ์อ้วน ทั้งบางส่วนหรือทั้งหมด


◇


"Geez, ya 'หายไปและทำมันได้ในขณะนี้.'"
"นั่นคือน่ารำคาญ. '"
"ที่นี่มีบรรยากาศสบาย ๆ .'"

ด้วยเหตุผลบางอย่างพิกซี่ที่ได้วิ่งหนีออกมาจากนานาจะทำรังบนศีรษะและไหล่ของฉัน . เป็นผู้หนึ่งที่กล่าวคำพูดโกรธจะดึงผมในขณะที่บอกว่า เพราะมันเจ็บปวดในตัวเองฉันทำให้พวกเขาบนโต๊ะด้วยมือของฉัน

Pochi แยกขนมอบและอาหารมันจะพิกซี่บ่น

"Ou นี่คือบางสิ่งที่ดี. '"
"มันเป็นความจริง.'"
" 'เพิ่มเติมให้ฉัน.'"

crumbs จากขนมอบจะทะลัก แต่ผมคิดว่าผมก็สามารถใช้เวทมนตร์ชีวิตในภายหลัง
พิกซี่จากเมืองได้รวบรวมเนื่องจากเสียงยกย่องของพิกซี่ที่นี่

"เฮ้ให้ฉัน?"
"คุณไม่อยากจะให้ฉันเกินไป?"
"Au, AU รอ nanodesu มีไม่มี nodesu มากขึ้น."

พิกซี่กำลังพูดในภาษาเอลฟ์เพื่อให้คำพูดของพวกเขาไม่ควรเชื่อมต่อ แต่อย่างใดการสนทนามีการจัดตั้ง
มันสนุกที่จะมองไปที่ตื่นตระหนก Pochi แต่ขอส่งเธอเรือชูชีพ

ฉันจะออกจากตะกร้าเต็มรูปแบบของขนมอบผ่านกล่องรายการลงบนโต๊ะ

พิกซี่โจมตีขนมอบในสุราสูง

... Uwah
พวกเขากำลังแข็งแรงเกินไปที่จะมีผู้ที่ฝังตัวเองในตะกร้าแสดงเฉพาะขาของพวกเขาและยังมีบางคนที่ตกจากโต๊ะบนฝั่งตรงข้ามในขณะที่แบกขนม

เอลฟ์ที่มีมาพร้อมกับ Mia ดูเหมือนจะให้ความสนใจกับขนมอบเกินไปฉันได้ขึ้นเรียงรายอยู่แล้วสองตะกร้าของขนมบนโต๊ะ

"ยำ". "Umu." "ดี." "อร่อย."

พวกเขามักพูดในคำพูดสั้น ๆ เช่นเมียน้อย แต่ก็ยังมีบางคนที่พูดคุยนานถึงแม้จะไม่เลวร้ายอย่างที่แม่ของเมียน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ซาโต้ มาแล้ว ในเวลาที่การแพ้อาหารเป็นปัญหาเล็กน้อย มองหาสิ่งที่จะกิน ดูเหมือนจะยาก แม้อีกต่อไปแล้ว นอกจากนี้ยังมีเวลาที่คนที่ถูกเลือกมากกับอาหารของพวกเขาถูกหยุดทำตัวเหมือนมนุษย์ฉันสงสัยว่าแพ้อาหารอยู่ในโลกอื่น . . . . . . .◇" หวานแตง ~ ? "" มาก ๆ จะเติบโต nodesu ! "" โปจิทามะ , . พวกผลไม้เอลฟ์ได้ยก ดังนั้นคุณไม่สามารถใช้พวกเขาไม่มีสิทธิ์ " ไม่เป็นไร "ผู้ที่อยู่บนต้นไม้รอบบ้าน เมียที่สร้างบันไดเรากำลังปีนเขา โปจิทามะ และมีสปิริตสูงเมื่อพวกเขาเห็นหวานแตงโมและส้มแดงโตไปพร้อมกัน" nn " .Mia plucks หนึ่งในผลไม้ที่ตัดเป็นสองด้วยมีด และให้พวกเขา และ โปจิทามะ" เมื่อคุณหิว คุณสามารถถอนและกินพวกเขาตามที่คุณต้องการ คุณรู้มั้ย ? คุณไม่ต้องจอง . . .ผมเห็น แทนที่จะถูกเลี้ยงดูโดยใครบางคน มันอาจจะเหมือนแปะก๊วยต้นไม้ข้างถนนหรือดังนั้นฉันคิดว่าไม่เพียง แต่บนต้นไม้ริมถนน แต่ผลไม้และดอกไม้จะเติบโต แม้แต่ในบ้าน ฉันคิดว่าแสงแดดไม่เข้าด้านใน แล้วจะให้พวกเขาเติบโตพวกเขาเราแนะนำให้ห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่ที่มีเพดานสูงมากเราทิ้งเมียไว้ที่ถูกผลัก และเดินไปที่ห้องกับโต๊ะเหมือนตอไม้แนะนำพ่อแม่ เมียของเมื่อพ่อเมียว่า " เก้าอี้ " ในความแสบของเธอลุกขึ้นจากพื้น กลายเป็นเก้าอี้ นี้ค่อนข้างแฟนตาซีชอบเมื่อพ่อเมียก็ดีดนิ้วของเขา พวกพิกซี่นำเหล้าและหลายเส้นขึ้นบนโต๊ะพ่อเมียก็ดีดนิ้วของเขาอีกครั้ง และครั้งนี้ เหยือกน้ำพืชเช่นพืชลงมาจากด้านบนที่เทของเหลวใสที่มีกลิ่นหวานในแก้วใหม่อีกครั้งมันโอเคที่จะดื่ม ?แต่ โปจิทามะ และดื่มโดยไม่ลังเล และยกเสียงสรรเสริญ งั้น มันเลยอร่อยเราซาบซึ้งกับฉากแฟนตาซีที่ถูกแฉในด้านหน้าของดวงตาของเราที่เราละเลยในการตรวจสอบอันตรายคนเราสังเกตว่า เมื่อเราได้ยินเสียงเล็ก ๆของการประท้วงจงไปจากฉัน "" เฮ้ นาย ปล่อยนะ "" 'halp Laya , เลือด , ' "เมื่อฉันหันไปรอบ ๆ , มีพิกซี่ที่ได้ถูกจับโดยนานาขอเมียของพ่อช่วยให้มีใบหน้าที่กำลังจะร้องไห้ นานาถือสองของพวกเขาในมือทั้งสองข้างของเธอ ส่วนสุดท้ายคืออุกอาจหนาตาบนหน้าอกของเธอ เปลี่ยนกับฉันพ่อมีอาจ้องนางฟ้าที่กำลังดิ้นรนในการนานา ไม่ช่วยพวกเขา เพราะสายตาของฉันตอบสนองกับเมียของพ่อได้ เราพยักหน้าโอ้วซ่า ตีหัวจากข้างหลัง พิกซี่ที่ดูเหมือนจะได้รับการช่วยเหลือโดย Lulu ." พับผ่าสิ พวกโอ๊ปไป้โลก”" มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด "" NN , ความเข้าใจผิด .ฉันเบนหน้าจากประณามดูซ่า นะครับ แต่ ล่องลอยดูของฉันมีอาที่ถูกผลัก . เอลฟ์ทุกคนผอมเลยนะ มันดูเหมือนไม่อ้วนเอลฟ์ ไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมด◇" 'geez Ya ' ทำมันตอนนี้ "" ที่เป็นปัญหา "" 'here , สบาย "สำหรับเหตุผลบางอย่าง พิกซี่ที่หนีจากนานะจะทำรังบนหัวและไหล่ คนที่บอกว่าโกรธหมายเหตุคือดึงผมของฉันในขณะที่พูดนั้น เพราะมันเจ็บปวดในตัวเอง ฉันวางมันไว้บนโต๊ะ ด้วยมือของฉันโปจิแยกขนมอบบ้าง ป้อนให้บ่น พิกซี่" 'ou ! นี่ดีจริงๆ . . . "" มันก็จริง "" 'more ให้ฉัน "เศษจากขนมอบเป็นหก แต่ผมคิดว่าผมก็สามารถใช้ชีวิตเวทมนตร์ในภายหลังพิกซี่จากเมืองได้รวบรวมจากการชื่นชมเสียงของพิกซี่ที่นี่เลย" เฮ้ ให้ฉันเหรอ ? "" 'won มั้ย ให้ฉันด้วยได้มั้ย ? "" อุ๊อุ๊ เดี๋ยว nanodesu , มี , ไม่มี nodesu ”พิกซี่พูดภาษาเอลฟ์ดังนั้นคำพูดของตนไม่ควรเชื่อมต่อ แต่การสนทนาเป็นตั้งขึ้นมันสนุกที่จะดูตื่นตระหนก โปจิ แต่เราส่งเรือช่วยชีวิตเธอฉันเอาตะกร้าเต็มรูปแบบของขนมอบผ่านกล่องสินค้า ลงบนโต๊ะพิกซี่โจมตีขนมอบในสุราสูง. . . . . . . หวา .พวกเขาก็เข้มแข็ง ว่ามีผู้ที่ฝังตัวในตะกร้าที่แสดงเฉพาะขา และยังมีบางคนที่ตกจากโต๊ะฝั่งตรงข้าม ในขณะที่แบกขนมเอลฟ์ที่มากับมีอา ดูเหมือนจะสนใจกับขนมอบด้วย ผมเคยขึ้นเรียงรายสองตะกร้าขนมบนโต๊ะ" อั้ม " " umu " " ดี " " อร่อย "พวกเขามักพูดคำพูดสั้น ๆเหมือนมีอา แต่ยังมีบางคนที่พูดยาว แต่ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่แม่ของเมียน้อย .