He was trying to remember when his

He was trying to remember when his mother had gotten a cat and couldn't come up with anything. Then he realized it was probably Hermione's. He hadn't seen the cat at all since she moved in and he had completely forgotten about it. He glanced at the clock and saw that it was seven in the morning.

"Ugh," he said, tossing the covers off of him. Now that he was awake, he wouldn't be able to go back to sleep. He wondered briefly if Hermione had left for work yet. Still too sleepy to apparate, he walked down to the dining room and saw it empty. He was about to turn around when he heard voices in the kitchen. He redirected and walked towards the source and peeked into the kitchen. In there he found Hermione, sitting on a bar stool, eating a bowl of oatmeal at the counter, while house elves roamed around.

Sensing him, she turned her head towards the door and grinned, "Good morning. You're up early."

He walked over to where she sat and leaned against the counter, "Yeah, you can thank this big, orange, furry, monstrosity of a cat that was lying on my chest for that."

He went over to a drawer and pulled out a spoon as Hermione stifled a giggle, "Sorry, that was probably Crookshanks. On the bright side, I think he likes you."

"Joy," he said sarcastically, taking a bite of her oatmeal with the spoon he procured.

She frowned at him and smacked his hand away as he went for a second bite, "There's a whole pot of oatmeal on the stove."

Sighing with mock frustration, he went over to the pot and poured oatmeal into a bowl then added some milk and brown sugar. He found another stool and pulled it next to her as he ate his breakfast, "So what's on the agenda for today?"

She shrugged, "Same as every week day. Work. Lunch at some point. You?"

"I don't have any orders today, so I was thinking of getting out of the manor at some point. Would you be interested in meeting up for lunch in Diagon Alley?"

She smiled and nodded, "Yes, I'd like that."

"Ok. Meet me at noon at the Leaky Cauldron and we'll go from there," he said, finishing off his oatmeal and placing the bowl in the sink. Hands in his pajama pockets, he walked back towards the door and called over his shoulder, "Have a good day at work."

Thanks to the alarm charm once again, Hermione met Draco at the Leaky Cauldron right on time and from there they made their way to Diagon Alley. As they walked along trying to find some place to eat, they noticed people staring, pointing, and whispering at their direction.

Draco scowled, "It's like they've never seen a married couple before walking down the street."

"I think it's more the fact that it's us rather than a married couple," said Hermione with a shrug. She'd long gotten used to the stares and whispers that she barely noticed it anymore.

"Still, they can mind their own bloody business," he said under his breath.

Hermione gave him a small smile and grabbed his hand, squeezing it, "Just ignore them."

He nodded, squeezing her hand back before letting go, "So, where did you want to go eat?"

They decided on a new deli shop that had opened up then stopped for some ice-cream cones before they headed back towards the Leaky Cauldron.

"Thanks for asking me out for lunch," she said, as they neared the floo.

"You're welcome," he said.

"Do you want to walk me back to my office?" she asked.

He nodded and together, they stepped into the fireplace and floo'd back to the Ministry.

They walked to her office and as they rounded the corner, they saw a very angry Ron, pacing back and forth in front of her office door, muttering to himself.

"Ron?" asked Hermione.

He looked up and scowled at the two of them, "There you are! I've been waiting for forever!"

Hermione looked at her watch, "I'm right on time, actually." She turned to Draco, "See you tonight?"

He nodded then leaned in and kissed her cheek before walking back towards the atrium.

Hermione turned her attention back to Ron, who was gaping at her.

"What?" she asked, walking passed him and opening her office door.

"Were my eyes playing tricks on me, or did Malfoy just kiss you?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาได้พยายามจดจำเมื่อแม่ของเขามีอากาศแมว และไม่มีอะไร แล้ว เขารู้ก็คงของเฮอร์ไมโอนี่ เขาไม่เห็นแมวเลยตั้งแต่เธอย้ายใน และเขาหมดเขาลืมเกี่ยวกับมัน เขา glanced ที่นาฬิกา และเห็นว่า มันเป็นเจ็ดในตอนเช้า"เดลิ เขากล่าวว่า โยนคลุมออกจากเขา ขณะที่กำลังตื่นตัว เขาจะไม่สามารถกลับไปนอน เขาสงสัยสั้น ๆ หากเฮอร์ไมโอนี่มีเหลือสำหรับการทำงานได้ ยังคงเกินไปง่วงไป apparate เขาเดินลงไปห้องอาหาร และเห็นมันว่างเปล่า กำลังจะเปิดรอบเมื่อเขาได้ยินเสียงในครัว เขาเปลี่ยนเส้นทาง และเดินเข้าไปหาแหล่งที่มา และ peeked เข้าไปในห้องครัว มี เขาพบเฮอร์ไมโอนี่ นั่งอยู่บนบาร์เก้าอี้สตูล กินชามข้าวโอ๊ตที่เคาน์เตอร์ ในขณะที่บ้านเอลฟ์ roamed รอบจับเขา เธอหันหัวไปทางประตูของเธอ และ grinned "อรุณสวัสดิ์ คุณทำขึ้นก่อน"เขาเดินผ่านไปที่เธอนั่ง และพิงกับตัวนับ "ใช่ คุณสามารถขอบคุณ ค่ะคำนี้ใหญ่ สีส้ม ขน ยาว แมวที่นอนบนหน้าอกของฉันที่"เขาเดินไปที่ลิ้นชัก และดึงออกช้อนเป็นเฮอร์ไมโอนี่ stifled การคิก, "ขอ ที่อาจ Crookshanks ด้านสว่าง ฉันคิดว่า เขาชอบคุณ""ความสุข เขากล่าวว่า sarcastically การกัดของข้าวโอ๊ตของเธอ ด้วยช้อนที่เขาจัดหาเธอ frowned ที่เขา และไมโครเวฟมือของเขาไป ตามเขาไปสำหรับกัดสอง "มีข้าวโอ๊ตเตาหม้อทั้งนั้น"Sighing กับจำลองแห้ว เขาเดินไปที่หม้อ และเทข้าวโอ๊ตลงในชาม แล้วเพิ่มบางนมและน้ำตาล เขาพบสตูลอีก และดึงข้าง ๆ เธอ ตามที่เขากินอาหารเช้าของเขา ดังนั้นคืออะไรในวาระการประชุมสำหรับวันนี้"เธอยักไหล่ "เหมือนกับทุกวันของสัปดาห์ การทำงาน อาหารกลางวันในบางจุด คุณ""ไม่มีใบสั่งใด ๆ วันนี้ ดังนั้นฉันคิดของการออกจากคฤหาสน์ในบางจุด คุณจะสนใจในประชุมสำหรับมื้อกลางวันวอตส์"เธอยิ้ม และเลย ต้อง "ใช่ ฉันต้องที่นี้"ทำงาน พบฉันที่เที่ยงที่หม้อน้ำรั่วเราจะไปจากที่นั่น เขากล่าว จบออกข้าวโอ๊ตของเขา และวางชามอ่าง มือในกระเป๋าชุดนอนของเขา เขาเดินไปยังประตู และเรียกว่าของเขา "มีวันดีในการทำงาน"จากเสน่ห์ปลุก ครั้ง เฮอร์ไมโอนี่ได้พบกับเดรโกที่หม้อน้ำรั่วที่เวลาบน และจากนั้น พวกเขาทำทางวอตส์ ขณะที่พวกเขาเดินตามพยายามค้นหาบางสถานที่กิน พวกเขาสังเกตเห็นคนจ้องมอง ชี้ และกระซิบที่ทิศทางของเดรโก scowled "มันเป็นเหมือนพวกเขาไม่เคยเห็นคู่สมรสก่อนเดินลงถนน""ผมคิดว่า มันเป็นมากกว่าความจริงที่ว่า มันเป็นเรามากกว่าคู่สมรส กล่าวว่า เฮอร์ไมโอนี่ ด้วยการยัก นานเธอได้รับใช้การจ้องและ whispers ว่า เธอแทบไม่สังเกตเห็นมันอีกต่อไป"ยัง พวกเขาสามารถคิดธุรกิจตนเองเลือด เขากล่าวว่า ภายใต้ลมหายใจเฮอร์ไมโอนี่เขามีรอยยิ้มเล็ก ๆ และคว้ามือของเขา บีบมัน เพียงแค่เข้าไป"เขาเลยต้อง บีบมือของเธอกลับก่อนให้ไป "ดังนั้น ที่ไม่ต้องการไปกิน"พวกเขาตัดสินใจบนเดลี่ช็อปใหม่ที่ได้เปิดขึ้น แล้วหยุดสำหรับบางโคน–น้ำแข็งก่อนที่พวกเขามุ่งหน้าไปยังหม้อน้ำรั่ว"ขอบคุณสำหรับขอหาอาหารกลางวัน เธอกล่าวว่า ขณะที่พวกเขา neared flooเขากล่าวว่า "ความยินดี"คุณต้องฉันเดินกลับไปที่สำนักงานของฉัน" เธอถามเขาเลยต้องกัน พวกเขาก้าวเข้าไปในเตาผิง และ floo อยากกลับไปที่กระทรวงพวกเขาเดินไปที่สำนักงานของเธอ และเป็นมุมมนพวกเขา พวกเขาเห็นความโกรธมากรอน pacing มาหน้าประตูของเธอ office, muttering กับตัวเอง"ปีศาจ" ถามเฮอร์ไมโอนี่เขามองขึ้น และ scowled ที่สองของพวกเขา คุณ มี ฉันจะรอตลอดไป"เฮอร์ไมโอนี่มองไปที่นาฬิกาของเธอ "ผมอยู่บนเวลา จริง" เธอหันมาเดรโก "เห็นคุณคืนนี้"เขาเลยต้อง แล้ววางกระจกใน และจูบแก้มเธอก่อนที่จะเดินไปยังห้องโถงใหญ่เฮอร์ไมโอนี่หันความสนใจของเธอกลับร้อน ใครรับอ้าปากค้างที่เธอ"อะไร" เธอถาม เดินผ่านเขาและเปิดประตูสำนักงานของเธอ"ตาเล่นเทคนิคฉัน หรือไม่ Malfoy เพียงจูบคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาพยายามที่จะจำได้ว่าเมื่อแม่ของเขามีอากาศแมวและไม่สามารถเกิดขึ้นกับสิ่ง จากนั้นเขาก็รู้ว่ามันอาจจะเป็นเฮอร์ไมโอของ เขาไม่เคยเห็นแมวที่ทุกคนตั้งแต่เธอย้ายเข้ามาอยู่และเขาได้ลืมสมบูรณ์เกี่ยวกับมัน เขาเหลือบมองไปที่นาฬิกาและเห็นว่ามันเป็นเจ็ดโมงเช้า

"ฮึ" เขากล่าวโยนผ้าห่มออกจากเขา ตอนนี้เขาก็ตื่นขึ้นมาเขาจะไม่สามารถที่จะกลับไปนอน เขาสงสัยในเวลาสั้น ๆ ถ้าเฮอร์ไมโอมีเหลือสำหรับการทำงานเลย ยังคงง่วงนอนเกินไปที่จะ Apparate เขาเดินลงไปที่ห้องรับประทานอาหารและเห็นว่ามันว่างเปล่า เขากำลังจะหันไปรอบ ๆ เมื่อเขาได้ยินเสียงในห้องครัว เขาเปลี่ยนเส้นทางและเดินไปสู่แหล่งที่มาและแอบมองเข้าไปในห้องครัว ในนั้นเขาพบว่าเฮอร์ไมโอนั่งอยู่บนเก้าอี้บาร์กินชามข้าวโอ๊ตที่เคาน์เตอร์ในขณะที่เอลฟ์บ้านท่องไปทั่ว

การตรวจวัดเขาเธอหันหัวของเธอที่มีต่อประตูและยิ้ม "ตอนเช้าที่ดี. คุณขึ้นต้น."

เขาเดินไปที่เธอนั่งพิงเคาน์เตอร์ "ใช่คุณสามารถขอบคุณนี้ใหญ่, สีส้ม, ขนประหลาดของแมวที่กำลังนอนอยู่บนหน้าอกของฉันว่า."

เขาเดินไปที่ลิ้นชักและดึงออกมาช้อนเป็นเฮอร์ไมโอกลั้นขำ "ขอโทษที่อาจจะรุกแชงค์. ด้านสว่างผมคิดว่าเขาชอบคุณ."

"จอย" เขากล่าวประชดการกัดของข้าวโอ๊ตของเธอด้วยช้อนที่เขาจัดหา

เธอขมวดคิ้วที่เขาและตีมือของเขาออกไปขณะที่เขาเดินสำหรับกัดสอง "มีทั้งหม้อข้าวโอ๊ตบนเตาเป็น."

ถอนหายใจกับแห้วเยาะเย้ยเขาเดินไปที่หม้อและเทลงในชามข้าวโอ๊ตแล้วเพิ่มนมและน้ำตาลทรายแดง เขาพบว่าอุจจาระอื่นและดึงมันต่อไปให้กับเธอในขณะที่เขากินอาหารเช้าของเขา "ดังนั้นสิ่งที่อยู่ในวาระการประชุมในวันนี้?"

เธอยักไหล่ "เช่นเดียวกับวันทุกสัปดาห์. งาน. รับประทานอาหารกลางวันที่บางจุด. คุณ?"

"ผมไม่ได้มีคำสั่งใด ๆ ในวันนี้ดังนั้นฉันคิดของการเดินทางออกจากคฤหาสน์ในบางจุด. คุณจะสนใจในการประชุมขึ้นสำหรับการรับประทานอาหารกลางวันในตรอกไดแอกอน?"

เธอยิ้มและพยักหน้า "ใช่ฉันต้องการที่."

"OK. พบกับเราในเวลาเที่ยงที่ร้านหม้อใหญ่รั่วและเราจะไปจากที่นั่น" เขากล่าวจบออกข้าวโอ๊ตของเขาและการวางชามในอ่าง มือในกระเป๋ากางเกงของเขาเขาเดินกลับไปที่ประตูและเรียกข้ามไหล่ของเขา "มีวันที่ดีในการทำงาน."

ขอบคุณเสน่ห์ปลุกอีกครั้งเฮอร์ไมโอพบกับเดรโกที่ร้านหม้อใหญ่รั่วตรงเวลาและจากที่นั่นพวกเขาทำทางของพวกเขาไปยังตรอกไดแอกอน ขณะที่พวกเขาเดินไปตามพยายามที่จะหาสถานที่ที่จะกินพวกเขาสังเกตเห็นคนที่จ้องมองชี้และกระซิบที่ทิศทางของพวกเขา

เดรโก scowled "มันเป็นเหมือนพวกเขาไม่เคยเห็นคู่แต่งงานก่อนที่จะเดินลงถนน."

"ผมคิดว่ามันมากขึ้นความจริงที่ว่ามันเป็นเรามากกว่าคู่สมรส" เฮอร์ไมโอกับยักกล่าวว่า เธอต้องการอากาศยาวที่ใช้ในการจ้องและกระซิบว่าเธอแทบจะไม่สังเกตเห็นมันอีกต่อไป

" แต่ถึงกระนั้นพวกเขาสามารถทราบธุรกิจเลือดของตัวเอง" เขากล่าวว่าภายใต้ลมหายใจของเขา

เฮอร์ไมโอทำให้เขามีรอยยิ้มเล็ก ๆ และคว้ามือของเขาบีบมัน "เพียงแค่ไม่สนใจพวกเขา."

เขาพยักหน้าบีบมือของเธอกลับมาก่อนที่จะปล่อยไป "ดังนั้นที่คุณไม่ได้ต้องการที่จะไปกินหรือ?"

พวกเขาตัดสินใจที่เกี่ยวกับร้านเดลี่ใหม่ที่ได้เปิดขึ้นแล้วก็หยุดสำหรับบางกรวยไอศครีมก่อนที่จะมุ่งหน้ากลับไปที่ร้านหม้อใหญ่รั่ว

"ขอบคุณสำหรับการขอให้ฉันออกสำหรับมื้อกลางวัน" เธอกล่าวขณะที่พวกเขาใกล้ floo

"ยินดีต้อนรับคุณ" เขากล่าว

"คุณต้องการที่จะเดินฉันกลับไปที่สำนักงานของฉัน?" เธอถาม.

เขาพยักหน้าและร่วมกันพวกเขาก้าวเข้าไปในเตาผิงและ floo'd กลับไปที่กระทรวง

พวกเขาเดินไปที่สำนักงานของเธอและเมื่อพวกเขาโค้งมนมุมที่พวกเขาเห็นโกรธมากรอนเดินไปมาอยู่หน้าประตูห้องทำงานของเธอพึมพำกับตัวเอง

"รอน?" ถามเฮอร์ไมโอ

เขาเงยหน้าขึ้นและ scowled ที่สองของพวกเขา "มีคุณฉันได้รับการรอตลอดไป!"

เฮอร์ไมโอดูนาฬิกาของเธอ "ฉันขวาในเวลาจริง." เธอหันไปเดรโก "ดูคุณคืนนี้?"

เขาพยักหน้าแล้วโน้มตัวในและจูบแก้มของเธอก่อนที่จะเดินกลับไปยังห้องโถง

เฮอร์ไมโอหันมาสนใจเธอกลับไปที่รอนที่ถูกอ้าปากค้างไปที่เธอ

"อะไร?" เธอถามเดินผ่านเขาและเปิดประตูห้องทำงานของเธอ

"ตาของฉันเล่นตลกกับผมหรือไม่มัลฟอยเพียงแค่จูบคุณ?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาพยายามที่จะจำได้ว่าเมื่อแม่ของเขาได้รับแมวและไม่สามารถทำอะไรได้ ต่อมาก็อาจ เฮอร์ไมโอนี่ เขาไม่เห็นแมวเลย ตั้งแต่เธอย้ายเข้ามา และเขาก็ลืมมัน เขาดูนาฬิกาแล้วพบว่ามันเป็นเจ็ดในตอนเช้า" อือ " เขากล่าว , โยนผ้าห่มออกจากตัวเขา ตอนนี้เขาตื่น เขาจะได้ไม่ต้องกลับไปนอน เขาสงสัยว่าสั้น ๆถ้าเฮอร์ไมโอนี่ได้ออกไปทำงานเลย ยังง่วง หายตัวได้ เขาเดินลงไปที่ห้องอาหาร เห็นมันว่าง เขาหันไปรอบ ๆเมื่อเขาได้ยินเสียงในครัว เขาเปลี่ยนเส้นทาง และเดินไปหาแหล่งที่มา และแอบมองเข้าไปในครัว ที่นั่นเขาพบเฮอร์ไมโอนี่นั่งอยู่บนเก้าอี้บาร์ กินชามข้าวโอ๊ตที่เคาน์เตอร์ ขณะที่เอลฟ์ทั่วบ้านทั่วจากเขา เธอหันกลับไปยังประตู แล้วสแยะยิ้ม " อรุณสวัสดิ์ คุณตื่นเช้าจัง "เขาเดินไปที่เธอนั่งพิงกับเคาน์เตอร์ " ใช่คุณสามารถขอบคุณใหญ่ สีส้ม ขนยาว , ความโหดร้ายของแมวที่วางอยู่บนหน้าอกของฉัน”เขาเดินไปที่ลิ้นชัก ดึงออก ช้อนใจ เฮอร์ไมโอนี่หัวเราะ ขอโทษ ที่อาจจะครุกแชงก์ . ด้านสว่าง , ฉันคิดว่าเค้าชอบคุณ ." จอย " เขากล่าวแดกดัน , เคี้ยวข้าวโอ๊ตของเธอกับช้อนเขาจัดหาเธอขมวดคิ้วที่เขาหวดมือหนีเขาไปกัดที่สอง " มีทั้งหม้อข้าวโอ๊ตต้มบนเตา”ถอนหายใจกับเสียงเย้ยหยัน เขาไปบ้านหม้อแล้วเทข้าวโอ๊ตในชามแล้วเติมนมและน้ำตาล . เขาพบอุจจาระอีกและดึงมันข้างๆเธอ เมื่อเขากินอาหารเช้าของเขา " แล้วในวาระการประชุมสำหรับวันนี้เธอยักไหล่ " เหมือนทุกๆ สัปดาห์ วัน งาน กลางวัน รับประทานอาหารกลางวัน ณ บางจุด คุณ " ?" ฉันไม่ได้มีคำสั่งวันนี้ ดังนั้นฉันคิดว่าจะออกจากคฤหาสน์ในบางจุด คุณมีความสนใจในการประชุมขึ้น สำหรับมื้อกลางวันในตรอกไดแอกอน ?เธอยิ้มและพยักหน้า " ใช่ ฉันชอบมัน . "" โอเค เจอกันเที่ยงที่ร้านหม้อใหญ่รั่ว และเราจะไปจากที่นี่ " เขากล่าวจบจากข้าวโอ๊ตของเขาและวางชามในอ่าง มือในกระเป๋าชุดนอนของเขา เขาเดินกลับไปที่ประตูและเรียกผ่านไหล่ของเขา " มีวันที่ดีในที่ทำงาน”ขอบคุณที่ปลุกเสน่ห์อีกครั้ง เฮอร์ไมโอนี่พบกับเดรโกที่ร้านหม้อใหญ่รั่วตรงเวลาและจากที่นั่นพวกเขาทำทางของพวกเขาไปยังตรอกไดแอกอน . ขณะที่พวกเขาเดินตาม พยายามหาที่กินข้าว ก็เห็นคนมอง ชี้ และกระซิบในทิศทางของตนเองเดรโกหน้าบึ้ง " มันเหมือนพวกเขาไม่เคยเห็นคู่ที่แต่งงานก่อนเดินลงถนน ." ฉันคิดว่ามันมากกว่าความจริงที่ว่าเป็นเรามากกว่าที่จะเป็นคู่แต่งงาน " เฮอร์ไมโอนี่พร้อมกับยักไหล่ เธอจะยาวได้ใช้สายตาและกระซิบว่า เธอเพิ่งจะสังเกตเห็นมันได้อีกต่อไป" แต่ พวกเขาสามารถช่วยธุรกิจเปื้อนเลือดของตัวเอง " เขากล่าวว่า ภายใต้ลมหายใจของเขาเฮอร์ไมโอนี่ยิ้มให้เขาเล็กๆ และคว้ามือของเขาบีบมัน " เพียงไม่สนใจพวกเขา . "เขาพยักหน้า บีบมือเธอกลับมา ก่อนที่จะปล่อยให้ไป " แล้วเธออยากไปกิน ? "พวกเขาตัดสินใจใหม่ อาหารสําเร็จรูปร้านที่ได้เปิดขึ้นแล้วหยุดบางกรวยไอศครีมก่อนที่จะมุ่งหน้ากลับร้านหม้อใหญ่รั่ว" ขอบคุณที่ชวนไปกินข้าว " เธอกล่าวขณะที่พวกเขา neared น้ำท่วม ." ไม่เป็นไรครับ " เขากล่าว" คุณต้องการให้ผมเดินกลับไปที่ห้องทำงานของฉัน " เธอถามเขาพยักหน้าและร่วมกันพวกเขาก้าวเข้าไปในเตาผิง และน้ำท่วมก็หลังกระทรวงพวกเขาเดินไปที่ห้องทำงานของเธอ และพวกเขาที่โค้งมนมุม พวกเขาเห็นโกรธรอน เดินกลับไปกลับมาอยู่หน้าประตูสำนักงาน เธอพึมพำกับตัวเอง" รอน " ? ถามเฮอร์ไมโอนี่เขาเงยหน้าขึ้นและหน้าบึ้งที่สองของพวกเขา , " คุณมี ผมรอตลอดไป !เฮอร์ไมโอนี่มองนาฬิกาข้อมือของเธอ " ฉันกำลังอยู่ในเวลาจริง " เธอหันไปหาเดรโก " เจอคุณคืนนี้ ?เขาพยักหน้าแล้วโน้มเข้ามาจูบที่แก้มของเธอ ก่อนที่จะเดินกลับไปยังลานเฮอร์ไมโอนี่หันความสนใจของเธอกลับไปรอน ที่จ้องเธอ" อะไร ? " เธอถาม เดินผ่านเขาและเปิดประตูห้องทำงานของเธอ" ตาฉัน กำลังเล่นกล หรือว่า มัลฟอยจูบเธอ ?