Fungi in the genus Trichoderma have

Fungi in the genus Trichoderma have been known since at least the 1920s for their ability to act as biocontrol agents against plant pathogens. Until recently, the principal mechanisms for control have been assumed to be those primarily acting upon the pathogens and included mycoparasitism, antibiosis, and competition for resources and space. Recent advances demonstrate that the effects of Trichoderma on plants, including induced systemic or localized resistance, are also very important. These fungi colonize the root epidermis and outer cortical layers and release bioactive molecules that cause walling off of the Trichoderma thallus. At the same time, the transcriptome and the proteome of plants are sub
stantially altered. As a consequence, in addition to induction of pathways for resistance in plants, increased plant growth and nutrient uptake occur. However, at least in maize, the increased growth response is genotype specific, and some maize inbreds respond negatively to some strains. Trichoderma spp. are beginning to be used in reasonably large quantities in plant agriculture, both for disease control and yield increases. The studies of mycoparasitism also have demonstrated that these fungi produce a rich mixture of antifungal enzymes, including chitinases and β-1,3 glucanases. These enzymes are synergistic with each other, with other antifungal enzymes, and with other materials. The genes encoding the enzymes appear useful for producing transgenic plants resistant to diseases and the enzymes themselves are beneficial for biological control and other processes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เชื้อราในสกุล Trichoderma ได้รู้จักกันตั้งแต่ในปี 1920 น้อยสำหรับความสามารถในการทำหน้าที่เป็นตัวแทน biocontrol ต่อโรคพืช จนล่าสุด ได้รับการสมมติกลไกหลักสำหรับการควบคุมให้ผู้ที่ทำหน้าที่หลักตามโรค และ mycoparasitism รวม antibiosis การแข่งขันสำหรับทรัพยากรและพื้นที่ ความก้าวหน้าล่าสุดแสดงให้เห็นถึงผลกระทบของ Trichoderma บนพืช รวมทั้งการเหนี่ยวนำให้เป็นภาษาท้องถิ่น หรือระบบต้านทาน เป็นสิ่งสำคัญมาก เชื้อราเหล่านี้ colonize รากหนังกำพร้าและชั้นนอกเนื้อแน่น และปล่อยโมเลกุลกรรมการกที่ walling ออก Trichoderma thallus ในเวลาเดียวกัน transcriptome และ proteome พืชจะย่อยstantially การเปลี่ยนแปลง ผล นอกเหนือจากการเหนี่ยวนำของมนต์สำหรับความต้านทานในพืช การเจริญเติบโตของพืชเพิ่มขึ้นและดูดซับธาตุอาหารเกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม น้อย ในข้าวโพด การตอบสนองการเติบโตเพิ่มขึ้นเป็นลักษณะเฉพาะทางพันธุกรรม และบาง inbreds ข้าวโพดตอบสนองในเชิงลบบางสายพันธุ์ เชื้อจะเริ่มใช้ในปริมาณมากประหยัดในพืชเกษตร ทั้งสำหรับการควบคุมโรค และเพิ่มผลผลิต ศึกษาของ mycoparasitism ยังมีแสดงว่า เชื้อราเหล่านี้ผลิตอุดมไปด้วยส่วนผสมของเอนไซม์ต้านเชื้อรา chitinases และ glucanases β-1,3 เอนไซม์เหล่านี้มีพลังกัน อื่น ๆ เอนไซม์ต้านเชื้อรา และวัสดุอื่น ๆ ยีนที่เข้ารหัสเอนไซม์ปรากฏเป็นประโยชน์สำหรับการผลิตถั่วเหลืองพืชที่ทนต่อโรค และเอนไซม์เองจะเป็นประโยชน์สำหรับการควบคุมทางชีวภาพและกระบวนการอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เชื้อรา Trichoderma ในประเภทที่ได้รับการรู้จักกันอย่างน้อยตั้งแต่ปี ค.ศ. 1920 สำหรับความสามารถในการทำหน้าที่เป็นตัวแทนควบคุมทางชีวภาพกับเชื้อสาเหตุโรคพืช จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ กลไกหลักในการควบคุมได้รับการสันนิษฐานว่าจะเป็นผู้ที่ปฏิบัติตามหลักเชื้อโรคและรวม mycoparasitism, antibiosis และการแข่งขันสำหรับทรัพยากรและพื้นที่ ความก้าวหน้าล่าสุดแสดงให้เห็นว่าผลกระทบของเชื้อรา Trichoderma ในพืชรวมทั้งเหนี่ยวนำให้เกิดความต้านทานระบบหรือภาษาท้องถิ่นนอกจากนี้ยังมีสิ่งที่สำคัญมาก เชื้อราเหล่านี้ตั้งถิ่นฐานหนังกำพร้ารากและเยื่อหุ้มสมองชั้นนอกและปล่อยโมเลกุลออกฤทธิ์ทางชีวภาพที่ทำให้ผนังออกจากเชื้อรา Trichoderma thallus ในเวลาเดียวกัน,
ยีนและโปรตีนของพืชที่ย่อยเปลี่ยนแปลงstantially เป็นผลให้นอกเหนือไปจากการชักนำของทางเดินสำหรับความต้านทานในพืชเจริญเติบโตของพืชที่เพิ่มขึ้นและดูดซึมสารอาหารที่เกิดขึ้น แต่อย่างน้อยในข้าวโพดตอบสนองการเจริญเติบโตที่เพิ่มขึ้นเป็นยีนที่เฉพาะเจาะจงและบางสายพันธุ์ข้าวโพดตอบสนองในเชิงลบกับบางสายพันธุ์ เชื้อรา Trichoderma spp เป็นจุดเริ่มต้นที่จะใช้ในปริมาณมากพอสมควรในการเกษตรพืชทั้งสำหรับการควบคุมโรคและการเพิ่มขึ้นของอัตราผลตอบแทน การศึกษา mycoparasitism ยังได้แสดงให้เห็นว่าเชื้อราเหล่านี้ผลิตที่อุดมไปด้วยส่วนผสมของเอนไซม์ต้านเชื้อรารวมทั้ง chitinases และβ-1,3 glucanases เอนไซม์เหล่านี้จะทำงานร่วมกันกับแต่ละอื่น ๆ ที่มีเอนไซม์ต้านเชื้อราอื่น ๆ และกับวัสดุอื่น ๆ ยีนเข้ารหัสเอนไซม์ที่ปรากฏมีประโยชน์สำหรับการผลิตพืชแปลงพันธุ์ต้านทานต่อโรคและเอนไซม์ที่ตัวเองจะเป็นประโยชน์สำหรับการควบคุมทางชีวภาพและกระบวนการอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เชื้อราในพืชสกุล Trichoderma เป็นที่รู้จักมาตั้งแต่อย่างน้อยปี 1920 สำหรับความสามารถของพวกเขาที่จะแสดงเป็นไบโอคอนโทรลตัวแทนต่อเชื้อโรคพืช จนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ กลไกหลักในการควบคุมได้ถือว่าเป็นผู้ทำหน้าที่หลักต่อเชื้อโรคและรวม mycoparasitism แอนตีไบโ ิส , และการแข่งขันสำหรับทรัพยากรและพื้นที่ความก้าวหน้าล่าสุดแสดงให้เห็นว่าผลของเชื้อราในพืช รวมทั้งนำระบบหรือเฉพาะความต้านทาน เป็นสิ่งสำคัญมาก เชื้อราเหล่านี้อพยพ รากและเปลือกชั้นหนังกำพร้าชั้นนอกและปล่อยสารโมเลกุลที่ก่อให้เกิดเชื้อรา แผ่ออกของแทลลัส . ในเวลาเดียวกัน ทราน ริปโตมและโปรตีนของพืชจะย่อย
เปลี่ยน stantially .อย่างไรก็ดี นอกจากการเปลี่ยนแปลงความต้านทานในพืช พืชมีการเจริญเติบโตและการดูดใช้ธาตุอาหารเกิดขึ้น แต่อย่างน้อยในข้าวโพด , การเจริญเติบโตที่เพิ่มขึ้นการตอบสนองทางพันธุกรรมที่เฉพาะเจาะจง และบางสายพันธุ์แท้ข้าวโพดตอบสนองในทางลบต่อบางสายพันธุ์ Trichoderma spp . เป็นจุดเริ่มต้นที่จะใช้ในปริมาณที่เหมาะสมมากในการเกษตรพืชทั้งการเพิ่มผลผลิตและควบคุมโรค การศึกษา mycoparasitism ยังพบว่าเชื้อราเหล่านี้ผลิตส่วนผสมที่อุดมไปด้วยเอนไซม์ไคติเนส และเชื้อรา ได้แก่ บีตา - 1 , 3 glucanases . เอนไซม์เหล่านี้ร่วมกันกับแต่ละอื่น ๆที่มีฤทธิ์ต้านเอนไซม์อื่น ๆ และวัสดุอื่น ๆการเข้ารหัสยีนเอนไซม์ปรากฏประโยชน์สำหรับผลิตพันธุ์พืชที่ทนต่อโรคและเอนไซม์เองจะเป็นประโยชน์สำหรับการควบคุมทางชีววิทยาและกระบวนการอื่น ๆ