the problem is that more often than

the problem is that more often than not these free kid-friendly sites are also extremely brand-friendly and advertising-friendly. Take, for instance, “advergames,” popular digital destinations for members of Gen Z. As the name suggests, an advergame is a hybrid of two different types of media, and it’s that dual nature that makes advergames (which often include harmless diversions like mazes, memory challenges, puzzles, and cute racing circuits) so sneaky: kids recognize the “game” part readily enough. The “adver” part? Not so much.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาคือ มักจะไม่เหล่านี้ฟรีเว็บไซต์สำหรับครอบครัวยังมากแบรนด์มิตร และ มิตรโฆษณา ด้วย เช่น "advergames ดิจิตอลฮิตสำหรับสมาชิกของ Gen Z เป็นชื่อแนะนำ advergame การผสมของสื่อสองชนิดต่าง ๆ และเป็นธรรมชาติที่สองที่ทำให้ advergames (ซึ่งมักจะมีเซ็งไม่เป็นอันตราย เช่นเขาวงกต ท้าทายความจำ ปริศนา วงจรแข่งรถน่ารัก) นั้น ส่อเสียด: เด็กรับรู้ส่วน "เกม" พร้อมพอ ส่วน "adver" ไม่มาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาก็คือว่าไม่บ่อยกว่าเว็บไซต์เหล่านี้เป็นมิตรกับเด็กฟรีนอกจากนี้ยังมีแบรนด์มากง่ายและการโฆษณาง่าย ใช้ตัวอย่างเช่น "แอดเวอร์" จุดหมายปลายทางดิจิตอลเป็นที่นิยมสำหรับสมาชิกของ Gen ซีเป็นชื่อแนะนำการ advergame เป็นลูกผสมของทั้งสองประเภทที่แตกต่างกันของสื่อและมันเป็นเรื่องที่สองลักษณะที่ทำให้แอดเวอร์ (ซึ่งมักจะมีการเบี่ยงเบนที่ไม่เป็นอันตรายเช่น เขาวงกตที่ท้าทายหน่วยความจำ, ปริศนา, และวงจรการแข่งรถที่น่ารัก) ส่อเสียดดังนั้น: เด็กรู้จักกับ "เกม" การมีส่วนร่วมได้อย่างง่ายดายพอ ส่วน "ศิลปะ"? ไม่ค่อยเท่าไหร่.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาคือบ่อยกว่าไม่เหล่านี้ฟรีเด็กเป็นมิตร เว็บไซต์ยังมีแบรนด์เป็นมิตรและการโฆษณาเป็นมิตร ใช้ตัวอย่างเช่น " advergames " ดิจิตอลเป็นที่นิยมปลายทางสำหรับสมาชิกของ Gen Z . เป็นชื่อแนะนำ , advergame เป็นลูกผสมของทั้งสองประเภทที่แตกต่างกันของสื่อ และเป็นแบบธรรมชาติ ที่ทำให้ advergames ( ซึ่งมักจะมีความท้าทายอย่างไม่เป็นอันตราย diversions mazes , หน่วยความจำ , ปริศนา , และน่ารักแข่งวงจร ) ดังนั้น หลบๆ ซ่อนๆ : เด็กจำเกม " " ส่วนที่พร้อมพอ " ส่วน adver " ไม่เยอะมาก