Trends in ODThe future of OD, its p

Trends in OD
The future of OD, its present relevance and continued viability, have been the subject of considerable debate in recent years (Bradford and Burke, 2005). Much of this debate has focused on whether or not the more traditional humanistic values espoused by the founders of the field are still relevant or should be challenged by a set of more pragmatic business considerations (e.g. Worley and Feyerherm, 2003). There are also concerns that OD has become overly tool and technique oriented versus theory based (e.g. Bunker, Alban and Lewicki, 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวโน้มใน ODอนาคตของ OD มีความเกี่ยวข้อง และ ศักยภาพอย่างต่อเนื่อง ได้รับเรื่องของการอภิปรายในปีล่าสุด (แบรดฟอร์ดและวิลล์ส 2005) มากของการอภิปรายนี้ได้เน้นหรือไม่มีความเกี่ยวข้องยังคงค่า humanistic แบบดั้งเดิมที่ดำเนินการ โดยผู้ก่อตั้งขององโทรทรรศน หรือควรจะท้าทาย โดยชุดของการปฏิบัติพิจารณาธุรกิจ (เช่น Worley และ Feyerherm, 2003) มีอยู่นอกจากนี้ความกังวลว่า OD ได้กลายเป็นมากเกินไปเครื่องมือ และเทคนิคที่แปลกเมื่อเทียบกับทฤษฎีตาม (เช่นบังเกอร์ Alban และ Lewicki, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวโน้มใน OD
อนาคตของ OD, ความสัมพันธ์กันในปัจจุบันและมีชีวิตยังคงได้รับเรื่องของการถกเถียงอย่างมากในปีที่ผ่านมา (แบรดเบิร์คและ 2005) มากของการอภิปรายครั้งนี้ได้มุ่งเน้นหรือไม่เห็นอกเห็นใจค่าแบบดั้งเดิมมากขึ้นดำเนินการโดยผู้ก่อตั้งของ ELD Fi ที่มียังมีความเกี่ยวข้องหรือควรจะได้รับการท้าทายโดยชุดของการพิจารณาธุรกิจทางปฏิบัติมากขึ้น (เช่น Worley และ Feyerherm 2003 บริการ) นอกจากนี้ยังมีความกังวลว่า OD ได้กลายเป็นเครื่องมือที่มากเกินไปและเทคนิคที่มุ่งเน้นกับทฤษฎีพื้นฐาน (เช่นบังเกอร์เบลล่าและ Lewicki, 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวโน้มใน .อนาคตของ OD , ความเกี่ยวข้องในปัจจุบันและศักยภาพอย่างต่อเนื่อง ได้รับเรื่องของการอภิปรายมากในปีที่ผ่านมา ( แบรดฟอร์ดและ Burke , 2005 ) มากของการอภิปรายนี้ได้เน้นหรือไม่แบบดั้งเดิมมากขึ้นเห็นอกเห็นใจค่า espoused โดยผู้ก่อตั้งของละมั่งจึงยังคงเกี่ยวข้องหรือควรจะถูกท้าทายโดยชุดของการพิจารณาธุรกิจอย่างจริงจังมากขึ้น เช่น วอร์ลีย์ และ feyerherm , 2003 ) นอกจากนี้ยังมีความกังวลว่า OD เป็นเครื่องมือและเทคนิคที่มุ่งเน้นมากเกินไปเมื่อเทียบกับทฤษฎีพื้นฐาน ( เช่น บังเกอร์ เบลล่า และ lewicki , 2004 )