You were beautiful,my tiny child,wr

You were beautiful,

my tiny child,

wrapped tightly in my arms,

close to my heart.

I listened to you breathing.

I counted your fingers

and your toes.

Helpless,

you cried out to me

and I loved you

with every ounce of my soul.



Will you hear me

when I cry out?

Will you hold me close

as I held you then?



I remember the day

You took your first step.

There was no stopping you.

Your feet gave you freedom

to explore the world

like never before

but danger lurked.

I opened those doors anyway,

cautiously,

and introduced

you to the world.

Where will you be

when my legs

no longer run?

no longer work?

Will you realize

that I love

freedom too?

Question:

What do you think of the poem? How do you feel about it?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณมีความสวยงามเด็กเล็กห่อแน่นอุ้มใกล้กับหัวใจของฉันผมฟังที่คุณหายใจผมนับนิ้วมือของคุณและเท้าของคุณซมคุณร้องไห้กับฉันและฉันรักคุณกับทุกออนซ์ของจิตวิญญาณของฉัน คุณจะได้ยินฉันเมื่อฉันร้องไห้ออกมาคุณจะถือปิดขณะที่ฉันจับคุณแล้ว ฉันจำวันคุณเอาขั้นตอนแรกของคุณไม่มีการหยุดคุณได้เท้าของคุณให้คุณเสรีภาพการสำรวจโลกไม่เคยมาก่อนแต่อันตราย lurkedเปิดประตูเหล่านั้นอย่างไรก็ตามระมัดระวังและแนะนำคุณไปทั่วโลกซึ่งคุณจะเมื่อขาของฉันไม่เรียกใช้ไม่ทำงานคุณจะตระหนักถึงว่า รักอิสระเกินไปคำถาม:สิ่งที่คุณคิดของบทกวี คุณรู้สึกเกี่ยวกับมันอย่างไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณมีความสวยงาม

เด็กเล็ก ๆ ของฉัน,

ห่อแน่นในอ้อมแขนของฉัน

ใกล้กับหัวใจของฉัน.

ผมฟังคุณหายใจ.

ฉันนับนิ้วมือของคุณ

และเท้าของคุณ.

กำพร้า

เธอร้องไห้ออกมาให้ฉัน

และฉันรักคุณ

ด้วยออนซ์ของจิตวิญญาณของฉันทุก . คุณจะได้ยินเสียงฉันเมื่อฉันร้องไห้ออกมา? คุณจะถือฉันใกล้ที่สุดเท่าที่ผมอุ้มคุณไว้แล้วผมจำได้ว่าวันนั้นคุณเอาขั้นตอนแรกของคุณ. ไม่มีหยุดคุณ. เท้าของคุณให้คุณมีอิสระในการสำรวจโลกอย่างที่ไม่เคยมาก่อนแต่ อันตราย lurked. ผมเปิดประตูเหล่านั้นต่อไปอย่างระมัดระวังและแนะนำคุณไปทั่วโลก. คุณจะอยู่ที่ไหนเมื่อขาของฉันไม่ทำงานอีกต่อไป? ไม่ทำงานอย่างไรคุณจะรู้ว่าฉันรักเสรีภาพเกินไป? คำถาม: อะไรที่คุณคิดว่า บทกวี? คุณรู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณสวยมาก ,เด็กเล็ก ๆของฉันห่อไว้แน่นในอ้อมแขนใกล้กับหัวใจของฉันผมฟังคุณหายใจผมนับนิ้วและเท้าของคุณหมดหนทางคุณร้องให้ฉันและฉันก็รักเธอกับทุกออนซ์ของจิตวิญญาณของฉันเธอจะได้ยินฉันเมื่อฉันร้องไห้ออกมาคุณจะกอดฉันผมกอดเธอแล้ว ?ผมยังจำวันที่คุณเอาขั้นตอนแรกของคุณไม่มีใครหยุดเธอได้เท้าของคุณให้คุณเสรีภาพการสํารวจโลกอย่างที่ไม่เคยมาก่อนแต่อันตราย lurked .ฉันเปิดประตูนั่นยังไงระวังและการแนะนำคุณไปทั่วโลกที่คุณจะได้เมื่อขาของฉันไม่หนีไม่ทำงานเหรอ ?คุณจะตระหนักถึงที่ฉันรักเสรีภาพด้วยคำถาม :คุณคิดอย่างไรของบทกวี คุณรู้สึกยังไงกับมัน ?