The saxophone consists of an approx

The saxophone consists of an approximately conical tube, usually of thin brass, flared at the tip to form a bell. At intervals along the tube are between 20 and 23 tone holes of varying size and two very small vent holes to assist the playing of the upper register. These holes are covered by keys (also known as pad cups), containing soft leather pads, which are closed to produce an airtight seal. At rest some of the holes stand open and others are closed. The keys are activated by keytouches pressed by the fingers, either directly on the pad cup or connected to it with levers, either directly or with joints called "linkages." The right thumb sits under a thumb rest to stabilize and balance the saxophone, while the weight of most saxophones is supported by a neckstrap attached to a strap ring on the rear of the body of the instrument. The fingering for the saxophone is a combination of that of the oboe with the Boehm system, and is very similar to the flute or the upper register of the clarinet. Instruments that play to low A have a left thumb key for that note.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แซกโซโฟนประกอบด้วยการประมาณทรงกรวยหลอด ปกติบางทองเหลือง ปะทุที่แนะนำไประฆัง ช่วงตามท่อที่อยู่ระหว่าง 20 และ 23 หลุมเสียงขนาดแตกต่างกันและระบายเล็ก ๆ สองหลุมหนุนเล่นบนลงทะเบียน หลุมเหล่านี้จะครอบคลุม โดยคีย์ (หรือที่เรียกว่าแผ่นถ้วย), ประกอบด้วยแผ่นหนังอ่อน ซึ่งหยุดผลิตตราเป็นแบบสุญญากาศ ที่เหลือ บางหลุมยืนเปิด และอื่น ๆ ถูกปิด คีย์จะทำงาน โดย keytouches กด ด้วยนิ้วมือ อย่างใดอย่างหนึ่งบนถ้วยแผ่น หรือเชื่อมต่อกับกลไก โดยตรง หรือ มีรอยต่อที่เรียกว่า "ลิงค์" นิ้วหัวแม่มือขวาอยู่ใต้ส่วนที่เหลือของนิ้วหัวแม่มือเพื่อรักษาเสถียรภาพ และความสมดุลแซกโซโฟน ในขณะที่น้ำหนักของ saxophones ส่วนใหญ่ได้รับการสนับสนุน โดย neckstrap ที่แนบกับสายวงแหวนด้านหลังของตัวของตราสาร โยนในแซกโซโฟนรวมของโอโบกับระบบ Boehm คล้ายฟลูทที่ไปลงทะเบียนด้านบนของคลาริเน็ต และ เครื่องมือที่เล่น A ต่ำมีคีย์นิ้วหัวแม่มือซ้ายสำหรับตั๋วนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แซกโซโฟนประกอบด้วยหลอดรูปกรวยประมาณมักทองเหลืองบางบานที่ปลายในรูปแบบระฆัง ในช่วงเวลาที่พร้อมหลอดที่อยู่ระหว่าง 20 และ 23 หลุมเสียงของขนาดที่แตกต่างกันและสองหลุมขนาดเล็กมากเพื่อช่วยระบายการเล่นของการลงทะเบียนบน หลุมเหล่านี้ถูกปกคลุมไปด้วยปุ่ม (หรือเรียกว่าแผ่นถ้วย) ที่มีแผ่นหนังนิ่มซึ่งจะปิดการผลิตตรา airtight ในส่วนที่เหลือบางส่วนของหลุมยืนเปิดและคนอื่น ๆ ที่มีการปิด คีย์จะเปิดใช้งานโดย keytouches กดน​​ิ้วมือไม่ว่าโดยตรงบนถ้วยแผ่นหรือเชื่อมต่อกับมันด้วยคันโยกโดยตรงหรือมีข้อต่อที่เรียกว่า "การเชื่อมโยง". นิ้วหัวแม่มือด้านขวานั่งอยู่ภายใต้ส่วนที่เหลือหัวแม่มือเพื่อรักษาเสถียรภาพและความสมดุลของแซกโซโฟนในขณะที่น้ำหนักของแซกโซโฟนมากที่สุดคือการสนับสนุนจากสายคล้องคอที่แนบมากับสายเรียกเข้าที่ด้านหลังของร่างกายของตราสารที่ นิ้วสำหรับแซกโซโฟนที่มีการรวมกันของของปี่กับระบบ Boehm และจะคล้ายกับขลุ่ยหรือการลงทะเบียนบนของคลาริเน็ต เครื่องดนตรีที่เล่นต่ำมีคีย์นิ้วหัวแม่มือซ้ายทราบว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แซกโซโฟนประกอบด้วยหลอดประมาณกรวยมักจะทองเหลืองบางบานที่ปลายเป็นรูประฆัง ช่วงเวลาที่ไปตามท่ออยู่ระหว่าง 20 และ 23 เสียงที่แตกต่างจากขนาด 2 หลุม และหลุมระบายเล็กๆ เพื่อช่วยเหลือการเล่นของการลงทะเบียนบน หลุมเหล่านี้ถูกปกคลุมด้วยปุ่ม ( เรียกว่าแผ่นถ้วย ) ที่มีแผ่นหนังนุ่มที่ถูกปิดเพื่อผลิตตรา airtight . ที่ส่วนที่เหลือบางหลุมยืนเปิดและคนอื่น ๆ จะปิด ปุ่มจะเปิดใช้งานโดย keytouches กดด้วยนิ้วมือทั้งโดยตรงบนแผ่นแก้ว หรือเชื่อมต่อกับมันด้วยคันโยก ไม่ว่าโดยตรงหรือกับข้อต่อที่เรียกว่า " ความเชื่อมโยง " นิ้วหัวแม่มือขวาอยู่ใต้นิ้วหัวแม่มือที่เหลือเพื่อรักษาเสถียรภาพ และสมดุล แซกโซโฟน ในขณะที่น้ำหนักของแซกโซโฟนมากที่สุดคือการสนับสนุนโดยคอติดแหวน สายบนด้านหลังของร่างกายของตราสาร ที่นิ้วสำหรับแซกโซโฟนคือการรวมกันของโอโบกับระบบโบม และคล้ายคลึงกับขลุ่ยหรือลงทะเบียนที่ด้านบนของคลาริเน็ต เครื่องมือเล่นน้อยมีคีย์นิ้วหัวแม่มือซ้าย เพื่อทราบว่า