1.2 The concept of strategy in the

1.2 The concept of strategy in the literature on communication management
If one examines the literature on communication management it is apparent that here, a
practically-oriented perspective which implicitly is based on simplified
decision-making models dominates (e.g. Tibbie, 1993; Argenti and Forman, 2002).
Many textbooks or handbooks formulate strategy concepts determined by case studies
(Fombrun and van Riel, 2004). In addition, numerous studies commissioned or
conducted by agencies adopt the synoptic-planning strategy model without
questioning it, yet hardly contribute to a systematic increase in knowledge. The
extent to which communication management is in fact a strategic function has rarely
been directly addressed (Moss and Warnaby, 1997). Often it is simply taken for granted
that this is the case: It is assumed that communication represents a decisive factor in a
corporation’s value chain, and the demand that communication managers are either
included among upper-level managers or at least report to them directly is derived
from this assumption.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1.2 แนวคิดของกลยุทธ์ในวรรณคดีเกี่ยวกับการจัดการการสื่อสาร
ถ้ามีใครตรวจสอบเอกสารเกี่ยวกับการจัดการการสื่อสารมันเห็นได้ชัดว่านี่
มุมมองที่มุ่งเน้นการปฏิบัติจริงซึ่งโดยปริยายอยู่บนพื้นฐานง่าย
ตัดสินใจครอบงำรูปแบบ (เช่น Tibbie, 1993; Argenti และ forman, 2002).
ตำราจำนวนมากหรือคู่มือกำหนดแนวคิดกลยุทธ์ที่กำหนดโดยกรณีศึกษา
(fombrun และรถตู้เรียล, 2004) ในนอกจากนี้การศึกษาจำนวนมากที่ได้รับหน้าที่หรือ
ดำเนินการโดยหน่วยงานที่นำมาใช้ในรูปแบบกลยุทธ์การสรุปการวางแผนโดยไม่ต้องตั้งคำถาม
มันยังแทบจะไม่นำไปสู่​​การเพิ่มขึ้นในความรู้อย่างเป็นระบบ
ขอบเขตที่จัดการการสื่อสารในความเป็นจริงการทำงานเชิงกลยุทธ์ได้ไม่ค่อย
รับการแก้ไขโดยตรง (มอสและ warnaby, 1997)มักจะถูกนำมาเพียงเพื่อรับ
ว่าเป็นกรณีนี้ก็พอจะสันนิษฐานได้ว่าการสื่อสารเป็นปัจจัยชี้ขาดในการห่วงโซ่คุณค่า
ของ บริษัท และความต้องการที่ผู้จัดการการสื่อสารมีทั้ง
รวมอยู่ในหมู่ผู้บริหารระดับบนหรือรายงานอย่างน้อย พวกเขาโดยตรงได้มา
จากสมมติฐานนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.2 แนวคิดของกลยุทธ์ในวรรณคดีบนสื่อสารจัดการ
ถ้าหนึ่งตรวจสอบประกอบการในการจัดการการสื่อสาร ได้ชัดเจนที่นี่
ประยุกต์มุมมองแนวทางปฏิบัติที่นัยอยู่
-ตัดสินแบบกุมอำนาจ (เช่น Tibbie, 1993 Argenti และ Forman, 2002) .
หลายตำราหรือเมื่อกำหนดแนวคิดกลยุทธ์ตามกรณีศึกษา
(Fombrun และแวนเรียล 2004) มอบหมายอำนาจ ศึกษาหลายหน้าที่ หรือ
โดยหน่วยนำสหทรรศน์-การวางแผนกลยุทธ์แบบโดย
สงสัย ยังไม่ช่วยให้เพิ่มระบบในความรู้ ใน
มีขอบเขตการสื่อสารการจัดการคือในความเป็นจริง เชิงกลยุทธ์ฟังก์ชันไม่ค่อย
การจ่าหน้าโดยตรง (Moss และ Warnaby, 1997) บ่อยครั้งมันก็ถูกได้รับ
ว่า เป็นกรณีนี้: จึงสันนิษฐานว่า การสื่อสารแทนตัวเด็ดขาดในการ
ห่วงโซ่คุณค่าของบริษัท และความต้องการที่ผู้จัดการสื่อสารอยู่
รวม ระหว่างผู้บริหารระดับบน หรือที่มารายงานอย่างน้อยพวกเขาโดยตรง
จากนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1.2 ตามแนวความคิดของยุทธศาสตร์ในวรรณคดีในการจัดการการสื่อสาร
หากจะตรวจสอบเอกสารที่เกี่ยวกับการจัดการการสื่อสารเป็นที่ประจักษ์ว่าที่นี่เปิดมุมมอง
ซึ่งจะช่วยเรียกว่าแทบจะ - ตะวันออกซึ่งถือได้ว่าเป็นรุ่นง่ายขึ้น
ซึ่งจะช่วยการตัดสินใจโดดเด่นไปด้วย(เช่น tibbie 1993 argenti สีสันสรีระและ 2002 )..
มีคู่มือตำราหรือจำนวนมากกำหนดแนวคิดกลยุทธ์ถูกกำหนดโดยการศึกษากรณี
( fombrun และรถตู้,เรียล 2004 ) ในการศึกษาจำนวนมากนอกจากนี้ยังได้รับมอบหมายหรือ
ซึ่งจะช่วยดำเนินการโดยหน่วยงานนำรุ่นกลยุทธ์โดยรวม - การวางแผนการโดยไม่มี
สงสัยว่ามันยังไม่ได้มีส่วนร่วมในการเพิ่มอย่างเป็นระบบในความรู้
ขอบเขตซึ่งการจัดการการสื่อสารในความเป็นจริงแล้วสามารถทำงานทางยุทธศาสตร์ที่ได้รับการส่งผลโดยตรง(มอส warnaby และ 1997 )แทบจะไม่ตอบแทน
ก็มักจะมีการใช้งานสำหรับได้รับเลือก
ซึ่งจะช่วยให้โรงแรมแห่งนี้คือกรณีที่มีการสันนิษฐานว่าการสื่อสารเป็นปัจจัยที่สำคัญยิ่งในห่วงโซ่คุณค่าของบริษัทที่
และความต้องการที่ผู้จัดการการสื่อสารรวมอยู่ในหมู่ผู้จัดการยกระดับทั้ง
ซึ่งจะช่วยหรืออย่างน้อยต้องรายงานโดยตรงที่ได้รับมา
จากสมมติฐานนี้