The water pouring is the most impor

The water pouring is the most important part of the Thai wedding ceremony as during this part the couple officially become husband (สามี [saa-mee]) and wife (ภรรยา [pan-ra-ya]). Traditionally, this was all that was required to validify the marriage, but nowadays the couple are also required to obtain a marriage certificate (ทะเบียนสมรส [ta-bian som-rot]) from the Amper or local registration office.

Before the water pouring can take place the couple must seat themselves at the traditional water pouring tables (ตั่งรดน้ำ [Dtang Rot Naam]), with the bride to the left of the grrom. They will each have a ceremonial headdress (มงคล [Mong Kol]) , made from one piece of cotton to signify the joining of the couple, placed upon their heads. The Mong Kol will have previously been blessed by the Buddhist monks earlier in the wedding.

The couple will be fully prepared for the water pouring to commence once they place both hands (palms together), overhanging the water pouring table and positioned above flowers that have been arranged in a water tray, to capture the water that runs off.

Each of the elder guests in turn will take the ceremonial water pouring conch shell (สังข์รดน้ำ [Sang Rot Naam]), which has been freshly filled with holy water from the Buddhist ceremony, and pour a trickle of water from the base of the thumb to the fingertips over first the groom’s and then the bride.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทน้ำเป็นส่วนสำคัญของพิธีแต่งงานไทยระหว่างนี้ส่วนทางกลายเป็นคู่สามี (สามี [ซอง-ฉัน]) และภรรยา (ภรรยา [ปานระยะ]) ประเพณี เป็นที่ต้องการแต่งงาน validify แต่ปัจจุบันทั้งคู่ยังต้องขอใบสำคัญการสมรส (ทะเบียนสมรส [bian ตา ส้มเน่า]) จากอำเภอหรือสำนักงานทะเบียนท้องถิ่นก่อนจะใช้น้ำเท สถานคู่ต้องนั่งเองที่โต๊ะเทน้ำแบบดั้งเดิม (ตั่งรดน้ำ [Dtang เน่าฮิมน้ำ]), กับเจ้าสาวที่ด้านซ้ายของ grrom พวกเขาจะได้โพกพิธี (มงคล [มงคล]), ทำจากผ้าฝ้ายมีความหมายรวมของคู่ วางศีรษะของพวกเขา มงคลจะได้ก่อนหน้านี้รับพรจากพระสงฆ์ก่อนหน้านี้ในงานแต่งงานทั้งคู่จะเตรียมน้ำเทจะเริ่มเมื่อพวกเขาวางสองมือ (ฝ่ามือโดด) ยื่นตารางเทน้ำอย่างเต็มที่ และอยู่เหนือดอกไม้ที่การจัดเรียงในถาดน้ำ การถ่ายน้ำที่วิ่งกับพี่แขกในการเปิดจะใช้น้ำเทสังข์ (สังข์รดน้ำ [Sang เน่าฮิมน้ำ]), ซึ่งสดใหม่กรอก ด้วยน้ำศักดิ์สิทธิ์จากพิธีทางพุทธศาสนา และเทหยดน้ำจากฐานนิ้วโป้งให้ปลายนิ้วกว่าแรกของเจ้าบ่าว และเจ้าสาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำไหลเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของพิธีแต่งงานแบบไทยในช่วงสองสามส่วนนี้อย่างเป็นทางการกลายเป็นสามี (สามี [SAA-Mee]) และภรรยา (ภรรยา [Pan-RA-ya]) ประเพณีนี้เป็นสิ่งที่ถูกต้องเพื่อ validify แต่งงาน แต่ในปัจจุบันทั้งคู่ยังจะต้องได้รับใบรับรองการแต่งงาน (ทะเบียนสมรส [TA-เปี่ยนส้มเน่า]) จากสำนักงานทะเบียนอำเภอหรือท้องถิ่น.

ก่อนที่น้ำไหลกระป๋อง ใช้สถานที่ทั้งคู่ต้องนั่งตัวเองที่เทน้ำแบบดั้งเดิมตาราง (ตั่งรดน้ำ [Dtang Rot Naam]) กับเจ้าสาวทางด้านซ้ายของ grrom ที่ พวกเขาแต่ละคนจะมีผ้าโพกศีรษะพระราชพิธี (มงคล [มงคล]) ที่ทำมาจากชิ้นส่วนของผ้าฝ้ายที่มีความหมายการเข้าร่วมของทั้งคู่วางอยู่บนหัวของพวกเขา มงคลจะได้รับก่อนหน้านี้ความสุขโดยพระสงฆ์ก่อนหน้านี้ในการจัดงานแต่งงาน.

ทั้งคู่จะได้รับการเตรียมการอย่างเต็มที่สำหรับน้ำไหลจะเริ่มทันทีที่พวกเขาวางมือทั้งสองข้าง (ฝ่ามือเข้าด้วยกัน) ยื่นน้ำเทโต๊ะและวางตำแหน่งข้างต้นดอกไม้ที่มี ถูกจัดให้อยู่ในถาดน้ำในการจับภาพน้ำที่วิ่งออกไป.

ทุกท่านพี่ในทางกลับกันจะใช้เปลือกน้ำพระราชพิธีเทสังข์ (สังข์รดน้ำ [Sang Rot Naam]) ซึ่งได้รับการเติมเต็มสดกับน้ำศักดิ์สิทธิ์จาก พิธีทางพุทธศาสนาและเทหยดน้ำจากฐานของนิ้วหัวแม่มือปลายนิ้วในช่วงแรกที่เจ้าบ่าวและเจ้าสาวแล้ว