Rockefeller had the highest probabi

Rockefeller had the highest probability of shell disease infections,
particularly in the summer and winter. Salinity was not a significant
explanatory variable for this site ⁄ season interaction,
which was expected because previous research has not suggested
that shell disease varies with salinity (Shields and Overstreet,
2007). The site variation could be explained by water quality
and/or sediment substrate differences (Malloy, 1978; Vogan and
Rowley, 2002). Because Rockefeller is a wildlife refuge, we do not
expect it to have poorer water quality with increased fecal coliforms
or chitinoclastic bacteria than the other sites. However, if
the substrate at Rockefeller is different in composition and size,
the sediment may more readily hold bacteria or fungi that can
cause shell disease. It has been documented that areas with higher
sediment organic content have higher bacterial loads in the sediments
(Vogan and Rowley, 2002). In the future, sediment samples
should be collected to determine whether sediment composition
and particle size could explain variation in the prevalence and
intensity of shell disease across sites.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ร็อกกี้เฟลเลอร์ได้น่าเป็นสูงสุดของการติดเชื้อโรคเปลือกโดยเฉพาะในฤดูร้อนและฤดูหนาว เค็มไม่สำคัญตัวแปรอธิบายโต้ตอบไซต์ฤดูเวปนี้ซึ่งคาดว่าเนื่องจากงานวิจัยก่อนหน้านี้ได้แนะนำโรคที่เชลล์ขึ้นอยู่กับความเค็ม (โล่และ Overstreet2007. สามารถอธิบายความผันแปรของไซต์ โดยคุณภาพน้ำหรือความแตกต่างของพื้นผิวของตะกอน (Malloy, 1978 Vogan และลีย์ 2002) เพราะเฟลเลอร์เป็นหลบภัยของสัตว์ป่า เราไม่ได้คาดหวังว่าจะได้คุณภาพน้ำย่อม มีดื้ออุจจาระเพิ่มขึ้นหรือ chitinoclastic แบคทีเรียกว่าเว็บไซต์อื่น ๆ อย่างไรก็ตาม ถ้าพื้นผิวที่ร็อคกี้เฟลเลอร์มีความแตกต่างในองค์ประกอบและขนาดตะกอนอาจมากขึ้นค้างแบคทีเรียหรือเชื้อราที่สามารถทำให้เกิดโรคเปลือก ได้มีบันทึกไว้ว่าพื้นที่มีสูงปริมาณสารอินทรีย์ตะกอนมีปริมาณแบคทีเรียสูงในตะกอน(Vogan และลีย์ 2002) ตัวอย่างตะกอนในอนาคตควรรวบรวมการตรวจสอบว่าองค์ประกอบของตะกอนและขนาดอนุภาคสามารถอธิบายความผันแปรในความชุก และความรุนแรงของโรคเปลือกในไซต์ต่าง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กี้เฟลเลอร์มีความน่าจะเป็นสูงสุดของการติดเชื้อโรคเปลือก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูร้อนและฤดูหนาว ความเค็มไม่ได้เป็นอย่างมีนัยสำคัญ
ตัวแปรอธิบายสำหรับไซต์นี้ / ปฏิสัมพันธ์ฤดูกาล
ซึ่งคาดว่าเพราะวิจัยก่อนหน้านี้ยังไม่ได้ชี้ให้เห็น
ว่าโรคเปลือกแตกต่างกันกับความเค็ม (โล่และ Overstreet,
2007) การเปลี่ยนแปลงเว็บไซต์สามารถอธิบายได้โดยคุณภาพน้ำ
และ / หรือตะกอนความแตกต่างของพื้นผิว (ลอย 1978; Vogan และ
ลีย์, 2002) เพราะกี้เฟลเลอร์เป็นที่หลบภัยของสัตว์ป่าที่เราไม่ได้
คาดหวังว่ามันจะมีคุณภาพน้ำที่ยากจนกว่ากับโคลิฟอร์มในอุจจาระเพิ่มขึ้น
หรือแบคทีเรีย chitinoclastic กว่าเว็บไซต์อื่น ๆ แต่ถ้า
พื้นผิวที่กี้เฟลเลอร์ที่แตกต่างกันในองค์ประกอบและขนาดของ
ตะกอนมากขึ้นอย่างรวดเร็วอาจถือแบคทีเรียหรือเชื้อราที่สามารถ
ก่อให้เกิดโรคเปลือก มันได้รับการรับรองว่าพื้นที่ที่มีความสูงกว่า
ตะกอนสารอินทรีย์มีการโหลดแบคทีเรียที่สูงขึ้นในตะกอน
(Vogan และลีย์, 2002) ในอนาคตตัวอย่างตะกอนดิน
ควรจะเก็บเพื่อตรวจสอบว่าองค์ประกอบของตะกอน
และขนาดอนุภาคสามารถอธิบายการเปลี่ยนแปลงในความชุกและ
ความรุนแรงของโรคเปลือกในเว็บไซต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ร็อคกี้เฟลเลอร์ มีความน่าจะเป็นสูงสุดของเชื้อโรค เปลือกโดยเฉพาะอย่างยิ่งในฤดูร้อนและฤดูหนาว ความเค็มไม่พบตัวแปรที่อธิบายในเว็บไซต์นี้⁄ฤดูกาลปฏิสัมพันธ์ซึ่งคาดว่า เพราะงานวิจัยก่อนหน้านี้ยังไม่ได้แนะนำโรคเปลือกแตกต่างกันกับความเค็ม ( โล่ Overstreet และ ,2007 ) เว็บไซต์รูปแบบที่สามารถอธิบายได้โดยคุณภาพน้ำและ / หรือตะกอนพื้นผิวความแตกต่าง ( ลอย , 1978 ; vogan และราลี , 2002 ) เพราะกี้เฟลเลอร์เป็นที่หลบภัย เรา ไม่คาดหวังให้มีคุณภาพน้ำต่ำเพิ่มขึ้น ฟีคัลโคลิฟอร์มหรือ chitinoclastic แบคทีเรียกว่าเว็บไซต์อื่น ๆ แต่ถ้าพื้นผิวที่แตกต่างกันในร็อกกี้เฟลเลอร์เป็นองค์ประกอบและขนาดตะกอนที่อาจเพิ่มเติมพร้อมถือแบคทีเรียหรือเชื้อราที่สามารถสาเหตุโรคเปลือก มันได้รับการบันทึกว่า พื้นที่ที่มีสูงกว่าดินอินทรีย์เนื้อหาสูงกว่าในดินตะกอนแบคทีเรียโหลด( vogan กับราลี , 2002 ) ในอนาคต ตัวอย่างตะกอนดินควรเก็บเพื่อตรวจสอบว่าองค์ประกอบของดินตะกอนและขนาดอนุภาค สามารถอธิบายการเปลี่ยนแปลงในความชุกและความรุนแรงของโรคเปลือกข้ามเว็บไซต์