Cow MetabolismBottger et al. (2002)

Cow Metabolism
Bottger et al. (2002) reported that feeding high-linoleate safflower seeds permitted cows to maintain greater BCS, whereas feeding high-oleate safflower seeds increased milk fat synthesis. The apparent ability for cows to prioritize the use of energy for different metabolic processes depending on fatty acids composition of the fat source prompted Lake et al. (2005) to evaluate the interaction between BCS at parturition and postpartum supplementation of cracked high-oleic or high-linoleic acid safflower seeds on cow and calf production. Contrary to our hypothesis, lipid supplementation did not affect cow or calf performance (Lake et al., 2005), had minimal impacts on cow metabolic hormones or metabolites (Bottger et al., 2002; Lake et al., 2006b), and did not influence activity of lipogenic enzymes in s.c. adipose tissue collected from the cows (Lake et al., 2006d).

Plasma (Lake et al., 2007; Scholljegerdes et al., 2007) and milk fatty acid composition (Murrieta et al., 2006; Lake et al., 2007) reflected alterations in postpartum diet that were generally anticipated based on flow of fatty acids to the duodenum of cattle fed similar diets (Scholljegerdes et al., 2004b). Scholljegerdes et al. (2007) suggested that an apparent lack of concurrence between duodenal supply of TVA and concentrations of TVA in plasma with a concomitant increase in plasma concentrations of 18:2 cis-9, trans-11 was due to activity of stearoyl-CoA desaturase in the intestinal mucosa (Archibeque et al., 2005) or tissues, such as the mammary gland, that rapidly removed TVA from circulation (Bauman et al., 2001). Lake et al. (2007) indicated that the decrease in plasma TVA observed in cows fed high-linoleate safflower seeds as lactation progressed did not result from an increase secretion of TVA into milk. Because the metabolic demands of lactation seemed to prevent the deposition of exogenously-derived fatty acids in adipose tissue through d 90 of lactation, Lake et al. (2007) surmised that TVA was selectively incorporated into tissues other than milk and s.c. adipose tissue. Nevertheless, feeding beef cows diets high in 18:2n-6 during early lactation will increase milk output of both TVA and CLA (Murrieta et al., 2006; Lake et al., 2007). Less medium-chain fatty acids and more 18-carbon fatty acids in milk were indicative of reduced de novo fatty acid synthesis in the mammary gland of beef cows fed supplements containing safflower lipid (Murrieta et al., 2006; Lake et al., 2007). An increase in 18-carbon fatty acid in milk of cows fed safflower fat could also be explained by greater uptake of dietary fatty acids, which was supported by a trend toward greater lipoprotein lipase mRNA in mammary cells collected from cows fed high-linoleate safflower seeds (Murrieta et al., 2006). A lack of dietary fat-induced abundance of other lipogenic enzyme mRNA transcripts collected from mammary somatic cells (Murrieta et al., 2006; Murrieta, 2007) indicates that exogenously derived fatty acids diluted fatty acids synthesized de novo. This apparent dissociation between milk fatty acid composition and mRNA abundance for lipogenic enzymes may also be related to less substrate for milk fat synthesis in cows fed safflower seeds, which is supported by less digestion of NDF by cattle consuming cracked safflower seeds (Scholljegerdes et al., 2004b). Overall, feeding fat to lactating beef cows resulted in substantial changes in blood and milk fatty acids but the metabolic demands associated with lactation seem to override the potential to partition nutrients toward body energy reserves during early lactation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เผาผลาญอาหารของวัวBottger et al. (2002) รายงานว่า อาหารเมล็ดดอกคำฝอย linoleate สูงอนุญาตวัวรักษา BCS มากขึ้น ขณะให้อาหารสูง oleate ดอกคำฝอยเมล็ดเพิ่มนมสังเคราะห์ไขมัน ความสามารถที่ชัดเจนสำหรับวัวความสำคัญการใช้พลังงานสำหรับกระบวนการเผาผลาญแตกต่างกันขึ้นอยู่กับองค์ประกอบกรดไขมันของไขมันแหล่งรับพร้อมท์เล et al. (2005) เพื่อประเมินการโต้ตอบระหว่าง BCS ที่ parturition และเสริมหลังคลอดแตกโอเลอิคสูงหรือเมล็ดดอกคำฝอยกรดไลโนเลอิกสูงการผลิตวัวและลูกวัว ขัดกับสมมติฐานของเรา เสริมไขมันไม่มีผลต่อประสิทธิภาพของวัวหรือลูกวัว (ทะเลสาบและ al. 2005), มีผลกระทบน้อยที่สุดในวัวฮอร์โมนหรือสาร (Bottger et al. 2002 เลคร้อยเอ็ด 2006b), และไม่ได้มีอิทธิพลต่อกิจกรรมของเอนไซม์ lipogenic ในเปลวเอสที่รวบรวมจากวัว (เล et al. 2006 d)พลาสม่า (ทะเลสาบและ al. 2007 Scholljegerdes et al. 2007) และองค์ประกอบกรดไขมันนม (Murrieta et al. 2006 ทะเลสาบและ al. 2007) ผลการเปลี่ยนแปลงในอาหารหลังคลอดที่ได้คาดการณ์ไว้โดยทั่วไปตามลำดับของกรดไขมันต้นวัวอาหารคล้ายอาหาร (Scholljegerdes et al. 2004b) Scholljegerdes et al. (2007) แนะนำว่า การขาดชัดเจนมี duodenal อุปทานของ TVA และความเข้มข้นของ TVA ในพลาสมาเพิ่มขึ้นมั่นใจในความเข้มข้นของพลาสมาของ cis 18:2-9 ทรานส์-11 มาจากกิจกรรมของ stearoyl CoA desaturase ในเยื่อบุลำไส้ (Archibeque et al. 2005) หรือเนื้อ เยื่อ เช่นต่อมน้ำนม ที่เอา TVA อย่างรวดเร็วจากการไหลเวียน (บาวแมน et al , 2001) ทะเลสาบและ al. (2007) ระบุว่า การลดลงของพลาสม่า TVA ในวัวเลี้ยงสูง linoleate ดอกคำฝอยเมล็ดเป็นความก้าวหน้าให้นมบุตรผลไม่จากการหลั่งเพิ่มขึ้นของ TVA เข้าไปในนม เนื่องจากความต้องการเผาผลาญของหญิงให้นมบุตรดูเหมือนจะ ทำให้สะสมของมา exogenously กรดไขมันในเนื้อเยื่อไขมันผ่าน d 90 ของหญิงให้นมบุตร ทะเลสาบ et al. (2007) surmised ว่า TVA เลือกได้ถูกรวมเข้าไปในเนื้อเยื่ออื่นนอกเหนือจากนมและเอสมันเปลว อย่างไรก็ตาม กินเนื้อวัวอาหารสูง 18:2n-6 ในระหว่างช่วงให้นมบุตรจะเพิ่มผลผลิตน้ำนมของ TVA และคีมหนีบ (Murrieta et al. 2006 ทะเลสาบ et al. 2007) น้อยกว่ากรดไขมันสายโซ่ปานกลางและกรดไขมันที่คาร์บอน 18 เพิ่มเติมนมได้ส่อลด de novo สังเคราะห์กรดไขมันในต่อมน้ำนมของวัวเนื้อเลี้ยงผลิตภัณฑ์เสริมอาหารที่ประกอบด้วยไขมันดอกคำฝอย (Murrieta et al. 2006 ทะเลสาบ et al. 2007) การเพิ่มขึ้นของกรดไขมันที่คาร์บอน 18 นมวัวเลี้ยงดอกคำฝอยไขมันอาจยังสามารถอธิบาย โดยดูดซึมมากกว่าอาหารกรดไขมัน ซึ่งได้รับการสนับสนุน โดยโน้มขึ้นไลโปโปรตีนเอนไซม์ไลเปส mRNA ในเซลล์เต้านมจากวัวเลี้ยงเมล็ดดอกคำฝอย linoleate สูง (Murrieta et al. 2006) การขาดอาหารเกิดไขมันมากมายอื่น ๆ ใบ mRNA ของเอนไซม์ lipogenic รวบรวมจากเต้านมมาติกเซลล์ (Murrieta et al. 2006 Murrieta, 2007) ระบุว่า กรดไขมันกรดไขมัน exogenously รับผสมสังเคราะห์ de novo ยังอาจเกี่ยวข้อง dissociation นี้ชัดเจนระหว่างองค์ประกอบกรดไขมันของนมและความอุดมสมบูรณ์ของ mRNA สำหรับเอนไซม์ lipogenic พื้นผิวน้อยกว่านมไขมันสังเคราะห์ในเมล็ดดอกคำฝอย เลี้ยงวัวซึ่งวัวใช้เมล็ดดอกคำฝอยแตก (Scholljegerdes et al. 2004b) สนับสนุน โดยย่อยอาหารน้อยของ NDF โดยรวม นมไขมันเนื้อนมวัวส่งผลให้การเปลี่ยนแปลงที่พบในเลือดและน้ำนมกรดไขมัน แต่ดูเหมือนจะต้องเผาผลาญอาหารที่เกี่ยวข้องกับการให้นมบุตรเพื่อ แทนศักยภาพในการพาร์ติชันสารอาหารต่อร่างกายพลังงานสำรองในระหว่างช่วงให้นมบุตร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัวเผาผลาญ
Bottger et al, (2002) รายงานว่าการให้อาหารสูง linoleate เมล็ดดอกคำฝอยได้รับอนุญาตในการรักษาวัว BCS มากขึ้นในขณะที่การให้อาหารเมล็ดดอกคำฝอยสูง oleate สังเคราะห์ไขมันนมเพิ่มขึ้น ความสามารถที่เห็นได้ชัดสำหรับวัวจัดลำดับความสำคัญการใช้พลังงานในการเผาผลาญอาหารที่แตกต่างกันกระบวนการขึ้นอยู่กับองค์ประกอบของกรดไขมันไขมันที่มาแจ้งทะเลสาบ et al, (2005) ในการประเมินผลการทำงานร่วมกันระหว่าง BCS ที่คลอดหลังคลอดและอาหารเสริมของแตกกรดโอเลอิกสูงหรือสูงไลโนเลอิกเมล็ดดอกคำฝอยในวัวและการผลิตลูกวัว ตรงกันข้ามกับสมมติฐานของเราเสริมไขมันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อวัวหรือประสิทธิภาพลูกวัวมีผลกระทบน้อยที่สุดกับฮอร์โมนการเผาผลาญวัวหรือสาร (ทะเลสาบ et al, 2005.) (Bottger, et al., 2002; ทะเลสาบ, et al, 2006b.) และไม่ได้ทำ ไม่มีผลต่อการทำงานของเอนไซม์ lipogenic ในเนื้อเยื่อไขมันวิทยาที่เก็บได้จากวัว (ทะเลสาบ, et al, 2006d.). พลาสม่า (ทะเลสาบ et al, 2007;.. Scholljegerdes et al, 2007). และนมองค์ประกอบของกรดไขมัน (Murrieta, et al, 2006. ทะเลสาบ et al, 2007) สะท้อนให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในการรับประทานอาหารหลังคลอดที่ได้รับการคาดว่าจะโดยทั่วไปขึ้นอยู่กับการไหลของกรดไขมันไปที่ลำไส้เล็กส่วนต้นของวัวที่เลี้ยงด้วยอาหารที่คล้ายกัน (Scholljegerdes, et al, 2004b). Scholljegerdes et al, (2007) ชี้ให้เห็นว่าขาดความชัดเจนของความสามัคคีระหว่างอุปสงค์ในลำไส้เล็กส่วนต้นของ TVA และความเข้มข้นของ TVA ในพลาสมากับการเพิ่มขึ้นไปด้วยกันในระดับความเข้มข้นพลาสม่า 18: 2 ถูกต้อง-9, ทรานส์ 11 เป็นผลมาจากการทำงานของ desaturase stearoyl-CoA ใน เยื่อบุลำไส้ (Archibeque et al., 2005) หรือเนื้อเยื่อเช่นต่อมน้ำนมที่ถูกลบออกอย่างรวดเร็ว TVA จากการไหลเวียน (บาว et al., 2001) ทะเลสาบ et al, (2007) ชี้ให้เห็นว่าการลดลงของ TVA พลาสม่าที่สังเกตในวัวที่เลี้ยงสูง linoleate เมล็ดดอกคำฝอยเป็นความก้าวหน้าการให้นมไม่ได้เป็นผลมาจากการเพิ่มขึ้นของการหลั่งของ TVA ลงในนม เพราะความต้องการการเผาผลาญของการให้นมดูเหมือนจะป้องกันไม่ให้เกิดการสะสมของกรดไขมันจากภายนอกมาในเนื้อเยื่อไขมันผ่าน d 90 ของการให้นม, ทะเลสาบ, et al (2007) สันนิษฐานว่า TVA เป็น บริษัท การคัดเลือกเข้าไปในเนื้อเยื่ออื่น ๆ นอกเหนือจากนมและเซาท์แคโรไลนาเนื้อเยื่อไขมัน อย่างไรก็ตามการให้อาหารวัวเนื้อวัวอาหารสูง 18: 2n-6 ในช่วงให้นมบุตรในช่วงต้นจะเพิ่มผลผลิตน้ำนมของทั้งสอง TVA และ CLA (.. Murrieta et al, 2006; ทะเลสาบ et al, 2007) กรดไขมันน้อยกลางโซ่และอื่น ๆ กรดไขมัน 18 คาร์บอนในนมได้แสดงให้เห็นถึงการลดลงโนโวสังเคราะห์กรดไขมันในต่อมน้ำนมของวัวเนื้อผลิตภัณฑ์เสริมอาหารเลี้ยงที่มีไขมันดอกคำฝอย (Murrieta et al, 2006;.. ทะเลสาบ et al, 2007 ) การเพิ่มขึ้นของกรดไขมัน 18 คาร์บอนในนมของวัวที่เลี้ยงไขมันดอกคำฝอยยังสามารถอธิบายได้ด้วยการดูดซึมที่มากขึ้นของกรดไขมันในอาหารที่ได้รับการสนับสนุนจากแนวโน้มไลโปโปรตีนไลเปสมากขึ้น mRNA ในเซลล์เต้านมที่เก็บรวบรวมจากวัวที่เลี้ยงสูง linoleate เมล็ดดอกคำฝอย (Murrieta et al., 2006) ขาดความอุดมสมบูรณ์ของไขมันที่เกิดจากการบริโภคอาหารของเอนไซม์ lipogenic อื่น ๆ mRNA จิตบำบัดที่เก็บได้จากเซลล์ร่างกายของนม (Murrieta et al, 2006;. Murrieta, 2007) แสดงให้เห็นว่าได้รับมาจากภายนอกกรดไขมันปรับลดกรดไขมันสังเคราะห์โนโว ซึ่งแยกออกจากกันชัดเจนระหว่างนมองค์ประกอบของกรดไขมันและความอุดมสมบูรณ์ mRNA เอนไซม์ lipogenic ยังอาจจะเกี่ยวข้องกับพื้นผิวน้อยลงสำหรับการสังเคราะห์ไขมันนมในวัวที่เลี้ยงเมล็ดดอกคำฝอยซึ่งได้รับการสนับสนุนโดยการย่อยอาหารน้อย NDF วัวบริโภคแตกเมล็ดดอกคำฝอย (Scholljegerdes et al, , 2004b) โดยรวม, ไขมันให้อาหารวัวเนื้อวัวนมบุตรส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในเลือดและกรดไขมันนม แต่ความต้องการการเผาผลาญอาหารที่เกี่ยวข้องกับการให้นมบุตรดูเหมือนจะแทนที่ศักยภาพในการแบ่งพาร์ติชันสารอาหารที่มีต่อการสำรองพลังงานของร่างกายในช่วงให้นมบุตรในช่วงต้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมแทบอลิซึมของวัวbottger et al . ( 2002 ) รายงานว่า อาหารสูงลิโนลีเดอกคำฝอยเมล็ดอนุญาตวัวรักษา BCS มากขึ้น ในขณะที่อาหารสูงโอลีเอท ดอกคำฝอย เมล็ดเพิ่มนมไขมันสังเคราะห์ ความสามารถที่ชัดเจนสำหรับวัวที่จะจัดลำดับความสำคัญการใช้พลังงานสำหรับกระบวนการที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับการเผาผลาญกรดไขมันของแหล่งไขมันทำให้ทะเลสาบ et al . ( 2005 ) เพื่อศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างการตั้งครรภ์ และหลังคลอด ที่ BCS การแตกหรือกรด linoleic สูง โอเลอิกสูง ดอกคำฝอย เมล็ดในการผลิตวัวและลูกวัว ตรงกันข้ามกับสมมติฐานของเรา ไขมันในอาหารไม่มีผลต่อประสิทธิภาพหรือวัวลูกวัว ( ทะเลสาบ et al . , 2005 ) มีผลกระทบน้อยที่สุดในการเผาผลาญอาหาร หรือวัว ฮอร์โมน สาร ( bottger et al . , 2002 ; ทะเลสาบ et al . , 2006b ) และไม่มีผลต่อกิจกรรมของเอนไซม์ในซีไลโปจีนิคเนื้อเยื่อไขมันที่เก็บจากวัว ( ทะเลสาบ et al . , 2006d )พลาสมา ( ทะเลสาบ et al . , 2007 ; scholljegerdes et al . , 2007 ) และนมกรดไขมัน ( Murrieta et al . , 2006 ; ทะเลสาบ et al . , 2007 ) สะท้อนให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงในอาหารหลังคลอด ที่คาดการณ์ไว้โดยทั่วไปขึ้นอยู่กับการไหลของกรดไขมันในลำไส้ของวัว อาหารที่คล้ายกัน ( scholljegerdes et al . 2004b , ) scholljegerdes et al . ( 2550 ) แสดงให้เห็นว่าชัดเจนขาดความสอดคล้องระหว่างจัดหาลำไส้ของ TVA และความเข้มข้นของ TVA ในพลาสมามีเพิ่มขึ้นในพลาสมาของผู้ป่วย ( 2 cis-9 trans-11 , เนื่องจากกิจกรรมของ stearoyl COA desaturase ในเยื่อบุลำไส้ ( archibeque et al . , 2005 ) หรือเนื้อเยื่อ เช่น ต่อมเต้านมนั้นอย่างรวดเร็ว ลบออก TVA จากยอดขาย ( บาวแมน et al . , 2001 ) ทะเลสาบ et al . ( 2007 ) พบว่าลดลงในพลาสมาที่พบในวัวที่เลี้ยง TVA เมล็ดดอกคำฝอยลิโนลีเสูงในระยะใกล้ขึ้น ไม่ได้เป็นผลจากการเพิ่มการหลั่งของ TVA ลงไปในนม เพราะความต้องการการเผาผลาญของนม ดูเหมือนจะป้องกันการสะสมของ exogenously มาจากกรดไขมันในเนื้อเยื่อไขมันผ่าน D 90 น้ำนม , ทะเลสาบ et al . ( 2007 ) สันนิษฐานว่าถูกรวมการคัดเลือกเข้าสู่เนื้อเยื่อ TVA นอกจากนมและซี. เนื้อเยื่อไขมัน . อย่างไรก็ตาม การเลี้ยงวัวเนื้อ อาหารสูงใน 18:2n-6 ในช่วงต้นของการให้นมจะเพิ่มนมและผลผลิตของทั้ง TVA CLA ( Murrieta et al . , 2006 ; ทะเลสาบ et al . , 2007 ) ห่วงโซ่ขนาดกลางน้อยกว่ากรดไขมันมากกว่า 18 คาร์บอนกรดไขมันในน้ำนมถูกแสดงลดลงอีกครั้งกรดไขมันสังเคราะห์ในต่อมเต้านมวัวที่เลี้ยงเนื้อข้อมูลเพิ่มเติมที่ประกอบด้วยไขมัน ดอกคำฝอย ( Murrieta et al . , 2006 ; ทะเลสาบ et al . , 2007 ) เพิ่มใน 18 คาร์บอนกรดไขมันในน้ำนมวัวที่เลี้ยงดอกคำฝอยสามารถอธิบายโดยไขมันมากกว่าการเสริมกรดไขมัน ซึ่งได้รับการสนับสนุนโดยมีแนวโน้มมากขึ้นไลโปโปรตีนไลเปส mRNA ในเซลล์เต้านมวัวเลี้ยง เก็บจากเมล็ดดอกคำฝอยลิโนลีเสูง ( Murrieta et al . , 2006 ) การขาดอาหารไขมันและความอุดมสมบูรณ์ของอื่น ๆที่รวบรวมจาก mRNA transcripts ไลโปจีนิคเอนไซม์ต่อมน้ำนมโซมาติกเซลล์ ( Murrieta et al . , 2006 ; Murrieta , 2550 ) พบว่า exogenously กรดไขมันกรดไขมันสังเคราะห์ที่ได้มาเจือจางอีกครั้ง . นี้ปรากฏการเอารัดเอาเปรียบระหว่างนมองค์ประกอบกรดไขมันของเอนไซม์และความอุดมสมบูรณ์สำหรับไลโปจีนิคอาจจะเกี่ยวข้องกับไขมันสังเคราะห์พื้นผิวน้อยกว่านมโคเลี้ยงเมล็ดดอกคำฝอย ซึ่งได้รับการสนับสนุนโดยการย่อยน้อยกว่าของวัตถุโดยโคการบริโภคแตกเมล็ดดอกคำฝอย ( scholljegerdes et al . , 2004b ) โดยรวม อาหารไขมัน เพื่อให้นมวัวเนื้อ ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในเลือดและนมกรดไขมันแต่ความต้องการการเผาผลาญที่เกี่ยวข้องกับนม ดูเหมือน เพื่อให้ศักยภาพที่จะแบ่งสารอาหารต่อร่างกาย พลังงานสำรองช่วงการให้น้ำนม