Andrew, always called Andy, and Mar

Andrew, always called Andy, and Mary Lawson
were spending the evening walking round the streets
of Amsterdam near their hotel. They were on the
Lijnbaansgracht when Mary saw the half-open door and
pulled her brother inside.
They looked round the room in the half light of the
evening.
‘Well, no one’s living here,’ said Mary. ‘But look – there
are builders working here. Maybe they just forgot to shut
the door.’ There was no furniture in the room, just a lot of
builders’ things. ‘Let’s have a look round,’ she said. ‘It’ll be
interesting to see inside a Dutch house.’
‘Mary!’ said Andy. ‘What if someone comes?’
‘No one’s going to come,’ said Mary.
‘But Mum’s going to be really angry if we’re not back,’
said Andy. ‘She’ll just say that we can’t go out any more
without her. Then we’ll have to stay in the hotel all the time
and that’ll be really boring.’
‘OK, OK,’ said Mary. ‘You’re right, as usual.’
Andy turned and started to go out of the door, but
suddenly he stopped and pushed Mary back into the room.
‘Someone’s outside,’ he said very quietly.
Together they looked through the half-open door,
careful that no one could see them. It wasn’t their house:
they didn’t want anyone to ask them what they were doing
there.
Amsterdam is an unusual city. It has streets, houses,
shops, restaurants and cinemas, like other cities; but,
because it is very flat, it has lots and lots of bicycles and not
so many cars; and it also has a lot of canals and a lot of boats
on the canals.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แอนดรู มักเรียก Andy และ Mary Lawsonได้ใช้จ่ายยามเย็นเดินรอบถนนอัมสเตอร์ดัมโรงแรมของพวกเขา พวกเขาได้ในการLijnbaansgracht เมื่อมารีย์เห็นประตูเปิดครึ่ง และดึงพี่ชายของเธอภายในพวกเขามองไปรอบห้องแสงครึ่งหนึ่งของการเย็น'ดี ไม่มีใครอาศัยอยู่ที่นี่ แมรี่กล่าว ' แต่ลองดู-ผู้สร้างมีการทำงานที่นี่ บางทีพวกเขาเพียงแค่ลืมปิดประตู ' มีไม่มีเฟอร์นิเจอร์ในห้องพัก ของสิ่งก่อสร้าง เธอกล่าวว่า 'เราได้ดูรอบ ' มันจะเป็นสนใจดูภายในบ้านดัตช์ ''Mary ' กล่าวว่า Andy 'ถ้ามีคนมา''ไม่มีใครจะไปมา แมรี่กล่าว'แต่มัมจะโกรธจริง ๆ ถ้าเราไม่กลับAndy ดังกล่าว ' เธอจะว่า ว่า เราไม่สามารถออกไปได้อีกไม่ มีเธอ แล้ว เราจะต้องพักในโรงแรมตลอดเวลาที่จะน่าเบื่อจริง ๆ .''OK, OK กล่าวว่า แมรี่ 'กฎหมาย เป็นปกติ'Andy เปิด และเริ่มจากประตู แต่จู่ ๆ เขาหยุด และผลักแมรี่กลับเข้าห้อง'คนของนอก เขากล่าวว่า มากอย่างเงียบ ๆร่วมกันพวกเขามองผ่านประตูเปิดครึ่งระมัดระวังที่ไม่สามารถเห็นพวกเขา ไม่ใช่บ้านของพวกเขา:พวกเขาไม่ต้องการให้ขอให้สิ่งที่พวกเขากำลังทำมีอัมสเตอร์ดัมเป็นเมืองที่ไม่ปกติ มีถนน บ้านร้านค้า ร้านอาหาร และโรง ภาพยนตร์ เช่นเมืองอื่น ๆ แต่เพราะว่าแบนมาก มันมีจำนวนมากและจำนวนของจักรยาน และไม่รถยนต์มากมาย และยังมีคลองจำนวนมากและจำนวนมากของเรือในคลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แอนดรูเสมอเรียกว่าแอนดี้ลอว์สันและแมรี่
มีค่าใช้จ่ายที่สามารถเดินได้ตอนเย็นรอบถนน
ของกรุงอัมสเตอร์ดัมอยู่ใกล้กับโรงแรมของพวกเขา พวกเขาอยู่บน
Lijnbaansgracht เมื่อแมรี่เห็นประตูครึ่งเปิดและ
ดึงพี่ชายของเธอที่อยู่ภายใน.
พวกเขามองไปรอบ ๆ ห้องพักในที่มีแสงครึ่งหนึ่งของ
ช่วงเย็น.
'ดีที่อาศัยอยู่ไม่มีใครที่นี่' แมรี่กล่าวว่า ' แต่มอง - มี
เป็นผู้สร้างการทำงานที่นี่ บางทีพวกเขาก็ลืมที่จะปิด
ประตู. มีไม่มีเฟอร์นิเจอร์ในห้องพักเพียงจำนวนมากเป็น
สิ่งที่ผู้สร้าง ' 'Let' s มีลักษณะกลม 'เธอกล่าวว่า 'มันจะ
น่าสนใจเพื่อดูภายในบ้านดัตช์.'
'แมรี่! แอนดี้กล่าวว่า 'เกิดอะไรขึ้นถ้ามีคนมา?'
'ไม่มีใครจะมากล่าวว่าแมรี่.
แต่แม่จะโกรธจริงๆถ้าเราไม่ได้กลับมา'
แอนดี้กล่าวว่า 'เธอก็จะบอกว่าเราไม่สามารถออกไปใด ๆ เพิ่มเติม
โดยไม่มีเธอ จากนั้นเราจะต้องเข้าพักในโรงแรมตลอดเวลา
และที่จะน่าเบื่อจริงๆ. '
' ตกลง, OK, 'แมรี่กล่าวว่า 'คุณขวาตามปกติ.'
แอนดี้หันและเริ่มที่จะออกจากประตูไป แต่
ทันใดนั้นเขาหยุดและผลักดันให้แมรี่กลับเข้ามาในห้อง.
'ใครบางคนออกไปข้างนอก "เขากล่าวอย่างเงียบ ๆ .
ร่วมกันพวกเขามองผ่านครึ่ง เปิดประตู
ระมัดระวังว่าไม่มีใครได้เห็นพวกเขา มันไม่ได้เป็นบ้านของพวกเขา
พวกเขาไม่ได้ต้องการให้ใครขอให้สิ่งที่พวกเขากำลังทำ
มี.
อัมสเตอร์ดัมเป็นเมืองที่ผิดปกติ มันมีถนนบ้าน
ร้านค้าร้านอาหารและโรงภาพยนตร์เหมือนเมืองอื่น ๆ ; แต่
เพราะมันเป็นแบนมาก แต่ก็มีจำนวนมากและจำนวนของรถจักรยานและไม่ได้
หลายคันดังนั้น; และก็ยังมีจำนวนมากของคลองและจำนวนมากของเรือที่
ในคลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แอนดรูว์ มักจะเรียกว่า แอนดี้ และ แมรี่ ลอว์สันใช้จ่ายช่วงเย็นเดินรอบถนนของ อัมสเตอร์ดัม ใกล้กับโรงแรม พวกเขาอยู่บนlijnbaansgracht เมื่อแมรี่เห็นครึ่งประตูเปิดและดึงน้องชายเธอเข้าไปข้างในพวกเขามองรอบๆห้อง ในช่วงแสงของตอนเย็น' อืม ไม่มีใครอยู่ที่นี่ ' แมรี่ แต่ดู–มีเป็นผู้รับเหมา ทำงานที่นี่ บางทีพวกเขาอาจจะลืมปิดประตู ' ไม่มีเฟอร์นิเจอร์ในห้อง ก็เยอะผู้สร้าง ' อย่าง ให้มีลักษณะกลม , ' เธอกล่าว ' มันจะสนใจดูบ้านดัตช์’' แมรี่ ' ' แอนดี้ ' ถ้าใครมา '" ไม่มีใครจะมา ' แมรี่แต่แม่จะโกรธมากถ้าเราไม่กลับ 'กล่าวว่า แอนดี้ เธอจะบอกว่า เราไม่สามารถไปเพิ่มเติมใด ๆโดยปราศจากเธอ แล้วเราก็จะได้พักอยู่ในโรงแรมตลอดเวลามันก็จะน่าเบื่อจริงๆ . . .' โอเค ' แมรี่ ' ใช่ เหมือนเคย .แอนดี้ก็เริ่มไปออกประตู แต่จู่ๆ เขาก็หยุดและผลักแมรี่กลับเข้าไปในห้องคนที่อยู่ข้างนอก เขากล่าวอย่างเงียบพวกเขาช่วยกันมองผ่านประตูครึ่งเปิดระวังว่าไม่มีใครสามารถดูพวกเขา มันไม่ใช่บ้านของพวกเขา :พวกเขาไม่อยากให้ใครถามพวกเขาสิ่งที่พวกเขาทำมีอัมสเตอร์ดัมเป็นเมืองที่ไม่ธรรมดา มันมีถนน , บ้าน ,ร้านค้า ร้านอาหาร และโรงภาพยนตร์ เหมือนเมืองอื่นๆ แต่เพราะมันแบนมาก มันมีมาก และมากของจักรยานและไม่คันมาก และก็ยังมีมากและมากของเรือคลองในคลอง