The little boy in front of her was

The little boy in front of her was shaking his head in disagreement: “ Once you enter the door to thievery that’s deeper than the ocean, from then on, your conscience becomes a stranger. Mother always taught me that regardless of when and regardless of landing in whatever circumstances, I must adhere to the basic conscience of my heart. I must be upright and frank. I cannot do work that is against my own conscience.”

Seeing the little boy’s deadly earnest preaching appearance, Su Luo suddenly felt that this was very funny. She had an impulsively strong desire to pinch his pink and tender cheeks. She continued to ask another sentence: “ Oh? You really have never stolen anything? I don’t believe it.”

“I… I only stole one thing and it was a loaf of bread! That was when my little sister was so hungry she was gnawing on the corner of the table. I had no other choice…” The rim of the little boy’s eyes were a little red. He was also afraid that Su Luo would spurn him and cause him to lose this job. He anxiously explained: “However the next day, I earned some money and paid back the money for the stolen bread. Really, I am telling the truth!”

Su Luo saw him become so anxious that his face was flushed and couldn’t help but laugh: “Why are you so anxious? It’s not like I am that person who was selling bread. Okay, tell me your price. This Miss want to see if you are suitable.”

Su Luo could tell that this little boy’s genes were excellent. Maybe the cause was his family suffered a reversal of fortunes. Even though his living situation had become poor, but his character was still as good and honest as before. Just as he himself had said, he adhered to the ethical principles. Someone who could adhere to the basic principles during poverty, let alone a child, this point was exceptionally hard to come by.

The little boy didn’t know that Su Luo’s assessment of him was pretty good. He was afraid of being spurned by the employer, so with a red little face, he anxiously said: “I-I am very inexpensive! I only charge ten copper coins per day.”

Seeing that Su Luo didn’t reply, thinking that she believed it to be too expensive, he anxiously changed his answer: “Five copper coins, five copper coins is enough! Mother’s medical prescription needs at least four copper coins and I need to buy some thin wheat for little sister to eat. She is young and her throat is small, if she drinks coarse grains she would throw it up.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เด็กน้อยตรงหน้าถูกสั่นศีรษะของเขาผิดใจ: "เมื่อคุณเข้าประตูไป thievery ที่ลึกกว่ามหาสมุทร จากนั้น มโนธรรมของคุณกลายเป็น คนแปลกหน้า แม่มักจะสอนให้ คำนึง ถึงเวลา และคำนึง ถึงการลงจอดในสถานการณ์ใดก็ตาม ฉันต้องปฏิบัติตามคุณธรรมพื้นฐานใจของ ตรง และตรงไปตรงมาต้อง ฉันไม่สามารถทำงานที่ขัดกับมโนธรรมของตนเองได้ "เห็นเด็กน้อยร้ายแรงอย่างจริงจังลักษณะ preaching ลู Su ก็รู้สึกว่า นี่คือตลกมาก เธอมีความปรารถนา impulsively แข็งแกร่งจะหยิกแก้มเขาชมพู และเงิน เธอยังคงถามอีกประโยค: "โอ้ คุณจริง ๆ มีไม่ขโมยอะไร ฉันไม่เชื่อเลย""ฉัน... ฉันขโมยสิ่งหนึ่งเท่านั้น และมันก็เป็นก้อนขนมปัง นั่นคือเมื่อน้องสาวของฉันหิวเธอถูก gnawing มุมบนของตารางนั้น ผมมีตัวเลือกอื่น ๆ..." ขอบตาของเด็กน้อยมีสีแดงเล็กน้อย เขาก็กลัวว่า Su ลู spurn เขา และทำให้เขาสูญเสียงานนี้ เขากังวลใจอธิบาย: "อย่างไรก็ตามในวันถัดไป ฉันได้รับเงิน และรับเงินคืนสำหรับขนมปังที่ถูกขโมย จริง ๆ ฉันบอกความจริง"Su ลูเห็นเขาเป็นกังวลมากว่า ใบหน้าของเขาถูกล้าง และไม่สามารถช่วยแต่หัวเราะ: "ทำไมมีกังวลมาก ไม่เหมือนผมว่าคนที่ถูกขายขนมปังได้ เอาล่ะ บอกฉันราคาของคุณ นางสาวนี้ต้องดูว่า คุณเหมาะสม"Su ลูสามารถบอกได้ว่า ยีนชายนี้ได้ดี บางทีสาเหตุถูกครอบครัวของเขาประสบของมั่งคั่ง แม้ว่าเขาอาศัยอยู่กลายเป็นไม่ดี แต่ตัวของพระองค์ก็ยังคงเป็นดี และซื่อสัตย์เป็นก่อน เหมือนว่าตัวเขาเองได้กล่าวว่า เขายึดถือหลักจริยธรรม คนอาจยึดหลักการพื้นฐานระหว่างความยากจน ประสาเด็ก จุดนี้เป็นยากเป็นพิเศษโดยชายไม่ทราบว่า Su ลูประเมินของเขาอร่อย เขากลัวการปฏิเสธจากนายจ้าง หน้าน้อยสีแดง เขากังวลใจตอบว่า: "ฉัน-ฉันราคาถูกมาก ฉันเฉพาะใช้เหรียญทองแดงสิบต่อวัน"เห็นว่าไม่ได้ตอบลู Su คิดว่า เธอเชื่อว่ามันจะแพงเกินไป เขากังวลใจเปลี่ยนคำตอบของเขา: "ห้าเหรียญทองแดง เหรียญทองแดงห้าเป็นพอ แม่สั่งยาต้องได้อย่างน้อย 4 เหรียญทองแดง และต้องซื้อข้าวสาลีบางบางสำหรับน้องสาวกิน เธอเป็นสาว และลำคอของเธอมีขนาดเล็ก ถ้าเธอดื่มหยาบ ๆ เธอจะโยน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เด็กชายตัวเล็ก ๆ ในหน้าของเธอถูกสั่นศีรษะของเขาในความขัดแย้ง: "เมื่อคุณเข้าประตูไปลักทรัพย์ที่ลึกกว่าทะเลจากนั้นในจิตสำนึกของคุณจะกลายเป็นคนแปลกหน้า แม่มักจะสอนผมว่าไม่ว่าเมื่อใดและไม่คำนึงถึงการเชื่อมโยงไปถึงในสิ่งที่สถานการณ์ที่ฉันต้องเป็นไปตามจิตสำนึกพื้นฐานของหัวใจของฉัน ฉันจะต้องตรงและตรงไปตรงมา ฉันไม่สามารถทำผลงานที่ผิดมโนธรรมของตัวเอง. " เห็นเด็กน้อยของมฤตยูลักษณะจริงจังเทศนาซู Luo ก็รู้สึกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องตลกมาก เธอมีความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะหยิกคึกสีชมพูและอ่อนโยนแก้มของเขา เธอยังคงถามประโยคอื่น: "โอ้? จริงๆคุณไม่เคยถูกขโมยอะไร? ผมไม่เชื่อว่ามัน. " " ฉัน ... ฉันขโมยเพียงสิ่งเดียวและมันก็เป็นขนมปัง! นั่นคือเมื่อน้องสาวคนเล็กของฉันหิวดังนั้นเธอจึงแทะในมุมของตาราง ผมไม่มีทางเลือกอื่น ๆ ... "ขอบตาของเด็กชายตัวเล็ก ๆ เป็นสีแดงเล็ก ๆ นอกจากนี้เขายังกลัวว่าซู Luo จะดันเขาและทำให้เขาสูญเสียงานนี้ เขาอย่างใจจดใจจ่ออธิบายว่า: "อย่างไรก็ตามในวันรุ่งขึ้นผมได้รับเงินบางส่วนและจ่ายคืนเงินสำหรับขนมปังที่ถูกขโมย จริงๆผมกำลังบอกความจริง! " ซู Luo เห็นเขากลายเป็นที่กังวลว่าใบหน้าของเขาคือการล้างและไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะ" ทำไมคุณมีความกังวลมาก? มันไม่เหมือนผมคนที่ถูกขายขนมปัง เอาล่ะฉันบอกราคาของคุณ นางสาวนี้ต้องการที่จะดูว่าคุณมีความเหมาะสม. " ซู Luo สามารถบอกได้ว่ายีนนี้เด็กชายตัวเล็ก ๆ ของคนที่ยอดเยี่ยม อาจจะเป็นสาเหตุที่ถูกครอบครัวของเขาได้รับความเดือดร้อนความผกผันของโชคชะตา แม้ว่าสถานการณ์การใช้ชีวิตของเขาได้กลายเป็นยากจน แต่ตัวละครของเขาก็ยังคงเป็นสิ่งที่ดีและมีความซื่อสัตย์เป็นมาก่อน เช่นเดียวกับตัวเขาเองได้กล่าวว่าเขายึดติดกับหลักจริยธรรม คนที่สามารถเป็นไปตามหลักการพื้นฐานในระหว่างการแก้ไขปัญหาความยากจนให้อยู่คนเดียวเด็กจุดนี้เป็นพิเศษอย่างหนักที่จะมาด้วย. เด็กน้อยไม่ทราบว่าการประเมินซู Luo ของเขาเป็นสิ่งที่ดีงาม เขาเป็นคนที่กลัวว่าจะถูกปฏิเสธโดยนายจ้างเพื่อให้มีใบหน้าสีแดงเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาอย่างใจจดใจจ่อกล่าวว่า "ครั้งที่สองผมไม่แพงมาก! ฉันเพียงคิดค่าสิบทองแดงเหรียญต่อวัน ". เห็นว่าซู Luo ไม่ตอบคิดว่าเธอเชื่อว่ามันจะมีราคาแพงเกินไปเขาอย่างใจจดใจจ่อเปลี่ยนคำตอบของเขา:" ห้าทองแดงเหรียญห้าเหรียญทองแดงเป็นพอ! ใบสั่งยาของแม่ต้องการอย่างน้อยสี่เหรียญทองแดงและฉันต้องการที่จะซื้อบางส่วนข้าวสาลีบางสำหรับน้องสาวคนเล็กที่จะกิน เธอเป็นคนหนุ่มสาวและลำคอของเธอมีขนาดเล็กถ้าเธอดื่มธัญพืชหยาบเธอจะโยนมันขึ้น. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เด็กชายตรงหน้าของเธอก็สั่นศีรษะของเขาในความขัดแย้ง : " เมื่อคุณใส่ประตูเพื่อลักทรัพย์ที่ลึกกว่ามหาสมุทร จากนั้น ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของคุณจะกลายเป็นคนแปลกหน้า แม่สอนหนูเสมอว่า ไม่ว่าเมื่อไหร่ ไม่ว่าจะจอดในอะไรก็ตาม ต้องยึดมั่นในคุณธรรมพื้นฐานของหัวใจของฉัน ผมต้องตั้งตรง และแฟรงค์ ผมไม่สามารถทำงานที่ขัดกับมโนธรรมของฉันเอง "เห็นเด็กชายมฤตยูจริงจังการปรากฏตัว , ซู หลัว พลันรู้สึกว่าเรื่องนี้สนุกมาก เธอมีความปรารถนาอย่างแรงกล้า ได้หยิกแก้มนุ่มสีชมพูของเขา . เธอถามต่อประโยคอื่น : " โอ้ คุณก็ไม่เคยขโมยอะไร ? ผมไม่อยากจะเชื่อเลย "" ข้า . . . ข้าแค่ขโมยสิ่งหนึ่งและมันเป็นขนมปัง ! นั่นคือตอนที่น้องสาวฉันหิวมากจนแทะมุมของโต๊ะ ผมไม่มีทางเลือกอื่น . . . . . . . " ขอบของเด็กน้อยดวงตาเป็นสีแดงเล็ก ๆ . เขายังกลัวว่าซูหลัวจะปฏิเสธเขา และทำให้เขาสูญเสียงานนี้ เขาใจจดใจจ่ออธิบาย : " อย่างไรก็ตามในวันถัดไปฉันได้รับบางเงินและจ่ายเงินที่ถูกขโมยขนมปัง จริงๆ ฉันพูดความจริง ! "ซู หลัว เห็นเขาเป็นกังวลว่าใบหน้าของเขาแล้ว และไม่สามารถช่วย แต่หัวเราะ : " ทำไมคุณดูกังวลจัง มันไม่เหมือนฉันเป็นคนขายขนมปัง โอเค บอกราคามา คุณต้องการที่จะดูว่าคุณมีความเหมาะสม . "ซูลู บอกได้เลยว่า ยีนนี้เด็กชายได้ดีเยี่ยม อาจจะเพราะครอบครัวของเขาได้รับการย้อนกลับของโชคชะตา แม้ว่าสถานการณ์ชีวิตของเขาได้กลายเป็นคนจน แต่นิสัยของเขายังเป็นดีและซื่อสัตย์เช่นเดิม เหมือนที่เขาบอกว่า เขายึดติดกับหลักจริยธรรม คนที่จะยึดติดกับหลักการพื้นฐานในความยากจน อย่าว่าแต่เด็ก จุดนี้คือโคตรหนักมาด้วยเด็กชายไม่รู้ว่า ซู ลู การประเมินของเค้าสวยดี เค้ากลัว spurned โดยนายจ้าง ดังนั้น ด้วยใบหน้าที่แดงเล็กน้อย เขาใจจดใจจ่อ กล่าวว่า " ผมจะไม่แพงมาก ! ฉันเพียงคิด 10 เหรียญ ทองแดง ต่อวัน "เห็นซูหลัวไม่ตอบ คิดว่า เธอเชื่อว่ามันจะแพงเกินไป เขาใจจดใจจ่อเปลี่ยนคำตอบของเขา : " ห้าเหรียญทองแดง 5 เหรียญ ทองแดงเป็นพอ ! ใบสั่งยาของแม่ต้องการอย่างน้อย 4 เหรียญทองแดง และฉันต้องการที่จะซื้อบางบาง ข้าวสาลี สำหรับน้องที่จะกิน เธอยังเด็กและคอเล็ก ถ้าเธอดื่มธัญพืชหยาบ - เธอจะโยนมันขึ้น " .