play at least some role, and we wou

play at least some role, and we would assume that scientific investigation is
the best way to gather and assess it. But here we encounter an unsurprising
division between pious Hindus and Buddhists who write books gathering
what seems to them the incontrovertible evidence for reincarnation, and
Western scientists who, seeing no evidence whatsoever, don’t even raise the
question. This is to say that, constrained by a variety of traditional and
modern doctrines, this question hasn’t been asked in a serious way, both
out of deference to religious belief and because the question itself eludes
conclusive response because what it pursues is by definition beyond the
world in which we live, that is, fully metaphysical. That leaves most of
us in the position of needing to sort out the possibilities ourselves, but in
the meantime the most honest and therefore spiritually and intellectually
compelling response is to admit that we simply don’t know what happens
to us after we die. Better, it would seem, to allow the mystery and gravity
of human mortality to press upon us, and to stimulate our asking the kinds
of questions that reflect our deepest human concerns, rather than to leap in
one direction or the other on the question of afterlife.
The second point, however, is the difficulty that Buddhists have had historically
in getting a doctrine of rebirth to cohere with their other central
values. Those of us who have read through Abhidharma literature are familiar
with the contortions that Buddhist intellectuals went through in the
process of explaining what rebirth might mean in view of the Buddhist claim
that there is no permanent or substantial self because all things are both
impermanent and dependent on other impermanent conditions. Wherever
in Buddhist thought rebirth is given a strong and substantial role, no self
and other dimensions of the teachings are reduced in significance. Wherever
the teaching of no self and related doctrinal elements are given strong and
consistent application, very little is left that rebirth could mean. Philosophers
in the future will continue to raise questions about the tension between
these two early and important dimensions in Buddhist thought, and to examine
what possibilities for thought were left unexplored in the Buddhist
tradition due to logical difficulties on this one issue. For some, it has already
been tempting to suspect that the idea of rebirth in Buddhism is an intellectual
relapse, a place within the teachings where practitioners were simply
unable or unwilling to consider the radical consequences of their teachings,
and where they may have fallen prey to the dangers of grasping for the
immortal self, or for the kinds of permanence and security that Buddhist
psychology warned against so perceptively. These two areas, I suspect, will
be the places where the debate about rebirth and its role in the workings
of karma will tend to focus. But we’ll see; these are questions that require

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เล่นอย่างน้อยบทบาทบางอย่างและเราจะคิดว่าการตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์
วิธีที่ดีที่สุดในการรวบรวมและประเมินมัน แต่ที่นี่เราพบแสน
แบ่งระหว่างชาวฮินดูเคร่งศาสนาและชาวพุทธผู้เขียนหนังสือรวบรวม
สิ่งที่ดูเหมือนว่าจะได้หลักฐานในการกลับชาติมาเกิดและ
นักวิทยาศาสตร์ตะวันตกที่เห็นหลักฐานใด ๆ ไม่ได้ยก
คำถามนี้คือการบอกว่า จำกัด โดยความหลากหลายของคำสอนแบบดั้งเดิมและทันสมัย​​
คำถามนี้ยังไม่ได้รับการถามในทางที่ร้ายแรงทั้ง
ออกจากความเคารพกับความเชื่อทางศาสนาและคำถามตัวเองเพราะพระเอก
ตอบสนองข้อสรุปเพราะสิ่งที่แสวงหา คือการนิยามเกิน
โลกที่เราอาศัยอยู่นั้นคือเลื่อนลอยอย่างเต็มที่ ที่ใบส่วนใหญ่ของ
เราอยู่ในตำแหน่งที่จำเป็นต้องเรียงลำดับจากความเป็นไปได้ตัวเอง แต่ในขณะเดียวกัน
การตอบสนองที่มากที่สุดซื่อสัตย์และดังนั้นจิตวิญญาณและสติปัญญา
ที่น่าสนใจคือการยอมรับว่าเราก็ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น
ให้เราหลังจากที่เราตาย ที่ดีกว่าก็จะดูเหมือนเพื่อให้ความลึกลับและแรงโน้มถ่วง
ของการตายของมนุษย์ที่จะกดพวกเราและเพื่อกระตุ้นการขอให้เราชนิด
ของคำถามที่สะท้อนให้เห็นถึงความกังวลของเราที่ลึกที่สุดของมนุษย์มากกว่าที่จะกระโดดใน
ทิศทางเดียวหรืออื่น ๆ เกี่ยวกับชีวิตหลังความตายของคำถาม.
จุดที่สอง แต่เป็นความยากลำบากที่ชาวพุทธมีประวัติศาสตร์
ในการรับหลักการของการเกิดใหม่ที่จะเชื่อมโยงกัน ด้วยกลาง
ค่าอื่น ๆ ของพวกเขา คนของเราที่ได้อ่านผ่านวรรณกรรม Abhidharma คุ้นเคย
ด้วยเรือนกายที่ปัญญาชนพุทธเดินผ่านใน
กระบวนการของการอธิบายสิ่งที่อาจหมายถึงการเกิดใหม่ในมุมมองของพุทธศาสนาเรียกร้อง
ว่าไม่มีถาวรหรือตัวเองอย่างมากเพราะทุกสิ่งเป็นอนิจจัง
ทั้งสองและขึ้นอยู่กับสภาพอนิจจังอื่น ๆ ที่ใดก็ตามที่เกิดใหม่
ในความคิดพุทธศาสนาจะได้รับบทบาทที่แข็งแกร่งและมีความสำคัญไม่ตนเอง
และมิติอื่น ๆ ของคำสอนจะลดลงอย่างมีนัยสำคัญใน ทุก
การเรียนการสอนของตนเองไม่มีหลักการและองค์ประกอบที่เกี่ยวข้องจะได้รับที่แข็งแกร่งและ
โปรแกรมที่สอดคล้องกันน้อยมากถูกทิ้งไว้ที่เกิดใหม่อาจหมายถึง นักปรัชญา
ในอนาคตจะยังคงเพิ่มคำถามเกี่ยวกับความตึงเครียดระหว่างทั้งสอง
ขนาดต้นและมีความสำคัญในความคิดพุทธศาสนาและการตรวจสอบ
สิ่งที่เป็นไปได้สำหรับความคิดที่ถูกทิ้งไว้ยังมิได้สำรวจในพุทธประเพณี
เนื่องจากปัญหาตรรกะเกี่ยวกับเรื่องนี้ปัญหาหนึ่ง สำหรับบางคนมันมีอยู่แล้ว
รับการดึงดูดการสงสัยว่าความคิดของการเกิดใหม่ในพุทธศาสนาเป็นทางปัญญา
กำเริบขึ้นภายในคำสอนที่ผู้ปฏิบัติงานมีเพียง
สามารถหรือไม่เต็มใจที่จะต้องพิจารณาผลกระทบที่รุนแรงของคำสอนของพวกเขา
และสถานที่ที่พวกเขาอาจจะได้ลดลงเหยื่อเพื่ออันตรายของโลภสำหรับ
อมตะตัวเองหรือสำหรับชนิดของความคงทนและความปลอดภัยที่พุทธ
จิตวิทยาเตือนให้สำเหนียก ทั้งสองพื้นที่ที่ฉันสงสัยว่าจะเป็น
สถานที่ที่อภิปรายเกี่ยวกับการเกิดใหม่และบทบาทในการทำงาน
ของกรรมจะมีแนวโน้มที่จะให้ความสำคัญ แต่เราจะเห็นเหล่านี้เป็นคำถามที่จำเป็นต้องมี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทบาทบางอย่าง และเราจะสมมติว่า จะตรวจสอบทางวิทยาศาสตร์
เพื่อรวบรวม และประเมินก็ แต่ที่นี่เราพบการ unsurprising
ส่วนระหว่างฮินดูและพุทธที่เขียนหนังสือที่รวบรวมผู้ศรัทธา
ดูไปที่หลักฐาน incontrovertible การอาละวาด และ
นักวิทยาศาสตร์ตะวันตกชาว เห็นหลักฐานไม่มีเลย ไม่ได้ การ
คำถาม เพื่อบอกว่า โดยความหลากหลายของแบบ และ
อยู่ทันสมัย ไม่ได้รับการถามคำถามนี้จัง ทั้ง
out of deference to ศาสนาและเนื่อง จากคำถามตัวเอง eludes
ตอบข้อสรุปเป็น เพราะอะไรที่มัน pursues โดยกำหนดนอกเหนือจาก
โลกที่เราอาศัยอยู่ คือ ขัดแย้งทั้งหมด ที่ใบส่วนใหญ่
เราในฐานะจำเป็นต้องเรียงลำดับออกไปตนเอง แต่
บัดนั้นสุด honest และดังนั้นจึงพบ และสติปัญญา
ผลตอบสนองคือการ ยอมรับว่า เราก็ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น
เราหลังจากเราตาย ดูดี เหมือน ให้ลึกลับและแรงโน้มถ่วง
ของมนุษย์ตายกดเรา การกระตุ้นของเราถามชนิด
คำถามที่สะท้อนถึงความกังวลของเรามนุษย์สุด ไม่ ใช่ การกระโดดใน
หนึ่งทิศทางหรืออื่น ๆ คำถามของ afterlife
สอง อย่างไรก็ตาม ก็ยากที่จะมีพุทธประวัติ
ในการสอนของเกิดใหม่เพื่อ cohere ของพวกเขากันกลาง
ค่า พวกเราที่มีอ่านผ่านวรรณกรรม Abhidharma คุ้น
กับ contortions ที่นักวิชาการชาวพุทธไปผ่านใน
กระบวนการของการอธิบายสิ่งเกิดใหม่อาจหมายถึงมุมมองอ้างพุทธ
มีว่าตนเองไม่พบ หรือถาวรเพราะสิ่งทั้งสอง
impermanent และขึ้นอยู่กับเงื่อนไขอื่น ๆ impermanent ไม่
ในพุทธศาสนาคิดว่า เกิดใหม่ให้แข็งแรง และพบบทบาท ตนเองไม่
และมิติของคำสอนที่จะลดความสำคัญ ไม่
ไม่มีสอนที่ตนเองและองค์ประกอบหลักคำสอนที่เกี่ยวข้องให้แข็งแกร่ง และ
ประยุกต์สอดคล้อง น้อยมากเหลือที่เกิดใหม่อาจหมายถึง ปรัชญา
ในอนาคตยังคงยกคำถามเกี่ยวกับความตึงเครียดระหว่าง
ต้น และสำคัญขนาดคิดว่าพระพุทธศาสนา และ การตรวจสอบ
บรรยากาศเงียบสงบทั้งถูกปล่อยอะไรไปสำหรับคิดในพระพุทธศาสนา
ประเพณีเนื่องจากปัญหาทางตรรกะในประเด็นนี้ สำหรับบางคน มีแล้ว
ถูกดึงดูดให้สงสัยว่าความคิดของการเกิดใหม่ในพระพุทธศาสนาเป็นทางปัญญา
relapse ภายในการสอนที่ผู้ก็
ไม่สามารถ หรือไม่ยอมพิจารณาผลกระทบที่รุนแรงของคำสอนของพวกเขา,
และที่พวกเขาอาจมีเหยื่อลดลงถึงอันตรายของการเรียงสำหรับการ
อมตะตน เอง หรือชนิด permanence และรักษาความปลอดภัยที่พุทธ
จิตวิทยาเตือนกับ perceptively ดังนั้น พื้นที่เหล่านี้สอง ฉันสงสัยว่า จะ
เป็นสถานที่การอภิปรายเกี่ยวกับการเกิดใหม่และบทบาทของมันในงาน
ของกรรมจะมีแนวโน้มการโฟกัส แต่เราจะ เห็น นี่คือคำถามที่ต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเล่นที่อย่างน้อยที่สุดและเราจะถือว่าการสืบสวนทางวิทยาศาสตร์คือ
ทางที่ดีที่สุดในการรวบรวมและประเมินได้ แต่ที่นี่เราจะได้เผชิญหน้ากับ unsurprising
ซึ่งจะช่วยการแบ่งแยกระหว่างชาวฮินดูผู้เคร่งศาสนาและชาวพุทธที่เขียนหนังสือ
ซึ่งจะช่วยให้การเก็บรวบรวมสิ่งที่ดูเหมือนจะให้มีหลักฐาน incontrovertible สำหรับสร้างใหม่และบรรดานักวิทยาศาสตร์
ซึ่งจะช่วยแบบตะวันตกที่เห็นไม่มีหลักฐานใดๆไม่ให้ขึ้น
คำถามได้โรงแรมแห่งนี้คือการกล่าวว่าโดยความหลากหลายของแบบดั้งเดิมและ
ที่ทันสมัยศาสนาคำถามนี้ไม่ได้มีการถามในทางที่รุนแรงทั้ง
ซึ่งจะช่วยออกมาจากความเคารพในความเชื่อทางศาสนาและเพราะคำถามที่ตัวเอง eludes
ซึ่งจะช่วยการตอบสนองไม่อาจโต้แย้งได้เพราะสิ่งที่ทุ่มเทมีความละเอียดมากกว่าโดย
ซึ่งจะช่วยโลกที่เราอาศัยอยู่ที่เลื่อนลอยอย่างครบครัน ซึ่งทำให้มากที่สุดของ
ตามมาตรฐานเราอยู่ในตำแหน่งที่มีความต้องการในการเรียงลำดับจากความเป็นไปได้ของเราเองแต่ในขณะเดียวกัน
ซึ่งจะช่วยให้การตอบสนองมากที่สุดโดยสุจริตและดังนั้นจึงนับถือศาสนาพุทธและสติปัญญา
ซึ่งจะช่วยกระตุ้นความสนใจที่จะให้การยอมรับว่าเราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ซึ่งจะช่วยให้เราหลังจากเราจะตาย. ดียิ่งกว่าซึ่งจะช่วยให้ความลึกลับและแรงโน้มถ่วงโลก
ซึ่งจะช่วยในการตายของมนุษย์ในการกดปุ่มบนเราและกระตุ้นให้เกิดของเราขอให้ทุกชนิดที่
คำถามที่สะท้อนให้เห็นถึงความกังวลของมนุษย์อย่างมากของเรามากกว่าจะก้าวกระโดดไปในทิศทางตรงกันข้ามกับแนว
ซึ่งจะช่วยในหนึ่งหรืออื่นๆสำหรับการตั้งคำถามของสุคติยังสัมปราย ภพ .
จุดที่สองอย่างไรก็ตามเป็นเรื่องยากที่ชาวพุทธจะได้มีทางประวัติศาสตร์
ซึ่งจะช่วยในการปฏิบัติตามหลักของการเกิดใหม่ในการเกาะกันเป็นก้อนอื่นๆพร้อมด้วยศูนย์กลาง
ค่าของพวกเขา ผู้ที่ได้อ่านผ่านวรรณกรรม abhidharma มีความคุ้นเคยกับ
ตามมาตรฐานพร้อมด้วยหลิวซึ่งโยกเยกปัญญาชนของพระพุทธศาสนาที่ผ่านเข้าไปใน
ซึ่งจะช่วยในการอธิบายว่าการเกิดใหม่อาจจะหมายความว่าในมุมมองของการเรียกร้องของพระพุทธศาสนาที่
ที่ไม่มีตัวตนแบบถาวรหรือเป็นอย่างมากเพราะเรื่องทั้งหมดได้รับทั้ง
ไม่จีรังของมันเข้าไว้เต็มกำลังและขึ้นอยู่กับเงื่อนไขอื่นๆไม่จีรังของมันเข้าไว้เต็มกำลัง
ซึ่งจะช่วยได้ทุกที่ในความคิดทางพุทธศาสนาการเกิดใหม่จะได้รับบทบาทเข้มแข็งและเป็นอย่างมากไม่มี
ตามมาตรฐานด้วยตนเองขนาดและอื่นๆของพระพุทธศาสนาที่จะถูกลดลงในความสำคัญ
การเรียนการสอนได้ทุกที่ที่องค์ประกอบของการไม่มีและในแบบบริการตัวเองที่เกี่ยวข้องมีคำสอนให้แอปพลิเคชันและ
สอดคล้องน้อยเป็นอย่างมากอยู่ทางซ้ายที่การเกิดใหม่อาจหมายถึง นักปรัชญา
ในอนาคตก็จะดำเนินการต่อให้ขึ้นคำถามเกี่ยวกับความตึงเครียดระหว่างสองขนาด
ช่วงต้นนี้และที่สำคัญในความคิดทางพุทธศาสนาและเพื่อตรวจสอบ
สำหรับความเป็นไปได้ว่าคิดว่าเป็นทางด้านซ้ายสำรวจในทางพระพุทธศาสนา
แบบดั้งเดิมเนื่องจากปัญหาแบบลอจิกที่หนึ่งปัญหานี้. สำหรับบางคนที่เคยเป็นเรื่องน่าสนใจแต่ยังสงสัยว่าความคิดของการเกิดใหม่ในพระพุทธศาสนามีทรัพย์สินทางปัญญา

ซึ่งจะช่วยอยู่แล้วกลับทรุดที่อยู่ ภายใน พุทธธรรมที่ผู้เป็นเพียง
ไม่สามารถหรือไม่เต็มใจที่จะพิจารณาถึงผลอย่างรุนแรงของพระพุทธศาสนาของเขา
และที่ซึ่งพวกเขาอาจตกเป็นเหยื่อของอันตรายที่จับสำหรับตัวเองที่เป็นอมตะ
ซึ่งจะช่วยหรือสำหรับทุก ประเภท ของการรักษาความ ปลอดภัย และยืนยงที่ชาวพุทธ
จิตวิทยาเตือนต่อดังนั้น perceptively . สองพื้นที่เหล่านี้ผมสงสัยว่าจะ
ซึ่งจะช่วยเป็นที่ที่การ อภิปราย เกี่ยวกับการเกิดใหม่และบทบาทหน้าที่ของ
ซึ่งจะช่วยชี้แนะในกฎแห่งกรรมจะมีแนวโน้มที่จะให้ความสำคัญ แต่เราจะดูต่อไปนี้เป็นคำถามที่ต้องการ