3.1. Effect of 1-MCP, NO, MP packag

3.1. Effect of 1-MCP, NO, MP packaging and waxing on quality fruit
3.1.1. Weight loss and shrivel
Fig. 1 shows the weight loss of the fruit in both experiments
during 22 d at 13
C. Fruit packed with MP bag or MP bag + 1-MCP
(Fig.1A) loss less weight (6.8 and 7.2%, respectively) than control or
1-MCP treated fruit (11.4 and 10.8%, respectively). These results
demonstrated that MP bag significantly reduced the weight loss of
fruit and that 1-MCP did not significantly influence this process. In
a similar way the second experiment (Fig. 1B) showed that, fruit
waxed or treated with wax + NO also lost less weight (4.8 and 5.7%,
respectively) than control or NO treated fruit (13.3 and 14.1%,
respectively) indicating also that the wax TFC 210 reduced
significantly the weight loss and that the NO did not affect this
process. Lower weight loss observed in waxed fruit compared with
fruit packed in MP bag could be due to higher water vapor barrier
of the wax compared to the water transmission from the fruit to the
humid environment created by MP bag.
Data from the
first experiments do not coincide with those
reported by Muy-Rangel et al. (2009), who reported higher weight
loss in ‘Ataulfo’ mango covered with an edible chitosan
film than
the fruit treated with 1-MCP or the combination of both. These
authors point out that this was due to the high water permeability
of the
film, while the wax TFC 210, used in this work is composed of
carnauba which is relatively hydrophobic and presents a good
barrier to moisture loss (Baldwin et al., 1999).
The water vapor permeability of waxes determines their
effectiveness to control weight loss. Hoa and Ducamp (2008)
analyzed weight loss for 6 d at room temperature in ‘cat Hoa loc’
mango covered with six different waxes, indicating that TFC 210
and TFC 150 waxes resulted in the lowest weight loss, consistent
with results in this experiment. The present results also agree
with those reported by Jeong et al. (2003), in which avocado
treated with wax or wax + 1-MCP had lower weight loss than the
control or 1-MCP treated fruit. This seems to support the idea that
metabolic activity is not directly responsible for weight loss.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.1. ผลของ MP 1-MCP ไม่มี แว็กซ์ในผลไม้ที่มีคุณภาพ และการบรรจุภัณฑ์3.1.1. น้ำหนัก และ shrivelรูปที่ 1 แสดงน้ำหนักของผลไม้ในการทดลองทั้งสองระหว่าง d 22 ที่ 13 C. ผลไม้กับ MP ถุงหรือถุง MP + 1-MCPขาดทุน (Fig.1A) น้ำหนักลดลง (6.8 และ 7.2% ตามลำดับ) มากกว่าการควบคุม หรือผลไม้ 1-MCP บำบัด (11.4 และ 10.8% ตามลำดับ) ผลลัพธ์เหล่านี้แสดงให้เห็นว่า ถุง MP ลดการสูญเสียน้ำหนักที่ 1-MCP และผลไม้ได้อย่างมีนัยสำคัญมีผลต่อกระบวนการนี้ ในลักษณะคล้ายกับการทดลองที่สอง (รูปที่ 1B) แสดงให้เห็นว่า ผลไม้ขี้ผึ้งแว็กซ์ หรือบำบัดด้วย + ไม่ยัง สูญหายน้อยน้ำหนัก (4.8 และ 5.7%ตามลำดับ) มากกว่าการควบคุมหรือไม่ถือผลไม้ (13.3 และ 14.1%ตามลำดับ) ระบุยังว่าขี้ผึ้ง 210 ทีลดลงสูญเสียน้ำหนักมากและที่ไม่ได้มีผลต่อนี้กระบวนการ ลดน้ำหนักที่พบในผลไม้แว็กซ์เมื่อเทียบกับผลไม้ที่บรรจุในถุง MP อาจเกิดจากอุปสรรคไอน้ำสูงเปรียบเทียบกับการส่งน้ำจากผลไม้จะขี้สร้างขึ้น โดย MP ถุงสภาพแวดล้อมที่ชื้นข้อมูลจากการการทดลองครั้งแรกไม่ตรงกับที่รายงานโดย Muy แรนเจลร้อยเอ็ด (2009), ที่รายงานน้ำหนักสูงใน 'Ataulfo' มะม่วงด้วยไคโตซานกินฟิล์มมากกว่าผลไม้รักษา ด้วย 1-MCP หรือการรวมกันของทั้งสอง เหล่านี้ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่า นี่คือเนื่องจากการซึมผ่านของน้ำของการฟิล์ม ในขณะที่ขี้ผึ้งที 210 ใช้ในงานนี้ประกอบด้วยcarnauba ซึ่งค่อนข้างแบบ และนำเสนอดีป้องกันการสูญเสียความชุ่มชื้น (บอลด์วิน et al. 1999)การซึมผ่านไอน้ำของไขที่กำหนดของพวกเขาประสิทธิภาพในการควบคุมน้ำหนัก หัวและ Ducamp (2008)วิเคราะห์น้ำหนักสำหรับ 6 d ที่อุณหภูมิห้องใน 'แมวหัวล็อค'มะม่วงที่ปกคลุม ด้วยไขต่าง ๆ หก ระบุที่ 210 ทีและ 150 ทีไขผลในสุดการสูญเสียน้ำหนัก สอดคล้องมีผลในการทดลองนี้ ผลลัพธ์ปัจจุบันยังยอมรับมีผู้รายงานโดยฮง et al. (2003), อะโวคาโดซึ่งบำบัด ด้วยขี้ผึ้งหรือขี้ผึ้ง + 1-MCP มีน้ำหนักต่ำกว่าควบคุมหรือผลไม้บำบัด 1-MCP นี้ดูเหมือนจะสนับสนุนความคิดที่กิจกรรมการเผาผลาญไม่รับผิดชอบโดยตรงสำหรับการลดน้ำหนัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.1 ผลของ 1-MCP, ไม่มี, บรรจุภัณฑ์ MP และแว็กซ์ผลไม้ที่มีคุณภาพ
3.1.1 การสูญเสียน้ำหนักและเหี่ยวเฉา
รูป ที่ 1 แสดงการสูญเสียน้ำหนักของผลไม้ทั้งในการทดลอง
ระหว่างวันที่ 22 D วันที่ 13 องศาเซลเซียส ผลไม้ที่เต็มไปด้วยถุง MP หรือ MP ถุง + 1-MCP
(Fig.1A) การสูญเสียน้ำหนักน้อยกว่า (6.8 และ 7.2% ตามลำดับ) มากกว่าการควบคุมหรือ
1-MCP ผลไม้ที่ได้รับการรักษา (11.4 และ 10.8% ตามลำดับ) ผลการศึกษานี้
แสดงให้เห็นว่าถุง MP ลดลงอย่างมีนัยสำคัญการสูญเสียน้ำหนักของ
ผลไม้และที่ 1 MCP ไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญที่มีอิทธิพลต่อกระบวนการนี้ ใน
ทำนองเดียวกันการทดลองที่สอง (รูปที่ 1B.) พบว่าผลไม้
แว็กซ์หรือได้รับการรักษาด้วยขี้ผึ้ง + NO ยังสูญเสียน้ำหนักน้อยกว่า (4.8 และ 5.7%
ตามลำดับ) มากกว่าการควบคุมหรือผลไม้ได้รับการรักษาไม่ (13.3 และ 14.1%
ตามลำดับ) แสดงให้เห็น ยังว่าขี้ผึ้ง TFC 210 ลดลง
อย่างมีนัยสำคัญการสูญเสียน้ำหนักและว่าไม่มีไม่ได้ส่งผลกระทบต่อนี้
กระบวนการ การสูญเสียน้ำหนักที่ลดลงสังเกตได้ในผลไม้แว็กซ์เมื่อเทียบกับ
ผลไม้บรรจุในถุง MP อาจเป็นเพราะอุปสรรคไอน้ำที่สูงขึ้น
ของขี้ผึ้งเมื่อเทียบกับการส่งน้ำจากผลไม้ไปยัง
สภาพแวดล้อมที่ชื้นที่สร้างขึ้นโดย MP ถุง.
ข้อมูลจาก
การทดลองครั้งแรกไม่ตรง กับผู้ที่
รายงานโดย Muy-Rangel et al, (2009) ที่รายงานน้ำหนักสูงกว่า
การสูญเสียในมะม่วง 'Ataúlfo' ครอบคลุมกับไคโตซานกิน
ภาพยนตร์กว่า
ผลไม้ที่ได้รับการรักษาด้วย 1-MCP หรือการรวมกันของทั้งสอง เหล่านี้
ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่านี่คือเนื่องจากการซึมผ่านของน้ำสูง
ของ
ภาพยนตร์เรื่องนี้ในขณะที่ขี้ผึ้ง TFC 210 ที่ใช้ในงานนี้ประกอบด้วย
carnauba ซึ่งค่อนข้างชอบน้ำและนำเสนอที่ดี
อุปสรรคต่อการสูญเสียความชุ่มชื้น (บอลด์วิน, et al., 1999 ).
สัมประสิทธิ์ความซึมผ่านไอน้ำของแว็กซ์ของพวกเขาจะเป็นตัวกำหนด
ความมีประสิทธิภาพในการควบคุมการสูญเสียน้ำหนัก Hoa และ Ducamp (2008)
การวิเคราะห์การสูญเสียน้ำหนัก 6 D ที่อุณหภูมิห้องใน 'แมว Hoa loc'
มะม่วงปกคลุมด้วยหกแว็กซ์ที่แตกต่างกันแสดงให้เห็นว่า TFC 210
และ 150 TFC ไขผลในการลดน้ำหนักที่ต่ำที่สุดซึ่งสอดคล้อง
กับผลการทดลองนี้ ผลลัพธ์ที่ได้ยังเห็นด้วย
กับผู้ที่รายงานโดย Jeong, et al (2003) ซึ่งในอะโวคาโด
ได้รับการรักษาด้วยขี้ผึ้งหรือแวกซ์ + 1-MCP มีการสูญเสียน้ำหนักต่ำกว่า
การควบคุมหรือ 1-MCP ผลไม้ที่ได้รับการรักษา นี้ดูเหมือนว่าจะสนับสนุนความคิดที่ว่า
กิจกรรมการเผาผลาญจะไม่รับผิดชอบโดยตรงสำหรับการลดน้ำหนัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.1 . ผลของ 1-MCP , ไม่ , บรรจุภัณฑ์และ MP แว็กซ์บนผลไม้คุณภาพ3.1.1 . การสูญเสียน้ำหนักและเหี่ยวเฉารูปที่ 1 แสดงน้ำหนักของผลไม้ทั้งในการทดลองตอน 22 13 C D ที่ผลไม้บรรจุถุงหรือกระเป๋า MP + ชุดส.( fig.1a ) ขาดทุนน้อยกว่าน้ำหนัก ( 6.8 และ 7.2 ตามลำดับ ) มากกว่าการควบคุม หรือสามารถรักษาผล ( 11.4 และ 10.8 ตามลำดับ ) ผลลัพธ์เหล่านี้แสดงว่ากระเป๋า MP ลดการสูญเสียน้ำหนักของผลไม้และสามารถไม่มีอิทธิพลต่อกระบวนการนี้ ในวิธีที่คล้ายกันการทดลองที่สอง ( รูปที่ 1A ) พบว่า ผลไม้แว็กซ์ขี้ผึ้งหรือการรักษาด้วย + ไม่เสียน้ำหนักน้อยร้อยละ 4.8 และ 5.7 %ตามลำดับ ) มากกว่าการควบคุม หรือ ไม่ปฏิบัติ และผลไม้ ( 13.3 14.1 %ตามลำดับ ) ที่ระบุว่าขี้ผึ้ง TFC 210 ลดมีการสูญเสียน้ำหนักและที่ไม่ไม่ส่งผลกระทบต่อนี้กระบวนการ ลดการสูญเสียน้ำหนักเมื่อเทียบกับแว็กซ์ ผลไม้ผลไม้บรรจุในถุง MP อาจเป็นเพราะอุปสรรคไอน้ำสูงกว่าของขี้ผึ้ง เมื่อเทียบกับการส่งน้ำจากผลไม้เพื่อชื้นสภาพแวดล้อมที่สร้างขึ้นโดยกระเป๋า MPข้อมูลจากการทดลองครั้งแรกไม่ตรงกับเหล่านั้นรายงานโดย มุย แรนเจล et al . ( 2009 ) ที่รายงานน้ำหนักสูงกว่าการสูญเสียใน " " ataulfo ปกคลุมด้วยไคโตซาน กินมะม่วงฟิล์มมากกว่าผลไม้ที่ได้รับ 1-MCP หรือการรวมกันของทั้งสอง เหล่านี้ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่าเนื่องจากการซึมผ่านของน้ำสูงของภาพยนตร์ในขณะที่ขี้ผึ้ง TFC 210 , ใช้ในงานนี้ ประกอบด้วยcarnauba ซึ่งค่อนข้าง hydrophobic และนำเสนอที่ดีเกราะป้องกันการสูญเสียความชื้น ( Baldwin et al . , 1999 )ไอน้ำซึมผ่านไขที่กำหนดของพวกเขาประสิทธิผลการควบคุมการสูญเสียน้ำหนัก หน้า และ ducamp ( 2008 )ข้อมูลลดน้ําหนัก 6 D ที่อุณหภูมิห้องใน Hoa Loc " " แมวมะม่วงปกคลุมด้วยไขที่แตกต่างกันหกระบุว่า TFC 210 คนTFC 150 และไขส่งผลให้เกิดการสูญเสียน้ำหนักต่ำสุดที่สอดคล้องกันที่มีผลในการทดลองนี้ ผลยังเห็นด้วยกับที่รายงานโดยจอง et al . ( 2003 ) ซึ่งใน อะโวคาโดการรักษาด้วยขี้ผึ้งหรือแว็กซ์ + การชะลอลดการสูญเสียน้ำหนักมากกว่าควบคุมหรือสามารถรักษาผล นี้ดูเหมือนว่าจะสนับสนุนความคิดที่ว่ากิจกรรมการเผาผลาญจะไม่รับผิดชอบโดยตรงสำหรับการสูญเสียน้ำหนัก