Greece’s defence minister has threa

Greece’s defence minister has threatened to let masses of Syrian refugees, possibly including terrorists, pass through to Germany. Europe has only itself to blame if that happens, he said. The Greek justice minister suggested that, as part of his country’s ongoing claims against its old oppressor, he might even seize the Athens property of the Goethe Institute, Germany’s cultural agency.

Arguments over a tactless hand gesture might be called a childish spat. But historically based threats to seize German assets carry a heavier payload because they recall some dark spectres that have never ceased to haunt both countries. Between 1941 and 1944 the Nazis occupied Greece with a brutality exceeded only in Slavic countries. Greece has never formally dropped claims on Germany which date from that time. Now, in the midst of a debate about recently incurred Greek debts, the government in Athens suddenly wants Germany to settle some much older obligations, both financial and moral, as well.

Germans don’t like being reminded of the past by others, because they have their own very formal rituals of recollection. Remembering and drawing lessons from the past is baked into the German approach to politics, psychologically and even physically. When legislators walk to debates in Berlin’s Reichstag building, they see walls covered in Cyrillic graffiti. These were scribbled by Red Army soldiers after they stormed to victory in 1945, and meticulously preserved as silent exhortations to responsible governance. Germany’s politicians generally go out of their way to be sensitive to countries which the Nazis invaded or occupied.

Had it not been for Russia’s aggression in Ukraine, Angela Merkel, the German chancellor, would now be preparing to attend the 70th-anniversary celebrations of the Soviet Union’s victory over Germany on May 9th. As it is, she will instead go to Moscow the following day, May 10th, to visit the grave of an unknown soldier. Meanwhile, the need for unequivocal contrition over the Holocaust is the main reason why Mrs Merkel still calls her country Israel’s strongest ally in Europe.

But for all Germany’s impressive atonement and sensitivity, there are limits. This becomes clear when one looks in detail at the cluster of historical issues that have been raised by Greece, and how they have been handled. The Greek demands can be broken into three categories. First, there are general reparations which Germany was expected to pay to the governments of countries that were the victims of its aggression. Second, there are moral or legal debts Germany may owe to individual victims. And third, there is the specific matter of a loan that Greece was forced to extend to Germany during the occupation; it was used to finance the war in Africa.

At a big London conference in 1953, Germany’s creditor countries, including Greece, forgave much of West Germany’s foreign debt, thus helping to make possible its “economic miracle”. But reparations were deferred to a future peace treaty. That treaty was, in effect, signed in 1990, when the two Germanies and the four victors (America, Britain, France and the Soviet Union) accepted reunification. Helmut Kohl, the chancellor, and Hans-Dietrich Genscher, the foreign minister, deliberately avoided calling this “2+4 agreement” a peace accord. This helped deflect suggestions that the matter of reparations should have been dealt with explicitly at the same time. But it was widely assumed that the issue had simply expired.

Greece did not speak up at the time. But it later argued that a treaty to which it was not a signatory could not have wiped out its claims. As Greeks sometimes put it, they were told before 1990 that it was too early to deal with the issue of reparations. Then they were told it was too late. This month Mr Tsipras declared in parliament that Germany had used “tricks” to get out of reparations. This view was firmly rejected in Berlin. Germany considers this case “closed, legally and politically”, as Mrs Merkel’s spokesman repeated this week.

Germany takes a similar view about its possible debts to individual victims and their families. West Germany made many payments of atonement in the post-war years, totalling €71 billion ($75 billion), according to government data. As part of a 1960 agreement with west European countries, it paid DM115m (or €57.5m) to Greek victims of Nazi crimes, which amounts to €2.50 “for each day at Auschwitz,” says Eberhard Rondholz, a historian. To victims and their descendants that seems laughable. Starting in 1997 victims of one German massacre, in the village of Distomo in 1944, sued Germany privately.

In 2012, however, the International Court of Justice in The Hague sided with Germany, invoking the notion that governments have immunity from lawsuits by individuals in foreign courts. Germany was not the only country relieved by that decision; the world is full of governments that have done wrong to foreigners in the past.

The forced loan by Greece to Germany in 1942 is different. It amounted to 476m Reichsmarks or, according to Greek estimates, €11 billion today. (That is about 17% of the €65 billion that Greece today owes Germany as part of its bail-out.) In the 1960s Ludwig Erhard, the then chancellor, said that Germany would repay the loan once it reunified. He may have assumed this would never happen.

There are many in Germany who are open to repaying the forced loan. “When if not now?” asks Mr Rondholz. To avoid setting precedents Germany could put the money into a trust or foundation, he adds. Several politicians from the centre-left Social Democrats and Greens are also calling for repayment, in keeping with Germany’s post-war tradition of assuming responsibility and showing goodwill.

Other Germans see the timing of renewed Greek impatience to talk about the war as suspicious. Since roughly 2000, German identity has shifted, says Hans Kundnani, author of a new book, “The Paradox of German Power”. Germans no longer see themselves only as perpetrators but also as victims of the war, as heirs not only of Auschwitz but also of Dresden, a city incinerated by British bombs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมของประเทศกรีซได้ขู่ที่จะให้มวลของ Syrian ผู้ลี้ภัย รวมทั้งผู้ก่อการร้าย อาจจะผ่านเข้าประเทศเยอรมนี ยุโรปมีเพียงตัวเองให้โทษเกิด เขากล่าวว่า รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมกรีกแนะนำว่า เป็นส่วนหนึ่งของการร้องเรียนอย่างต่อเนื่องของประเทศของเขากับของ oppressor เก่า เขาอาจจะแย่งแห่งเอเธนส์ของ สถาบันเกอเธ่ หน่วยงานทางวัฒนธรรมของประเทศเยอรมนีอาร์กิวเมนต์มากกว่าท่า tactless มืออาจเรียก spat พูดแบบเด็ก แต่ภัยคุกคามตามประวัติจะยึดสินทรัพย์เยอรมันมีส่วนของข้อมูลของหนักเนื่องจากพวกเขาเรียกคืน spectres มืดบางอย่างที่มีไม่เคยได้หยุดหลอกหลอนทั้งสองประเทศ ระหว่าง 1941 และ 1944 Nazis ครอบครองประเทศกรีซกับโหดเกินประเทศสลาฟ กรีซอย่างเป็นกิจจะลักษณะไม่มีหลุดอ้างในเยอรมนีจากนั้นวันที่ ตอนนี้ ท่ามกลางการอภิปรายเกี่ยวกับหนี้เพิ่งตกลงกรีก รัฐบาลในเอเธนส์ก็ต้องเยอรมนีชำระผูกพันบางเก่ามาก คุณธรรม และการเงินเช่นกันชาวเยอรมันไม่ชอบการเตือนของอดีตผู้อื่น เพราะพวกเขามีพิธีกรรมของตนเองมากเป็นของเลือน จดจำ และวาดบทเรียนจากอดีตเป็นอบเป็นวิธีเยอรมันเมือง psychologically และแม้กระทั่งร่างกาย เมื่อเดินกรอบนโยบายการดำเนินในเบอร์ลินแหล่งสร้าง พวกเขาเห็นในกราฟฟิติซิริลลิผนัง เหล่านี้ได้แบบ โดยทหารกองทัพแดงหลัง จากที่พวกเขา stormed เพื่อชัยชนะในปีค.ศ. 1945 รักษาอย่างพิถีพิถันเป็น exhortations เงียบไปกำกับดูแลรับผิดชอบ นักการเมืองของเยอรมนีโดยทั่วไปออกไปเที่ยวน้อยประเทศที่ Nazis จะบุก หรือครอบครองมันไม่ได้สำหรับการรุกรานรัสเซียในยูเครน เกลา ชานเซลเลอร์เยอรมัน จะตอนนี้เตรียมจะร่วมฉลองครบรอบปี 70th ของชัยชนะของสหภาพโซเวียตเหนือเยอรมนีในวันที่ 9 พฤษภาคม เนื่องจากเป็น เธอจะแทนไปสู่มอสโกวันต่อไปนี้ 10 may ชมศพของทหารไม่รู้จัก ในขณะเดียวกัน ต้องเศร้า unequivocal เหนือฮอโลคอสต์เป็นเหตุผลหลักที่ทำไมนาง Merkel ยังคงเรียกเธอประเทศอิสราเอลพันธมิตรที่แข็งแกร่งในยุโรปแต่สำหรับของเยอรมนีทั้งหมดพวกน่าประทับใจและความไว มีขีดจำกัด ซึ่งจะชัดเจนเมื่อมองในรายละเอียดที่คลัสเตอร์ของปัญหาประวัติศาสตร์ที่ได้รับการเลี้ยง ด้วยกรีซ และว่าพวกเขาได้รับการจัดการ ความต้องการภาษากรีกสามารถแบ่งได้ 3 ประเภท ครั้งแรก มีสงครามทั่วไปที่คาดว่าจะจ่ายให้รัฐบาลของประเทศที่ตกเป็นเหยื่อของการรุกรานของเยอรมนี ที่สอง มีหนี้ทางศีลธรรม หรือกฎหมายเยอรมนีอาจเป็นหนี้ผู้ประสบภัยแต่ละราย และสาม ไม่เฉพาะในเรื่องของเงินกู้ที่กรีซถูกบังคับให้ขยายสู่เยอรมนีระหว่างอาชีพ มันถูกใช้เพื่อการสงครามในแอฟริกาเงินที่ประชุมลอนดอนบิ๊กใน 1953 ประเทศเจ้าหนี้ของเยอรมนี กรีซ รวมทั้งองค์ของหนี้ต่างประเทศของเยอรมนีตะวันตก จึง ช่วยให้ได้ความ "มหัศจรรย์ทางเศรษฐกิจ" แต่สงครามถูกเลื่อนออกไปสนธิสัญญาสันติภาพในอนาคต ว่า สนธิสัญญา มีผล เซ็นในปี 1990 เมื่อ Germanies สองและนวิคเตอร์สี่ (อเมริกา สหราชอาณาจักร ฝรั่งเศส และสหภาพโซเวียต) ยอมรับพัก โครงการฮัลเมท ชานเซลเลอร์ และดีทริชฮันส์ Genscher รัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศ โดยเจตนาหลีกเลี่ยงเรียก "2 + 4 ข้อตกลงนี้" แอคคอร์ดมีสันติภาพ นี้ช่วยปัดเรื่องของสงครามควรได้รับลแก้อย่างชัดเจนในเวลาเดียวกัน แต่มันถูกสันนิษฐานกันว่า ปัญหาก็หมดกรีซได้ไม่พูดในเวลา แต่มันหลังจากโต้เถียงว่า สนธิสัญญาที่ไม่เป็นผู้ลงนามอาจไม่ได้เช็ดออกเรียกร้องของมัน เป็นกรีกบางครั้งใส่มัน พวกเขาได้บอกว่า ก่อนปี 1990 ว่า ถูกเกินไปก่อนจะจัดการกับปัญหาของสงคราม แล้ว พวกเขาก็บอกก็สายเกินไป เดือนนี้นาย Tsipras ประกาศในรัฐสภาว่า เยอรมนีได้ใช้ "เทคนิค" จะได้รับจากสงคราม มุมมองนี้ถูกปฏิเสธอย่างแน่นหนาในเบอร์ลิน เยอรมนีพิจารณานี้กรณี "ปิด กฎหมาย และทางการเมือง" เป็นโฆษกนาง Merkel ซ้ำสัปดาห์นี้เยอรมนีจะดูคล้ายกันเกี่ยวกับหนี้ได้กับเหยื่อแต่ละและครอบครัว สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนีได้ชำระเงินจำนวนมากของพวกปีหลังสงคราม ห้อง €71 พันล้าน ($75 พันล้าน), ตามข้อมูลของรัฐบาล เป็นส่วนหนึ่งของ 1960 ข้อตกลงกับประเทศในยุโรปตะวันตก จ่าย DM115m (หรือ €57.5 เมตร) ประสบอาชญากรรมนาซีกรีก ยอดเงินที่จะ €2.50 "ในแต่ละวันที่ Auschwitz กล่าวว่า Eberhard Rondholz นักประวัติศาสตร์ที่ เหยื่อและลูกหลานของพวกเขาที่ดูเหมือนว่า laughable เริ่มในปี 1997 เหยื่อการสังหารหมู่ชาวเยอรมันหนึ่ง ในหมู่บ้าน Distomo ในปี 1944, sued เยอรมนีเอกชนใน 2012 แต่ ศาลยุติธรรมของนานาชาติในเดอะเฮกหน้ากับเยอรมัน เรียกความว่า รัฐบาลมีภูมิคุ้มกันจากโดยบุคคลที่เป็นความในศาลต่างประเทศ เยอรมนีไม่ใช่ประเทศเดียวที่ปลดปล่อย โดยการตัดสินใจ โลกของรัฐบาลที่ได้กระทำไม่ถูกต้องให้ชาวต่างชาติในอดีตได้เงินกู้บังคับ โดยประเทศกรีซกับเยอรมนีในปี 1942 ได้แตกต่างกัน มันมี 476 เมตร Reichsmarks หรือ ตาม ประเมินกรีก €11 พันล้านวันนี้ (นั่นคือประมาณ 17% ของการ €65 พันล้านที่กรีซวันนี้ค้างชำระเยอรมนีเป็นส่วนหนึ่งของการประกันตัวออก) ในปี 1960 ลุดวิกแห่ง Erhard ชานเซลเลอร์แล้ว กล่าวว่า เยอรมนีต้องชำระเงินกู้เมื่อมัน reunified เขาอาจมีสันนิษฐานนี้จะเกิดขึ้นไม่มีเป็นจำนวนมากในประเทศเยอรมนีที่เปิด repaying เงินกู้บังคับ "เมื่อถ้า ไม่ตอนนี้" ถามนาย Rondholz เพื่อหลีกเลี่ยงการตั้งค่า เซลล์ที่ถูกอ้างเยอรมนีสามารถใส่เงินเข้าบริษัทหรือมูลนิธิ เขาเพิ่ม นักการเมืองหลายศูนย์ซ้ายสังคมประชาธิปไตยและสีเขียวจะยังเรียกค่า เพื่อประเพณีของเยอรมนีหลังสงครามโดยความรับผิดชอบ และแสดงค่าความนิยมชาวเยอรมันอื่น ๆ ดูเวลาหงุดหงิดกรีกต่ออายุพูดเกี่ยวกับสงครามว่าน่าสงสัย ตั้งแต่ประมาณ 2000 เอกลักษณ์เยอรมันได้เปลี่ยน ว่า ฮันส์ Kundnani ผู้เขียนของหนังสือใหม่ "The Paradox ของเยอรมันพาวเวอร์" ชาวเยอรมันไม่เห็นตัวเอง เป็นความผิดเท่านั้น แต่ยัง เป็นเหยื่อของสงคราม เป็นมรดกไม่เพียง ของ Auschwitz แต่เดรส เดน เมือง incinerated โดยระเบิดที่อังกฤษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการป้องกันประเทศของกรีซได้ขู่ว่าจะปล่อยให้ฝูงของผู้ลี้ภัยชาวซีเรียอาจจะรวมถึงการก่อการร้ายผ่านไปยังประเทศเยอรมนี ยุโรปมีเพียงตัวเองที่จะตำหนิถ้าเกิดว่าเขากล่าวว่า รัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรมกรีกชี้ให้เห็นว่าเป็นส่วนหนึ่งของการเรียกร้องอย่างต่อเนื่องของประเทศของเขากับผู้กดขี่เก่าของเขาก็อาจจะยึดทรัพย์สินเอเธนส์ของสถาบันเกอเธ่หน่วยงานทางวัฒนธรรมของเยอรมนี. อาร์กิวเมนต์มากกว่าสัญญาณมือกาลเทศะอาจจะเรียกว่าทะเลาะวิวาทกันหน่อมแน้ม แต่ภัยคุกคามที่ใช้ในอดีตที่จะยึดทรัพย์สินเยอรมันพกพาน้ำหนักบรรทุกหนักเพราะพวกเขาจำบางภูตผีมืดที่ไม่เคยหยุดที่จะหลอกหลอนทั้งสองประเทศ ระหว่าง 1941 และ 1944 พวกนาซียึดครองกรีซกับความโหดร้ายเกินเฉพาะในประเทศสลาฟ กรีซไม่เคยลดลงอย่างเป็นทางการเรียกร้องกับเยอรมนีซึ่งจากวันที่เวลานั้น ตอนนี้อยู่ในระหว่างการอภิปรายในเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้หนี้กรีกรัฐบาลในกรุงเอเธนส์กึกต้องการเยอรมนีเพื่อชำระภาระผูกพันบางเก่ามากทั้งทางการเงินและทางศีลธรรมเช่นเดียว. เยอรมันไม่ชอบถูกนึกถึงอดีตที่ผ่านมาโดยคนอื่น ๆ เพราะ พวกเขามีของตัวเองพิธีกรรมอย่างเป็นทางการมากของความทรงจำ ความทรงจำและบทเรียนการวาดภาพจากอดีตที่ผ่านมาอบเป็นวิธีการที่เยอรมันกับการเมือง, จิตใจและแม้กระทั่งร่างกาย เมื่อสมาชิกสภานิติบัญญัติเดินไปสู่การอภิปรายในเบอร์ลินอาคาร Reichstag พวกเขาเห็นผนังครอบคลุมในกราฟฟิตีริลลิก เหล่านี้ถูกเขียนโดยทหารกองทัพแดงหลังจากที่พวกเขาบุกไปสู่ชัยชนะในปี 1945 และเก็บรักษาไว้อย่างพิถีพิถันเป็นชี้ชวนเงียบเพื่อการกำกับดูแลรับผิดชอบ นักการเมืองของเยอรมนีโดยทั่วไปออกไปจากทางของพวกเขามีความสำคัญกับประเทศที่พวกนาซีบุกหรือครอบครอง. และหากไม่ได้รับการรุกรานของรัสเซียในยูเครน, แองเจลาเมอร์เคนายกรัฐมนตรีเยอรมันตอนนี้จะได้รับการเตรียมความพร้อมที่จะเข้าร่วมงานเฉลิมฉลองครบรอบ 70 ปีครบรอบปีของ ชัยชนะของสหภาพโซเวียตทั่วประเทศเยอรมนีเมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม มันเป็นแทนเธอจะไปที่กรุงมอสโกในวันรุ่งขึ้นวันที่ 10 พฤษภาคมที่จะเยี่ยมหลุมศพของทหารที่ไม่รู้จัก ในขณะที่ความจำเป็นในการสำนึกชัดเจนกว่าการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ที่เป็นเหตุผลหลักว่าทำไมนาง Merkel ยังเรียกประเทศของเธอพันธมิตรที่แข็งแกร่งที่สุดของอิสราเอลในยุโรป. แต่สำหรับลบมลทินที่น่าประทับใจทั้งหมดของเยอรมนีและความไวมีข้อ จำกัด อยู่ นี้จะกลายเป็นที่ชัดเจนเมื่อมองในรายละเอียดที่กลุ่มของปัญหาทางประวัติศาสตร์ที่ได้รับการเลี้ยงดูจากกรีซและวิธีที่พวกเขาได้รับการจัดการ ความต้องการกรีกสามารถแบ่งออกเป็นสามประเภท แรกมีศึกทั่วไปที่ประเทศเยอรมนีที่คาดว่าจะจ่ายเงินให้กับรัฐบาลของประเทศที่ตกเป็นเหยื่อของการรุกรานของ ประการที่สองมีหนี้ศีลธรรมหรือตามกฎหมายเยอรมันอาจเป็นหนี้ที่จะตกเป็นเหยื่อของแต่ละบุคคล และสามมีเรื่องที่เฉพาะเจาะจงของเงินกู้ที่กรีซถูกบังคับให้ขยายไปยังประเทศเยอรมนีในช่วงอาชีพ; มันถูกใช้เพื่อเป็นเงินทุนสงครามในแอฟริกา. ที่ประชุมใหญ่ในกรุงลอนดอนปี 1953 ของเยอรมนีประเทศเจ้าหนี้รวมทั้งกรีซ, ยกโทษให้มากของหนี้ต่างประเทศของเยอรมนีตะวันตกจึงช่วยที่จะทำให้มันเป็นไปได้ "ความมหัศจรรย์ทางเศรษฐกิจ" แต่ถูกชดเชยอนุโลมให้สนธิสัญญาสันติภาพในอนาคต สนธิสัญญานั่นคือในผลการลงนามในปี 1990 เมื่อทั้งสอง Germanies และสี่ผู้ชนะ (อเมริกาอังกฤษฝรั่งเศสและสหภาพโซเวียต) ได้รับการยอมรับการชุมนุมกันใหม่ เฮลมุทโคห์ลนายกรัฐมนตรีและฮันส์ทริช Genscher รัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศจงใจหลีกเลี่ยงการเรียกนี้ "2 + 4 สัญญา" ตกลงสันติภาพ นี้จะช่วยหันเหความสนใจข้อเสนอแนะที่เป็นเรื่องของการชดเชยที่ควรจะได้รับการจัดการกับอย่างชัดเจนในเวลาเดียวกัน แต่มันก็พอจะสันนิษฐานกันอย่างแพร่หลายว่าปัญหาได้หมดอายุแล้วก็. กรีซไม่ได้พูดถึงในเวลา แต่หลังจากนั้นมันก็เป็นที่ถกเถียงกันว่าสนธิสัญญาซึ่งมันก็ไม่ได้ลงนามไม่ได้เช็ดออกเรียกร้องของ ในฐานะที่เป็นชาวกรีกบางครั้งวางพวกเขาบอกว่าก่อน 1990 ว่ามันยังเร็วเกินไปที่จะจัดการกับปัญหาของการชดเชย จากนั้นพวกเขาก็บอกว่ามันก็สายเกินไป เดือนนี้นาย Tsipras ประกาศในรัฐสภาว่าเยอรมนีได้ใช้ "เทคนิค" ที่จะได้รับจากการเยียวยา มุมมองนี้ถูกปฏิเสธอย่างมั่นคงในเบอร์ลิน เยอรมันพิจารณากรณีนี้ "ปิดถูกต้องตามกฎหมายและในทางการเมือง" ในฐานะโฆษกนาง Merkel ซ้ำในสัปดาห์นี้. เยอรมันใช้มุมมองที่คล้ายกันเกี่ยวกับหนี้ที่เป็นไปได้ที่จะตกเป็นเหยื่อของบุคคลและครอบครัวของพวกเขา เยอรมนีตะวันตกทำให้การชำระเงินจำนวนมากของการชดเชยในปีที่ผ่านมาหลังสงครามรวมเป็นเงินทั้งสิ้น 71000000000 € ($ 75000000000) ตามข้อมูลของรัฐบาล ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของข้อตกลง 1960 กับประเทศในยุโรปตะวันตกก็จ่ายเงิน DM115m (หรือ€ 57.5m) ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของอาชญากรรมกรีกนาซีซึ่งจะมีจำนวน 2.50 € "ในแต่ละวันที่ Auschwitz" Eberhard Rondholz ประวัติศาสตร์กล่าวว่า ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อและลูกหลานของพวกเขาที่ดูเหมือนว่าน่าหัวเราะ เริ่มต้นในปี 1997 ที่ตกเป็นเหยื่อของการสังหารหมู่เยอรมันหนึ่งในหมู่บ้าน Distomo ในปี 1944, เยอรมันฟ้องเอกชน. ในปี 2012 แต่ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศในกรุงเฮกเข้าข้างเยอรมนีเรียกความคิดที่ว่ารัฐบาลมีภูมิคุ้มกันจากการถูกฟ้องร้องจากบุคคลใน ศาลต่างประเทศ ประเทศเยอรมนีไม่ได้เป็นประเทศเดียวโล่งใจโดยการตัดสินใจว่า; โลกที่เต็มไปด้วยรัฐบาลที่ได้ทำผิดกับชาวต่างชาติในอดีตที่ผ่านมา. เงินกู้บังคับโดยกรีซไปยังประเทศเยอรมนีในปี 1942 มีความแตกต่าง มันมีจำนวน 476m Reichsmarks หรือตามประมาณการกรีก€ 11000000000 วันนี้ (นั่นคือประมาณ 17% ของ€ 65000000000 ว่ากรีซในวันนี้เป็นหนี้เยอรมันเป็นส่วนหนึ่งของการประกันตัวออกของตน.) ในปี 1960 ลุดวิกศูนย์นายกรัฐมนตรีแล้วกล่าวว่าเยอรมนีจะชำระคืนเงินกู้เมื่อมัน reunified เขาอาจจะสันนิษฐานว่านี้จะไม่เกิดขึ้น. มีหลายในประเทศเยอรมนีที่มีการเปิดให้ชำระคืนเงินกู้ยืมบังคับอยู่ "เมื่อหากไม่ได้ตอนนี้หรือไม่" ขอให้นาย Rondholz เพื่อหลีกเลี่ยงการตั้งทำนองเยอรมนีสามารถนำเงินเข้ามาในความไว้วางใจหรือมูลนิธิเขาเพิ่ม นักการเมืองหลายคนจากศูนย์ซ้ายพรรคสังคมประชาธิปไตยและสีเขียวนอกจากนี้ยังเรียกร้องให้มีการชำระหนี้ในการรักษาด้วยประเพณีของเยอรมนีหลังสงครามของความรับผิดชอบและแสดงความปรารถนาดี. เยอรมันอื่น ๆ ดูระยะเวลาของการขาดความอดทนกรีกต่ออายุที่จะพูดคุยเกี่ยวกับการทำสงครามเป็นที่น่าสงสัย ตั้งแต่ประมาณปี 2000 เอกลักษณ์ของเยอรมันได้เปลี่ยนกล่าวว่าฮันส์ Kundnani ผู้เขียนหนังสือเล่มใหม่ของ "Paradox เยอรมันเพาเวอร์" เยอรมันไม่เห็นตัวเองเป็นเพียงการกระทำผิด แต่ยังเป็นผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของสงครามที่เป็นทายาทไม่เพียง แต่ยัง Auschwitz ของเดรสเดินเมืองเผาโดยระเบิดของอังกฤษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมของกรีซได้ข่มขู่ให้มวลของผู้ลี้ภัยชาวซีเรีย ที่อาจรวมถึงผู้ก่อการร้าย ผ่านเยอรมัน ยุโรปมีเพียงตัวเองที่จะตำหนิ ถ้าเกิดอะไรขึ้น เขากล่าวว่า รัฐมนตรียุติธรรม กรีก ชี้ให้เห็นว่าเป็นส่วนหนึ่งของประเทศของเขาอย่างต่อเนื่องเรียกร้องกับผู้กดขี่เก่าของมัน เขาอาจจะยึดในทรัพย์สินของสถาบันเกอเธ่ ตัวแทนของวัฒนธรรมเยอรมัน .

อาร์กิวเมนต์ผ่านสัญญาณมือทั่วอาจจะเรียกว่างอนเหมือนเด็กๆ แต่ในอดีตจากภัยคุกคามที่จะยึดสินทรัพย์เยอรมันพกของหนักเพราะพวกเขา Spectres เรียกคืนบางเข้มที่เคยหยุดหลอกหลอนทั้งประเทศ ระหว่าง 1941 และ 2487 นาซียึดครองกรีซกับโหดเกินเท่านั้น ในประเทศที่ใช้ภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาทางการ .กรีซไม่เคยอย่างเป็นทางการลดลงอ้างเยอรมนีซึ่งอาจจากเวลาที่ ตอนนี้ ในท่ามกลางของการอภิปรายเกี่ยวกับเพิ่งเกิดกรีกหนี้รัฐบาลในกรุงเอเธนส์ก็ต้องการให้เยอรมนีจัดการเก่ามากภาระหน้าที่ ทั้งทางการเงิน และศีลธรรม รวมทั้ง

เยอรมันไม่อยากนึกถึงอดีตโดยคนอื่น ๆเพราะพวกเขามีพิธีกรรมของตนเองอย่างเป็นทางการของความทรงจำการจดจำและการวาดภาพบทเรียนจากอดีต คือ อบเป็นแนวทางเยอรมันการเมือง ทางจิตใจและทางร่างกาย เมื่อสมาชิกสภานิติบัญญัติเดินเพื่อการอภิปรายในอาคาร Reichstag อยู่เบอร์ลิน พวกเขาเห็นผนังเต็มไปด้วยตัวอักษร กราฟฟิตี้ เหล่านี้ถูกเขียนโดยกองทัพแดงทหารหลังจากที่พวกเขาบุกมาเก็บชัยชนะใน ค.ศ. 1945 และการรักษาเป็นเงียบ exhortations รับผิดชอบ”นักการเมืองเยอรมันโดยทั่วไปออกไปจากทางของพวกเขาที่จะมีความไวต่อประเทศซึ่งพวกนาซีรุกรานหรือครอบครอง

ถ้าไม่ได้ของการรุกรานในยูเครนรัสเซีย , เยอรมัน Chancellor Angela Merkel , , จะได้เตรียมตัวเข้าร่วมงานเฉลิมฉลองครบรอบ 70 ปีของสหภาพโซเวียต ชัยชนะเหนือ เยอรมัน ในวันที่ 9 พฤษภาคม มันเป็นเธอแทน ไปที่มอสโก ในวันถัดไป10 พฤษภาคม ไปเยี่ยมหลุมศพของทหารนิรนาม ขณะเดียวกัน ต้องสำนึกผิดชัดเจนกว่าความหายนะเป็นเหตุผลหลักที่ นางแมร์เคิลยังเรียกประเทศของอิสราเอลพันธมิตรที่แข็งแกร่งที่สุดในยุโรป

แต่สำหรับเยอรมันที่น่าประทับใจของมลทินและความไว มีขีดจำกัดนี้เป็นที่ชัดเจนเมื่อดูในรายละเอียดที่กลุ่มของประเด็นทางประวัติศาสตร์ที่ถูกเลี้ยงดูโดยกรีซ , และวิธีการที่พวกเขาได้จัดการ ความต้องการกรีกสามารถแบ่งออกเป็นสามประเภท ตอนแรก มีทั่วไป หมู่บ้านที่เยอรมนีที่คาดว่าจะจ่ายกับรัฐบาลของประเทศที่เป็นเหยื่อของการรุกราน ประการที่สองมีคุณธรรม จริยธรรม หรือหนี้สินตามกฎหมายเยอรมัน อาจเป็นหนี้ เหยื่อแต่ละราย และสาม มีเฉพาะเรื่องของเงินกู้ที่กรีซถูกบังคับให้ขยายไปเยอรมนีในอาชีพ มันถูกใช้เพื่อสนับสนุนสงครามในแอฟริกา

ในการประชุมที่ลอนดอนใหญ่ในปี 1953 เยอรมันประเทศเจ้าหนี้ รวมถึงกรีซ ให้อภัยมาก หนี้ต่างประเทศ ทางตะวันตกของเยอรมนีจึงช่วยทำให้เป็นไปได้ของเศรษฐกิจ " ปาฏิหาริย์ " แต่ชดเชยได้ทำตามสนธิสัญญาสันติภาพในอนาคต สนธิสัญญานั่นคือผล ที่ลงนามในปี 1990 เมื่อสอง germanies และสี่ผู้ชนะ ( อเมริกา , อังกฤษ , ฝรั่งเศสและสหภาพโซเวียต ) ยอมรับการรวมชาติ Helmut Kohl อธิการบดี และฮานส์ ดีทริช genscher , รัฐมนตรีต่างประเทศจงใจหลีกเลี่ยงการเรียกนี้ " 2 4 ข้อตกลงสันติภาพที่เห็นด้วย นี้ช่วยในเรื่องของการชดเชยปัดออก ข้อเสนอแนะที่ควรได้รับการจัดการกับอย่างชัดเจนในเวลาเดียวกัน แต่มันเป็นกันอย่างแพร่หลาย สันนิษฐานว่าปัญหามีเพียงแค่หมดอายุ

กรีซไม่ได้พูดถึงในตอนนั้น แต่ภายหลังการถกเถียงกันอยู่ว่าเป็นสนธิสัญญาที่ได้ลงนามได้กวาดล้างการเรียกร้องของเป็นชาวกรีกบางครั้งใส่มัน มันบอก ก่อนปีว่ามันเร็วเกินไป ที่จะจัดการกับปัญหาของการชดเชย แล้วพวกเขาก็บอกว่ามันสายไปแล้ว เดือนนี้นาย Tsipras ประกาศในรัฐสภาเยอรมนีได้ใช้ " เทคนิค " ที่ออกมาชดเชย มุมนี้ก็โดนปฏิเสธในเบอร์ลิน เยอรมนีพิจารณาคดีนี้ " ปิด กฎหมายและการเมือง "ขณะที่โฆษกของนางแมร์เคลย้ำสัปดาห์นี้

เยอรมนีจะคล้ายกัน ดูเป็นไปได้หนี้สินบุคคลเหยื่อและครอบครัวของพวกเขา . สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนีได้หลายเงินของมลทินในหลังสงครามปีและจ่าย 71 พันล้าน ( $ 75 พันล้าน ) , ตามข้อมูลของรัฐบาล . เป็นส่วนหนึ่งของ 2503 ข้อตกลงกับประเทศยุโรปตะวันตก ก็จ่าย dm115m ( หรือด้าน 57.5m ) เหยื่อของกรีกนาซีอาชญากรรมยอดเงินที่จ่าย 2.50 สำหรับแต่ละวันที่เอาชวิตซ์ กล่าวว่า เอเบอร์ฮาร์ด rondholz , นักประวัติศาสตร์ เหยื่อและลูกหลานของพวกเขาที่ดูเหมือนน่าหัวเราะ เริ่มต้นในปี 1997 หนึ่งเยอรมันเหยื่อของการสังหารหมู่ในหมู่บ้าน Distomo ใน 1944 , ฟ้องเยอรมันเป็นการส่วนตัว

ใน 2012 , อย่างไรก็ตาม , ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศในกรุงเฮก เข้าข้างเยอรมนีการคิดที่รัฐบาลมีการคุ้มกันจากการถูกฟ้องร้องโดยบุคคลในศาลต่างประเทศ เยอรมนีเป็นประเทศเดียวโล่งใจ โดยการตัดสินใจว่า โลกเต็มของรัฐบาลที่ทำผิดให้ชาวต่างชาติในอดีต

บังคับเงินกู้โดยกรีซ เยอรมนีในปี 1942 ที่แตกต่างกัน มันมี 476m reichsmarks หรือตามประมาณการของกรีก จ่าย 11 พันล้านวันนี้( นั่นคือประมาณ 17% ของโลก 65 พันล้านที่กรีซ วันนี้หนี้เยอรมนีเป็นส่วนหนึ่งของการโดดร่ม ) ในทศวรรษที่ 1960 Ludwig Erhard , จากนั้น อธิการบดี กล่าวว่า เยอรมนีจะจ่ายคืนเมื่อจะมีการรวม . เขาอาจจะคิดว่านี้จะไม่มีวันเกิดขึ้น . .

มีมากในเยอรมัน ใครเปิดจะบังคับกู้ " ถ้าไม่ไปตอนนี้ ? " ขอให้นาย rondholz .เพื่อหลีกเลี่ยงการตั้งค่าตัวอย่างเยอรมนีใส่เงินลงในกองทุนหรือมูลนิธิ เขาเพิ่ม นักการเมืองจากหลายศูนย์แล้วสังคมประชาธิปไตยและผักยังเรียกให้ชำระหนี้ การของเยอรมนีหลังสงครามประเพณีของสมมติความรับผิดชอบและแสดงความปรารถนาดี

คนอื่นเยอรมันดูเวลาของการต่ออายุกรีกความใจร้อนที่จะพูดคุยเกี่ยวกับสงครามอย่างน่าสงสัยตั้งแต่ประมาณปี 2000 ตัวเยอรมัน ได้เปลี่ยน ว่า ฮั่น kundnani , ผู้เขียนของหนังสือเล่มใหม่ " ความขัดแย้งของอำนาจ " ของเยอรมัน เยอรมันไม่เจอตัวเองเท่านั้น แต่ยังเป็นผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของสงคราม เป็นทายาทของญี่ปุ่นไม่เพียง แต่ยังของเดรสเดน เมืองเผาโดยระเบิดที่อังกฤษ