Haemoglobin was analysed from blood

Haemoglobin was analysed from blood samples by cyanmethemoglobin
method as per Dacie and Lewis (1968).
Serum glucose was determined by GOD–POD method by
end point and kinetic assay as per method described by
Trinder (1969). Diluted serum was used for analyses of total
protein and albumin by modified Biuret method (Webster,
1977) and bromocresol green end point assay as per the
procedure of Doumas et al. (1971), respectively. Globulin was
calculated by subtracting the albumin from total protein. The
ratio of albumin concentration to globulin was expressed as
albumin globulin ratio. Concentrations of serum creatinine by
alkaline picrate method (Bonses and Taussky, 1945), urea by
the diacetyl monoxime method (Wybenga et al., 1971), and
cholesterol by one step method of Wybenga et al. (1970)
were determined. The serum aspartate transaminase (AST, EC
2.6.1.1) and alanine transaminase (ALT, EC 2.6.1.2) activities
were analysed by the procedure of Reitmann and Frankel
(1957) using the reagent commercial kits (Span Diagnostics
Ltd., Surat, Gujarat, India). Alkaline phosphatase (ALP) activity
in serum was estimated by Kind and King (1954) method. All
estimations were performed in a UV Spectrophotometer
(Shimadzu, Kyoto, Japan) using specified wavelength.
Ammonia nitrogen concentrations in rumen fluid was
analysed by spectrophotometric method as described by
Chaney and Marbach (1962). Total nitrogen was determined
by Kjeldahl procedure (AOAC, 1995) from 5 ml rumen fluid.
Five ml rumen fluid was transferred to centrifuge tubes and
mixed with 5 ml of 20% trichloroacetic acid (TCA). After 12 h,
tubes were centrifuged at 3500 rpm for 10 min. The precipitate
was analysed for TCA-precipitable nitrogen (TCA-ppt N)
by Kjeldahl procedure (AOAC, 1995). Total and individual VFA
in the rumen fluid samples were determined using Gas
chromatograph (GC-1000, Dani, Milan, Italy) equipped with
flame ionization detector (FID) and stainless steel packed
column (Chromatopak, length 2 m; dia. 1/8″; mesh range 80–
100; liq. 10% SP-1000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Haemoglobin ถูก analysed จากตัวอย่างเลือด โดย cyanmethemoglobinวิธีตาม Dacie และลูอิส (1968)กำหนดน้ำตาลในซีรั่ม โดยวิธีพระ – ฝักโดยจุดสิ้นสุดและวิเคราะห์เดิม ๆ ตามวิธีที่อธิบายไว้โดยTrinder (1969) ใช้สำหรับวิเคราะห์รวมเซรั่มแตกออกโปรตีนและ albumin โดยปรับเปลี่ยนวิธี Biuret (เว็บสเตอร์1977) และวิเคราะห์จุดสิ้นสุดเขียว bromocresol ตามวิธีของ Doumas et al. (1971), ตามลำดับ กลอบูลินถูกคำนวณ โดยลบ albumin จากโปรตีนทั้งหมด ที่อัตราส่วนของความเข้มข้นของ albumin เพื่อกลอบูลินถูกแสดงเป็นอัตราส่วนกลอบูลิน albumin ความเข้มข้นของ creatinine ในซีรั่มโดยวิธี picrate ด่าง (Bonses และ Taussky, 1945), ยูเรียด้วยวิธีการ monoxime diacetyl (Wybenga et al., 1971), และไขมัน โดยหนึ่งขั้นตอนวิธีของ Wybenga et al. (1970)ได้กำหนด Transaminase aspartate เซรั่ม (AST, EC2.6.1.1) และอะลานีน transaminase (ALT, EC 2.6.1.2) กิจกรรมมี analysed ด้วยกระบวนการ Reitmann และ Frankel(1957) โดยใช้รีเอเจนต์ชุดเชิงพาณิชย์ (ระยะวินิจฉัยจำกัด สุราษฎร์ธานี Gujarat อินเดีย) กิจกรรมอัลคาไลน์ฟอสฟาเตส (แอลป์)ในซีรั่มถูกประเมิน โดยวิธีการชนิดและคิง (1954) ทั้งหมดประมาณดำเนินในเครื่องทดสอบกรดด่าง UV(Shimadzu เกียวโต ญี่ปุ่น) ใช้ระบุความยาวคลื่นมีความเข้มข้นของไนโตรเจนแอมโมเนียในน้ำต่อanalysed โดยวิธี spectrophotometric ตามที่อธิบายไว้โดยChaney และ Marbach (1962) ไนโตรเจนถูกกำหนดโดยวิธี Kjeldahl (AOAC, 1995) จาก 5 ml ต่อน้ำ5 มล.ต่อน้ำมันถูกถ่ายโอนไปเครื่องหมุนเหวี่ยงท่อ และผสม ด้วย 5 ml ของกรด trichloroacetic 20% (TCA) หลังจาก 12 hหลอดถูก centrifuged ที่ 3500 รอบต่อนาทีใน 10 นาที Precipitateถูก analysed สำหรับ TCA precipitable ไนโตรเจน (N TCA ppt)โดยวิธี Kjeldahl (AOAC, 1995) VFA รวม และแต่ละในการต่อ ตัวอย่างของเหลวถูกกำหนดโดยใช้แก๊สchromatograph (GC-1000, Dani มิลาน อิตาลี) พร้อมเครื่องตรวจจับการ ionization เปลวไฟ (FID) และสแตนเลสบรรจุคอลัมน์ (Chromatopak ความยาว 2 เมตร dia. 1/8″ ตาข่ายช่วง 80-100 liq. 10% SP 1000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Haemoglobin ได้รับการวิเคราะห์จากตัวอย่างเลือดโดย cyanmethemoglobin
วิธีตาม Dacie และลูอิส (1968).
เซรั่มกลูโคสถูกกำหนดโดยวิธีการ GOD-POD โดย
จุดสิ้นสุดและทดสอบการเคลื่อนไหวตามวิธีการอธิบายโดย
Trinder (1969) ซีรั่มปรับลดที่ใช้สำหรับการวิเคราะห์จากทั้งหมด
โปรตีนและโปรตีนชนิดหนึ่งโดยวิธี Biuret แก้ไข (เว็บสเตอร์,
1977) และ bromocresol ทดสอบจุดสิ้นสุดสีเขียวตาม
ขั้นตอนของ Doumas และคณะ (1971) ตามลำดับ globulin ถูก
คำนวณโดยการหักจากโปรตีนอัลบูมิทั้งหมด
อัตราส่วนของความเข้มข้นของโปรตีนชนิดหนึ่งที่จะ globulin ถูกแสดงเป็น
อัตราส่วนโกลบูลิอัลบูมิ การกระจุกตัวของ creatinine ในเลือดโดย
วิธี picrate ด่าง (Bonses และ Taussky 1945), ยูเรียโดย
วิธี monoxime diacetyl (Wybenga et al., 1971) และ
คอเลสเตอรอลโดยวิธีการขั้นตอนหนึ่งใน Wybenga และคณะ (1970)
ได้รับการพิจารณา ซีรั่ม aspartate transaminase (AST, EC
2.6.1.1) และ transaminase อะลานีน (ALT, EC 2.6.1.2) กิจกรรม
การวิเคราะห์ขั้นตอนของ Reitmann และแฟรงเคิล
(1957) โดยใช้ชุดน้ำยาเชิงพาณิชย์ (ช่วงวินิจฉัย
จำกัด , Surat รัฐคุชราต , อินเดีย) ด่าง phosphatase (ALP) กิจกรรม
ในซีรั่มเป็นที่คาดกันโดยชนิดและพระมหากษัตริย์ (1954) วิธีการ ทั้งหมด
ประมาณการได้ดำเนินการใน Spectrophotometer UV
(Shimadzu, เกียวโต, ญี่ปุ่น) โดยใช้ความยาวคลื่นที่ระบุ.
ความเข้มข้นของแอมโมเนียไนโตรเจนในของเหลวในกระเพาะรูเมนได้รับการ
วิเคราะห์โดยวิธีสเปกตามที่อธิบาย
นี่ย์และ Marbach (1962) ไนโตรเจนทั้งหมดถูกกำหนด
โดยขั้น Kjeldahl (AOAC, 1995) ตั้งแต่วันที่ 5 มลกระเพาะของเหลว.
ห้ามลกระเพาะของเหลวถูกโอนไปยังหลอด centrifuge และ
ผสมกับ 5 ml 20% กรดไตรคลอโร (TCA) หลังจาก 12 ชั่วโมง,
หลอดถูกหมุนเหวี่ยงที่ 3500 รอบต่อนาทีเป็นเวลา 10 นาที ตะกอน
ได้รับการวิเคราะห์ไนโตรเจน TCA-precipitable (TCA-PPT N)
โดยขั้นตอน Kjeldahl (AOAC, 1995) รวมและบุคคล VFA
ในตัวอย่างของเหลวในกระเพาะรูเมนได้รับการพิจารณาโดยใช้ก๊าซ
Chromatograph (GC-1000, แดนี, มิลาน, อิตาลี) พร้อมกับ
เครื่องตรวจจับเปลวไฟไอออนไนซ์ (FID) และสแตนเลสบรรจุ
คอลัมน์ (Chromatopak ความยาว 2 เมตร. เส้นผ่าศูนย์กลาง 1/8 "; ตาข่ายช่วง 80-
100;. LIQ 10% SP-1000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฮีโมโกลบินวิเคราะห์จากตัวอย่างเลือดโดยวิธีพื้นที่ยกขึ้นระหว่างชั้นที่หนึ่งกับชั้นที่สอง
ตาม dacie และ Lewis ( 2511 ) .
กลูโคสในเลือดถูกกำหนดโดยพระเจ้า และฝักวิธี
จุดสิ้นสุดและพลังงานจลน์ ( ตามวิธีที่อธิบายไว้โดย
Trinder ( 1969 ) เซรั่มลดได้โดยการใช้โปรตีนและอัลบูมิน โดยการรวม
วิธีไบยูเร็ต ( Webster
1977 ) และโบรมอกลีซ สีเขียวจุดสุดท้ายตาม
การทดสอบขั้นตอน doumas et al . ( 1971 ) ตามลำดับ ที่ถูกคำนวณด้วยการลบ
อัลบูมินจากโปรตีนรวม
อัตราส่วนความเข้มข้นที่อัลบูมินจะแสดงเป็น
อัตราส่วนโกลบูมิน . ความเข้มข้นของ serum creatinine โดยวิธีอัลคาไลน์ ( bonses
พิเครต และ taussky 1945 ) , ยูเรียโดย
Name monoxime วิธี ( wybenga et al . , 1971 ) , และ
คอเลสเตอรอลโดยวิธีหนึ่งในขั้นตอนของ wybenga et al . ( 1970 )
) กำหนด เซรั่มโดย 4 ( AST , EC
2.6.1.1 ) และอะลานีนทรานซามิเนส ( ALT , EC 2.6.1.2 ) กิจกรรม
วิเคราะห์โดยวิธี reitmann แฟรงเคิล
( 1957 ) และการใช้เชิงพาณิชย์อิสระ ( ช่วงการ
ltd , สุราษฎร์ , คุชราต , อินเดีย ) ด่าง phosphatase ( ALP ) กิจกรรม
ในซีรั่มประมาณโดยชนิดและกษัตริย์ ( 1954 ) วิธี มีการปฏิบัติในการทั้งหมด

UV Spectrophotometer ( Shimadzu , เกียวโต , ญี่ปุ่น ) โดยใช้ความยาวคลื่นที่ระบุ แอมโมเนียไนโตรเจนในกระเพาะรูเมน (

) ของเหลวที่วิเคราะห์ โดย วิธีตามที่อธิบายไว้โดยเชนีย์ และมาร์บัก
( 1962 ) ไนโตรเจนทั้งหมดถูกกำหนดโดยขั้นตอน (
0 องศา เซลเซียส , 1995 ) 5 มล. ของเหลวจากกระเพาะ
.5 มล. ของเหลวทั้งหมดถูกย้ายไปที่หลอด centrifuge และ
5 ml ผสมกับ 20% กรดไตรคลอโรอะซิติก ( TCA ) หลังจาก 12 H ,
ท่อ คือระดับที่ 3500 รอบต่อนาทีเป็นเวลา 10 นาทีที่
จะทำการวิเคราะห์ TCA precipitable ไนโตรเจน ( TCA ( N )
โดยวิธีเจลดาห์ล ( โปรตีน , 1995 ) รวมและง่ายในอาหารเหลว
แต่ละตัวอย่างโดยใช้แก๊สโครมาโตกราฟ (
gc-1000 , เดนี่ , มิลานอิตาลี ) อุปกรณ์ตรวจจับไอออนไนซ์
เปลวไฟ ( FID ) และสแตนเลสบริการ
คอลัมน์ ( chromatopak ความยาว 2 เมตร เขา 1 / 8 เพลง ; ตาข่ายช่วง 80 – 100
; liq. 10% sp-1000 )