Ankle injuries are common injuries

Ankle injuries are common injuries in athletics, accounting for approximately 25%
of all injuries occurring in running and jumping sports.13 The majority of these injuries
originate as lateral ankle sprains and have the potential to tear neural tissues within the
ligaments. The acute disruption of the nervous system creates deficits in proprioception,
neuromuscular control, and impairments in static postural control.8,17,19 Approximately
40% of people who initially sprain their ankle proceed to experience recurrent lateral
ankle sprains (RLAS).11 While local impairments in ligament laxity are a common
adaptation of recurrent lateral ankle sprains, it’s unlikely that laxity itself is the primary
cause of RLAS.24 A constellation of local impairments (e.g. ligament laxity, ankle
hypermobility, deficits in joint position sense), regional impairments (e.g. hip strength
deficits and changes in neuromuscular activation of quadriceps) and centrally mediated
changes (e.g. postural stability) have been identified in subjects with
RLAS.2,4,6,7,8,11,12,14,15,16,18,19,23,24 The true mechanism of RLAS is unknown, but
“recurrence” is most likely linked to a number of initial local impairments that trigger
regional and centrally mediated changes over time that ultimately lead to RLAS.25
In response to local ankle impairments, compensatory movement strategies may
develop in an effort to maintain function, but may cause further stress on local
structures.25 Furthermore, these movement strategies are thought to be influenced by
regional and central mediated adaptations to RLAS. For example, central mediated
changes in dynamic postural control have been identified in people with RLAS. As a
movement strategy, postural control requires “maintaining, achieving or restoring a state
of balance during any posture or activity.”21 Recently developed dynamic postural 2
control measures require participants to perform a jump landing onto a force platform
and maintain balance for a predetermined time.22 Studies using this metric found
significant differences in ground reaction force dissipation and balance between
participants with and without RLAS.22,23 A combination of successful jump landings and
significant differences in ground reaction force dissipation indicates that different
postural control strategies were utilized by RLAS participants to complete the task.
Examining functional movements with dynamic postural control measures provides one
way to quantify these strategies, but a critical question remains. Are the changes in
dynamic postural control due to centrally mediated changes in motor programming or do
local and regional impairments influence the strategies as well?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บาดเจ็บข้อเท้าบาดเจ็บทั่วไปในกรีฑา บัญชีสำหรับประมาณ 25%
ของการบาดเจ็บทั้งหมดที่เกิดขึ้นในการวิ่ง และกระโดด sports.13 ส่วนใหญ่บาดเจ็บเหล่านี้
มาเป็นด้านข้างข้อเท้าเคล็ดขัดยอก และมีศักยภาพในการฉีกเนื้อเยื่อประสาทในการ
เอ็น ทรัพยเฉียบพลันของระบบประสาทสร้างขาดดุล proprioception,
ควบคุมกล้าม และไหวสามารถในเนื้อ postural control.8,17,19 คงประมาณ
40% ของคนที่เริ่มเคล็ดข้อเท้าของพวกเขาดำเนินการด้านข้างเกิดซ้ำ
ทั่วไปมีข้อเท้าเคล็ดขัดยอก (RLAS) .11 ขณะไหวสามารถภายในเอ็น laxity
ปรับของเคล็ดขัดยอกข้อเท้าด้านข้างเกิดซ้ำ ก็ไม่น่าว่า laxity ตัวเองเป็นหลัก
สาเหตุของ RLAS.24 กลุ่มไหวสามารถท้องถิ่น (เช่น laxity เอ็น ข้อเท้า
hypermobility ขาดดุลในตำแหน่งร่วม), ไหวสามารถภูมิภาค (เช่น สะโพกแรง
ขาดดุลและการเปลี่ยนแปลงในการเปิดใช้ quadriceps กล้าม) และกลาง mediated
เปลี่ยนแปลง (เช่นเนื้อ postural เสถียรภาพ) ได้รับการระบุในเรื่องกับ
RLAS.2,4,6,7,8,11,12,14,15,16,18,19,23,24 เป็นกลไกที่แท้จริงของ RLAS แต่ไม่รู้จัก
"เกิด" มักจะเชื่อมโยงกับจำนวนไหวสามารถภายในเริ่มต้นที่ทริกเกอร์
mediated ส่วนกลาง และภูมิภาคเปลี่ยนแปลงช่วงเวลาที่สุด นำไปสู่ RLAS.25
ตอบเฉพาะข้อเท้าไหวสามารถ กลยุทธ์เคลื่อนไหวชดเชยอาจ
พัฒนาในความพยายามที่จะรักษาฟังก์ชัน แต่อาจทำให้เกิดความเครียดเพิ่มเติมบนเครื่อง
structures.25 Furthermore กลยุทธ์การเคลื่อนไหวเหล่านี้เป็นความคิดที่มีผลมาจาก
ท้อง mediated ภูมิภาค และศูนย์กลางการ RLAS การ ตัวอย่าง กลาง mediated
เปลี่ยนแปลงในเนื้อ postural ควบคุมแบบไดนามิกได้รับการระบุในคนกับ RLAS การ เป็นการ
กลยุทธ์เคลื่อนไหว ควบคุมเนื้อ postural ต้อง "รักษา บรรลุ หรือการคืนค่าสถานะ
ดุลระหว่างท่าทางหรือกิจกรรมใด ๆ" 21 เพิ่งพัฒนา 2 แบบเนื้อ postural
มาตรการควบคุมต้องร่วมการขนย้ายสินค้าไปยังแพลตฟอร์มแรงกระโดด
และรักษาดุล time.22 กำหนดไว้ใช้วัดนี้พบการศึกษา
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในปฏิกิริยาดินกระจายแรง และความสมดุลระหว่าง
ร่วมด้วย และไม่ มี RLAS.22,23 A ทั้งประสบความสำเร็จข้าม landings และ
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการกระจายแรงปฏิกิริยาของพื้นดินที่แตกต่างกันบ่งชี้
เนื้อ postural ควบคุมกลยุทธ์ถูกใช้ โดยผู้เรียน RLAS การทำงาน
การตรวจสอบความเคลื่อนไหวงาน มีมาตรการควบคุมแบบไดนามิกเนื้อ postural ให้หนึ่ง
วิธีวัดปริมาณกลยุทธ์เหล่านี้ แต่คำถามสำคัญยังคง มีการเปลี่ยนแปลงใน
ควบคุมเนื้อ postural ไดนามิกเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงกลาง mediated ในการเขียนโปรแกรมหรือทำมอเตอร์
ไหวสามารถ และมีผลกระทบต่อกลยุทธ์เช่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ได้รับบาดเจ็บที่ข้อเท้าได้รับบาดเจ็บเป็นเรื่องธรรมดาในการแข่งขันกีฬาคิดเป็นประมาณ 25%
ของการบาดเจ็บทั้งหมดที่เกิดขึ้นในการทำงานและกระโดด sports.13 ส่วนใหญ่ของการบาดเจ็บเหล่านี้
มาเป็นเคล็ดขัดยอกข้อเท้าด้านข้างและมีศักยภาพที่จะฉีกเนื้อเยื่อของระบบประสาทภายใน
เส้นเอ็น การหยุดชะงักเฉียบพลันของระบบประสาทสร้างการขาดดุลใน proprioception,
การควบคุมกล้ามเนื้อและบกพร่องใน control.8,17,19 ทรงตัวคงที่ประมาณ
40% ของคนที่เริ่มแพลงข้อเท้าของพวกเขาดำเนินการต่อไปที่จะมีประสบการณ์ที่เกิดขึ้นด้านข้าง
ข้อเท้าเคล็ดขัดยอก (RLAS) 0.11 ในขณะที่ บกพร่องท้องถิ่นในเอ็นหละหลวมอยู่ร่วมกัน
การปรับตัวของกำเริบเคล็ดขัดยอกข้อเท้าด้านข้างก็ไม่น่าที่หละหลวมตัวเองเป็นหลัก
สาเหตุของ RLAS.24 กลุ่มของบกพร่องท้องถิ่น (เช่นเอ็นหละหลวมข้อเท้า
เบน, การขาดดุลในแง่ตำแหน่งร่วมกัน) บกพร่องในระดับภูมิภาค (เช่นความแข็งแรงของสะโพก
ขาดดุลและการเปลี่ยนแปลงในการกระตุ้นประสาทและกล้ามเนื้อของ quadriceps) และการสร้างศูนย์กลาง
การเปลี่ยนแปลง (เช่นความมั่นคงทรงตัว) ได้รับการระบุในวิชาที่มี
RLAS.2,4,6,7,8,11,12,14,15,16, 18,19,23,24 กลไกที่แท้จริงของ RLAS ไม่เป็นที่รู้จัก แต่
"ซ้ำ" น่าจะเชื่อมโยงกับจำนวนของการด้อยค่าในท้องถิ่นเริ่มต้นที่ก่อให้เกิด
การเปลี่ยนแปลงในระดับภูมิภาคและพึ่งส่วนกลางเมื่อเวลาผ่านไปว่าในที่สุดนำไปสู่การ RLAS.25
ในการตอบสนองต่อท้องถิ่น บกพร่องข้อเท้ากลยุทธ์การเคลื่อนไหวการชดเชยอาจจะ
พัฒนาในความพยายามที่จะรักษาหน้าที่ แต่อาจก่อให้เกิดความเครียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับท้องถิ่น
structures.25 นอกจากนี้กลยุทธ์การเคลื่อนไหวเหล่านี้มีความคิดที่ได้รับอิทธิพลจาก
การปรับตัวสื่อกลางในระดับภูมิภาคและศูนย์กลาง RLAS ตัวอย่างเช่นพึ่งกลาง
การเปลี่ยนแปลงในการควบคุมการทรงตัวแบบไดนามิกได้รับการระบุในผู้ที่มี RLAS เป็น
กลยุทธ์การเคลื่อนไหวควบคุมทรงตัวต้อง "การรักษาประสบความสำเร็จหรือกู้คืนสถานะ
ของความสมดุลระหว่างท่าหรือกิจกรรมใด ๆ ". 21 การพัฒนาเมื่อเร็ว ๆ นี้ทรงตัว 2 แบบไดนามิก
มาตรการควบคุมจำเป็นต้องมีส่วนร่วมในการดำเนินการเชื่อมโยงไปถึงการกระโดดลงบนแพลตฟอร์มแรง
และรักษาความสมดุลในการที่กำหนดไว้ล่วงหน้า time.22 การศึกษาโดยใช้ตัวชี้วัดนี้พบ
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในพื้นดินกระจายแรงปฏิกิริยาและความสมดุลระหว่าง
ผู้เข้าร่วมที่มีและไม่มี RLAS.22,23 การรวมกันของเพลย์กระโดดประสบความสำเร็จและ
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในแรงปฏิกิริยาที่พื้นกระจายที่แตกต่างกันแสดงให้เห็นว่า
กลยุทธ์การควบคุมทรงตัวถูกนำมาใช้โดย ผู้เข้าร่วม RLAS เพื่อให้งาน
การตรวจสอบการเคลื่อนไหวของการทำงานที่มีมาตรการควบคุมการทรงตัวแบบไดนามิกให้หนึ่ง
วิธีที่จะประเมินกลยุทธ์เหล่านี้ แต่ยังคงเป็นคำถามที่สำคัญ มีการเปลี่ยนแปลงใน
การควบคุมการทรงตัวแบบไดนามิกเนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลงผู้ไกล่เกลี่ยจากส่วนกลางในการเขียนโปรแกรมมอเตอร์หรือทำ
บกพร่องท้องถิ่นและระดับภูมิภาคมีอิทธิพลต่อกลยุทธ์ด้วยหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บาดเจ็บข้อเท้าบาดเจ็บบ่อยที่สุด , การบัญชีสำหรับประมาณ 25 %
ของการบาดเจ็บที่เกิดขึ้นในการวิ่งและกระโดด sports.13 ส่วนใหญ่ของการบาดเจ็บเหล่านี้ก่อเกิดเป็นข้อเท้าเคล็ดขัดยอก
ด้านข้างและมีศักยภาพในการทำลายเนื้อเยื่อระบบประสาทภายใน
เอ็น หยุดชะงักเฉียบพลันของระบบประสาทในการควบคุมการสร้างและการให้
, ,และ ความบกพร่องในการควบคุมท่าทางนิ่งๆ 8,17,19 ประมาณ
40% ของผู้เริ่มข้อเท้าแพลงของพวกเขาดำเนินการเพื่อประสบการณ์การเคล็ดขัดยอกข้อเท้ากำเริบ
( rlas ) 11 ในขณะที่บกพร่องท้องถิ่นในเอเชียมีการปรับตัวโดยเอ็นของข้อเท้าเคล็ดขัดยอก
กำเริบด้านข้าง ไม่น่าความหย่อนตัวเองเป็นสาเหตุหลักของ rlas.24 กลุ่มดาว
ของประเทศ ( เช่น เด็กที่มีความบกพร่องทางการมองเห็นเอ็นเอเชีย ข้อเท้า
hypermobility ขาดดุลในความรู้สึก , ตำแหน่ง ) , ความร่วมภูมิภาค ( เช่นสะโพกแรง
ขาดดุลและการเปลี่ยนแปลงในส่วนของการกระตุ้นกล้ามเนื้อ ) และส่วนกลาง (
การเปลี่ยนแปลง ( เช่น postural เสถียรภาพ ) มีการระบุในเรื่องด้วย
rlas . 2,4,6,7,8,11,12,14,15,16,18,19,23,24 กลไกที่แท้จริงของ rlas
ไม่ทราบ แต่" การเกิด " น่าจะเชื่อมโยงกับจำนวนของเด็กที่มีความบกพร่องทางการมองเห็น เริ่มต้นที่ท้องถิ่นภูมิภาคและส่วนกลาง ) ไก
เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ที่ในที่สุดนำไปสู่ rlas.25
ในการตอบสนองต่อความบกพร่องข้อเท้าท้องถิ่น ยุทธศาสตร์การเคลื่อนไหวชดเชยอาจ
พัฒนาในความพยายามที่จะรักษาฟังก์ชัน แต่อาจก่อให้เกิดความเครียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับท้องถิ่น
structures.25 นอกจากนี้กลยุทธ์เคลื่อนไหวเหล่านี้คิดว่าจะได้รับอิทธิพลจากการปรับตัวในระดับภูมิภาคและระดับกลางให้
rlas . ตัวอย่างเช่น การเปลี่ยนแปลงในระดับกลาง
การควบคุมท่าทางแบบไดนามิกได้รับการระบุบุคคลด้วย rlas . โดย
เคลื่อนไหวกลยุทธ์การควบคุมท่าทางต้อง " การบรรลุหรือเรียกคืนสถานะของความสมดุลระหว่าง
ท่าหรือกิจกรรม" 21 เพิ่งพัฒนาแบบไดนามิก ท่าทาง 2
มาตรการควบคุมต้องเข้าร่วมเพื่อแสดงการกระโดดลงบนแพลตฟอร์มแรง
และรักษาสมดุลเพื่อกำหนด time.22 การศึกษาโดยใช้เมตริกนี้พบ
ความแตกต่างในแรงปฏิกิริยาที่พื้น การกระจายและสมดุลระหว่าง
ผู้ที่มีและไม่มี rlas . 22,23 รวมกันที่ประสบความสำเร็จและ
กระโดดความแตกต่างในการกระจายแรงปฏิกิริยาที่พื้นพบว่ากลยุทธ์การควบคุมท่าทางต่างๆ
ถูกใช้โดย rlas ผู้เข้าร่วมงานให้เรียบร้อย การตรวจสอบความเคลื่อนไหวของการทำงานกับแบบไดนามิก

ท่าทางมาตรการควบคุมให้วิธีหนึ่งที่จะหากลยุทธ์เหล่านี้ แต่คำถามที่สำคัญที่ยังคงอยู่ มีการเปลี่ยนแปลงใน
ท่าทางการควบคุมแบบไดนามิกจากส่วนกลางโดยการเปลี่ยนแปลงในการเขียนโปรแกรมมอเตอร์หรือทำ
บกพร่องในภูมิภาคและท้องถิ่นมีอิทธิพลต่อกลยุทธ์เช่นกัน